در حال ویرایش تتیس
هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد.
لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | تتیس با قطری حدود 10 کیلومتر و چگالی چیزی برابر آب،سراسر از یخ خالص تشکیل یافته و نسبت بازتاب آن به 0.8 می رسد،به همین جهت غیر از [[انسلادوس]] از دیگر قمر های [[زحل]] روشن تر است.ویجر2 از 93000 کیلومتری تتیس عبور کرد و سراسر آن را نقشه برداری نمود.این قمر از [[زحل]]،294700 کیلومتر فاصله دارد و یک دور گردش آن 1 روز و 21 ساعت و 36 دقیقه به درازا می کشد. | ||
| − | + | فضاناو های ویجر دو قمرک هم مدار را که یکی 60 درجه جلوتر و دیگری 60 درجه عقب تر از تتیس قرار گرفته اند روی مدار این قمر آشکار ساخت و در سطح آن دو عارضه مهم را مشحض نمود.نخستین عارضه شیار عظیمی است که از نواحی قطب شمال آغاز شده و پس از گذشتن از نواحی نیمگانی تا حدود قطب جنوب ادامه می یابد.عرض متوسط این شیار 100 کیلومتر و ژرفای آن به 4 تا 5 کیلومتر می رسد.در مورد چگونگی پیدایش این شیار تصویر چنان است که تتیس در آغاز آبکره ای بوده که پوسته ای نازک سراسر آن را می پوشانیده،با انجماد آب زیر پوسته،بر حجم کره افزوده گردیده و به پیدایش چنین شیاری انجامیده است.البته در برابر این پرسش که چرا ازدیاد حجم فقط به پیدایش یک شیار انجامیده است؟هنوز پاسخی ارایه نگردیده.عوارض نوع دوم،گودهایی هستند که قطر بزرگترین آنها به حدود 400 کیلومتر می رسد و از بمباران شهابی شدید روزگاران گذشته حکایت می کنند. | |
| − | |||
| − | فضاناو های ویجر دو قمرک هم مدار را که یکی 60 درجه جلوتر و دیگری 60 درجه عقب تر از تتیس قرار گرفته اند روی مدار این قمر آشکار ساخت و در سطح آن دو عارضه مهم را مشحض نمود.نخستین عارضه شیار عظیمی است که از نواحی قطب شمال آغاز شده و پس از گذشتن از نواحی نیمگانی تا حدود قطب جنوب ادامه می یابد.عرض متوسط این شیار 100 کیلومتر و ژرفای آن به 4 تا 5 کیلومتر می رسد.در مورد چگونگی پیدایش این شیار تصویر چنان است که تتیس در آغاز آبکره ای بوده که پوسته ای نازک سراسر آن را می پوشانیده،با انجماد آب زیر پوسته،بر حجم کره افزوده گردیده و به پیدایش چنین شیاری انجامیده است.البته در برابر این پرسش که چرا ازدیاد حجم فقط به پیدایش یک شیار انجامیده است؟هنوز پاسخی ارایه نگردیده.عوارض نوع دوم،گودهایی هستند که قطر بزرگترین آنها به حدود 400 کیلومتر می رسد و از بمباران شهابی شدید روزگاران گذشته حکایت می کنند. | ||
کارشناسان بر این گمانند که شدت بمباران های مزبور به حدی بوده که قمر مزبور نخست به دو پاره تقسیم گردیده و با پیوستن مجدد آن ها به یکدیگر،قمر کنونی پدید آمده است.این گمان بحث فراوانی را به دنبال خود مطرح ساخته است.<ref>کتاب اطلس منظومه شمسی/نوشته:پاتریک مور/ترجمه:مهندس عباس جعفری</ref> | کارشناسان بر این گمانند که شدت بمباران های مزبور به حدی بوده که قمر مزبور نخست به دو پاره تقسیم گردیده و با پیوستن مجدد آن ها به یکدیگر،قمر کنونی پدید آمده است.این گمان بحث فراوانی را به دنبال خود مطرح ساخته است.<ref>کتاب اطلس منظومه شمسی/نوشته:پاتریک مور/ترجمه:مهندس عباس جعفری</ref> | ||
| − | |||
== منبع == | == منبع == | ||
| − | |||
<references /> | <references /> | ||
| − | + | [[رده:قمر]] | |
| − | [[ | + | [[رده:منظومه شمسی]] |
| + | [[رده:علوم سیاره‌ای]] | ||
