M18

از ویکی نجوم
پرش به: ناوبری، جستجو


تاریخچه

مسیه 18

تصویر مسیه 18 متعلق به پروژه 2MASS
اطلاعات رصدی
بعد 18h 19.9m
میل +17° 07′ 60"
فاصله 4.9 kly
قدر ظاهری 7.5
اندازه ظاهری '9.0
ویژگی های ساختاری
شعاع 9 سال نوری
سن تقریبی 22 میلیون سال
نام های دیگر NGC 6613

در 3 جون 1764، چارلز مسیه M18 را به لیست خود اضافه کرد و در مورد آن اینگونه نوشت: "خوشه‌ای از ستاره های کوچک که کمی پایین‌تر از سحابی شماره 17 قرار گرفته است. در اثر احاطه شدن با غبار، این خوشه از شماره 16 قبلی نمود کمتری دارد؛ در یک شکستی ساده 3.5 فوتی این خوشه بشکل سحابی به نظر می رسد، ولی با یک شکستی خوب ستاره های کوچکی دیده می شوند."

به عنوان کم نورترین خوشه ستاره‌ای در لیست مسیه، و در نزدیکی اجرام جذاب و دیدنی چون M17 و M8، M18 مورد توجه رصدگران زیادی قرار نمی گیرد. جان هرشل در حدود 1840 میلادی آن را اینگونه به رشته تحریر در آورد: یک خوشه فقیر و زمخت که شامل دوازده ستاره از قدر ده و پانزده و بیست ستاره دیگر از قدر دوازده تا قدر پانزدهم می‌باشد.<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [۱] </ref>


اختر فیزیک

در فاصله 4200 سال نوری خوشه ستاره ای باز کوچک M18 در سمت داخلی بازوی مارپیچ کمان قرار گرفته است. بنابراین M18 نسبت به دو همسایه‌اش در آسمان، M17 (در فاصله 5900 سال نوری) و M16 (در فاصله 5600 سال نوری) که در سمت خارجی همان بازوی مارپیچی قرار گرفته‌اند به ما نزدیکتر است، و یا نسبت به NGC 6603 در M24، که در فاصله بسیار دورتری بسمت مرکز کهکشان در 10000 سال نوری و در بازوی مارپیچ گونیا قرار دارد. M18 در اثر جذب بین ستاره‌ای با قدری حدود 1.4 کم‌نورتر شده است.

فقط حدود 40 ستاره به M18 نسبت داده شده‌اند. درخشان‌ترین آنها یک ستاره آبی B2 باقدر 8.6 می‌باشد. از آنجائیکه سایر ستارگان درخشان آن نیز داغ و آبی هستند، لذا سن خوشه به نسبت جوان و حدود 50 میلیون سال تخمین زده شده است.<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [۲] </ref>


رصد

از درون دوربین های دوچشمی، M18 بصورت لکه‌ای کوچک و تار از ستارگان دیده می‌شود. یک شکستی 2.5 اینچی حدود دوازده ستاره را در محدوه‌ای با شعاع 8 دقیقه نشان می‌دهد. درخشان‌ترین اعضای خوشه در شکلی مثلثی مرتب شده‌اند، که برای برخی از ناظران تداعی کننده حرف S است.

تلسکوپ‌های بزرگتر ستار‌گان بسیار کم نورتری، هم متعلق به خوشه و هم متعلق به پس زمینه غنی کهکشان راه شیری را نشان می دهند. در نتیجه آن، حاشیه M18 بسختی تشخیص داده می‌شود. همچنین در بزرگنمایی‌های بالاتر مسیه 18 ظاهری پراکنده‌تر پیدا می‌کند و جذابیت خود را از دست می‌دهد.

سحابی گسیلشی IC 4701 (شارپلس 44) در یک درجه شمال غربی M18 یافت می‌شود. یک تلسکوپ 14 اینچی در ترکیب با یک فیلتر نوار باریک، فقط سایه‌هایی از یک سحابی تکه‌تکه، '50×'60 را نشان می‌دهد.<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [۳] </ref>




منبع

<references />