سحابی
|
ابر های عظیمی که عمدتآ از گازهای هیدروژن و هلیوم تشکیل شده اند و محل تشکیل ستارگان هستند .
انواع سحابی ها
سحابی نشری
نور بیشتر سحابیهای نشری بصورت خطوط طیفی نشری می باشد.در این سحابیها اتمها توسط تابش ماوراءبنفش ناشی از ستاره یا ستارگان داغ یونیده شده وبدنبال این در نور مرئی تابش دوباره داشته ودیده می شوند.تابش دوباره به این شکل است که الکترونی که از اتم مادر جدا شده دوباره با آن ترکیب می شود ونور تولید می کند این نور تولیدی نه در همان طول موج نور ورودی بلکه با طول موج بلندتر ودر ناحیه مرئی طیف می باشد.سحابی نشری خود به چند دسته تقسیم می شوند.هیدروژن ماده غالب سحابی ها است . اگر ستاره عامل تحریک سحابی خیلی داغ باشد بیشترین تابش آن در منطقه ماوراءبنفش بوده وهمین موجب درخشندگی بیشتر سحابی حتی بیشتر از درخشندگی ظاهری خود ستاره خواهد شد.گرچه سحابی ها درخشنده به نظر می رسند این را باید بدانید که بسیار رقیق می باشند و مشخص شده که به طور نوعی هر کیلوگرم ماده در حجمی حدود هزار میلیون کیلومتر مکعب پخش شده است. سحابیهایی که باقیمانده یک انفجار ابر نواختری هستند معمولا" در منطقه رادیویی طیف قابل کشف هستند . اما در بعضی موارد نیز مانند سحابی خرچنگ در صورت فلکی ثور تابش می تواند در نور مرئی هم رخ می دهد. سحابی های سیاره ای هم که بدنبال فعالیت شدید ستاره ای بوجود می آیند ونور سحابی ناشی از تحریک مواد آن توسط ستاره مرکزی می باشد از جمله سحابیهای نشری به حساب می آیند.
سحابی تاریک
علاوه بر سحابیهای نامبرده سحابی تاریک یا سحابی جذبی (مانند سحابی کله اسبی) نیز وجود دارد که برخلاف موارد قبلی توسط هیچ ستاره ای روشن نشده اندو فقط بدلیل قرار گرفتن در مقابل نواحی روشن پشتی قابل مشاهده می شوند. سحابی تاریک یا سحابی جذبی ٬ابری از غبار وگازهای سرد است که تنها بدلیل اینکه مانع عبور نور اجرام مناطق پشتی خود مانند ستارگان یا سحابیهای روشن می شود دیده می شود.اندازه این سحابیهای تاریک از حدود یک دقیقه قوسی وتاحدودی کروی شکل بانام گلبولهای باک Bok که در مقابل سحابیهای نشری زمینه مشاهده می شوند شروع می شود تا اشکالی بزرگتر مانند سحابی کله اسبی ٬ ابرهای تاریک مانند گونی ذغال که با چشم غیر مسلح هم دیده می شود تا منطقه بسیار بزرگ رو(RHO) مارافسای که مساحت آن به هزار درجه مربع یا 2 درصد کل مساحت آسمان می رسد.
این ابرها مخلوطی از غبار وگاز می باشند وترکیب کلی آنها مانند توزیع فراوانی کیهانی 75 درصد هیدروژن 23 درصد هلیم وبقیه عناصر سنگین تر می باشد.اندازه ذرات غبار کمتر از میکرومتر بوده وتنها 1/0 درصد جرم یک توده ابری را تشکیل می دهد. بااین وجود ذرات غبار نقش مهمی در شکل گیری مولکولها در فضا دارند.سطح این ذرات بعنوان بستری برای نشستن اتمها وشکل گیری ترکیباتی مانند مولکولهای هیدروژن وحتی ترکیباتی پیچیده تر مانند فرمالدهید و آمینواسیدها به حساب می آید.این ترکیبات تازه شکل گرفته توسط سایه ای که خود ابر تولید می کند از گزند تابشهای ماوراءبنفش ویران کننده در امان می مانند.بدین ترتیب درون ابرهای مولکولی بسیار سرد ودمای مناطق درونی حتی به 10 درجه کلوین می رسد واین موجب نزدیکی گرانشی ودرنهایت شکل گیری ستارگان جدید می شود.
- سحابی بازتابی
بعضی از سحابی ها با نام سحابی های بازتابی نیز وجود دارندکه بدلیل اینکه نور ستارگان را پخش می کنند مشاهده می شوند. در این موارد گاز را نمی توان مشاهده کرد وبجای آن لکه های کوچک وپراکنده (مانند دود سیگار) که غبارهستند مشاهده می شوند.نور این سحابیها از نور ستاره ای که آنها راروشن کرده کمتر است مگر اینکه قسمتی غلیظ از آن جلوی نور خود ستاره را گرفته باشد.این سحابیها معمولا" در عکسبرداریها آبی رنگ دیده می شوند.
سحابیهای معروف
- سحابی جبار
- سحابی كله اسبی
- سحابی نعل اسب
- سحابی اسب تاریک
- سحابی خرچنگ
- سحابی جغد
- سحابی چشم گربه
- سحابی مار
- سحابی اسکیمو
- سحابی چپق
- سحابی سه‌تکه
- سحابی دمبل
- مسیه ۱۶(M16)
- سحابی امگا
- سحابی رتیل
- سحابی عقاب
- سحابی هلیکس
