M55

از ویکی نجوم
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ آوریل ۲۰۱۴، ساعت ۱۰:۳۹ توسط هانيه اميري (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری، جستجو

تاریخچه[ویرایش]

نیکولاس لوئیس لاکایله ( Nicholas-louisde lacaille) بین سال‌های 1751 و 1752 همزمان با مساحی ستارگان نیم‌کره‌ی جنوبی در آفریقای جنوبی M55 را کشف کرد. او این خوشه ی کروی را به عنوان چهاردهمین شیئ کشف شده ی خود در گروه" سحابی بدون ستاره " ثبت و آنرا مرتبط به هسته ی یک دنباله دار دانست. مسیه امیدوار بود که مشاهدات لاکایله را در 29 جولای 1764 برای اولین کاتالوگش تکرار کند ، اما نتوانست آن جرم بسیار جنوبی را بیابد. تا آنکه درست 14 سال بعد در 24 جولای 1778، دقیقا در شب کشف M54 به طور اتفاقی در همان شب موفق به رصد M55 شد. او M55 را" یک سحابی سفید رنگ یکپارچه 6 دقیقه‌ای با نور یکنواخت که بدون ستاره می‌نماید " توصیف کرد.

جیمز دانلوپ رصدگر استرالیایی نیز نتوانست این خوشه ی کروی را به عنوان ستارگان جدا از هم تشخیص دهد .اوM55 را " یک سحابی کروی بزرگ روشن و زیبا به قطر 2 دقیقه قوسی با اندکی تراکم در مرکز" توصیف کرد .

فقط ویلیام و جان هرشل توانستند که بخش بهترM55 را با قطر زاویه‌ای نسبتا بزرگ 10 دقیقه قوسی ببینند و ستارگان آن را تفکیک کنند.

کورتیس (Curtis ) بر اساس تصاویر عکاسی ، آن را به این صورت توصیف کرد:" یک خوشه کروی زیبا با قطر 10 دقیقه قوسی که در زمینه آن ستارگان کم نور، نسبت به خوشه‌های مشابه در مرکز تراکم کمتری دارند "<ref name="multiple1"> کتاب اطلس اجرام مسیه [۱] </ref>

اخترفیزیک[ویرایش]

M55 با قطر زاویه‌ای بزرگ 19 دقیقه قوسی در میان بزرگ‌ترین خوشه‌های کروی در آسمان قرار دارد. با فاصله‌ای بیش از 19000 سال نوری، قطر آن 110 سال نوری می‌باشد که برای خوشه‌های کروی خیلی بزرگ محسوب نمی‌شود. جرم متوسط آن معادل با 250000 جرم خورشید تخمین زده شده و درخشش آن 100000 برابر درخشش خورشید است.

M55 یک خوشه ی کروی در بالج کهکشان (برآمدگی مرکز کهکشان) است و فاصله‌ی آن از مرکز کهکشان هرگز بیش از 20000 سال نوری نشده است اما می‌تواند تا5000 سال نوری به آن نزدیک شود. مدار آن 60 درجه نسبت به سطح کهکشان انحراف دارد و دوره تناوب آن 100 میلیون سال است. سن M55 حدود 12.5 میلیارد سال تخمین زده شده که برای خوشه ها کروی کهکشانی متداول است .

M55 تقریبا کمترین تراکم را در میان انواع مشابه خود در کاتالوگ مسیه دارد که رده‌بندی XI به آن نسبت داده شده. تنها M71 از آن پخشتر است. توضیح مناسب آن است که M55 در طی گذرهای متعددش از بالج متراکم کهکشانی، ستارگان زیادی را از دست داده است.

روشن ترین ستارگان درM55 به قدر قابل توجه 11.2 می‌رسد. سایر-هوگ (Sawyer-Hogg ) میانگین قدر 25 عدد از درخشان ترین ستارگان خوشه را 13.6 به دست آورده. حدود 40 ستاره متغیر در این خوشه ی کروی پیدا شده است که شامل 15ستاره ی RRشلیاقی و3 متغیر گرفتی می‌باشد به علاوه 24 تا از74 "اجرام سرگردان آبی " یافت شده از گونه‌ی متغیرهای SX Phoenicis هستند.

در سال 1996 متیو و میرابل در یافتند که کسر قابل توجهی از ستارگان این ناحیه در حقیقت متعلق به کهکشان کوتوله‌ی SagDEG میباشند که تنها 9 درجه در شرق M55 قرار دارند ( M54 را ببینید ) . این ستاره‌ها شامل 3 ستاره ی RR شلیاقی هستند که در فاصله ی بیش از 85000 سال نوری قرار دارند و قطعا عضو واقعی M55 نیستند بلکه با فاصله‌ی زیادی ، از دید ما در پشت آن قراردارند.<ref name="multiple1"> کتاب اطلس اجرام مسیه [۲] </ref>

رصد[ویرایش]

اومیرا (O’meara ) رصد این خوشه با چشم غیر مسلح را گزارش داده اما هر گونه تاییدی مستلزم رصد از رصدگاه‌های جنوبی تر است. لنز های 10x50 نه تنها اندازه های بزرگ و مشهود را بلکه سطوح کمنورتر M55 را نیز شکار می‌کند.

در شرایط خوب رصدی با یک تلسکوپ 4 اینچی می‌توان ستارگان این خوشه را تفکیک کرد. تراکم پایین ستارگان در ناحیه مرکزی بسیار قابل توجه است و باعث آسان شدن تفکیک ستاره‌ها می‌شود. دهانه‌های بزرگ‌تر، قطر 12دقیقه ی قوسی را نمایان می‌کند. اسکیف(Skiff)و گلین جونز(GlynJones ) در جنوب خوشه ی مذکور یک ناحیه تاریک را گزارش دادند. یک تصویر بهتر ازتعداد بسیار زیاد ستارگان از قدر 17 و کمنورتر در خوشه و همچنین قطر بزرگ M55 تنها در عکاسی به دست می‌آید.<ref name="multiple1"> کتاب اطلس اجرام مسیه [۳] </ref>


منبع[ویرایش]

<references />