http://wiki.avastarco.com/api.php?action=feedcontributions&user=SaBa+HO0shmanD&feedformat=atomویکی نجوم - مشارکتهای کاربر [fa]2024-03-28T10:56:13Zمشارکتهای کاربرMediaWiki 1.29.2http://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%AA%D8%A7%D8%A8%D8%B4_%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86%D9%87_%DA%A9%DB%8C%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C&diff=8525تابش زمینه کیهانی2012-09-22T06:58:55Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div><div align="justify"> {{تکمیلی}}<br />
<br />
در [[کیهانشناسی]] تابش زمینه کیهانی (به انگلیسی: Cosmic Microwave Background radiation یا به اختصار CMB) تابشی الکترومغناطیسی است که سراسر کیهان را پوشاندهاست. این تابش، طیف جسم سیاهی با دمای ۲.۷۲۶ کلوین دارد. بنابراین بیشینهٔ این تابش در محدودهٔ ریزموج با بسامد ۱۶۰GHz و طول موج ۱٫۹mm است.کیهانشناسان تابش زمینهٔ کیهانی را بهترین شاهد برای نظریه [[مهبانگ]] میدانند.<br />
<br />
== بیشینه و و رصد تابش زمینه کیهانی ==<br />
<br />
[[پرونده:Cosmic.jpg|چپ|قاب]]<br />
در سال 1965 ، آرنو پنزیاس (1933-) و رابرت ویلسن (1936-) کشف تابشی میکروموجی را اعلام کردند که به طور یکنواخت سرتاسر آسمان را اشغال می کرد و دمای جسم سیاه آن حدود 3/5 درجه ی کلوین بود . آن دو ، تقویت کننده ی رادیویی جدیدی را می آزمودند که گمان می رفت به طرزی استثنایی ، عاری از صدای اضافی باشد . برای چنین آزمونی چه راهی از این بهتر که رادیو طوری تنظیم شده باشد که هیچ صدایی از آن شنیده نشود ؟ آنها بعد از تلاش های بسیار در سنجش تمام چشمه های نوفه ی رادیویی اضافی ، به این نتیجه رسیدند که با پس زمینه ای فراگیر ، از تابشی در بسامد رادیویی مورد استفاده ی خود ، روبرو شده اند . پس از تبادل نظر با گروهی به سرپرستی رابرت دیک (1916-) وابسته به دانشگاه پرینستن ، روشن شد که آنها در واقع باقی مانده ی تابش ناشی از سرآغاز تشکیل عالم را شناسایی کرده اند .<br />
<br />
با این حال نه گروه دیک و نه پنزیاس و ویلسن ، هیچ یک نمی دانستند که پیش بینی 17 سال پیش از آن تاریخ رالف آلفر (1921-) ، هانس بِته (1906-) و جورج گاموف (1904-1988) را محرز ساخته اند . با وجود این دمایی که توصیف کننده ی تابش شناسایی شده بود ، قدری با میزان پیش بینی شده تفاوت داشت . این تفاوت را می شد به حساب عوض شدن ساختار پذیرفته شده ی عالم گذاشت که در فاصله ی سال های 1948 تا 1965 به آن پی برده بودند . شناسایی این تابش و تایید دنباله ی آن در سایر بسامد ها ، بر صحت پیش بینی اساسی کیهان شناسی ، موسوم به مهبانگ (انفجار بزرگ) گواهی می داد . <br />
<br />
[[انتقال به سرخ]] خطوط طیفی [[کهکشان]] های دور دست که 40 سال پیش از آن تاریخ ادوین هابل (1889-1953) آن را تفسیر کرده بود ، از انبساط عالم خبر می داد . یکی از تفسیرهایی که از چنین انبساطی صورت می گرفت این بود که عالم ، سر منشا دقیقی در فضا و زمان دارد . چنین عالمی در گذشته ی دور ، ساختار بسیار متفاوتی نسبا به وضیعت کنونی داشته است . <br />
<br />
جورج گاموف و همکارانش مطرح ساخته بودند که عالم در مراحل پیشین خود به قدری داغ و چگال بوده است که بتواند واکنش های هسته ای را پیش بگیرد . در پی آن مراحل ابتدایی ، عالم در حال انبساط ، سرانجام به قدری سرد شد که هیدروژن یا ماده ی اصلی تشکیل دهنده ی آن ، برای [عبور] نور و امواج رادیویی به نسبت شفاف شد . می دانیم که این وضعیت هنگامی برای هیدروژن پیش می آید که دمای آن بین 5،000 تا 10،000 درجه ی کلوین باشد . در چنین نقطه ای از تحول عالم ، نور و ماده از یکدیگر مجزا می شوند . از آنجا که هر نقطه از عالم نسبت به هر نقطه ی دیگر عالم در حال انبساط است ، هر ناظر در عالم ، تمام کهکشان ها را در حال دور شدن از خود می بیند . هر چه فاصله ی اجرام بیشتر باشد ، سرعت دور شدن آن از یکدیگر نیز بیشتر است . در واقع سرعت آنها به طور مستقیم با فاصله شان متناسب است . و این آن چیزی است که شخص از فوران ماده از نقطه ای به خصوص در فضا و زمان می تواند انتظار داشته باشد . با این حال ، این انبساط ناشی از انبساط خود فضاست و نباید ساده انگارانه به آن ، همانند گریز کهکشان ها از یکدیگر ، در داخل فضایی مطلق نگریست ، چراکه خود فضا در حال انبساط است .<br />
<br />
