ترفندهای عکاسی از آسمان شب

از ویکی نجوم
نسخهٔ تاریخ ‏۱ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۵:۳۳ توسط Sasan20oo20 (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی 'برای عکاسی از آسمان شیوه و ترفندهای فراوانی وجود دارد که به وسیله این روشها میت...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری، جستجو

برای عکاسی از آسمان شیوه و ترفندهای فراوانی وجود دارد که به وسیله این روشها میتوان به عکسهای جالب و زیبا تری دست پیدا کنیم. در این مقاله قصد داریم به چند ترفند و روش در این زمینه بپردازیم.

▪ به طور کلی عکاسی از آسمان به چند بخش تقسیم می‌شود: ۱) عکاسی از ماه و مناظری که ماه در آن قرار دارد ۲) خورشید و مناظر مرتبط با آن. ۳) ستارگان و اجرام آسمانی که سیارات؛سحابی ها؛ستاره ها و در مجموع صورتهای فلکی از جمله آنها می‌باشد.

ما فقط به روشهای عکاسی از آسمان شب می‌پردازیم. عکاسی در این زمینه نیازمند تجربه فراوانی می‌باشد که این تجربه با مرور زمان در اختیارعکاس قرار می‌گیرد. مواردی وجود دارد که قبل ازعکاسی باید در مورد آنها اطلاعاتی کسب کرده باشیم که همواره بتوانیم در زمانهای خاص از آنها استفاده کنیم.


دوربین

دوربین شما باید قابلیت استفاده از حساسیتهای بالا را داشته باشد که مناسبترین حساسیت در عکاسی‌های نقطه‌ای بدون استفاده از پایه مخصوص،۱۶۰۰ می‌باشد. اگر دوربین شما دارای نویز کمی باشد، از حساسیت‌های ۳۲۰۰ هم می‌توان استفاده کرد. برای عکاسی از رد ستارگان نیازی به حساسیت‌های بالا نیست. اما کماکان نویز در دوربین مهمترین مسئله می‌باشد. دوربین باید ورودی دکلانشور داشته باشد که به وسیله آن بتوانیم از شاترهای طولانی مدت هم استفاده کنیم و یا از ریموتهای مادون قرمز استفاده کنیم.


لنز

حتی الامکان از لنزهایی با دامنه ثابت و دیافراگم پایین استفاده کنیم. استفاده از دیافراگم‌های پایین چندین حسن دارد. به طور مثال اگر لنز ما داری دیافراگم ۱.۴ باشد، می‌توانیم از دیافراگم ۲.۸ این لنز بهترین استفاده را داشته باشیم. معمولا در بزرگترین دیافراگم مشکلات بیشتری در تصویر دیده می‌شود. به همین دلیل لنزهایی که دارای دیافراگم‌های بزرگی هستند، کیفیت بالاتری را در دیافراگم‌های کوچکتر در اختیار ما قرار می‌دهند. برای عکاسی از مناظر آسمان شب به همراه مناظر اطرافمان نیاز به لنزهای واید مناسبی داریم. اما به هرحال تهیه این گونه لنزها کمی مشکل می‌باشد. به همین دلیل از سوپرواید زوم لنزها هم استفاده می‌کنیم.


پایه

برای عکاسی‌های طولانی مدت نیاز به سه پایه های مناسب و محکم داریم که از ابتدای کار تا انتها ثبت تصاویر مناسب را برای عکاسی ما تضمین کند. اما برای عکاسی‌های نقطه ای نیاز به پایه های مجهز به موتور ردیاب داریم که کار کردن با چنین پایه ای نیازمند تجربه می‌باشد.

عکس های رد ستارگان و نقطه ای که در آنها از پایه های مخصوص استفاده کرده ایم نیازی به تلفیق برای درج بهتر نور ستارگان ندارد.

درواقع هدف ما بدست آوردن یک عکس خوب و مناسب با کمترین امکانات هست که از جمله این امکانات پایه مخصوص ردیابی ستارگان می‌باشد.

نرم افزار

نصب نرم افزارهای کاهش نویز که بهترین آنها برای این کار Imagenomic Noiseware Professional می‌باشد. لوازم مهم دیگری نیز در این سبک عکاسی وجود دارد که خارج از حوصله این مقاله می‌باشد. و اما پردازش عکس. قبل از عکاسی باید بدانیم عکسی که می‌گیریم مشخصات لازم برای استفاده از این روش را دارا می‌باشد. یعنی اینکه عکس ما هرگز Over Expose نشده باشد.


