نور منطقه البروجی: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی نجوم
پرش به: ناوبری، جستجو
سطر ۵: سطر ۵:
 
ذرات بزرگتر نیز به تدریج در یک حرکت مارپیچ به داخل [[خورشید]] کشیده می شوند . مطالعات انجام شده نشان می دهد که [[چگالی]] این ذرات در فضای سیارات کم است که بیشترین مقدار آن در صفحه مدار [[زمین]] (دایره البروج ) و در فاصله سیاره[[ زهره]] و[[ مشتری]] قرار دارند. ابعاد این گرد و غبارها در حدود چند میکرومتر است .  
 
ذرات بزرگتر نیز به تدریج در یک حرکت مارپیچ به داخل [[خورشید]] کشیده می شوند . مطالعات انجام شده نشان می دهد که [[چگالی]] این ذرات در فضای سیارات کم است که بیشترین مقدار آن در صفحه مدار [[زمین]] (دایره البروج ) و در فاصله سیاره[[ زهره]] و[[ مشتری]] قرار دارند. ابعاد این گرد و غبارها در حدود چند میکرومتر است .  
  
بنابراین می تواند نور خورشید را پراکنده کند و ناظر زمینی آن را به صورت نوار ضعیفی از نور در امتداد صورفلکی منطقه البروجی مشاهده می کند که به این نور ضعیف اصطلاحا&#۶۴۶۰۷; نور منطقه البروجی ( Zodiacal Light ) گفته می شود. گفتن اینکه اولین بار چه کسی این نور را مشاهده کرده است کار مشکلی است.
+
بنابراین می تواند نور خورشید را پراکنده کند و ناظر زمینی آن را به صورت نوار ضعیفی از نور در امتداد صورفلکی منطقه البروجی مشاهده می کند که به این نور ضعیف اصطلاحا؛ نور منطقه البروجی ( Zodiacal Light ) گفته می شود. گفتن اینکه اولین بار چه کسی این نور را مشاهده کرده است کار مشکلی است.
  
  

نسخهٔ ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۷:۳۹

نور منطقه البروجی چیست؟

گرد و غبارهایی که درمنظومه شمسی و در فضای سیارات پراکنده هستند دچار تغییر و تحول بسیاری می شوند . بخشی از آنها به صورت شهاب ها به حیات خود پایان می دهند اما بسیاری از این ذرات در صفحه منظومه شمسی پخش می شوند.ذراتی که بسیار کوچک هستند یعنی ابعادی کمتر از میکرومتر دارند توسط تابش خورشیدی به خارج فضای سیارات هل داده می شوند.

ذرات بزرگتر نیز به تدریج در یک حرکت مارپیچ به داخل خورشید کشیده می شوند . مطالعات انجام شده نشان می دهد که چگالی این ذرات در فضای سیارات کم است که بیشترین مقدار آن در صفحه مدار زمین (دایره البروج ) و در فاصله سیارهزهره ومشتری قرار دارند. ابعاد این گرد و غبارها در حدود چند میکرومتر است .

بنابراین می تواند نور خورشید را پراکنده کند و ناظر زمینی آن را به صورت نوار ضعیفی از نور در امتداد صورفلکی منطقه البروجی مشاهده می کند که به این نور ضعیف اصطلاحا؛ نور منطقه البروجی ( Zodiacal Light ) گفته می شود. گفتن اینکه اولین بار چه کسی این نور را مشاهده کرده است کار مشکلی است.