ضمن انبساط مسیر عبور نور در درون عالم کشیده تر می شود ، و نور سرخ تر و سردتر به نظر می رسد . اگر شخصی از تابشی مربوط به زمان های پیشین نمونه گیری کند ، تابش را ناشی از چشمه ای بسیار سردتر تشخیص خواهد داد . آهنگ انبساط عالم ، گمانه زنی در مورد دمای بایسته ی آن را ممکن می سازد . میزان کنونی آهنگ انبساط ، کاملا با دمای اندازه گیری شده ی فعلی که حدود 2/7 درجه ی کلوین است سازگاری دارد . صرف وجود داشتن چنین تابشی ، گواه محکمی برای تایید الگوی انبساطی عالم است که گاموف و همکارانش از آن دفاع می کردند و سرفرد هویل (1915-) آن را به طعنه ، کیهان شناسی "مهبانگ" نامیده است . <br />
<br />
<br />
== ویژگیها ==<br />
<br />
تابش زمینهٔ کیهانی با دقت یک قسمت در ۱۰۰٬۰۰۰ همسانگرد است؛ انحراف معیار این ناهمسانگردی تنها ۱۸μK است. ناهمروندی تابش هم ۳×۱۰-۳درجه کلوین اندازه گیری شدهاست.<br />
<br />
طیفسنج نوریِ ماهوارهٔ کُبی طیف این تابش را به دقت سنجیده و با طیف یک جسم سیاه مقایسه کردهاست. تاکنون هیچ انحرافی از طیف جسم سیاه دیده نشدهاست. تابش زمینهٔ کیهانی دقیقترین نمونهٔ تابش جسم سیاه است که تاکنون در طبیعت دیده شدهاست.<br />
<br />
این تابش قطبیده هم هست. در دورهٔ بازترکیب افتوخیزهای دمایی و برهمکنش تامسون موجب قطبیدهشدن آن میشوند.<br />
<br />
<br />
== ناهمسانگردی ==<br />
<br />
ناهمسانگردیهای تابش زمینهٔ کیهانی به خاطر عوامل گوناگونی به وجود میآیند. اثراتی که موجب این ناهمسانگردی میشوند به این قرارند:<br />
<br />
*'''حرکت زمین''': سادهترین دلیل ناهمسانگردی انتقال دوپلر ناشی از حرکت ناظر نسبت به چارچوب مرجع تابش است. چون زمین و سامانه خورشیدی با سرعت ۳۷۰ کیلومتر بر ثانیه (۰.۱۲ درصد سرعت نور) به سمت صورت فلکی دوشیزه حرکت میکنند، تغییر بسیار کمی در دما (حدود ۱.۲ در هزار) در دو نقطه مقابل هم در آسمان به وجود میآید.<br />
*'''افتوخیزهای ذاتی در دمای تابش نخستین''': این افتوخیزها به این خاطر هستند که در لحظهٔ بازترکیب، چگالی تابش در نقاط مختلف فضا همگن نبودهاست.<br />
*'''اثر سَکس-وُلف و اثر سکس-ولف پیوسته''': این افتوخیزها به خاطر همگننبودن پتانسیل گرانشی در لحظهٔ بازترکیب و در مسیر رسیدن تابش به ناظر هستند.<br />
*'''اثر سونیا اِف-زلدوویچ''': فوتونهای تابش زمینهٔ کیهانی در مسیر خود ممکن است از نواحی بزرگی شامل گازهای بسیار داغ بگذرند. این فوتونها در این نواحی از الکترونهای بسیار پرانرژی پراکنده میشوند و از آنها انرژی میگیرند. این پدیده طیف جسم سیاه را برهممیزند.<br />
<br />
بررسی بسیار دقیق این ناهمسانگردیها به ابزار مهمی برای آزمودن نظریههای کیهانشناسی تبدیل شدهاست. افتوخیزهای کنونی تابش زمینهٔ کیهانی حاصل تحول افتوخیزهای آغازین این تابش تحت اثرهای گوناگون فیزیکی مانند آن چه در بالا برشمرده شد؛ هستند. نکتهٔ اساسی در بررسی افتوخیزها این است که این افتوخیزها بر اثر شرایط اولیهٔ کاتورهای پدید آمدهاند. بنابراین مشاهدهپذیرهای مفید در بررسی ناهمسانگردیهای تابش زمینهٔ کیهانی تنها ویژگیهای آماری آنهاست و نه خود این افتوخیزها. طیف توانی ناهمسانگردی تابش زمینهٔ کیهانی برحسب جدایی زاویهای (یا مؤلفهٔ چندقطبی). دادههای ماهوارههای گوناگونی مانند دبلیومپ در این نمودار به کار رفتهاست.<br />
<br />
[[File:PowerSpectrumExt.png|frame|center|طیف توانی ناهمسانگردی تابش زمینهٔ کیهانی برحسب جدایی زاویهای (یا مؤلفهٔ چندقطبی). دادههای ماهوارههای گوناگونی مانند دبلیومپ در این نمودار به کار رفتهاست.]]<br />
<br />
از آن جا که افتوخیزهای دمایی تابش زمینهٔ کیهانی یک تابع نردهای روی کرهاست، بهترین راه برای بررسی آنها بسط آنها برحسب هماهنگهای کروی است.[۲۲] هماهنگهای کروی توابع پایهٔ راستهنجار روی کره هستند. به زبان ریاضی:<br />
<br />
[[File:CMB-1.png|center|CMB-1.png]]<br />
<br />
در این بسط&nbsp; a<sub>lm </sub>ها ضرایب بسط هستند و از رابطهٔ زیر به دست میآیند:<br />
<br />
[[File:CMB-2.png|center|CMB-2.png]]<br />
<br />
در رابطهٔ بالا، n<sup>^</sup>&nbsp; بردار یکه در راستای [[File:CMB-5.png]]جزء زاویه فضایی در این راستا است. در حالت کلی، میتوان نشان داد که همهٔ اطلاعات آماری موجود در تابش زمینهٔ کیهانی را میتوان از تابع بستگی دونقطهای آن به دست آورد که به صورت زیر تعریف میشود:<br />
<br />
[[File:CMB-3.png|center|CMB-3.png]]<br />
<br />
