پردازش تصویر
در عکاسی نجومی، شاید بتوان گفت نیمی از کار مربوط به عکاسی از سوژه مورد نظر، و نیمه دیگر مربوط به پردازش تصویر است. پردازش تصاویر نجومی در معنا یعنی افزایش نسبت داده به نویز. این عملیات در رایانه و در نرم افزار هایی مثل فتوشاپ یا لایت روم و یا نرم افزار های تخصصی پردازش عکس های نجومی انجام می شود.
در یک عکس نجومی، داده همان نوری است که از جرم آسمانی به سنسور دوربین رسیده و در تصویر ثبت می شود. نویز ها نخستین اشکال در تصاویر دیجیتال اند که به صورت نقاطی کوچک و رنگی در تصویر ثبت می شوند. نویز ها نه تنها اطلاعات مفیدی ندارند، بلکه در عکس مخرب نیز هستند. نخستین عملیاتی که در پردازش تصاویر نجومی صورت می گیرد، کاهش نویز به روش های مختلفی از جمله ترکیب فریم ها و ... می باشد . گاهی پیش می آید که در سوژه مورد نظر، قسمت های مختلف سوژه مقدار متفاوتی نور دارد؛ به طوری که در یک فریم نمیتوان همه نواحی را ثبت نمود. در این جور سوژه ها که از تکنیکی به نام HDR استفاده می شود که از اصول عکاسی نجومی عمق آسمان می باشد. در عکاسی به روش HDR، پس از ثبت چند فریم با نوردهی های متفاوت، باید فریم ها را در نرم افزار روی هم منطبق کرد و به الگوی صحیحی از تصویر جرم مورد نطر رسید.
از دیگر کار هایی که در پردازش تصاویر نجومی انجام می شود، میتوان به تنظیم میزان شارپنس، یالانس و تقویت رنگ و جزئیات، تنظیم نور تصویر و کار های بسیار دیگری اشاره کرد.
منبع
مجله نجوم/شماره 149/ویژه نامه عکاسی نجومی