گذر زهره

از ویکی نجوم
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۵:۳۷ توسط هانيه اميري (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - 'می توان' به 'می‌توان')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری، جستجو
گذر زهره

گذر زمانی رخ می‌دهد که یکی از سیارات ناهید یا عطارد از دید ناظر زمینی از مقابل قرص خورشید عبور کند. این صحنه از پشت یک تلسکوپ مجهز به پالایه مخصوص، شبیه به یک نقطه تیره رنگ روی سطح خورشید است که در طی ساعاتی از نقطه ای از خورشید وارد و ساعاتی بعد از آن خارج می شود. این همان اتفاقی است که در 19 خرداد 1383 هم در ایران رخ داده بود. در آن سال ایران شاهد تمام مراحل عبور سیاره ناهید از مقابل خورشید بود. گذر ناهید در 17 خرداد 1391 در ایران کامل نیست و ما پس از طلوع خورشید می‌توانیم از نیمه آن را مشاهده کنیم.

گذر چیست؟

گذرهای سیاره‌ای از مقابل خورشید از پدیده‌های کم‌یاب آسمان‌اند که از دید ناظر زمینی تنها برای دو سیاره تیر و ناهید (سیارات داخلی مدار زمین) رخ می‌دهند. گذرها پدیده‌هایی مثل خورشیدگرفتگی هستند، با این تفاوت که در خورشید گرفتگی کامل، ماه تمام قرص خورشید را می‌پوشاند و دیگر نوری از خورشید به زمین نمی‌رسد، اما تیر و ناهید آن قدر از زمین دورند که هنگام گذر مثل لکه گرد سیاهی بر قرص درخشان خورشید دیده می‌شوند. موقع گذر، زمین، سیاره (ناهید یا تیر) و خورشید بر یک خط قرار دارند. گذر تیر در هر قرن تا ۱۳ بار روی می‌دهد، اما گذر ناهید در بهترین شرایط هر قرن فقط ۲ بار تکرار می‌شود. هیچ گذر ناهیدی در قرن بیستم روی نداد. در واقع از زمان اختراع تلسکوپ تاکنون این پدیده تنها ۶ بار رخ داده‌است. لکه ناهید گرد و کاملاً تیره‌است، اما لکه‌های خورشیدی شکل دایره‌ای ندارند و تاریکی آنها هرگز به اندازه ناهید نیست. گذر ناهید چند ساعت طول می‌کشد.

رصد گذر[ویرایش]

برای مشا هدهٔ گذر ناهید لزوما نیاز به ابزار اپتیکی نیست بلکه با چشم غیرمسلح هم می‌توان این پدیده را مشاهده کرد. هنگام رصد چشم نباید مستقیما به خورشید خیره شود بلکه باید چشم یا ابزار اپتیکی مورد استفاده را به فیلترهای مخصوصی مجهز کرد تا از صدمه زدن امواج فرابفش و مضر به چشم جلوگیری شود. سیاره ناهید با کمی دقت به شکل لکه گرد و سیاهی مشاهده می‌شود راحتی از لکه‌های خورشیدی قابل تفکیک خواهد بود زیرا لکه‌های خورشیدی شکل منظمی ندارند و به اندازهٔ ناهید تیره و سیاه رنگ نیستند.

مراحل گذر[ویرایش]

  • تماس اول: لحظه‌ای که قرص سیاره از بیرون با خورشید مماس می‌شود. از این زمان گذر آغاز می‌شود.
  • تماس دوم: حدود بیست دقیقه بعد که قرص سیاره از درون با خورشید مماس می‌شود.
  • بعد از آن طی چند ساعت سیاره از مقابل خورشید حرکت می‌کند.
  • تماس سوم: زمانی که قرص سیاره به لبه دیگر خورشید می‌رسد.
  • تماس چهارم: سرانجام سیاره با خورشید از بیرون مماس می‌شود و گذر به پایان می‌رسد.

