M38: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی نجوم
پرش به: ناوبری، جستجو
سطر ۱۷: سطر ۱۷:
 
|-
 
|-
 
| <span style="font-size:smaller;">فاصله </span>
 
| <span style="font-size:smaller;">فاصله </span>
| <span style="font-size:smaller;">4.2 هزار [[سال نوری]]</span>
+
| <span style="font-size:smaller;">4.2 هزار [[سال نوری]] </span>
 
|-
 
|-
 
| <span style="font-size:smaller;">[[قدر]] ظاهری </span>
 
| <span style="font-size:smaller;">[[قدر]] ظاهری </span>

نسخهٔ ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۰۹

مسیه 38
مسیه 38
اطلاعات رصدی
صورت فلکی صورت فلکی ارابه ران
بعد 5h 28m 42s
میل +35° 51′ 18"
فاصله 4.2 هزار سال نوری
قدر ظاهری 7.4
اندازه ظاهری '21
ویژگی های فیزیکی
شعاع 25 سال نوری
سن تقریبی 250 سال ژولینی

نام دیگر

NGC 1912

تاریخچه

M38 همانند دو خوشه‌ی دیگر ارابه‌ران توسط جیووانی باتیستا هودیـِرنا قبل از 1645 میلادی کشف شد، و او آن را به صورت "ناحیه‌‌ سحاب‌آلودی" توصیف کرد. لی جنتل بی خبر از مشاهدات هودیرنا، در سال 1749 اکتشافی مستقل انجام داد و M38 را بعنوان یک خوشه‌ی ستاره‌ای برشمرد. مسیه در 25اُم سپتامبر 1764 نوشت: “خوشه‌ای از ستارگان کم نور، در فاصله کمی از دو خوشه‎ی قبلی (M36 و M37)، اگر با دقت و با یک ابزار مناسب مورد بررسی قرار گیرد،این یکی مربعی شکل است و فاقد سحاب‌پوشی است. وسعت آن در حدود '15 می‌باشد."


اَدمیرال اسمیث آن را به صورت "یک صلیب مورب، با جفتی از ستارگان بزرگ در هر بازو، و یک ستاره ی مشهود در مرکز" مشاهده کرد، در حالی که جان هرشل به "شکلی بی‌قواره" اشاره کرد و نوشت: "ستارگانی ریز و درشت، بسیار غنی." توضیحات لئو بـرِنـر بطور وافری نزدیک به مسیه است: “در یک میدان دید به‌همراه NGC1907، با قطر '15، بی‌قواره، اندکی چهارگوش، با ستاره‌ی مرکزی درخشان، بسیار بزرگ و غنی، متشکل از تعداد بسیاری از ستارگان درخشان و کم نورتر.”<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [۱] </ref>


اختر فیزیک

تا همین اواخر، فرض بر این بود که M38، همانند M36، در فاصله‌ 4200 سال نوری از زمین قرار داشته، و همسایه نزدیکی برای آن در فضا، در فقط 150 سال نوری دورتر باشد. در حالی که افت‌نور بین ستاره‌ای، معادل 1 قدر، در واقع برای هر دو خوشه تقریباً یکسان است، با این حال مطالعات اخیر فاصله‌ی M38 را رو به پایین و به 3500 سال نوری تصحیح کرده است. در نتیجه قطر واقعی آن به 15 سال نوری تغییر یافت.

درخشان‌ترین ستاره‌ی خوشه (قدر 7.9) یک غول G0 با 900 برابر درخشندگی خورشید ‌می‌باشد. اگر خورشید در کنار این غول در M38 قرار داده می‌شد، تنها به صورت یک ستاره‌ی کم نور از قدر 14 دیده می‌شد. غول G0 پیش از این، در زمانی که یک ستاره رشته‌ اصلی بود، تمام هیدروژن درون هسته‌ی خود را به هلیوم سوزانده است، و در حال حاضر در حال سوزاندن هلیوم به کربن است. از این موضوع سن خوشه‌ایی بین 150 تا 200 ملیون سال را می‌توان نتیجه گرفت.

خوشه‌ی باز بسیار متراکم و کوچک NGC 1907 تنها در '30 جنوب غربی M38 قرار دارد.بیشتر منابع فاصله‌ای مشابه با M38 را برای آن پیشنهاد داده‌اند، که این دو خوشه را، با جدایی شاید به کمی 30 سال نوری در فضا، همسایگانی نزدیک به هم می‌سازد. همچنین برخی مؤلفان سن مشابهی را برای این دو خوشه پیشنهاد می کنند. اما بر اساس آخرین مطالعات اخیر، NGC 1907 بنظر در فاصله‌ای 1000 سال نوری دورتر از M38 و نزدیک‌تر به M36 و M37 قرار گرفته است. علاوه بر این، این خوشه‌ی کوچک سنی دو برابر M38 دارد.در فاصله‌ی 4300 سال نوری، اندازه‌ی فیزیکی آن فقط 5 سال نوری است، و درخشان‌ترین ستاره‌ی آن از قدر 10.5 می‌باشد.<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [۲] </ref>


رصد

همانند سایر خوشه‌های مسیه در ارابه‌ران، M38 برای روئیت با چشم غیر مسلح به شرایط ایده‌آل یک شب صاف کوهستانی نیاز دارد. دوربین‌ دوچشمی 50×10 آن را به صورت یک ناحیه سحاب‌آلود بهمراه سوسوهایی از اولین ستارگان آن را نمایان می کند. جزئیات کامل این خوشه‌ی باز بوسیله یک تلسکوپ شکستی 2.5 اینچی حاصل می‌شود.

یک تلسکوپ 4.7 اینچی خوشه‌ای زیبا و غنی را نمایان می‌کند. درخشان‌ترین ستاره‌های آن بشکل حرف یونانی ϖ مرتب شده‌اند. اما همچنین ممکن است تصوری از صلیب اسمیث را ایجاد کنند. برای تشخیص رنگ زرد درخشان‌ترین ستاره در لبه ی شمال شرقی از خوشه و چندین ستاره دیگر از خوشه، دهانه‌ی بزرگتری مورد نیاز است.

NGC 1907 همجوار توسط یک تلسکوپ 4.7 اینچی بصورت ابر کوچک سحابی‌وار اما دانه‌داری دیده می‌شود؛ تعداد کمی از ستارگان ممکن است سوسو بزنند. یک دهانه‌ی 14 اینچی در بزرگنمایی‌های بالا این خوشه را به تجمع متراکمی از ستارگانی از قدر 11هم تا 13هم تفکیک می‌کند، درحالی که بزرگنمایی‌های پایین همچنان یک سحابی را نشان می‌دهند. مسقیماً در جنوب آن دو ستاره درخشان وجود دارد. عرض NGC 1907 تنها '5 است و مجموع درخشندگی برابر با قدر 8.2 دارد، ولیکن ممکن است بطور شایسته‌ای زیباترین خوشه‌ی صورت‌فلکی خود باشد.<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [۳] </ref>


منبع

<references />