M43: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی نجوم
پرش به: ناوبری، جستجو
جز (جایگزینی متن - 'میباشد' به 'می‌باشد')
سطر ۱: سطر ۱:
{{نوشتار خرد}}مسیه ۴۳ یا سحابی دی ماریان یکی از سحابی‌های [[صورت فلکی جبار]] است.و توسط فردی به همین نام (Jean-Jacques Dortous de Mairan) و در سال ۱۷۳۱ کشف شد.
+
== تاریخچه ==
این سحابی از نوع گسیلی و باز تابی است.دی ماریان دارای [[قدر]] 9 می‌باشد و فاصله آن تا زمین برابر با 1.6 هزار [[سال نوری]] می‌باشد.
 
  
==منبع==
+
[[پرونده:M43_HST.jpg|600px|thumb|left|]]
ویکی پدیا فارسی
+
امروزه m43 فقط به عنوان بخشی از m42  در نظر گرفته می شود. اما رصدگران اولیه آن را به عنوان یک شیئ جداگانه فهرست بندی کرده‌اند. در سال 1733 Jean-Jaques Dortous de Mairan برای اولین بار متوجه سحابی به ظاهر جداگانه شده بود. او اینگونه نوشت که: اگر سطح ستاره ای دور، از داخل یک تلسکوپ به طور گسترده قابل مشاهده باشد، آنگاه روشنایی اطراف یک ستاره، شبیه به اتمسفر خورشید ما است. مرد فرانسوی در مورد این مقایسه اشتباه کرده بود، اما در آن زمان افکارش درمورد نظریه تشکیل منظومه ی شمسی منعکس شد.
 +
 
 +
مسیه در تاریخ 4 مارس 1769، m43  را همزمان با سحابی جبار به فهرست خود اضافه نمود. او m43  را به عنوان ستاره کوچکی که توسط غبار احاطه شده است، توصیف کرد. بعد ها در سال 1771 مسیه آن را در طراحی های خود از سحابی جبار گنجانده است. در سال 1783، ویلیام هرشلm43  رابه صورت غبار سفید و کمرنگ به حالت دایره ای و پر شکوه که به سحابی بزرگ جبار پیوسته است، توصیف کرد. با این حال از مشاهدات بعدی، معتقد بود که ستاره مرکزی در m43  در پشت سحابی جبار قرار داشت، مانند ماه در میان ابرها درخشان است. پسر او جان؛ برای نخستین بار "دم"سحابی را که به سمت شمال بود، تشخیص داد، همچنین بخش تاریکی را که در سحابی برش خورده است مشاهده نمود.
 +
 
 +
Lord Rosse معتقد بود که یک سحابی با ساختاری مارپیچی را در اطراف یک ستاره دیده است.  Secchi با او موافقت کرد و آن را به طور کلی به یک تصویر کما در آینه تشبیه کرد. در دهه 1870 Holden نقاط کوچک و تاریکی را در دو طرف ستاره مرکزی مشاهده کرد. اما در آن زمان، سحابی de Mairan’s تا مدت ها بخشی جدایی ناپذیر از مجموعه ی m42  در نظر گرفته می شد.<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [http://www.ebook3000.com/Atlas-of-the-Messier-Objects--Highlights-of-the-Deep-Sky_54708.html] </ref>
 +
 
 +
== اختر فیزیک ==
 +
 
 +
M43  به طور فیزیکی بخشی از سحابی بزرگ جبار m42  می باشد، این سحابی به مانند یک شیئ مجزا که تنها به واسطه ابرهای غبار مانند در جلو جمع شده اند، به نظر می رسد.این سحابی توسط ستاره متغییر جوان و گرم nu اوریون، درخشان و یونیزه شده است که هنوز به رشته ی اصلی نرسیده,و از رده طیفی O7 می‌باشد.
 +
 
 +
که به طور نا منظم بین قدر 6.5 تا 7.5 متغیر است. در سال 2001 O'Dell دو قرص اولیه سیاره ای را درm43  کشف نمود. قرص های غبار آلودی در اطراف ستارگان جوان که این سیستم های سیاره ای می‌توانند در آن ها تشکیل یابند. در کل منطقه شکارچی حدود 50 تا از این اشیا یافت شده است. تصاویر عمقی مادون قرمز نشان می‌دهد که خوشه چهاروجهی در مرکز m42  به سمت جنوب غربی m43 می رسد. ابعاد مسیه 43 تقریبا 3 در 2 سال نوری می باشد، البته اگر امتداد شمالی و غربی آن در نظر گرفته نشوند.<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [http://www.ebook3000.com/Atlas-of-the-Messier-Objects--Highlights-of-the-Deep-Sky_54708.html] </ref>
 +
 