گذر سال ۱۳۹۱[ویرایش]

عبور سیاره ناهید از مقابل خورشید در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۹۱ (۵ ژوئن ۲۰۱۲م) از ساعت ۲:۴۰ تا ۹:۲۰ بامداد به وقت ایران (ساعت ۲۲:۰۹ تا ۴:۴۹ به وقت جهانی) خواهد بود. شروع گذر را می‌توان در سراسر آمریکای شمالی، هاوایی، مناطق انتهای شمالی و باختری آمریکای جنوبی، نوارهای شمالی و خاوری آسیا و استرالیا و زلاند نو تماشا کرد. تماشاگران در آلاسکا، آسیا، استرالیا، بخش‌هایی از آفریقا و خاور اروپا نیز مکان‌هایی مناسب برای دیدن پایان گذر خواهند بود، زمانی که ناهید از قرص خورشید بیرون می‌رود. در ایران تماس‌های اول و دوم سیاره ناهید با خورشید قبل از طلوع خورشید رخ خواهد داد و ساکنان ایران تنها قادر به مشاهده تماس‌های سوم و چهارم خواهند بود که منطقه سرخس و چابهار در ایران بهترین نقاط برای رؤیت هستند. این رخداد نجومی ۱۲۰ سال دیگر تکرار خواهد شد.

گذر زهره در ایران[ویرایش]

آیا ایرانیان اولین رصد گران گذر ناهید از مقابل خورشید بوده اند. آیا ابن سینا این گذر را در 24 می 1032 میلادی در حوالی همدان فعلی رصد کرده است؟ ابن سینا در فصل آخر کتاب شفا اشاره ای به رصد چنین واقعه ای داشته است.


رصدگران آلمانی در سال 1874 اصفهان را برای رصد گذر ناهید انتخاب کرده بودند. مکان رصد آنها جایی به نام باغ زرشک در قسمت جنوبی سی و سه پل بوده است.


سنگ نوشته ای که گروه آلمانی در محل رصد خود به جای گذاشتند, هم اینک در کلیسای وانک اصفهان نگهداری می‌شود.

پوریا ناظمی منجم آماتور , نویسنده و خبرنگار علمی با بررسی بخشهایی از تاریخ نجوم ایران و همچنین مراجعه به کتب و مقالات دانشمندان ایران در اویل هزاره دوم میلادی شواهدی بر امکان رصد گذر ناهید در سال 1032 توسط ابن سینا به دست آورده است. با استناد به فصل اخر کتاب شفا و اشاره ای که ابن سینا در این کتاب به رصد گذر دارد همچنین بررسی گذرهایی که از ایران قابل مشاهده بوده به این نتیجه رسیده که ابن سینا این گذر را در 24 می 1032 میلادی در حوالی همدان فعلی رصد کرده است. بخشهایی از این گذر تنها از مناطق غربی ایران قابل رویت بوده زیرا خورشید دقایقی پس ازتماس دوم غروب می کرده است.


ابن سینا و گذر زهره[ویرایش]

شیخ الرئیس ابوعلی حسین بن عبدالله بن سینا در رده نام آورترین مشاهیر ایران زمین است که همه ایرانیان حداقل با نام او آشنایی اندکی دارند، ابن سینا را شاید بتوان یکی از نمادهای دوران شکوفایی علمی ایران دانست، دورانی که دامنه اثربخشی آن محدود به مرزهای جغرافیایی ایران نبود و جهان اسلام را نیز متاثر کرد و در نهایت باعث شد تمدنی مهم و تاثیرگذار در جهان با محوریت دانشمندان ایرانی شکل بگیرد که به تمدن اسلامی شهرت یافت.

ابن سینا دانشمند پرآوازه ایرانی

ابن سینا را باید در این دوران پرستاره، ستاره ای پرفروغ دانست؛ مردی که دانش وسیع او از ریاضیات،نجوم، پزشکی و فلسفه باعث نوآوری های فراوانی شد و مرزهای جدیدی در دانش آن زمان به وجود آورد. کتاب های ماندگار او در زمینه های مختلف، نشانه ای از گستردگی موضوعات مورد علاقه او را نشان می دهند و دقت نظرش در هریک از شاخه هایی که به آن پا گذاشته است. با وجود گستردگی حوزه های علمی مورد علاقه او که او را به یکی از برجسته ترین چهره های جامع علمی تاریخ بدل کرده است بسیاری نام او را مترادف با فلسفه و پزشکی می دانند و کمتر پیش می آید که دیگر حوزه های فعالیت های او مورد توجه جدی قرار گرفته باشد.

