صورت فلکی برساوش: تفاوت بین نسخه‌ها
سهیل نگاهی (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای جدید حاوی 'صورت فلکی برساوش صورت فلکی برساوش برساوش ، یکی از صورت فلکی های آسمان است که در...' ایجاد کرد) |
سهیل نگاهی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | صورت فلکی برساوش | + | '''صورت فلکی برساوش''' |
| − | + | ||
برساوش ، یکی از صورت فلکی های آسمان است که در شبهای زمستان به راحتی می توان آن را مشاهده کرد. این صورت فلکی دارای جرمهای رصدی زیبایی است که از جمله ی آن می توان به M76-M34-NGC869/884 و ستاره ی الغول اشاره کرد. | برساوش ، یکی از صورت فلکی های آسمان است که در شبهای زمستان به راحتی می توان آن را مشاهده کرد. این صورت فلکی دارای جرمهای رصدی زیبایی است که از جمله ی آن می توان به M76-M34-NGC869/884 و ستاره ی الغول اشاره کرد. | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
ستاره ی بتا ی بر ساووش یا الغول دارای یک همدم است ؛ در واقع این ستاره و همدم آن از دسته ی ستاره های دوتایی است. که از نوع گرفتی جفتی و از طبقه ی متغیر هاست ، یعنی هر یک از این دو ستاره ، به تناوب باعث گرفتگی دیگری می شود. ستاره ی اصلی بیش از صد برابر خورشید قدرت انرژی زایی دارد و ستاره ی دومی نیز بزرگتر از خورشید بوده ولی قدرت انرژی زاییش کمتر است. گرفت آنها کامل نیست از این رو زمانی که ستاره ی ضعیف تر در جلوی ستاره ی روشنتر قرار می گیرد ، الغول چشمک می زند ولی وقتی عکس این قضیه اتفاق بیفتد چشمک زدن آن بسیار ناچیز است. روشنایی الغول از 1.2 تا 4.3 با دوره ی 9ر2 روز تغییر می کند .تغییرات نور ستاره ی الغول با چشم غیر مسلح به سادگی قابل تشخیص است. | ستاره ی بتا ی بر ساووش یا الغول دارای یک همدم است ؛ در واقع این ستاره و همدم آن از دسته ی ستاره های دوتایی است. که از نوع گرفتی جفتی و از طبقه ی متغیر هاست ، یعنی هر یک از این دو ستاره ، به تناوب باعث گرفتگی دیگری می شود. ستاره ی اصلی بیش از صد برابر خورشید قدرت انرژی زایی دارد و ستاره ی دومی نیز بزرگتر از خورشید بوده ولی قدرت انرژی زاییش کمتر است. گرفت آنها کامل نیست از این رو زمانی که ستاره ی ضعیف تر در جلوی ستاره ی روشنتر قرار می گیرد ، الغول چشمک می زند ولی وقتی عکس این قضیه اتفاق بیفتد چشمک زدن آن بسیار ناچیز است. روشنایی الغول از 1.2 تا 4.3 با دوره ی 9ر2 روز تغییر می کند .تغییرات نور ستاره ی الغول با چشم غیر مسلح به سادگی قابل تشخیص است. | ||
| + | [[رده : نجوم رصدی]] | ||
نسخهٔ ۱۵ مهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۶
صورت فلکی برساوش
برساوش ، یکی از صورت فلکی های آسمان است که در شبهای زمستان به راحتی می توان آن را مشاهده کرد. این صورت فلکی دارای جرمهای رصدی زیبایی است که از جمله ی آن می توان به M76-M34-NGC869/884 و ستاره ی الغول اشاره کرد.
Messier 34: M 34 یا NGC 1039: از دسته ی خوشه های ستاره ای باز در صورت فلکی برساوش می باشد که در سال 1654 توسط جووانی بابتیستا هودیرنا کشف شد و در سال 1764 توسط مسیه در لیست اجرام مسیه قرار گرفت. این خوشه ی باز پایینتر ازγ صورت فلکی آندرومدا قرار گرفته است و از ستاره های کوچکی تشکیل شده است. در یک تلسکوپ معمولی و ساده به راحتی می توان ستاره هایش را از هم تفکیک کرد.این خوشه ی ستاره به فاصله ی 470 پارسک یا 1500 سال نوری از ما قرار دارد. جرم ستاره های این خوشه بین 0.12 تا 1 برابر جرم خورشید است. M 34 نزدیک به 400 عضو دارد. این خوشه فقط در شرایط ایده آل و آسمان بسیار تاریک و خارج از شهر با چشم غیر مسلح قابل تشخیص است. بهترین وسیله برای مشاهده ی خوشه های باز به خصوص همین خوشه ، دوربین دو چشمی است. سن این خوشه چیزی بین 100 تا 800 میلیون سال تخمین زده شده است.
ستاره ی بتا ی بر ساووش یا الغول دارای یک همدم است ؛ در واقع این ستاره و همدم آن از دسته ی ستاره های دوتایی است. که از نوع گرفتی جفتی و از طبقه ی متغیر هاست ، یعنی هر یک از این دو ستاره ، به تناوب باعث گرفتگی دیگری می شود. ستاره ی اصلی بیش از صد برابر خورشید قدرت انرژی زایی دارد و ستاره ی دومی نیز بزرگتر از خورشید بوده ولی قدرت انرژی زاییش کمتر است. گرفت آنها کامل نیست از این رو زمانی که ستاره ی ضعیف تر در جلوی ستاره ی روشنتر قرار می گیرد ، الغول چشمک می زند ولی وقتی عکس این قضیه اتفاق بیفتد چشمک زدن آن بسیار ناچیز است. روشنایی الغول از 1.2 تا 4.3 با دوره ی 9ر2 روز تغییر می کند .تغییرات نور ستاره ی الغول با چشم غیر مسلح به سادگی قابل تشخیص است.