 +
== رصد ==
 +
 
 +
M43 را با دوربین دو چشمی 50*10 می‌توان به عنوان یک تکه کمرنگ در اطراف ستاره مرکزی با قدر 7 مشاهده کرد. m43 از [[m42]]  توسط یک کشیدگی تاریک که در حدود 3 درجه گسترده شده، جدا شده است.
 +
 
 +
Secchi اینگونه شرح داد که  شکل کمای آن حتی در تلسکوپ های کوچک نیز پدیدار می شود. با تلسکوپ 4.7 اینچی بازتابی نیز نشانه های تاریکی از شرق آن به طور مبهم قابل مشاهده است. تلسکوپ 14 اینچی، m43  را به عنوان یک سحابی روشن با حداقل 3 دهانه تاریک قابل توجه در سمت شرقی آن نشان می‌دهد. بخش شمالی شکل کما  به وسیله ناحیه تاریک تر در غرب ستاره مرکزی، از قسمت اصلی سحابی جدا شده و به سمت جنوب است. سه ستاره کم نور وجود دارد، یکی در منطقه تاریک تر، یکی در نوک شمالی کما، و یکی در لبه جنوبی m43  وجود دارد. عکس های رنگی مناطق روشن قابل مشاهده را به رنگ سبز نشان می‌دهند، که نشان دهنده گسیل oiii و مناطق کم نور نشان دهنده گسیل h-beta  قرمز رنگ می‌باشد. استفاده از یک فیلتر خطی H-beta  به طور قابل توجهی تضاد بین دهانه  تاریک و کما را کاهش می‌دهد.
 +
 
 +
در قسمت شرقی m43  کانال تاریکی است، که خارج از آن می‌توان غبار مجزا را در یک فیلتر گستره محدود دید. میدان دید ما از m43  در یک تلسکوپ 14 اینچ به '6×'3.5 می رسد. با بررسی دقیق تر در قدرت کم تر درمی یابیم که که 6'  در شمال و 3.5'  در شرق گشترش یافته است.
 +
 
 +
هفده ستاره متغیر را  در اطراف m43  می توان یافت. که شامل ستاره روشن مرکزی nu جبار(از قدر 6.8 تا 6.9)؛ ستاره بسیار کم نور ms جبار (از قدر 13.8 تا 16.6) و mu  جبار (از قدر 13.8 تا 15.8 ) که هر دو مستقیما در غرب m43  قرار دارند، و nq  جبار (از قدر 12.1 -14.1) ، واقع در 1.5' شمال غرب nu  جبار می‌باشد.<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [http://www.ebook3000.com/Atlas-of-the-Messier-Objects--Highlights-of-the-Deep-Sky_54708.html] </ref>
 +
 
 +
== منبع ==
 +
 
 +
<references />
  
[[پرونده:M43_HST.jpg|600px|thumb|left|]]
 
  
 
[[رده:فهرست اجرام مسیه]]
 
[[رده:فهرست اجرام مسیه]]

نسخهٔ ‏۱۲ نوامبر ۲۰۱۳، ساعت ۲۰:۰۶

تاریخچه

امروزه m43 فقط به عنوان بخشی از m42 در نظر گرفته می شود. اما رصدگران اولیه آن را به عنوان یک شیئ جداگانه فهرست بندی کرده‌اند. در سال 1733 Jean-Jaques Dortous de Mairan برای اولین بار متوجه سحابی به ظاهر جداگانه شده بود. او اینگونه نوشت که: اگر سطح ستاره ای دور، از داخل یک تلسکوپ به طور گسترده قابل مشاهده باشد، آنگاه روشنایی اطراف یک ستاره، شبیه به اتمسفر خورشید ما است. مرد فرانسوی در مورد این مقایسه اشتباه کرده بود، اما در آن زمان افکارش درمورد نظریه تشکیل منظومه ی شمسی منعکس شد.

مسیه در تاریخ 4 مارس 1769، m43 را همزمان با سحابی جبار به فهرست خود اضافه نمود. او m43 را به عنوان ستاره کوچکی که توسط غبار احاطه شده است، توصیف کرد. بعد ها در سال 1771 مسیه آن را در طراحی های خود از سحابی جبار گنجانده است. در سال 1783، ویلیام هرشلm43 رابه صورت غبار سفید و کمرنگ به حالت دایره ای و پر شکوه که به سحابی بزرگ جبار پیوسته است، توصیف کرد. با این حال از مشاهدات بعدی، معتقد بود که ستاره مرکزی در m43 در پشت سحابی جبار قرار داشت، مانند ماه در میان ابرها درخشان است. پسر او جان؛ برای نخستین بار "دم"سحابی را که به سمت شمال بود، تشخیص داد، همچنین بخش تاریکی را که در سحابی برش خورده است مشاهده نمود.