ابوعلی سینا، دانشمندی جامع بوده که در حوزه های مختلفی از علوم دارای رساله و نظر است. نظریات فلسفی او که تاکنون هم مورد توجه جدی قرار دارد و شارحان، طرفداران و نقادان بسیاری درباره آرای او نظر داده اند، در کنار فعالیت های پزشکی ابن سینا که در تاریخ طب، جایگاه ویژه و معتبری برای او به وجود آورده، باعث شده است بیشتر مردم، او را به تخصص در این حوزه ها بشناسند؛ در حالی که نظرات و فعالیت های او در بسیاری از رشته های دیگر نیز شاید به همان اندازه مهم باشد، یکی از حوزه هایی که ابن سینا در آن فعالیت و مطالعات جدی داشته است، حوزه ستاره‌شناسی بود.

او یکی از نخستین افرادی است که در طبقه بندی رایجی که در زمینه علوم مختلف وجود داشت، دست برد. در یکی از این طبقه بندی های رایج دانش ستاره‌شناسی شامل رشته ها یا بحث هایی چون هیات، تقویم و طالع بینی در کنار یکدیگر می شدند.

باید توجه کرد؛ در آن دوران، اختربینی فعالیتی جدی با سنتی طولانی به شمار می رفت که به هرحال، منجمان خود را در برابر آن نیز پاسخگو می دانستند فراموش نکنید که این موضوع مربوط به حدود 1000 سال پیش است و قرار داشتن طالع بینی در زمینه های علمی موضوع عجیبی نیست واگر کاری قرار باشد عجیب به نظر برسد خارج کردن طالع بینی از زمره علوم دقیق و شاخه های محاسباتی نجوم نظیر هیات و تقویم است و این کار مهمی بود که ابن سینا در تقسیم بندی خود از علوم انجام داد و طالع بینی را از دیگر شاخه های عقلی نجوم خارج کرد.

بحث ها و شرح های معروفی نیز از توضیح و تفسیر پدیده های نجومی در کارهای ابن سینا به چشم می خورد که یکی از مهم ترین آنها به پدیده ای بسیار نادر بازمی گردد یعنی گذر زهره.

2 سیاره عطارد و زهره در مدارهایی به دور خورشید در حال چرخش هستند که نسبت به مدار زمین به خورشید نزدیک ترند، اما صفحه مداری که این سیارات به دور خورشید در حال چرخش اند با صفحه مداری که زمین به دور خورشید در حال چرخش است، دارای اختلاف زاویه اندکی است. در مورد سیارهزهره این زاویه در حدود 4/3 درجه است. اگر این زاویه وجود نداشت، هربار که سیاره زهره به مقارنه سفلی (موقعیتی که خورشید و سیاره زمین به ترتیب ذکر شده در یک جهت قرار گرفته باشند) می رسید، سیاره از دید ما ناظران زمینی از مقابل قرص خورشید عبور می کرد. اما این اتفاق نمی افتد و همان زاویه اندک بین صفحات مداری 2سیاره باعث می شود هربار زهره اندکی بالاتر یا پایین تر از مقابل قرص خورشید عبور می کند و تنها در مواقعی خاص پیش می آید که دقیقا مقارنه این سیاره هنگامی اتفاق بیفتد که در همان زمان سیاره هم در محل تقاطع مدار خود قرار داشته باشند. چنین حالتی 2 بار در حدود هر 120 سال رخ می دهد، به عبارت دیگر الگوی وقوع پدیده گذر زهره به این ترتیب است که از حدود 120 سال 2 گذر به فاصله 8 سال از هم رخ می دهند و سپس باید منتظر بیش از یک قرن بعد برای تکرار این داستان ماند.

باتوجه به نادر بودن وقوع چنین پدیده ای، رصد و ثبت آن یکی از فعالیت های مهم و جالب توجه در تاریخ ستاره‌شناسی به شمار می رود. آخرین بار گذر زهره در سال 2004 رخ داد که در ایران هم قابل رویت بود و باردیگر در سال 2012 رخ می دهد، اما پیش از آن و آخرین باری که مردم توانسته بودند گذر زهره را ببینند، در زمان سلطنت ناصرالدین شاه در ایران بود.

