M12
اطلاعات رصدی | |
نام | NGC6218 |
صورت فلکی | صورت فلکی مارافسای |
بعد | 16h47m14.18s |
میل | –01° 56′ 54.7″ |
فاصله | 15.7 سال نوری |
قدر ظاهری | +7.6 |
ویژگی های ساختاری | |
شعاع | 37.2 ly |
عمر | Gigayear 12.67 |
مسیه 12، یا M12 (همچنین با مشخصه NGC 6218) یک خوشه کروی در صورت فلکی مارافسای است که توسط ستاره شناس فرانسوی چارلز مسیه در تاریخ 30 می 1764 کشف شد. وی آن را به عنوان یک "سحابی بدون ستاره" توصیف کرد. این خوشه کروی در یک آسمان تاریک و بوسیله یک دوربین دوچشمی بشکل جرم کمنوری قابل مشاهده است. تفکیک اجزاء ستارهای آن به یک تلسکوپ با دهانه 8 اینچ (20 سانتی متر) یا بزرگتر احتیاج دارد. در تلسکوپی با دهانهی 10 اینچ (25 سانتی متر) هستهی دانه دانه آن قطری معادل '3 (دقیقهی قوس) را نشان میدهد که توسط هالهای '10 از ستاره احاطه شده است.
با موقعیت حدودی °3 از خوشه M10 و °5.6 از ستارهی لاندا ماراَفسای (مرفق الحوا)، M12 تقریباً 15700 سال نوری (4800 پارسک) از زمین فاصله دارد و دارای قطر فضایی در حدود 75 سال نوری است. درخشانترین ستارگان مسیه 12 از قدر ظاهری 12 میباشند. با رتبه IX در مقیاس ردهبندی شپلی-سویر، بعنوان یک خوشه کروی نسبتاً تراکم کمی دارد و در گذشته تصور بر این بود که یک خوشه باز متراکم شده است. سیزده ستاره متغیر در این خوشه ثبت شده اند.
بر اساس مطالعات منتشر شده در سال 2006 این نتیجه حاصل شد که این خوشه به طور غیرمنتظره ای دارای تعداد کمی از ستارگان کم جرم است. حدس مؤلفان مقاله این بوده است که این ستارگان در اثر تأثیر گرانشی راه شیری جدا شدهاند. <ref> ویکی پدیای انگلیسی [۱] </ref>
نگارخانه[ویرایش]
- Messier12.jpg
- M12HunterWilson.jpg
- ESO-Messier 12-Phot-04a-06.jpg
منبع[ویرایش]
<references />