که در آن، علامت <> به معنی میانگینگیری روی کل زاویه فضایی است. با مقایسهٔ طیف توانیای که نظریههای کیهانشناسی پیشبینی میکنند با طیف توانی دیدهشده، میتوان پارامترهای مهم کیهان شناسی را به دست آورد.<br />
<br />
<br />
<br />
== ارتباط با نظریهٔ مهبانگ ==<br />
<br />
تابش زمینهٔ کیهانی یکی از پیشبینیهای نظریهٔ مهبانگ است. طبق این نظریه، عالم نخستین پلاسمای داغی از فوتونها، [[الکترون]]ها و باریونها بود. فوتونها پیوسته با الکترونها برهمکنش تامسون داشتند. با انبساط جهان و پایینآمدن دمای آن، الکترونها با پروتونها ترکیب شدند و اتمهای هیدروژن را ساختند. در این هنگام که دمای جهان ۳٬۰۰۰ K بود و ۳۷۹۰۰۰ سال از عمر جهان میگذشت، پراکندگی تامسون متوقف شد و فوتونها توانستند آزادانه حرکت کنند. این پدیده بازترکیب یا واجفتیدگی نام دارد (زیرا ماده و تابش از این زمان به بعد با هم جفت نبودند). از زمان تاکنون این فوتونها همچنان سردتر میشوند. دمای کنونی آنها ۲٫۷۲K است و تا جایی که انبساط عالم ادامه داشته باشد سردتر خواهند شد. تابش زمینهٔ کیهانی که امروز به ما میرسد مربوط به زمان واجفتیدگی، یعنی ۱۳٫۷ میلیارد سال پیش است که در آن زمان دما تا ۱۰۳۲ درجه کلوین بالا بود که این نتیجه فرضیه انبساط جهان را تایید میکند.<br />
<br />
بزرگترین موفقیتهای نظریهٔ مهبانگ پیشبینی طیف کامل جسم سیاه و نیز پیشبینی دقیق ناهمسانگردیهای تابش زمینهٔ کیهانی است. ماهوارهٔ دبلیومپ این ناهمسانگردیها را با دقت ۰٫۲ درجه سنجیدهاست.با این سنجشها میتوان برخی از پارامترهای مهم کیهان شناسی را به دست آورد.<br />
<br />
با برونیابی از چند رابطهٔ مهم فیزیک و ادغام آن با نتایج حاصل از بررسی آسمان، رابطهٔ زیر برای دمای لحظهای جهان به دست میآید:<br />
<br />
[[پرونده:CMB-6.png|وسط]]<br />
<br />
که در آن T(K) دمای لحظهای جهان برحسب کلوین و t عمر جهان بر حسب ثانیه است.<br />
<br />
===سرعت زمین نسبت به ناهمسانگردی ===<br />
<br />
بر پایهٔ دادههای CMB دیده میشود که خوشهٔ محلی کهکشان ما (خوشهٔ کهکشانی که راه شیری هم عضوی از آن است) با سرعت 627 ± 22 km/s نسبت به چارچوب تابش زمینه در حرکت است. این حرکت در جهت طول کهکشانی l = 264.4o و b = 48.4o است<br />
<br />
== منابع ==<br />
<br />
*دانشنامه همگانی نجوم / بنیاد دانشنامه ی بزرگ فارسی<br />
*کریگ هوگان. «تابش زمینه کیهانی». در کتاب انفجار بزرگ. ترجمهٔ علی فعال پارسا. بهرام خالصه. چاپ سوم. مشهد: بهنشر (انتشارات آستان قدس رضوی)<br />
*زیلیک و اسمیت. «کیهانشناسی:انفجار بزرگ و ورای آن». در کتاب نجوم و اخترفیزیک مقدماتی جلد دوم. ترجمهٔ جمشید قنبری، تقی عدالتی. چاپ اول. مشهد: بهنشر (انتشارات آستان قدس رضوی)<br />
*ویکی پدیای فارسی<br />
<br />
<br />
[[رده:اخترفیزیک]]<br />
[[رده:کیهانشناسی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%DB%8C%D9%88%D9%86%D9%88%D8%B3%D9%81%D8%B1&diff=8524یونوسفر2012-09-22T06:55:42Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>== یونکره ==<br />
بالا تر از میانسپهر یونسفر قرار دارد ، که از یک رشته لایه های یونیده تشکیل شده است. یون اتمی استکه یک یا چند [[الکترون]] به دست آورده یا از دست داده باشد.و از این رو یک اتم باردار است . این یونش بر اثر تابش خورشی ایجاد میشود.و بنابراین میزان تشکیل لایه های یونسفر عمدتا به فعالیت های خورشیدی بستگی دارد.ارتفاع گستره ی این لایه ها بین 80 km و 320 km است.این لایه ها برای باز تاباندن امواج رادیویی که طول موجشان بلندتر از 15 متر باشد به کار می آید.بنا بر این در ارتباطات رادیویی نقش اساسی بازی میکنند.امواج رادیو ای بر اثر بازتابش از لایه های یونوسفر می توانند در اطراف انحنای [[زمین]] سیر کنند.امواج کوتاه تر از 15 متر خواه با منشع فضایی یا زمینی در یونوسفر نفوذ می کنند.بنابراین یونوسفر مانع مطالعه ی انرژی های رادیویی موجود در کیهان که طول موج بسیار کوتاه دارند نمی شود.این لایه را غالبا دریچه ی رادیویی به فضا میدانند.<br />
<br />
[[پرونده:Atmosphere with Ionosphere.svg]]<br />
<br />
==منبع==<br />
کتاب نجوم دینامیکی <br />
<br />
