صور فلکی: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | مردمان باستان تصور می كردند كه می توانند خطوط اصلی چهره ها را در ستارگان آسمان شب پیدا كنند. این چهره ها معمولا شكل هایی از قهرمانان، اساطیر و خدایان افسانه | + | مردمان باستان تصور می كردند كه می توانند خطوط اصلی چهره ها را در ستارگان [[آسمان شب]] پیدا كنند. این چهره ها معمولا شكل هایی از قهرمانان، اساطیر و خدایان افسانه ای، مخلوقات گوناگون و اجرامی بودند كه به نظر آنها اثرگذار بر روی [[زمین]] اند. این، مفهوم عامیانه صورت فلكی است. |
| − | + | [[پرونده:Orion IAU.svg|400px|thumb|left|شکارچی یکی از برجسته ترین صور فلکی آسمان شب است که به راحتی قابل تشخیص است.]] | |
| − | + | در ستاره شناسی نوین، یک صورت فلکی(constellation)، یک بخش تعیین شده از سطح [[کره ی سماوی|کره سماوی]] است. این تقسیم بندی به صورت استاندارد بین المللی است. صورت فلکی از دیدگاه تاریخی عبارت است از طرح هایی که با ستارگان پرنور و مهم آسمان شب زمین ساخته می شوند. | |
| + | |||
| + | ==تعریف== | ||
| + | |||
| + | در لاتین پسین، عبارت (constellātiō) را می توان به صورت "مجموعه ای از ستارگان" ترجمه کرد. این واژه اغلب در [[اختربینی|طالع بینی]] به یک صورت واره ی فلکی که مورد توجه زیاد بوده، اطلاق می شده است. مانند استفاده ای که "آمیانوس" (Ammianus Marcellinus) مورخ قرن چهار رومی از آن کرده است. | ||
| + | |||
| + | در کاربرد عام، یک صورت فلکی، گروهی از [[اجرام آسمانی|جرم آسمانی]] است -عموما [[ستارگان|ستاره]]- که در آسمان طرح و نقشی را پدید می آورند. ستاره شناسان امروزه هنوز از این سیستم استفاده می کنند، هر چند سیستم های نوین اندازه گیری مختصات از نظر دقت بر صور فلکی ترجیح دارند. طرحی از ستارگان که به صورت رسمی به عنوان یک صورت فلکی طبقه بندی نشده، به عنوان یک "[[صورت واره ی فلکی]]" (Asterism) شناخته می شود. یک مثال مشهور آن ،آبگردان(ملاقه) است که به عنوان بخش بزرگتر [[دب اکبر|خرس بزرگ]] شناخته می شود، اما توسط [[انجمن بین المللی ستاره شناسی]] (IAU) به رسمیت شناخته نمی شود. | ||
| + | |||
| + | در سال 1922 ، "[[هنری نوریس راسل]]" (Henry Norris Russell)، انجمن بین المللی ستاره شناسی را یاری کرد تا همه ی کره ی سماوی را به 88 بخش مختلف(88 صورت فلکی رسمی) تقسیم کنند. عموما، این صور فلکی جدید، نامهایشان را از اجداد [[یونانی-رومی|صورت فلکی یونانی رومی]] خود گرفته اند، از قبیل [[شکارچی]] (Orion)، [[شیر]] (Leo)، و [[عقرب|کژدم]](کژدم)(Scorpius). در حالی که برخی از صور فلکی مستقیما به یک رویداد اساطیری ،موجود یا شخصیت ارجاع داده می شدند و از آنها سرچشمه گرفته بودند، اما دسته بندی آسمان به طرح های قابل شناخت مخصوصا در عصر اکتشاف و پیش از اختراع قطب نما، برای موسسه ی حمل و نقل و ناوبری بسیار اهمیت داشت. با پیشرفت فناوری در ستاره شناسی، حرکت از سوی سیستم طرح محور به سیستم سطح محور است که اهمیت ارجاع به اساطیر باستانی را کمرنگ می کند. | ||
| − | |||
| − | |||
{{صور فلکی}} | {{صور فلکی}} | ||
[[رده:نجوم رصدی]] | [[رده:نجوم رصدی]] | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۹: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
| − | كتاب صورت فلكی ترجمه مهندس احمد دالكی | + | كتاب صورت های فلكی ترجمه مهندس احمد دالكی |
| + | |||
| + | ویکیپدیای انگلیسی | ||
نسخهٔ ۷ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۲۰:۰۸
مردمان باستان تصور می كردند كه می توانند خطوط اصلی چهره ها را در ستارگان آسمان شب پیدا كنند. این چهره ها معمولا شكل هایی از قهرمانان، اساطیر و خدایان افسانه ای، مخلوقات گوناگون و اجرامی بودند كه به نظر آنها اثرگذار بر روی زمین اند. این، مفهوم عامیانه صورت فلكی است.