5 سال پیش از وفات ابن سینا گذر زهره در ایران و هنگام غروب رخ داده یعنی در 30 ماه می 1032 میلادیباتوجه به این که قرص سیاره زهره قطر ظاهری اندکی دارد و در آستانه توان تشخیص چشم غیرمسلح قرار دارد و همچنین شدت نور بالای خورشید در مقایسه با لکه کوچک سیاهرنگی که سیاره زهره می سازد باعث شده امکان رویت آن پیش از زمان ابداع تلسکوپ ها مورد بحث و چالش جدی پژوهشگران تاریخ علم باشد. براساس تاریخ رسمی گذر زهره، کسی که برای نخستین بار این پدیده را رصد کرد، جرمیا هورکس انگلیسی بود. او سال 1639 میلادی و اندکی پیش از آن که گذر زهره رخ دهد، با مرور محاسبات کپلر متوجه شد او در پیش بینی وقوع زمان گذر بعدی دچار اشتباه شده، و برخلاف پیش بینی کپلر، گرفت تنها چند هفته بعد رخ خواهد داد. او تلسکوپ کوچکی را در طبقه بالای کلیسایی نزدیک محل سکونتش نصب کرد و با کمک آن توانست زمان تعیین شده گذر سیاره زهره از مقابل قرص خورشید را رصد کند اما آیا او اولین کسی بود که به چنین موفقیتی دست یافت؟

در تاریخ نجوم اسلامی، گزارش هایی از منجمان مختلف درباره رصد و ثبت این پدیده وجود دارد. بررسی تطبیقی بسیاری از این گزارش ها با دیگر واقعیت ها نشان از اشتباه گزارش دهندگان دارد اما گزارشی که ابن سینا درباره این پدیده دارد بسیار متفاوت و قابل توجه است و اگر قابل اثبات نباشد، قابل رد کردن هم نیست.

ابن سینا در فصل هیات کتاب شفای خود به نجوم می پردازد و در خلال یکی از بحث های خود به بحثی قدیمی اشاره می کند که در آن درباره جایگاه فلک زهره و عطارد بحث شده است. ابن سینا در دفاع از نظر گروهی از این افراد استدلال می کند که فلک زهره باید میان فلک خورشید و زمین قرار داشته باشد و سپس در پاسخ به نظر مخالفانی که معتقد بودند در صورت این ادعا باید به طور منظم شاهد گذر زهره از مقابل قرص خورشید باشیم می نویسد دلیل بر این امر وجود ندارد چرا که اگر این دو فلک زاویه ای با هم داشته باشند این رویداد هر بار تکرار نخواهد شد و در مواقع خاصی رخ خواهد داد ضمن آن که من زهره را چون قطره سیاهی در مقابل قرص خورشید دیده ام.

این ادعا شاید به تنهایی هیچ چیز را اثبات نکند اما زمانی که تاریخ گذرهای زهره را مرور می کنیم متوجه می شویم که 5 سال پیش از وفات ابن سینا گذر زهره در ایران و هنگام غروب رخ داده یعنی در 30 ماه می 1032 میلادی. این گذر از نیمه غربی ایران قابل رویت بوده و با توجه به این که زمان آن نزدیک غروب بوده امکان رویت این پدیده بدون هیچ ابراز اپتیکی وجود داشته است.

جمع شدن این واقعیت در کنار دقت علمی ابن سینا و از سوی دیگر، این واقعیت که او بخش هیات شفا را در آخرین سال های عمرش نگاشته و در آن سال ها در نیمه غربی ایران حضور داشته، این احتمال را به طور قابل توجهی افزایش می دهد. به این ترتیب، شاید نخستین بار در تاریخ، این ابن سینا بوده که شاهد و ثبت کننده پدیده گذر زهره بوده و این اتفاق تا 1000 سال بعد که جرمیا هورکس آن را تکرار کرد، بی رقیب بوده است.

به هر حال ابن سینا با احاطه بر حجم بزرگی از دانش زمان خود چهره یک نابغه بی نظیر را برای خود ترسیم کرده است، اما سوال مهم این است که آیا او واقعا نابغه بوده؟ آیا ما براحتی می‌توانیم در مواجهه با افراد برجسته ای چون او با خطاب کردن آنها به نام نابغه و این که آنها ذاتا با ما فرق دارند مسوولیت ها و توانایی های خود را انکار کنیم؟ امروز کسی انتظار ظهور ابن سینای دیگری را به دلیل تخصصی شدن حوزه های علمی ندارد، اما در عین حال باید جمله ادیسون را به یاد آورد هر بار که نبوغ او را به رخش می کشیدند، می گفت در زندگی نوابغ، نبوغ تنها یک درصد نقش ایفا می کند. آنچه بقیه آن را می سازد پشتکار است. ابن سینا چهره درخشانی بود که به کار سخت، مطالعه ای پیگیر و پشتکاری تحسین برانگیز مرزهای نبوغ را پشت سر گذاشت. بسیاری ابن سینا را نابغه اعصار لقب داده اند و او را اعجوبه دانسته اند.