Lord Rosse معتقد بود که یک سحابی با ساختاری مارپیچی را در اطراف یک ستاره دیده است. Secchi با او موافقت کرد و آن را به طور کلی به یک تصویر کما در آینه تشبیه کرد. در دهه 1870 Holden نقاط کوچک و تاریکی را در دو طرف ستاره مرکزی مشاهده کرد. اما در آن زمان، سحابی de Mairan’s تا مدت ها بخشی جدایی ناپذیر از مجموعه ی m42 در نظر گرفته می شد.<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [۱] </ref>

اختر فیزیک

M43 به طور فیزیکی بخشی از سحابی بزرگ جبار m42 می باشد، این سحابی به مانند یک شیئ مجزا که تنها به واسطه ابرهای غبار مانند در جلو جمع شده اند، به نظر می رسد.این سحابی توسط ستاره متغییر جوان و گرم nu اوریون، درخشان و یونیزه شده است که هنوز به رشته ی اصلی نرسیده,و از رده طیفی O7 می‌باشد.

که به طور نا منظم بین قدر 6.5 تا 7.5 متغیر است. در سال 2001 O'Dell دو قرص اولیه سیاره ای را درm43 کشف نمود. قرص های غبار آلودی در اطراف ستارگان جوان که این سیستم های سیاره ای می‌توانند در آن ها تشکیل یابند. در کل منطقه شکارچی حدود 50 تا از این اشیا یافت شده است. تصاویر عمقی مادون قرمز نشان می‌دهد که خوشه چهاروجهی در مرکز m42 به سمت جنوب غربی m43 می رسد. ابعاد مسیه 43 تقریبا 3 در 2 سال نوری می باشد، البته اگر امتداد شمالی و غربی آن در نظر گرفته نشوند.<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [۲] </ref>

رصد

M43 را با دوربین دو چشمی 50*10 می‌توان به عنوان یک تکه کمرنگ در اطراف ستاره مرکزی با قدر 7 مشاهده کرد. m43 از m42 توسط یک کشیدگی تاریک که در حدود 3 درجه گسترده شده، جدا شده است.

Secchi اینگونه شرح داد که شکل کمای آن حتی در تلسکوپ های کوچک نیز پدیدار می شود. با تلسکوپ 4.7 اینچی بازتابی نیز نشانه های تاریکی از شرق آن به طور مبهم قابل مشاهده است. تلسکوپ 14 اینچی، m43 را به عنوان یک سحابی روشن با حداقل 3 دهانه تاریک قابل توجه در سمت شرقی آن نشان می‌دهد. بخش شمالی شکل کما به وسیله ناحیه تاریک تر در غرب ستاره مرکزی، از قسمت اصلی سحابی جدا شده و به سمت جنوب است. سه ستاره کم نور وجود دارد، یکی در منطقه تاریک تر، یکی در نوک شمالی کما، و یکی در لبه جنوبی m43 وجود دارد. عکس های رنگی مناطق روشن قابل مشاهده را به رنگ سبز نشان می‌دهند، که نشان دهنده گسیل oiii و مناطق کم نور نشان دهنده گسیل h-beta قرمز رنگ می‌باشد. استفاده از یک فیلتر خطی H-beta به طور قابل توجهی تضاد بین دهانه تاریک و کما را کاهش می‌دهد.

در قسمت شرقی m43 کانال تاریکی است، که خارج از آن می‌توان غبار مجزا را در یک فیلتر گستره محدود دید. میدان دید ما از m43 در یک تلسکوپ 14 اینچ به '6×'3.5 می رسد. با بررسی دقیق تر در قدرت کم تر درمی یابیم که که 6' در شمال و 3.5' در شرق گشترش یافته است.

هفده ستاره متغیر را در اطراف m43 می توان یافت. که شامل ستاره روشن مرکزی nu جبار(از قدر 6.8 تا 6.9)؛ ستاره بسیار کم نور ms جبار (از قدر 13.8 تا 16.6) و mu جبار (از قدر 13.8 تا 15.8 ) که هر دو مستقیما در غرب m43 قرار دارند، و nq جبار (از قدر 12.1 -14.1) ، واقع در 1.5' شمال غرب nu جبار می‌باشد.<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [۳] </ref>

منبع

<references />