نوترون: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی نجوم
پرش به: ناوبری، جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
نوترون یکی از ذرات هسته‌ای [[اتم]] است. نوترون دارای [[بار الکتریکی]] خنثی است و به همراه [[پروتون]] در داخل هسته [[اتم]] اصل [[جرم]] [[اتم]] را تشکیل می‌دهند.
 
نوترون یکی از ذرات هسته‌ای [[اتم]] است. نوترون دارای [[بار الکتریکی]] خنثی است و به همراه [[پروتون]] در داخل هسته [[اتم]] اصل [[جرم]] [[اتم]] را تشکیل می‌دهند.
  
از [[هیدروژن]] (۱ [[پروتون]]) تا کلسیم (۲۰ [[پروتون]]) تعداد آن با تعداد [[پروتون]] یکی هست و از آن بالاتر در [[جدول تناوبی]] تعدادش بیشتر می‌شود. [[جرم مطلق]] ۲۷- ^ ۱۰ × ۱٬۶۷۴۸۲ کیلوگرم و [[جرم]] نسبی آن ۱٬۰۰۸۶۶۵۴۱ است.
+
از [[هیدروژن]] (۱ [[پروتون]]) تا کلسیم (۲۰ [[پروتون]]) تعداد آن با تعداد [[پروتون]] یکی هست و از آن بالاتر در [[جدول تناوبی]] تعدادش بیشتر می‌شود. جرم مطلق ۲۷- ^ ۱۰ × ۱٬۶۷۴۸۲ کیلوگرم و [[جرم]] نسبی آن ۱٬۰۰۸۶۶۵۴۱ است.
  
جیمز چدویک در سال ۱۹۳۲ نوترون را، که [[رادرفورد]] در سال ۱۹۲۰ وجود آن را پیش‌بینی کرده بود، کشف کرد.[[پروتون‌]]ها ذراتی مثبت هستند و به شدت همدیگر را دفع می‌کنند علت اینکه [پروتون]]ها همدیگر را دفع نمی‌کنند نوترن‌ها هستند. نوترون ذره‌ای ناپایدار است و عمر متوسط آن ۹۱۸ ثانیه است که به [[پروتون]]، [[الکترون]] و [[نوترینو]] واپاشیده می‌شود. به این واپاشی، واپاشی بتا می‌گویند اتمی که پرتوی بتا تابش می‌کند چون یک [[پروتون]] به [[پروتون‌]]هایش اضافه می‌شود به عنصر بالاتر سلف می‌کند در همه اتم‌ها اینگونه نیست زیرا اصل طرد پائولی برای اتم‌هایی که تعداد نوترون‌هایش کمتر از ۱٫۵ برابر [[پروتون‌]]هاست اجازه واپاشی نمی‌دهد.
+
جیمز چدویک در سال ۱۹۳۲ نوترون را، که رادرفورد در سال ۱۹۲۰ وجود آن را پیش‌بینی کرده بود، کشف کرد.[[پروتون]]ها ذراتی مثبت هستند و به شدت همدیگر را دفع می‌کنند علت اینکه [[پروتون]]ها همدیگر را دفع نمی‌کنند نوترن‌ها هستند. نوترون ذره‌ای ناپایدار است و عمر متوسط آن ۹۱۸ ثانیه است که به [[پروتون]]، [[الکترون]] و [[نوترینو]] واپاشیده می‌شود. به این واپاشی، واپاشی بتا می‌گویند اتمی که پرتوی بتا تابش می‌کند چون یک [[پروتون]] به پروتون‌هایش اضافه می‌شود به عنصر بالاتر سلف می‌کند در همه اتم‌ها اینگونه نیست زیرا اصل طرد پائولی برای اتم‌هایی که تعداد نوترون‌هایش کمتر از ۱٫۵ برابر [[پروتون]] هاست اجازه واپاشی نمی‌دهد.
  
 
[[پرونده:Quark_structure_neutron.svg|ساختار نوترون|بندانگشتی|قاب|چپ]]
 
[[پرونده:Quark_structure_neutron.svg|ساختار نوترون|بندانگشتی|قاب|چپ]]
  
 
== نوترون چگونه کشف شد ؟ ==
 
== نوترون چگونه کشف شد ؟ ==
با اندازه گیری هایی که ارنست رادرفورد انجام داده بود، متوجه شد که [[جرم]] هسته [[اتم]] تقریبا دوبرابر تعداد [[پروتون‌]]ها است . بدین ترتیب او پیش بینی کرد که ذره ای دیگر باید در هسته باشد تا این کمبود [[جرم]] را جبران کند .
+
با اندازه گیری هایی که ارنست رادرفورد انجام داده بود، متوجه شد که [[جرم]] هسته اتم تقریبا دوبرابر تعداد [[پروتون]]ها است . بدین ترتیب او پیش بینی کرد که ذره ای دیگر باید در هسته باشد تا این کمبود جرم را جبران کند .
  
