دوتایی اخترسنجی

از ویکی نجوم
پرش به: ناوبری، جستجو

یک ستاره دوتایی که همدمش دیده نمی شود ، ولی از رفتار نامنظم حرکت خاص آن ، به وجود همدم پی برده می شود. <ref>نجوم به زبان ساده / نوشته مایردگانی / ترجمه محمدرضا خواجه پور</ref>

ستارهشناسان بعضی‌ از ستاره ها را کشف کردند که در ظاهر اطراف فضای خالی‌ در گردش هستند. ستاره های دوتایی نجوم سنجی ستاره های نسبتا نزدیکی‌ هستند که اطراف یک نقطه در فضا، در حالی‌ که ستاره همدم قابل مشاهده نیست؛ تلو تلو میخورند. طبقه محاسبات مورد استفاده برای دوتایی های معمولی‌ می‌توان وجود جرم همدم گمشده را استنباط کرد. ستاره همدم می‌تواند بسیار تاریک و کم نور باشد، به طوریکه که به وسیله نور ستاره اولی‌ غیر قابل کشف و پوشیده است، یا همدم می‌تواند شی ای با تشعشع الکترمغناطیس ناچیز یا بدون تابش مانند ستاره نوترونی باشد.

مکان ستاره مرئی با توجه به تاثیرات گرانشی همدم خود به دقت شناسایی می شود. موقعیت ستاره نسبت به ستاره های دور مدام اندازه‌گیری می شود سپس تغییرات دوره‌ا‌ی مکان ستاره بررسی‌ می شود. بطور معمول این نوع اندازه‌گیری تنها برای ستاره های نزدیک تا فاصله 10 پارسک انجام می شود. ستاره های نزدیک معمولا سرعت بالایی دارند، بنابراین دوتایی های اخترسنجی به صورت مدار سینوسی در آسمان حرکت می کنند.

اگر همدم به اندازهٔ کافی‌ جرم داشته باشد، می‌تواند باعث تغییر قابل مشاهده ای در موقعیت ستاره شود، که می‌توان وجود آن را استنباط کرد . از اندازه‌گیری دقیق حرکت ستاره مرئی در طی یک دوره طولانی،‌ اطلاعاتی‌ در مورد جرم ستاره همدم و دوره تناوب مداری آن می‌توان به دست آورد. حتی اگر ستاره همدم قابل مشاهده نباشد، با استفاده از قوانین کپلر و داده های رصدی، می‌توان ویژگی‌‌های سیستم را بدست آورد.

از روش کشف دوتایی ها برای کشف سیارات فراخورشیدی حول یک ستاره نیز استفاده می شود. با این حال امکانات لازم برای انجام این محاسبات با توجه به تفاوت زیاد در نسبت جرم و دوره تناوب طولانی سیاره ، بسیار سخت است. علم بررسی‌ تغییرات مکانی یک ستاره و رسیدن به دقت لازم برای آن بسیار دشوار است. تلسکوپ‌های فضائی از تاثیر جو آلوده زمین دور هستند و در نتیجه تصاویر دقیق تری تهیه می کنند. <ref> ویکی پدیای انگلیسی </ref>


منابع[ویرایش]

<references />