[[رده:علوم سیارهای]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA_%D9%81%D9%84%DA%A9%DB%8C_%D8%AC%D8%AF%DB%8C&diff=8522صورت فلکی جدی2012-09-22T06:53:59Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>صورت فلکی جدی (cap) در [[منطقه البروج]] ، شاید اولین [[صورت فلکی]] است که از دوران ماقبل تاریخ شناخته شده است. تصویر بز یا ترکیب بز-ماهی در لوح های به جا مانده از 3000 سال قبل بابلی ها کشف گردیده. آثار باستانی به همراه این صورت فلکی با آمالته آ نشان میدهد که بز به زئوس نوزاد و همچنین پان (خدای شبانان) شیر میداده است. در حدود 2000 سال قبل ، [[خورشید]] در حد اعلای خود در آسمان نیمکره ی جنوبی یعنی انقلاب زمستانی در نیم کره ی شمالی (23.4 درجه ی عرض جنوبی) میرسید و این زمانی است که خورشید از مقابل این صورت فلکی عبور میکرد.به همین لحاظ این عرض جغرافیایی را به نام مدار رئس الجدی خوانده اند که خورشید در این محل در نیم کره ی جنوبی میتواند عمود تابیده و بالای سر قرار گیرد . بهر حال امروز دیگر چنین نیست و خورشید در انقلاب زمستانی در جدی قرار ندارد بلکه مکان آن بر اثر چرخش محور [[زمین]] (حرکت تقدیمی) جا به جا شده است.<br />
<br />
<br />
[[پرونده:ZodiacalConstellationCapricornus.jpg|600px|thumb|]]<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
==ستاره ها==<br />
این صورت فلکی [[ستاره]] ی قابل توجه ی نداشته و درخشان ترین آن ها از قدر سوم است.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
==اجرام عمق آسمان==<br />
M30 یک خوشه ستاره ای متراکم از قدر هفتم است که در حدود 4 درجه ای جنوب شرقی زتای جدی قرار دارد.<br />
<br />
[[پرونده:Messier 30 Hubble WikiSky.jpg|600px|thumb|]]<br />
<br />
==منبع==<br />
کتاب صورت های فلکی<br />
[[رده: صور فلکی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA_%D9%81%D9%84%DA%A9%DB%8C_%D8%AC%D8%AF%DB%8C&diff=8521صورت فلکی جدی2012-09-22T06:53:30Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>صورت فلکی جدی (cap) در [[منطقه البروج]] ، شاید اولین [[صورت فلکی]] است که از دوران ماقبل تاریخ شناخته شده است. تصویر بز یا ترکیب بز-ماهی در لوح های به جا مانده از 3000 سال قبل بابلی ها کشف گردیده. آثار باستانی به همراه این صورت فلکی با آمالته آ نشان میدهد که بز به زئوس نوزاد و همچنین پان (خدای شبانان) شیر میداده است. در حدود 2000 سال قبل ، [[خورشید]] در حد اعلای خود در آسمان نیمکره ی جنوبی یعنی انقلاب زمستانی در نیم کره ی شمالی (23.4 درجه ی عرض جنوبی) میرسید و این زمانی است که خورشید از مقابل این صورت فلکی عبور میکرد.به همین لحاظ این عرض جغرافیایی را به نام مدار رئس الجدی خوانده اند که خورشید در این محل در نیم کره ی جنوبی میتواند عمود تابیده و بالای سر قرار گیرد . بهر حال امروز دیگر چنین نیست و خورشید در انقلاب زمستانی در جدی قرار ندارد بلکه مکان آن بر اثر چرخش محور [[زمین]] (حرکت تقدیمی) جا به جا شده است.<br />
<br />
<br />
[[پرونده:ZodiacalConstellationCapricornus.jpg|600px|thumb|]]<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
==ستاره ها==<br />
این صورت فلکی ستاره ی قابل توجه ی نداشته و درخشان ترین آن ها از قدر سوم است.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
==اجرام عمق آسمان==<br />
M30 یک خوشه ستاره ای متراکم از قدر هفتم است که در حدود 4 درجه ای جنوب شرقی زتای جدی قرار دارد.<br />
<br />
[[پرونده:Messier 30 Hubble WikiSky.jpg|600px|thumb|]]<br />
<br />
==منبع==<br />
کتاب صورت های فلکی<br />
[[رده: صور فلکی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA_%D9%81%D9%84%DA%A9%DB%8C_%DA%A9%D9%84%D8%A8_%D8%A7%DA%A9%D8%A8%D8%B1&diff=8520صورت فلکی کلب اکبر2012-09-22T06:50:11Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>[[پرونده:25D0px-Canis Major IAU.svg.png|صورت فلكی سگ بزرگ|چپ|قاب]]<br />
<br />
<br />
نام :سگ بزرگ <br />
<br />
نام عربی :کلب اکبر <br />
<br />
معادل لاتین :Canis Majoris<br />
<br />
اختصار:CMa<br />
<br />
بعد:7 ساعت <br />
<br />
میل:-20 درجه <br />
<br />
<br />
زمان رسیدن به نصف النهار :26 بهمن <br />
<br />
مساحت : 380 درجه مربع <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
سگ بزرگ که با نام عربی کلب اکبر هم نامیده میشود یکی از صورتهای فلکی است. این پیکر آسمانی مجموعهای از ستارگان درخشان است و8 [[سال نوری]] با ما فاصله دارد.<br />
<br />