عکاسی از گذر زهره[ویرایش]

برای دیدن و عکاسی از این رویداد بهترین منطقه مکانی با افق بسیار باز است اما بهترین انتخاب مراجعه به رویدادهای برنامه ریزی شده است زیرا در آنها فیلترهای مناسبی وجود دارند که از آسیب دیدن چشمها جلوگیری می‌کند.

حال باید دید چگونه می‌توان از این رویداد زیبا عکاسی کرد بدون اینکه به چشمها آسیبی وارد شود؟ ابتدایی‌ترین ابزار برای انجام این کار یک دوربین دیجیتال،‌ مشابه همان دوربینهایی که برای عکاسی از کسوف مورد استفاده قرار می‌گیرند خواهد بود. در ادامه راهنمایی‌هایی برای چگونگی عکاسی از این رویداد ارائه می‌شوند:


1- فیلتر!‌ فیلتر!‌ فیلتر: فیلترها از چشمها محافظت می‌کنند پس بدون فیلتر خورشیدی که می‌تواند حرارت و تشعشعات خورشیدی را از چشمها دور سازد،‌به این ستاره داغ نگاه نکنید. بهترین فیلتر موجود فیلتر عینکهای جوشکاری شماره 14 و یا فیلترهای ویژه خورشید است که از پلیمرهای سیاه یا پلی‌استرهای آلومینیوم اندود ساخته شده‌اند. شیشه هایی با پوشش فلزی با مارک تجاری معتبر نیز می‌توانند کاربردی مشابه فیلترهای خورشیدی داشته باشند. همچنین باید مطمئن شوید که فیلترها کاملا در برابر لنز دوربین یا تلسکوپ قرار گرفته اند و به خوبی آن را پوشانده‌اند.

آنچه باید فکرشان را از سر بیرون کنید،‌عینکهای آفتابی معمولی،‌شیشه‌های دودی،‌فیلمهای اسلاید و نگاتیو،‌کیسه های پلاستیکی سیاه رنگ،‌CD‌ها،‌ و یا فیلترهای معمولی به کار گرفته شده در عکاسی هستند.

2- از لنز تله یا لنز تلسکوپ استفاده کنید: ابتدا تصمیم بگیرید که می‌خواهید از کل صفحه خورشید به همراه لکه زهره عکس بگیرید و یا می‌خواهید بر روی چهره سیاره زهره زوم کرده و از نزدیک از آن عکاسی کنید،‌شاید هم بخواهید ورود و یا خروج زهره را بر روی لبه خورشید به ثبت برسانید. برای ثبت تصویری بزرگ و دیجیتال با وضوح بالای تصویری از این پدیده باید از لنز تله‌فوتو استفاده کنید و یا تلسکوپی با فاصله کانونی 500 تا هزار میلیمتر و حتی بیشتر در اختیار داشته باشید،‌برای تحمل وزن چنین لنزی نیز به یک سه‌پایه قدرتمند و قابل اطمینان نیاز خواهید داشت.

3- تمرکز (فوکوس) لنز را کنترل کنید: فوکوس کردن بر روی موضوع به ویژه زمانی که از لنزهای تله‌فوتو که از تنظیمات بینهایت ثابت برخوردار نیستند استفاده می‌شود بسیار حیاتی است. هرگز به حالت فوکوس خودکار دوربین اعتماد نکنید،‌ دوربین را بر روی فوکوس دستی قرار داده و برای تنظیم وضوح تصویر از لبه خورشید یا لکه‌ای بر روی آن استفاده کنید. زمانی که فوکوس به بهترین شکل ممکن انجام شد،‌تنظیمات را قفل کنید تا به صورت اتفاقی تغییر پیدا نکند،‌با این همه در حین گذر زهره نیز بارها و بارها فوکوس لنز را کنترل کنید زیرا حرارت می‌تواند به تدریج باعث تغییر تنظیمات آن شود،‌از این رو می‌توانید با بستن فویلهای براق از داغ شدن لنزها جلوگیری کنید.

4- در بالاترین وضوح تصویری عکاسی کنید: وضوح تصویری و کیفیت تصاویر دوربینهای دیجیتال به واسطه تعداد پیکسلهای حسگر دوربین تعیین می‌شود،‌هرچه تعداد این پیکسلها بیشتر باشد،‌کیفیت بهتری در تصویر دیده می‌شود. برای بیشترین استفاده از قابلیتهای دوربین دیجیتالتان تنظیمات دوربین را بر روی بالاترین درجه کیفیت عکس (highest-quality) و یا حتی بر روی قالب TIFF یا RAW قرار دهید. این کار باعث می‌شود تصاویر نهایی ابعاد بزرگتر و وضوح بیشتری برای چاپ کردن به شما بدهند.