در ستاره شناسی نوین، یک صورت فلکی(constellation)، یک بخش تعیین شده از سطح کره سماوی است. این تقسیم بندی به صورت استاندارد بین المللی است. صورت فلکی از دیدگاه تاریخی عبارت است از طرح هایی که با ستارگان پرنور و مهم آسمان شب زمین ساخته می شوند.
تعریف
در لاتین پسین، عبارت (constellātiō) را می توان به صورت "مجموعه ای از ستارگان" ترجمه کرد. این واژه اغلب در طالع بینی به یک صورت واره ی فلکی که مورد توجه زیاد بوده، اطلاق می شده است. مانند استفاده ای که "آمیانوس" (Ammianus Marcellinus) مورخ قرن چهار رومی از آن کرده است.
در کاربرد عام، یک صورت فلکی، گروهی از جرم آسمانی است -عموما ستاره- که در آسمان طرح و نقشی را پدید می آورند. ستاره شناسان امروزه هنوز از این سیستم استفاده می کنند، هر چند سیستم های نوین اندازه گیری مختصات از نظر دقت بر صور فلکی ترجیح دارند. طرحی از ستارگان که به صورت رسمی به عنوان یک صورت فلکی طبقه بندی نشده، به عنوان یک "صورت واره ی فلکی" (Asterism) شناخته می شود. یک مثال مشهور آن ،آبگردان(ملاقه) است که به عنوان بخش بزرگتر خرس بزرگ شناخته می شود، اما توسط انجمن بین المللی ستاره شناسی (IAU) به رسمیت شناخته نمی شود.
در سال 1922 ، "هنری نوریس راسل" (Henry Norris Russell)، انجمن بین المللی ستاره شناسی را یاری کرد تا همه ی کره ی سماوی را به 88 بخش مختلف(88 صورت فلکی رسمی) تقسیم کنند. عموما، این صور فلکی جدید، نامهایشان را از اجداد صورت فلکی یونانی رومی خود گرفته اند، از قبیل شکارچی (Orion)، شیر (Leo)، و کژدم(کژدم)(Scorpius). در حالی که برخی از صور فلکی مستقیما به یک رویداد اساطیری ،موجود یا شخصیت ارجاع داده می شدند و از آنها سرچشمه گرفته بودند، اما دسته بندی آسمان به طرح های قابل شناخت مخصوصا در عصر اکتشاف و پیش از اختراع قطب نما، برای موسسه ی حمل و نقل و ناوبری بسیار اهمیت داشت. با پیشرفت فناوری در ستاره شناسی، حرکت از سوی سیستم طرح محور به سیستم سطح محور است که اهمیت ارجاع به اساطیر باستانی را کمرنگ می کند.
| صور فلکی امروزی |
| آبمار • آتشدان • ارابه‌ران • اژدها • اسب بالدار • اسب کوچک • اسکنه • آفتاب‌پرست • بادبان • بزغاله • برساووش • بره • پیاله • پیکان • تاج جنوبی • اکلیل شمالی • تازی‌ها • ترازو • تک‌شاخ • تلسکوپ • تلمبه • تور • توکان • جوی • چلپاسه • چلیپا • خرچنگ • خرس بزرگ • خرس کوچک • خرگوش • درنا • دلفین • دلو • دوپرگار • دوپیکر • دوشیزه • ذات الکرسی • روباه • زانو زده • زرافه • آندرومدا • ساعت • سپر • سکستان • سگ بزرگ • سگ کوچک • سنگتراش • سه‌پایه • سه‌سو • سیاهگوش • سیمرغ • شاه‌تخته • جبار • شلیاق • اسد • شیر کوچک • طاووس • عقاب • قطب‌نما • قنطورس • قیفاووس • کبوتر • کژدم • کشتیدم • کلاغ • کمان • کوره • کوهمیز • گاو • گاوران • گرگ • گونیا • گیسو • مار • مار باریک • مارافسای • ماکیان • حوت • ماهی پرنده • ماهی جنوبی • ماهی زرین • مثلث جنوبی • مرغ بهشتی • مگس جنوبی • میکروسکوپ • نهنگ • هشتک • هندی
|
منبع
كتاب صورت های فلكی ترجمه مهندس احمد دالكی
ویکیپدیای انگلیسی