برای تلفیق نیاز به چند عکس داریم که معمولا گرفتن چند عکس بخاطر حرکت زمین باعث تغییر شکل در اجرام سماوی می‌شود و کار تلفیق را دشوار می‌کند. مخصوصا که پس زمینه ای در عکس وجود داشته باشد. ▪ اما ترفندی هم برای این کار وجود دارد: در روش تلفیق باید چندین مورد را رعایت کنید. ۱) اول اینکه همانطورکه گفته شد عکس شما نباید اور اکسپوز شده باشد . ۲) دوم اینکه عکس باید کاملا یکدست باشد، نه اینکه قسمتی از عکس بخاطر آلودگی نوری اور اکسپوز شده باشد و قسمتی دیگر تیره. و در نهایت اینکه کاملا به فتوشاپ مسلط باشید تا نتیجه خوبی بگیرید. حال با توجه به تمام دانسته ها یک عکس تهیه کرده ایم. در ابتدا باید کمی ویرایش برای کاهش نویز در این عکس انجام دهیم. عكس را در نرم افزار فتوشاپ باز می‌کنیم. قبلا باید نرم افزار کاهش نویز مورد نظر را در پلاگینهای فتوشاپ نصب کرده باشیم.

این پلاگین به همراه فیلترهای فتوشاپ در منوی فیلتر قرار می‌گیرد. ابتدا از منوی فیلتراین پلاگین را باز می‌کنیم.در قسمت Setting مد Custom را انتخاب می‌کنیم. ابن نرم افزار به چند بخش تقسیم شده. در بخش اول (Noise Level Adjustment) مقدار Luminance را در حداقل قرار می‌دهیم و مقدارهای Color ، High Freq ، Mid Freq ، Low Freq و Very Low را در حداکثر قرار می‌دهیم. در بخش Noise Suppression مقدارLuminance را ۷۰% و مقدار Color را ۸۰% وبقیه موارد را مانند قبل انجام دهید. در قسمت آخر بخش فرمان مقدار شارپنس را در مقدار ۳- قرار دهید (منفی ۳) و سپس کلید OK را انتخاب کنید. اگر مقدار نویز تک رنگ درعکس شما زیاد باشد این نرم افزار نمی تواند عملکرد مناسبی را ارائه دهد. در چنین مواقعی هیچ یک از نرم افزارهای کاهش نویز نمی‌توانند عملکرد مناسبی داشته باشند. مگر اینکه مقدار Luminance را زیاد کنیم که این عمل باعث از دست رفتن جزئیات درعکس می‌شود. بعد از انجام مراحل فوق یک لایه کپی از عکس ایجاد کنید. Belending Mode لایه را در حالت Color Dodge قرار دهید. ممکن است قسمتهایی ازعکس شما به خاطر یک دست نبودن دچار اغتشاش شود. اگر چنین اتفاقی در عکس شما رخ داد آن قسمت را با یک لایه ماسک به حد مناسب بپوشانید و یا از بین ببرید. حال میِتوانید از این لایه یک لایه کپی دیگر ایجاد کنید. اگر نیاز باشد میِ‌توانید اپاسیته لایه‌ها را به اندازه لازم کنترل کنید. شاید نیاز به استفاده از چندین لایه برای این کار باشد. در منوی Image/Adjustment/Level مقدار سفیدی و سیاهی هر لایه را به اندازه دلخواه تنظیم کنید. در آخر لایه ها را Flat کنید. ممکن هست در رنگهای عکس شما کمی تداخل به وجود آمده باشد که میتوانید از منوی Image/Adjustment/Selective Color را انتخاب کنید و مقدار رنگ‌ها را برای تصحیح عکس تنظیم کنید. همچنین از ابزار Level هم می‌توانید برای بهبود عکس استفاده کنید. در آخر دوباره یک لایه کپی از عکس ایجاد کنید. سپس Filter/Blur/Gaussian Blur را انتخاب کنید و مقدار آن را روی ۲ پیکسل قرار دهید. سپس Belending Mode این لایه را در حالت Lighten قرار دهید و اپاسیته آنرا به میزان لازم تنظیم کنید و در آخر لایه ها را Flat کنید. این روش می‌توانید عکسهای کم نور خود را به بهترین روش تصحیح کنید. توجه کنید که در تمام زمانهای عکاسی نویز ریداکشن دوربین باید روشن باشد تا هات پیکسلها واغتشاشات اضافی کاملا از بین برود. چون این گونه اغتشاشات در نرم افزارهای کاهش نویز به راحتی از بین نمی‌رود. اما برای رد گیری از ستاره ها نیاز به عکاسی با شاتر باز هست که این عمل به میزان قابل توجهی نویز را افزایش می‌دهد. اگر از دوربینهای کم نویز همراه با نویز ریداکشن روشن استفاده کنید می‌توانید عکسهای مناسب و کم نویزی بدست آورید. البته به علت روشن بودن نویز ریداکشن ؛ زمان پردازش عکس در دوربین به اندازه زمان نوردهی طولانی می‌شود. البته توجه کنید که در این روش از عکاسی نباید نوردهی را بیش از ۱ساعت انجام دهید. در غیر این صورت میزان نویز عکس به مراتب زیاد می‌شود. بهترین زمان برای دوربینهای کانن حدود ۴۵ دقیقه و حداکثر ۱ ساعت و در دوربینهای نیکون ۳۰حداکثر دقیقه می‌باشد. دوربینD۲۰۰ و D۲X و کانن ۱D به هیچ عنوان برای زمانهای طولانی و حساسیت‌های بالا پیشنهاد نمی‌شود. بهترین دوربین‌ها برای این سبک از عکاسی ۲۰Da و ۵D و ۱D mark II n می‌باشد.