 
در سال ۱۹۳۲ جیمز چدویک آزمایشی ترتیب داد . او بریلیم را با آلفا بمباران کرد و متوجه شد ذره ای با قدرت نفوذ بسیار بالا از هسته [[اتم]] بیرون می زند که در [[میدان مغناطیسی]] منحرف نمی شود . ابتدا فکر کرد باید اشعه X یا گاما باشد اما هنگامی که سرعت آن را اندازه گرفت متوجه شد [[سرعت]] این ذره یک دهم [[سرعت نور]] است . به همین دلیل این ذره را که [[جرم]] آن حدود جرم پروتون و بیشتر بود، بار الکتریکی نداشت و سرعت آن یک دهم سرعت نور بود نوترون نامید و آن را به هسته نسبت داد.
 
در سال ۱۹۳۲ جیمز چدویک آزمایشی ترتیب داد . او بریلیم را با آلفا بمباران کرد و متوجه شد ذره ای با قدرت نفوذ بسیار بالا از هسته [[اتم]] بیرون می زند که در [[میدان مغناطیسی]] منحرف نمی شود . ابتدا فکر کرد باید اشعه X یا گاما باشد اما هنگامی که سرعت آن را اندازه گرفت متوجه شد [[سرعت]] این ذره یک دهم [[سرعت نور]] است . به همین دلیل این ذره را که [[جرم]] آن حدود جرم پروتون و بیشتر بود، بار الکتریکی نداشت و سرعت آن یک دهم سرعت نور بود نوترون نامید و آن را به هسته نسبت داد.

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۱۸:۲۹

نوترون یکی از ذرات هسته‌ای اتم است. نوترون دارای بار الکتریکی خنثی است و به همراه پروتون در داخل هسته اتم اصل جرم اتم را تشکیل می‌دهند.

از هیدروژنپروتون) تا کلسیم (۲۰ پروتون) تعداد آن با تعداد پروتون یکی هست و از آن بالاتر در جدول تناوبی تعدادش بیشتر می‌شود. جرم مطلق ۲۷- ^ ۱۰ × ۱٬۶۷۴۸۲ کیلوگرم و جرم نسبی آن ۱٬۰۰۸۶۶۵۴۱ است.

جیمز چدویک در سال ۱۹۳۲ نوترون را، که رادرفورد در سال ۱۹۲۰ وجود آن را پیش‌بینی کرده بود، کشف کرد.پروتونها ذراتی مثبت هستند و به شدت همدیگر را دفع می‌کنند علت اینکه پروتونها همدیگر را دفع نمی‌کنند نوترن‌ها هستند. نوترون ذره‌ای ناپایدار است و عمر متوسط آن ۹۱۸ ثانیه است که به پروتون، الکترون و نوترینو واپاشیده می‌شود. به این واپاشی، واپاشی بتا می‌گویند اتمی که پرتوی بتا تابش می‌کند چون یک پروتون به پروتون‌هایش اضافه می‌شود به عنصر بالاتر سلف می‌کند در همه اتم‌ها اینگونه نیست زیرا اصل طرد پائولی برای اتم‌هایی که تعداد نوترون‌هایش کمتر از ۱٫۵ برابر پروتون هاست اجازه واپاشی نمی‌دهد.

نوترون چگونه کشف شد ؟[ویرایش]

با اندازه گیری هایی که ارنست رادرفورد انجام داده بود، متوجه شد که جرم هسته اتم تقریبا دوبرابر تعداد پروتونها است . بدین ترتیب او پیش بینی کرد که ذره ای دیگر باید در هسته باشد تا این کمبود جرم را جبران کند .

در سال ۱۹۳۲ جیمز چدویک آزمایشی ترتیب داد . او بریلیم را با آلفا بمباران کرد و متوجه شد ذره ای با قدرت نفوذ بسیار بالا از هسته اتم بیرون می زند که در میدان مغناطیسی منحرف نمی شود . ابتدا فکر کرد باید اشعه X یا گاما باشد اما هنگامی که سرعت آن را اندازه گرفت متوجه شد سرعت این ذره یک دهم سرعت نور است . به همین دلیل این ذره را که جرم آن حدود جرم پروتون و بیشتر بود، بار الکتریکی نداشت و سرعت آن یک دهم سرعت نور بود نوترون نامید و آن را به هسته نسبت داد.

منبع[ویرایش]

ویکیپدیا فارسی [۱]