5- میزان نوردهی را "براکت" کنید: علاوه بر اینکه می‌توانید از نوردهی خودکار دوربین استفاده کنید،‌می‌توانید دوربین را بر روی حالت تنظیم دستی قرار داده و از ترکیبی از سرعت شاتر،‌درجه بازی دیافراگم و حساسیت استفاده کنید،‌تکنیکی که به "براکتینگ" شهرت دارد،‌در این شیوه باید به کمک آزمون و خطا بهترین ترکیب را به دست بیاورید. برای ثبت لحظات ورود و خروج زهره باید دوربین را بر روی عکاسی ممتد تنظیم کرد تا بتوان در لحظه چند عکس متوالی به ثبت رساند. پیش از آغاز گذر بارها و بارها مراحل عکاسی را تمرین کنید و بهتر است این تمرین در نزدیکی زمان وقوع گذر انجام بگیرد.

6- از لرزه‌ها بکاهید: حرکت دادن مکانیکی آینه منظره‌یاب در دوربینهای DSLR می‌تواند منجر به ایجاد تصاویری کدر و ناواضح شود، به ویژه اگر سرعت شاتر پایین باشد. برای کاهش از میزان ارتعاشات حرکت آینه،‌برای فشردن دکمه شاتر از کابلهای الکترونیکی و یا حالت تایمر دوربین استفاده کنید. برای اینکه مدت نوردهی خود را محدود نگاه دارید بهتر است از درجه حساسیت 400 یا 800 استفاده کنید.

برای عکاسی منطقه‌ای را انتخاب کنید که از محل تردد خودروها و با وزش باد به دور باشد، سه پایه مجهز نیز می‌تواند از میزان لرزه‌های احتمالی دوربین در هنگام عکاسی جلوگیری کند،‌برای افزایش ثبات و پایداری سه‌پایه می‌توانید کوله پشتی،‌قمقمه آب،‌کیف دوربین و هر جسم سنگین دیگری که دور و برتان دیده می‌شود را به ستون اصلی سه‌پایه بیاویزید و برای افزایش جذب ارتعاش سه پایه از پوششهای لاستیکی در زیر هر‌یک از پایه‌ها استفاده کنید.

7- باطری و کارت حافظه اضافی فراموش نشود: مطموئن باشید که باطری دوربینتان کامل شارژ است و یکی اضافه نیز به همراه دارید. همچنین تصاویر با قالب RAW و TIFF فضای زیادی اشغال می‌کنند بنابراین حتما باید کارتهای حافظه اضافه به همراه داشته باشید.

8- از تلسکوپهای "هیدروژن-آلفا" برای عکاسی گذر استفاده کنید: تلسکوپهای ویژه "هیدروژن-آلفا" از قبیل تلسکوپهای Coronado PST و SolarMax II می‌توانند جزئیات خیره‌کننده‌ای از خورشید و عبور زهره از برابر آن به ثبت برسانند. جدا از نور سفید و فیلترنشده که از خورشید ساطع می‌شود،‌نور H-Alpha نوری سرخ رنگ است که از اتمهای هیدروژن در اتمسفر خورشید ساطع می‌شوند و عکاسی از آنها شکلی برجسته به سیاره زهره خواهد بخشید.

9- از گذر فیلمبرداری کنید: علاوه بر عکاسی،‌می‌توانید با در اختیار داشتن دوربینهای تصویربرداری با زوم 40 برابر و مجهز به فیلترهای ویژه خورشیدی،‌از این رویداد کیهانی تصویربرداری نیز بکنید. برای جلوگیری از نوردهی بیش از اندازه،‌از حالت اتوماتیک نوردهی دوربین استفاده کنید. هر پنج دقیقه یکبار فیلم را متوقف کرده و ثبت فیلم جدیدی را آغاز کنید تا در نهایت از ترکیب آنها فیلمی کامل به دست بیاید.

10- آخرین پیش‌بینی آب و هوا را بخوانید: تا بتوانید در تعیین مکان عکاسی بهترین تصمیم‌گیری را داشته باشید.

منابع[ویرایش]

همشهری

پوریا ناظمی ، روزنامه جام جم