اسطرلاب مسطح: تفاوت بین نسخه‌ها
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می توان' به 'می‌توان') |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:Usterlab.jpg|چپ|قاب]] | [[پرونده:Usterlab.jpg|چپ|قاب]] | ||
| − | [[اسطرلاب]] در واقع مدل آسمان در روی یک صفحه است،با این فرض که [[زمین]] در مرکز [[عالم]] قرار گرفته است و اجرام آسمانی به دور آن می گردند.بدنه اصلی اسطرلاب ،صفحه مدور محکمی است که ام نامیده می شود.در سطح ام که حاشیه آن اندکی فرورفته است صفحات مدوری قرار می گیرد .این صفحات نسبتا نازک را صفیحه می نامند.صفیحه ،تصویر دوبعدی نیم کره آسمان بالا سر ما را نشان می دهد.روس صفیحه دوایر مهم آسمان،نقطه بالا سر (سمت الراس)مدار ها و ... را نشان می دهند.صفیحه را برای نشان دادن عرضهای جغرافیایی مختلف،قابل تغییر است. روی صحیفه قطعه مدور دیگری به نام عنکبوت قرار می گیرد .عنکبوت به صورت شبکه ای است که در آن ، شاخصهای نوک تیزی درست شده است.نوک این شاخصها ،موقعیت ستاره های پر نور آسمان را نشان | + | [[اسطرلاب]] در واقع مدل آسمان در روی یک صفحه است،با این فرض که [[زمین]] در مرکز [[عالم]] قرار گرفته است و اجرام آسمانی به دور آن می گردند.بدنه اصلی اسطرلاب ،صفحه مدور محکمی است که ام نامیده می شود.در سطح ام که حاشیه آن اندکی فرورفته است صفحات مدوری قرار می گیرد .این صفحات نسبتا نازک را صفیحه می نامند.صفیحه ،تصویر دوبعدی نیم کره آسمان بالا سر ما را نشان می دهد.روس صفیحه دوایر مهم آسمان،نقطه بالا سر (سمت الراس)مدار ها و ... را نشان می دهند.صفیحه را برای نشان دادن عرضهای جغرافیایی مختلف،قابل تغییر است. روی صحیفه قطعه مدور دیگری به نام عنکبوت قرار می گیرد .عنکبوت به صورت شبکه ای است که در آن ، شاخصهای نوک تیزی درست شده است.نوک این شاخصها ،موقعیت ستاره های پر نور آسمان را نشان میدهد .وقتی که عنکبوت را روی صفیحه قرار می دهند خطوط صفیحه از بین شبکه های عنکبوت دیده می شود .در مرکز عنکبوت هم سوراخی وجود دارد .با قرار دادن صفیحه در درون ام و عنکبوت سوراخ مرکزی هر سه بر هم منطبق می شود.در این سوراخ محور کوچکی قرار می گیرد که آن را قطب یا وتد می نامند .عنکبوت به ام گیر نمی کند .بنابر این می‌تواند حول قطب بچرخد . در پشت اسطرلاب نیز ابزاری خطکش مانند به طول قطر دایره اسطرلاب وجود دارد که با استفاده از آن ارتفاع ستاره ها را اندازه می گیرند . |
تا ابتدای قرن 17 ام اختر شناسان در رصدهایشان از اسطرلاب ، زاویه سنج های ساده و ابزار های ابتدایی بهره می بردند ،اما در سال 1609 برای نخستین بار گالیله از [[تلسکوپ]] از گونه شکستی برای رصد های نجومی استفاده کرد به این ترتیب تحولی بنیادی در تاریخ اخترشناسی پدید آمد. از آن زمان تا به امروز ،پیشرفت های زیادی در زمینه ساخت تلسکوپ ها رخ داده است. | تا ابتدای قرن 17 ام اختر شناسان در رصدهایشان از اسطرلاب ، زاویه سنج های ساده و ابزار های ابتدایی بهره می بردند ،اما در سال 1609 برای نخستین بار گالیله از [[تلسکوپ]] از گونه شکستی برای رصد های نجومی استفاده کرد به این ترتیب تحولی بنیادی در تاریخ اخترشناسی پدید آمد. از آن زمان تا به امروز ،پیشرفت های زیادی در زمینه ساخت تلسکوپ ها رخ داده است. | ||
== منبع == | == منبع == | ||
مجموعه کتاب های دانش پایه شناخت مبانی نجوم 2 ،حمیدرضا گیاهی یزدی | مجموعه کتاب های دانش پایه شناخت مبانی نجوم 2 ،حمیدرضا گیاهی یزدی | ||
| + | |||
| + | [[رده: ابزارهای نجومی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۴:۳۶
اسطرلاب در واقع مدل آسمان در روی یک صفحه است،با این فرض که زمین در مرکز عالم قرار گرفته است و اجرام آسمانی به دور آن می گردند.بدنه اصلی اسطرلاب ،صفحه مدور محکمی است که ام نامیده می شود.در سطح ام که حاشیه آن اندکی فرورفته است صفحات مدوری قرار می گیرد .این صفحات نسبتا نازک را صفیحه می نامند.صفیحه ،تصویر دوبعدی نیم کره آسمان بالا سر ما را نشان می دهد.روس صفیحه دوایر مهم آسمان،نقطه بالا سر (سمت الراس)مدار ها و ... را نشان می دهند.صفیحه را برای نشان دادن عرضهای جغرافیایی مختلف،قابل تغییر است. روی صحیفه قطعه مدور دیگری به نام عنکبوت قرار می گیرد .عنکبوت به صورت شبکه ای است که در آن ، شاخصهای نوک تیزی درست شده است.نوک این شاخصها ،موقعیت ستاره های پر نور آسمان را نشان میدهد .وقتی که عنکبوت را روی صفیحه قرار می دهند خطوط صفیحه از بین شبکه های عنکبوت دیده می شود .در مرکز عنکبوت هم سوراخی وجود دارد .با قرار دادن صفیحه در درون ام و عنکبوت سوراخ مرکزی هر سه بر هم منطبق می شود.در این سوراخ محور کوچکی قرار می گیرد که آن را قطب یا وتد می نامند .عنکبوت به ام گیر نمی کند .بنابر این می‌تواند حول قطب بچرخد . در پشت اسطرلاب نیز ابزاری خطکش مانند به طول قطر دایره اسطرلاب وجود دارد که با استفاده از آن ارتفاع ستاره ها را اندازه می گیرند . تا ابتدای قرن 17 ام اختر شناسان در رصدهایشان از اسطرلاب ، زاویه سنج های ساده و ابزار های ابتدایی بهره می بردند ،اما در سال 1609 برای نخستین بار گالیله از تلسکوپ از گونه شکستی برای رصد های نجومی استفاده کرد به این ترتیب تحولی بنیادی در تاریخ اخترشناسی پدید آمد. از آن زمان تا به امروز ،پیشرفت های زیادی در زمینه ساخت تلسکوپ ها رخ داده است.
منبع[ویرایش]
مجموعه کتاب های دانش پایه شناخت مبانی نجوم 2 ،حمیدرضا گیاهی یزدی