در آخر باز هم می‌توانید یک لایه کپی از عکس خود تهیه کنید و در منوی Filter/Blur/Gaussian Blur را انتخاب کنید و مقدار آنرا روی ۲ پیکسل قرار دهید.سپس Belending Mode این لایه را در حالت Lighten قرار دهید و اپاسیته آنرا به میزان لازم تنظیم کنید. و در آخر لایه ها را فلت کنید.

اما روش دیگری برای عکاسی رد ستارگان وجود دارد که از روش قبلی مشکل تر است .چون باید مدام در کنار دوربین باشید, مگر اینکه از دستگاهای کنترل زمان برای این کار استفاده کنید. اما در عوض دیگر به پروسس عکس در فتوشاپ احتیاجی نیست. ابتدا دوربین را درسرعت شاتر B قرار دهید. سپس نویز ریداکشن را خاموش کنید که وقفه ای بین فریمها به وجود نیاید.

سپس از دکلانشور برای عکاسی استفاده کنید. دیافراگم را بر روی F۴.۰ و حساسیت را روی ایزوی ۲۰۰ قرار دهید.

حال با استفاده از ساعت زمان بندی کنید و ۳ دقیقه عکس بگیرید و سپس با یک وقفه کوتاه شاترر را قطع و وصل کنید و همینطور ادامه دهید. تا چندین فریم که حد اقل نباید زیر ۱۵ فریم باشد. اگر رو به ستاره قطبی عکاسی می‌کنید ، نباید کمتر از ۲۵ فریم عکاسی کنید. سپس تمام فریمها را در یك فایل فتوشاپ در لایه های جداگانه باز کنید و Belending Mode هر لایه را در حالت Lighten قرار دهید. سپس لایه‌ها را فلت کنید و با ابزارهای فتوشاپ تصحیح رنگ و غیره را انجام دهید. توجه کنید که برای عکاسی از آسمان شب حتما از فرمت RAW استفاده کنید. همچنین در روش گفته شده باید از یک تراز سفیدی واحد و ثابت استفاده کنید.چون دوربین در هنگام نورسنجی برای هر فریم دچار اشتباه خواهد شد و هر فریم شما با یک وایت بالانس گرفته خواهد شد. بهترین تراز سفیدی برای آسمان شب فلورسنت می‌باشد. درآخر هم می‌توانید باز درجه حرارت عکس را در فتوشاپ تغییر دهید. اما روش عکاسی از سحابی‌ها.در این مورد به علت نداشتن تجربه شخصی سعی می‌کنم فقط مطالبی را که شخصا در مورد آن خوانده ام در اینجا ارائه کنم.

برای عکاسی از سحابی ها حتما نیاز به پایه ردیاب مخصوص است. در سحابی ها چون مقدار نورها متفاوت است، نمی‌توان فقط یک عکس گرفت. معمولا در این روش باید حداقل ۳ عکس تهیه کرد و دو به دو بر روی یکدیگر قرار داد. چون هر عکس برای قسمت خاصی نور سنجی شده ، قسمتی از آن یا کاملا اور اکسپوز شده و یا کم نور.

حال می‌توانید با لایه ماسک قسمتهای از دست رفته را پاک کنید تا عکسی که برای آن قسمت نور سنجی شده است در لایه اول شما پدیدار شود.

یک عکس زیبا از ۲۰Da ، این عکس از تلفیق ۱۴ عکس با زمان نوردهی ۴ دقیقه با ایزو ۸۰۰ بدست آمده و هیچ نویز ریداکشنی بر روی ان انجام نشده.


منبع

vista.ir

سایت عکاسی

تالیف: مسعود قدیری