پرنورترین ستاره آسمان شب یعنی شعرای یمانی یا [[شباهنگ]] (تیشتر) در این صورت و بر شانه آن قرار دارد. شباهنگ در قدر 1.5 است. در آسمان زمستان، صورت فلکی شاخص بعد از [[صورت فلکی جبار]]، صورت فلکی سگ بزرگ (کلب اکبر) است که یافتنش هم سادهاست. کلب اکبر یکی از دو سگ شکارچی (صورت فلکی جبار) است.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
== یافتن این صورت فلکی ==<br />
<br />
این صورت فلکی را به خاطر دارا بودن درخشنده ترین [[ستاره]] آسمان شب می توان به راحتی یافت.برای یافتن این صورت فلکی راه آسانی در پیش دارید.یکی از زیباترین صور فلکی آسمان یعنی [[صورت فلکی جبار]] را یافته،اگر راستای سه ستاره [[کمربند جبار]] را به سمت پایین امتداد دهید به پر نور ترین ستاره آسمان شب می رسید که همان آلفا سگ بزرگ (تیشتر) یا شباهنگ یا شعرای یمانی است.این ستاره یکی از راس های [[مثلث زمستانی]] است(دو راس دیگر را ستاره آلفا کلب اصغر(شعرای شامی) و ابط الجوزا تشکیل می دهند.)<br />
<br />
<br />
== افسانه ها==<br />
[[پرونده:3d00px-Sidney Hall, Canis Mdajor, Lepus, Columba Noachi and Cela Sculptoris, 1825.jpg|فلكی |چپ|قاب]]<br />
<br />
از آن جایی که[[ صورت فلکی جبار]] در افسانه ها شکارچی است طبیعی به نظر می آید که سگ ها از آن او باشند. در آسمان سگ بزرگ و سگ کوچک هر دو به فاصله اندک، شکارچی را دنبال می کنند.<br />
صورت فلکی سگ بزرگ از زمان های باستان نزد یونانیان شناخته شده بود. اما ایشان نتوانستند در ابتداسگ کوچک را یک صورت فلکی مجزا تمیز دهند. همین دلیل است بر این که چرا در اساطیر یونانی، شکارچی فقط یک سگ داشته باشد. اما رومیان سگ کوچک را نیز دومین سگ شکاری شکارچی می دانستند. در اروپای باستان، سگ بزرگ به عنوان لیلاپس. سگ شکاری شگفت آور آکتئون، شناخته شده بود. آکتئون شکارچی ای که بدن عریان آرتمیس، ایزد بانوی ماه و شکار را دید و به شکل گوزن در آمد. <br />
در افسانه های رومی نیز کلب اکبر مامور بود تا نگهبان پرنسس اروپا باشد، اما هنگامی که ژوپیتر نام رومی زئوس در هیئت یک وزرای سپیدفام او را اغوا کرد، نتوانست جلوی شاهزاده را بگیرد. بنا به افسانه ای دیگر آن سگ به دست شاه سرزمین کرت یعنی مینوس افتاد و او نیز برای این که بتواند معشوقه اش پروکریس را تطمیع کند، سگ را به او پیشکش کرد. افسانه دیگری که در مورد سگ بزرگ وجود دارد، می گوید تقدیر برای سگ بزرگ چنین بود که هیچ حیوانی نتواند از چنگال او بگریزد. اما سرنوشت تا جایی برقرار بود که او هنوز با آخرین شکارش برخورد نکرده بود، زیرا آخرین شکار، روباهی بود که در تقدیر او نیز جایی برای شکار شدن وجود نداشت. زئوس این معادله غیر ممکن را با تبدیل کردن هر دوی آن ها به سنگ حل نمود. <br />
افسانه لطیفی در مورد سگ کوچک و صاحبش ایکاروس نقل شده است. مرا سگ باوفای ایکاروس بود، این سگ تمام عمر و نیز پس از آن که صاحبش کشته شد در کنار او ماند؛ ایزدان نیز به پاس این وفاداری پس از مرگش او را در آسمان قرار دادند و او سگ کوچک شد.<br />
<br />
==ستاره ها==<br />
α کلب اکبر (شباهنگ،تیشتر،شعرای یمانی)<br />
ستاره شعرای یمانی، تیشتر، [[شباهنگ]]، آلفا (α)- کلب اکبر از اسامی متعددی آنست، که نام انگلیسی آن Sirius است که برگرفته از نام یونانی این لغت است که در زبان یونانی به معنی «سوزاندن و مشتعل کردن» میباشد؛ به این لحاظ که در یونان باستان این [[ستاره]] را منبع حرارت میدانستند. اصطلاح «روزهای سگی» در گرمای تابستان به این خاطر رسم بودهاست که زمان نزدیک شدن و تماس ظاهری این ستاره با [[خورشید]] در تابستان بودهاست. «هزیود» یکی از شاعران یونانی گفتهاست: "شعرای یمانی از سر تا پای آدمی را آب نموده و میخشکاند".<br />
<br />
از جمله نامهای دیگر این ستاره تیشتر و شباهنگ میباشد. همانطور که اشاره شد این ستاره پرنورترین ستاره آسمان میباشد که با قدر-1.46 در آسمان میدرخشد. این [[ستاره]] به نسبت ستاره سهیل که به عنوان دومین ستاره درخشان آسمان شناخته شده، دو برابر درخشنده تر است و این به خاطر فاصله نزدیک این ستاره با مااست، این ستاره با فاصلهای 8.8 سال نوری، پنجمین ستارهٔ نزدیک به [[خورشید]] است. گردش ظاهری سالانه این ستاره در آسمان به لحاظ درخشندگی فوق العاده اش برای بعضی از اقوام و مصریان و از 2000 سال قبل از میلاد حکم تقویم را داشتهاست. شعرای یمانی با دمای سطحی 10000 درجه کلوین [[ستاره]] سفید رنگی است، اما به علت عبور لایههای متفاوت جو زمین و شکست نور در آنها، در هوای سرد شبهای زمستانی رنگ به رنگ دیده میشود. البته رنگ این ستاره از زمانهای قدیم تاکنون تغییر کردهاست. کلاودیوس بطلمیوس و دیگر ستاره شناسان دوران باستان این ستاره را سرخ گزارش کردهاند.این ستاره دارای طیف AI V میباشد .<br />
