صورت فلکی اسد

از ویکی نجوم
پرش به: ناوبری، جستجو
صورت فلکی اسد

صورت فلکی اسد در آسمان شب

نام لاتین Leonis
بعد 11h
میل 15°+
مساحت 947 درجه مربع
تعداد ستاره های اصلی 9 تا 15 عدد
ستاره های سیاره دار 13
ستاره های روشن تر از قدر 3 5

بهترین زمان مشاهده در ماه آوریل

مشهود بین عرض های جغرافیایی +90° و '65°'


اسد یکی از صور فلکی نیمکره شمالی آسمان و یکی از صورت‌های فلکی منطقه البروج است. ستارگانی که امروزه به نام اسد خوانده می‌شوند در فرهنگ‌های باستانی، سومری، بابلی، ایرانی، سوری، یونانی و رومی شناخته شده بودند.

سر صورت فلکی شیر و یال آن با هم شکل داس را می سازند. در ران شیر یک مثلث از ستارگان وجود دارند.



در افسانه ها[ویرایش]

صورت فلکی اسد حتی در زمان مصریان باستان هم مورد احترام بوده است، زیرا به هنگام طغیان سالانه با برکت رود نیل خورشید در این صورت فلکی قدم می گذاشت. این طغیان برای باروری زمین اهمیت داشت. امروزه هنوز هم فواره‌های سنگی زیبایی به شکل شیر، که در آنها آب از دهان مجسمه سنگی جاری است، ارتباط این صورت فلکی را با طغیان رود نیل به یاد بینندگان می‌آورد. این صورت فلکی نافذ و درخشان همچنین انسان را با یاد هرکول قهرمان بزرگ افسانه ای یونان می‌اندازد. این قهرمان ماموریت داشت شیرنیمیا را که در نزدیکی قصبه نیمیا (nemea) موجب اذیت و آزار و اضطراب مردم شده بود، از پا در آورد. جانور درنده عملا شکست ناپذیر و پوست او سخت تر از فولاد بود. غاری که شیر در آن می‌زیست دو راه خروجی داشت و جانور درنده به راحتی می‌توانست خود را نجات دهد. هرکول یکی از راه های خروجی را بست و بر سر راه خروجی دیگر به کمین شیر خطرناک و ترسناک نشست. سرو کله جانور درنده خیلی زود پیدا شد. هرکول با کمان خود نیزه هایی به سوی حیوان انداخت، ولی نیزه‌ها به پوست سخت جانور کارگر نیفتاد و کمانه کرد. هرکول بالاخره موفق شد حیوان درنده را با دست‌هایش خفه کند. جانور مرده نیز برای هرکول مشکلات زیادی ایجاد کرد، زیرا کندن پوست حیوان با ابزار معمولی غیر ممکن می نمود. تنها یال شیر که سخت تر از الماس بود، توانست به قهرمان کمک کند تا عاقبت پوست را پاره کند و از بدن جانور جدا سازد. او پوست با شکوه و فولاد مانند شیر را در بر کرد و به این ترتیب خود، روئین تن و شکست ناپذیر شد. خدای خدایان صورت‌های فلکی زئوس، عاقبت شیر را به یکی از زیباترین صورت‌های فلکی منطقة البروج تبدیل کرد، تا ما را در تمام زمان‌ها به یاد پیکارهای قهرمانانه هرکول بیاندازد. بسیاری از اقوام باستانی ستاره اصلی صورت فلکی را که "قلب الاسد" نام دارد مظهر قدرت و فرمانروای آسمان می‌شمردند. ایرانی‌ها آن را یکی از چهار نگهبان آسمان می‌دانستند که ثروت، قدرت و افتخار با خود می‌آورد. امروزه می‌دانیم که ستاره قلب الاسد حدود 85 سال نوری از زمین فاصله دارد و ۳۵۰ بار نورانی‌تر از خورشید می‌درخشد.


اجرام عمقی آسمان[ویرایش]

در صورت فلکی اسد تعداد زیادیکهکشان وجود دارد که درخشنده‌ترین آنها از قدر 9 است. M65 و M66 یک جفت نزدیک NGC3628، و M95 و M96 نزدیک به هم از ساکنان صورت فلکی شیر بوده وهمه مارپیچ هستند.M105 درآن است کهقدر 9.30است.
M66
M65
M95
M96M96.JPG

M105.JPG

منابع[ویرایش]

  • کتاب صورت های فلکی
  • دانشنامه ستاره‌شناسی

صور فلکی امروزی

آبمار • آتشدان • ارابه‌ران • اژدها • اسب بالدار • اسب کوچک • اسکنه • آفتاب‌پرست • بادبان • بزغاله • برساووش • بره • پیاله • پیکان • تاج جنوبی • اکلیل شمالی • تازی‌ها • ترازو • تک‌شاخ • تلسکوپ • تلمبه • تور • توکان • جوی • چلپاسه • چلیپا • خرچنگ • خرس بزرگ • خرس کوچک • خرگوش • درنا • دلفین • دلو • دوپرگار • دوپیکر • دوشیزه • ذات الکرسی • روباه • زانو زده • زرافه • آندرومدا • ساعت • سپر • سکستان • سگ بزرگ • سگ کوچک • سنگتراش • سه‌پایه • سه‌سو • سیاهگوش • سیمرغ • شاه‌تخته • جبار • شلیاق • اسد • شیر کوچک • طاووس • عقاب • قطب‌نما • قنطورس • قیفاووس • کبوتر • کژدم • کشتیدم • کلاغ • کمان • کوره • کوهمیز • گاو • گاوران • گرگ • گونیا • گیسو • مار • مار باریک • مارافسای • ماکیان • حوت • ماهی پرنده • ماهی جنوبی • ماهی زرین • مثلث جنوبی • مرغ بهشتی • مگس جنوبی • میکروسکوپ • نهنگ • هشتک • هندی