آذرگوی

از ویکی نجوم
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۵:۲۵ توسط تینا (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری، جستجو

این نوشتار نیازمند منبع است . با ویرایش آن و اضافه کردن منابع معتبر ما را در پیشبرد اهداف ویکی نجوم یاری نمایید .
آذرگوی نوع خاصی از شهاب است. آذرگوی‌ها شهاب‌های بسیار درخشانی هستند که حداقل قدر آن‌ها در آسمان شب به ۴- می‌رسد و از هر سیاره دیگری در آسمان نورانی‌ترند.
IMG 4235 mikaelyan c800.jpg

در صورتی که آذرگویی بخواهد به قدری به اندازه ۴- یا بهتر برسد لااقل باید ۵۰ گرم وزن داشته باشد. در هر روز هزاران آذرگوی وارد جو زمین می‌شوند. در صورتی که آذرگوی در حدود ۴یا ۵ کیلوگرم وزن داشته باشد در اثر برخورد با جو کاملا نسوخته و باقیمانده آن به زمین برخورد می‌کند (به این نوع آذرگوی‌ها،سنگ آسمانی یا شهاب سنگ اطلاق می‌شود) رصد کردن آذرگوی‌های بسیار درخشان کار آسانی نیست. به ندرت اتفاق می‌افتد که آذرگوی با قدری پر نور تر از ۵- دیده شود. رصدگران باتجربه شهاب ها اظهار می‌دارند که در هر ۲۰۰ ساعت رصد شهاب ها تنها یک آذرگوی با قدر ۶- یا بهتر دیده می‌شود (این نوع شهابوار‌ها حتی در روز هم دیده می‌شوند)؛ این در حالی است که رصد اذرگویهایی با قدر ۴- بسیار معمول‌تر است و می‌توان در هر ۲۰ ساعت رصد، شاهد یکی از آن‌ها بود.

دو نوع دنباله در انتهای آذرگوی‌ها دیده می‌شود: دنباله روشن و دنباله دود

دنباله روشن درست مانند قطاری درخشان است که آذرگوی را دنبال می‌کند. این حالت به علت یونیزه شدن مولکولهای جو در اثر دمای بالای آذرگوی اتفاق می‌افتد. اغلب دنباله‌های درخشان تنها چند ثانیه طول می‌کشند اما در انواع نادری از آن‌ها، دنباله تا چندین دقیقه درخشان باقی می‌ماند. آذرگوی‌هایی که دارای دنباله هستند، اغلب درخشیدن خود را در فاصله‌ای بیش از ۸۰ کیلومتر از سطح زمین آغاز می‌کنند.

نوع دوم از دنباله‌ها که به دنباله دود معروفند بیشتر در روز اتفاق می‌افتند. این آذرگوی‌ها درخشیدن را در فواصلی نزدیک‌تر از ۸۰ کیلومتری سطح زمین آغاز می‌نمایند. این نوع دنباله آذرگوی، شبیه به اثر دود بجا مانده ازسفینه‌های فضایی به نظر می‌رسد

آمار قابل توجه در مورد آذرگوی‌ها، فراوانی برخورد آن‌ها با زمین است. گفته می‌شود حدود ۱۰ تا ۵۰ آذرگوی هر روز به زمین برخورد می‌کنند. البته نمی‌توان مسیر آذرگوی را تا زمین دنبال نمود، زیرا در لایه‌های پایینی جو سرد شده و در فاصله ۱۵ تا ۲۰ کیلومتر از سطح زمین از درخشیدن باز می‌ایستند. از آذرگوی‌های رسیده به زمین تنها ۲ تا ۱۲ عدد از آن‌ها به مناطقی برخورد می‌کنند که احتمال یافته شدن توسط انسان‌ها وجود دارد و بقیه در اقیانوس‌ها و یا مناطق دور دست برخورد می‌کنند. اغلب آذرگوی‌ها در رنگ‌هایی بسیار روشن دیده می‌شوند، البته رنگ‌های آذرگوی‌ها برای کشف نوع عناصر تشکیل دهنده آن‌ها بسیار مهم است. اغلب رنگ‌های به ثبت رسیده عبارتند از قرمز، آبی روشن و به ندرت بنفش.