<br />
شعرای یمانی[[ ستاره دوتایی]] است. همدم شعرای یمانی اولین[[ کوتوله سفید]]ی بود که کشف شد. آلون کلارک در سال 1862 ، هنگامی که تلسکوپ 5.18 اینچ خود را آزمایش میکرد آن را کشف کرد. این همدم خیال انگیز، شعرای یمانی B و توله سگ نیز نامیده میشود و با قدر 4.8 میدرخشد. اما به دلیل درخشندگی زیاد شعرای یمانی A، آن را با تلسکوپهای کوچک نمیتوان مشاهده کرد. قطر این ستاره فقط ۳ برابر[[ زمین]] است.<br />
<br />
'''β سگ بزرگ (Mirzam)'''<br />
<br />
ستاره ای از قدر ظاهری 1.95 است.<br />
<br />
'''نو -سگ بزرگ'''<br />
<br />
یک [[ستاره]] سه گانه است.<br />
<br />
'''δ سگ بزرگ (Wezen)'''<br />
<br />
یک ستاره از قدر ظاهری 1.8 است.<br />
<br />
'''γ سگ بزرگ (Muliphein)'''<br />
<br />
ستاره ای با قدر ظاهری 4.1 و قدر مطلق 1.35- است.<br />
<br />
'''ε سگ بزرگ (Adhara )'''<br />
<br />
ستاره ای با قدر ظاهری 1.5 است.<br />
<br />
'''η سگ بزرگ (Aludra)'''<br />
<br />
ستاره ای از [[قدر ظاهری]] 2.45 است.<br />
<br />
'''ζ سگ بزرگ (Furud)'''<br />
<br />
ستاره ای با قدر ظاهری 3 است.<br />
<br />
==اجرام عمق آسمان==<br />
[[پرونده:25d0px-Messier 041 2MASS (1).jpg|M41|چپ|قاب]]<br />
<br />
برجستهترین خوشه باز این صورت فلکی [[M41]] یا NGC2287 است. [[M41]] سطحی معادل قرص ماه را در آسمان میپوشاند و 4 درجه جنوب ستاره شعرای یمانی قرار دارد.<br />
<br />
<br />
<br />
در شرایط خوب ستاره شناسی(خارج از شهر و بدور از آلودگی نوری) حتی با چشم غیر مسلح نیز آن را به صورت لکهای مه آلود قابل مشاهدهاست. ارسطو دانشمند معروف یونانی در 375 سال قبل از میلاد نیز به آن اشاره کردهاست.<br />
<br />
اگر به دور از نور شهرها رصد کنید. مشاهده این خوشه با چشم غیر مسلح ملاک خوبی برای سنجش شفافیت آسمان و همچنین تیزبینی شماست.<br />
<br />
امروزه میدانیمM41 ، شامل بیش از 50 ستاره غول از [[قدر]] 7 است که با رنگهای زرد، سفید یا آبی-سفید و نارنجی میدرخشند. درخشانترین ستاره M41 اندکی درخشان تر از قدر 7 است و 20 [[ستاره]] درخشانتر از قدر 10 هستند. قدر مجموع خوشه5.4 است. به همین دلیل در [[دوربین دوچشمی]] 10*50 نیمی از[[ ستاره]]های خوشه مشاهده میشوند و با[[ تلسکوپ]]های کوچک ستارههای بیشتری از آن را مشاهده میکنید. اگر بخواهید سرتاسر خوشه را ببینید باید از بزرگنمایی کم استفاده کنید. دقت کنید که ستارههای چگونه به صورت زنجیر وار به صورت خوشه قرار گرفتهاند. اگر کمی دقت کنید4 ستاره درخشان M41 را به شکل ذوزنقهٔ زیبایی میبینید.<br />
<br />
قطر زاویهای M41 ، 38 دقیقه قوس است.(بزرگتر از قرص کامل ماه) به همین دلیل بهتر است در رصد با[[ تلسکوپ]] از بزرگنمای کم استفاده کنید تا کل خوشه را در میدان دید ببینید.<br />
<br />
خوشه NGC 2267خوشه باز دیگری متراکم تر از خوشه M۴۱، با مرکزیت ابرغول آبی از قدر ۴ به نام تاو (τ) از صورت فلکی کلب اکبر است. این خوشه به راستی جواهری در میان خوشههای باز صورت فلکی سگ بزرگ است. خوشه NGC ۲۳۶۲ شامل ۶۰ ستاره با قدر بین ۴ تا ۱۱ قابل دید از درون تلسکوپ های کوچک است. این خوشه ۵۰۰۰ سال نوری از خورشید ما فاصله دارد.<br />
<br />
در کنارخوشه '''NGC 2362'''، خوشه باز دیگری قرار دارد به نام''' NGC 2354'''. ستاره قدر دوم دلتا (δ) کلب اکبر کمک خوبی برای یافتن این خوشه باز است. این خوشه تنها در 1.5 درجه شمال شرق ستاره دلتا کلب اکبر قرار دارد. این خوشه با پهنای 20 دقیقه، 100 ستارهای از [[قدر]] 9 و حتی کم نورتر را شمال میشود. البته قدر مجموع آن 5.6 است. اگر از [[دوربین دوچشمی]] استفاده میکنید کافی است ستاره دلتا را در میدان دید داشته باشید. مسلماً خوشه را مانند لکهای غبار آلود مشاهده می کنید. تلسکوپ 10 سانتی متری و بزرگتر، ستارههای درخشان خوشه را تفکیک میکند.<br />
<br />
در حدود 8 درجه شرق ستاره شعرای یمانی خوشه باز NGC 2360 قرار دارد. این خوشه فشرده 80 ستاره دارد. قدر مجموع آن 7.2 و قطر زاویهای آن 13 دقیقهاست.<br />
<br />