A62125253924de248cecf2d97782b87a.jpg
موقعیت قرارگیری این نور در آسمان که همواره 180 درجه با مکان خورشید فاصله دارد وجه تسمیه ان را نشان می دهد. الکساندر فون هامبولت(طبیعی دان المانی) و ادوارد امرسن بارنارد(اخترشناس مشهور امریکائی) از جمله نخستین رصد گران این پدیده بوده اند. نور مخالف بخش تقویت شده و بیضی شکل از نوار منطقه البروجی کمربند بسیار ضعیفی از نور است که در امتداد دایره البروج در اسمان کشیده شده است.بخش درخشان نوار منطقه البروجی که همیشه در نزدیک خورشید پیش از سپیده دم (در ابتدای پائیز) یا پس از شفق در اسمان شامگاهی (در ابتدای بهار) دیده می شود نور منطقه البروجی نام دارد. نور منطقه البروجی و نور مخالف به مانند 2 مروارید در گردنبندی از نور به درو اسمان حلقه زده اند. نور منطقه البروجی و نور مخالف نورهایی هستند که از بازتاب و پراکندگی نور خورشید از ذرات و غبار در منظومه شمسی به وجود می ایند. این ذرات بسیار ریز( در حد یک میکرون) در صفحه نزدیک به قلمرو سیارات خارجی قرار گرفته اند که از گذر دنباله دار ها و برخورد سیارک ها با یکدیگر به وجود امده اند و به مرور زمان پخش شده و پدید اورنده یک قرص کم فروغ شده اند. درست در امتداد خورشید ما بیشترین بازتاب نور را داریم اما به دلیل درخشش خورشید هرگز این قسمت درخشان را نخواهیم دید.










بهترین زمان مشاهده

نور منطقه البروجی در تصویر دیده میشود .

بهترین زمان برای مشاهده نور منطقه البروجی شامگاهی اوایل بهار است در حالیکه برای مشاهده آن پیش از سپیده دم اوایل پاییز زمان مناسبی است. دلیل آن , وضعیت قرار گیری منطقه البروج نسبت به افق است که در این مواقع شیب دایره البروج بیشترین مقدار است و نور منطقه البروجی در ارتفاع بیشتری ازافق قرار دارد. برای مشاهده نور منطقه البروجی عرض های جغرافیایی میانی مکان های مناسبی هستند. در مکان های بسیار تاریک که آلودگی نوری تقریبا وجود نداشته باشد حدود 1 ساعت قبل از اذان صبح می توان در افق شرقی نور منطقه البروجی را به صورت یک ستون نوری خیلی کم نور مشاهده کرد.

تاریخچه

در قرن اول میلادی سنکا ، نویسنده رومی ، این نور را به « آتش های پراکنده » تشبیع کرده است . ارسطو اعتقاد داشت که نورمنطقه البروجی حاصل فورانات درونی زمین مانند آتشفشانها است که وقتی به آسمان می رسند باعث به وجود آمدن پدیده های مه آلودی مانند دنباله دارها ، نوار راه شیری و نور منطقه البروجی می شوند. در قرن هجدهم ، فیلسوف معروف « امانوئل کانت » این نور را مربوط بهخورشید و بخارات اطراف آن دانست .

شکل گیری و مشاهده

نور منطقة‌البروجی بر اثر بازتاب نور خورشید از ذرات غبار درون منظومهٔ شمسی موسوم به غبار کیهانی پدید می‌آید. از این‌رو، طیف نور منطقة‌البروجی بسیار شبیه به طیف خورشید است. دلیل دیگر ایجاد این نور تابش نور خورشید به ذرات معلق و گرد و غبار منطقه دایره البروج است و چون دایره البروج دقیقاً یک صفحه است و ما درون این صفحه هستیم، روی کره آسمان دایره ای تشکیل شده و ناظر از روی زمین بخشی از این دایره را به صورت یک خط روی کره آسمان مشاهده می کند. درست مانند کهکشان راه شیری که نواری از آن از روی زمین قابل مشاهده است و نوار کهکشان راه شیری نامیده می شود.

در مکان های بسیار تاریک که آلودگی نوری تقریبا وجود نداشته باشد حدود 1 ساعت قبل از اذان صبح می توان در افق شرقی نور منطقه البروجی را به صورت یک ستون نوری خیلی کم نور مشاهده کرد.

منابع

ویکی پدیا انگلیسی

مقاله منتشر شده به قلم امیر حسن زاده