خوشه باز''' NGC 2243''' نیز یک[[ خوشه ستارهای]] باز است که در شمال شرقی صورت فلکی سگ بزرگ در 1.3 درجه لاندا (λ) – سگ بزرگ قرار دارد. این خوشه قدر مجموع 10دارد. با تلسکوپهای بالاتر از 12اینچ ممکن است بیش از 100 [[ستاره]] آن تفکیک شود. اما با تلسکوپهای کوچک (10 سانتی متری) تنها یک یا دو ستاره آن در تودهای مه آلود مشاهده میشود.<br />
<br />
<br />
'''کهکشان ها'''<br />
<br />
NGC2196<br />
<br />
NGC2179<br />
<br />
NGC2217<br />
<br />
IC2163<br />
<br />
'''سحابی ها'''<br />
<br />
'''NGC2327'''<br />
<br />
سحابی اردک NGC 2359 که گاهی اوقات آن را گاو هلمت نیز مینامند. این سحابی یکی از اجرام غیر ستارهای قابل توجه در سگ بزرگ است. این سحابی در 3.4 درجه شمال شرقی[[ ستاره]] گاما (γ) کلب اکبر قرار گرفتهاست. این [[سحابی]] بسیار کم نور اما با رشتههای مارپیچش بسیار گسترده (8 دقیقه) میباشد. ستاره مرکزی آن یک ستاره ولف رایت از قدر 11 است.<br />
<br />
همراه با [[سحابی]](IC2177)Seagull<br />
<br />
==منابع==<br />
<br />
*فروم نجومی آوااستار<br />
<br />
*وبگاه ستاره پارسی <br />
<br />
*ویکی پدیا فارسی <br />
<br />
*کتاب افسانه های یونانی و صورت های فلکی <br />
<br />
[[رده:صور فلکی]]<br />
<br />
<br />
{{صور فلکی}}</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%B3%D8%AD%D8%A7%D8%A8%DB%8C_%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D9%87_%D9%86%D9%85%D8%A7&diff=6060سحابی سیاره نما2012-08-13T13:23:48Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نوشتار خرد}}<br />
== سحابی سیارهنما ==<br />
<br />
<br />
<br />
سحابی سیارهنما (به انگلیسی: planetary nebula) نوعی سحابی گسیلشی است که از [[گاز]] و [[پلاسما]] تشکیل شده است. این نوع [[سحابی]] ها پس از مرگ ستارگان به وجود میآیند. این نام از قرن هجدهم به وجود آمده است و هنگامی که به علت حلقوی بودن این سحابیها (که خود به خاطر انفجار ستارهاست) در [[تلسکوپ]]های ضعیف به شکل یک [[سیاره]] دیده و اشتباه گرفته میشد. مدت عمر این سحابیها کوتاه و حدود ده هزار سال در مقابل با عمر چند میلیون سالهٔ [[ستاره]] است.<br />
<br />
جوانترین [[سحابی سیارهای]] مشاهده شده [[سحابی پرتوماهی]] است.<br />
<br />
[[رده:اخترفیزیک]]<br />
<br />
== منبع ==<br />
<br />
ویکی پدیا</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%B3%D8%AD%D8%A7%D8%A8%DB%8C_%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D9%87_%D9%86%D9%85%D8%A7&diff=6059سحابی سیاره نما2012-08-13T13:23:30Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نوشتار خرد}}<br />
== سحابی سیارهنما ==<br />
<br />
<br />
<br />
سحابی سیارهنما (به انگلیسی: planetary nebula) نوعی سحابی گسیلشی است که از [[گاز]] و [[پلاسما]] تشکیل شده است. این نوع [[سحابی]] ها پس از مرگ ستارگان به وجود میآیند. این نام از قرن هجدهم به وجود آمده است و هنگامی که به علت حلقوی بودن این سحابیها (که خود به خاطر انفجار ستارهاست) در [[تلسکوپ]]های ضعیف به شکل یک [[سیاره]] دیده و اشتباه گرفته میشد. مدت عمر این سحابیها کوتاه و حدود ده هزار سال در مقابل با عمر چند میلیون سالهٔ [[ستاره]] است.<br />
<br />
جوانترین [[سحابی سیارهای]] مشاهده شده [[سحابی پرتوماهی]] است.<br />
<br />
[[رده:اخترفیزیک]]<br />
<br />
== منبع ==<br />
<br />
ویکی پدیا</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87_%D9%84%D8%A6%D9%88&diff=6058ماهواره لئو2012-08-13T13:15:56Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>== ماهواره های واقع در مدار های کم ارتفاع (لئو) ==<br />
<br />
مدار های کم ارتفاع زمینی به مدار های واقع در ارتفاع 200 تا2000 کیلومتری سطح [[زمین]] اطلاق می شود. [[سرعت]] گردش ماهواره ها به دور زمین با کاهش ارتفاع مداری افزایش میابد .برای مثال ،زمان یک دور گردش ماهواره ای که در مداری به ارتفاع چهارصد کیلومتری از سطح زمین قرار دارد ،حدود 90 دقیقه است . این در حالی است که یک ماهواره واقع در مدار زمین ثابت به ارتفاع حدود 36000 کیلومتری سطح زمین به 24 ساعت زمان نیاز دارد تا یک بار به دور زمین بگردد .از طرفی ماهواره های واقع در مدار های کم ارتفاع تنها می توانند محدوده ای به شعاع حدود 1000 کیلومتر را بر سطح زمین پوشش دهند . بنابراین برای یک ارتباط بدون اختلال ،حتی برای کاربر های منطقه ای ،تعداد زیادی از این نوع ماهواره ها لازم است . قرار دادن ماهواره در مدار کم ارتفاع زمینی کم هزینه تر از پرتاب ماهواره به مدار زمین ثابت بوده و به دلیل نزدیک بودن ماهواره به زمین قدرت سیگنال کمتری مورد نیاز است (قدرت سیگنال با مجذور فاصله نسبت عکس دارد ،بنابراین این کاهش در فاصله های زیاد چشمگیر خواهد بود )از این رو بین تعداد ماهواره ها و هزینه آنها باید حالت بهینه انتخاب شود .لازم به ذکر است که میان تجهیزات ماهواره ای و ایستگاه زمینی در دو نوع ماهواره [[زمین]] ثابت و کم ارتفاع زمینی تفاوت زیادی وجود دارد .<br />
مجموعه ای از ماهواره ها که با هم به انجام ماموریتی معین بپردازند ،ناوگان ماهواره ای خوانده می شوند .دو نمونه از این مجموعه که با هدف برقراری مکالمات تلفنی در نقاط دوردست به وجود آمدند ،ایریدیوم و گلوبال استار نام دارد . به عنوان مثال ناوگان ایریدیوم که سراسر کره زمین را پوشش می دهد دارای 66 ماهواره است . مورد دیگری که ماهواره های کم ارتفاع زمینی امکان پذیر کرده اند ،پوشش غیر پیوسته است که در این حالت ،داده ها هنگام عبور ماهواره از فراز نقطه ای از زمین دریافت و در ماهواره ذخیره شده و سپس با حرکت ماهواره و رسیدن به نقطه ای دیگر از زمین ،ارسال می شوند .سامانه مخابراطی تجاری کسکید مربوط به پروژه ماهواره ای کسپوپ آژانس فضایی کانادا بر همین اساس طراحی شده است . <br />
<br />
== منبع ==<br />
کتاب نگاهی بر ماهواره های مخابراطی نویسنده :امیر برکاتی<br />
<br />
[[رده:فناوری فضايی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87_%D9%84%D8%A6%D9%88&diff=6057ماهواره لئو2012-08-13T13:14:18Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>== ماهواره های واقع در مدار های کم ارتفاع (لئو) ==<br />
<br />
مدار های کم ارتفاع زمینی به مدار های واقع در ارتفاع 200 تا2000 کیلومتری سطح زمین اطلاق می شود. سرعت گردش ماهواره ها به دور زمین با کاهش ارتفاع مداری افزایش میابد .برای مثال ،زمان یک دور گردش ماهواره ای که در مداری به ارتفاع چهارصد کیلومتری از سطح زمین قرار دارد ،حدود 90 دقیقه است . این در حالی است که یک ماهواره واقع در مدار زمین ثابت به ارتفاع حدود 36000 کیلومتری سطح زمین به 24 ساعت زمان نیاز دارد تا یک بار به دور زمین بگردد .از طرفی ماهواره های واقع در مدار های کم ارتفاع تنها می توانند محدوده ای به شعاع حدود 1000 کیلومتر را بر سطح زمین پوشش دهند . بنابراین برای یک ارتباط بدون اختلال ،حتی برای کاربر های منطقه ای ،تعداد زیادی از این نوع ماهواره ها لازم است . قرار دادن ماهواره در مدار کم ارتفاع زمینی کم هزینه تر از پرتاب ماهواره به مدار زمین ثابت بوده و به دلیل نزدیک بودن ماهواره به زمین قدرت سیگنال کمتری مورد نیاز است (قدرت سیگنال با مجذور فاصله نسبت عکس دارد ،بنابراین این کاهش در فاصله های زیاد چشمگیر خواهد بود )از این رو بین تعداد ماهواره ها و هزینه آنها باید حالت بهینه انتخاب شود .لازم به ذکر است که میان تجهیزات ماهواره ای و ایستگاه زمینی در دو نوع ماهواره زمین ثابت و کم ارتفاع زمینی تفاوت زیادی وجود دارد .<br />
مجموعه ای از ماهواره ها که با هم به انجام ماموریتی معین بپردازند ،ناوگان ماهواره ای خوانده می شوند .دو نمونه از این مجموعه که با هدف برقراری مکالمات تلفنی در نقاط دوردست به وجود آمدند ،ایریدیوم و گلوبال استار نام دارد . به عنوان مثال ناوگان ایریدیوم که سراسر کره زمین را پوشش می دهد دارای 66 ماهواره است . مورد دیگری که ماهواره های کم ارتفاع زمینی امکان پذیر کرده اند ،پوشش غیر پیوسته است که در این حالت ،داده ها هنگام عبور ماهواره از فراز نقطه ای از زمین دریافت و در ماهواره ذخیره شده و سپس با حرکت ماهواره و رسیدن به نقطه ای دیگر از زمین ،ارسال می شوند .سامانه مخابراطی تجاری کسکید مربوط به پروژه ماهواره ای کسپوپ آژانس فضایی کانادا بر همین اساس طراحی شده است . <br />
<br />
== منبع ==<br />
کتاب نگاهی بر ماهواره های مخابراطی نویسنده :امیر برکاتی<br />
<br />
[[رده:فناوری فضايی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87_%D9%85%D9%88%D9%84%D9%86%DB%8C%D8%A7&diff=6056ماهواره مولنیا2012-08-13T13:13:09Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>== ماهواره های مخابراتی مولنیا ==<br />
ماهواره های [[زمین]] ثابت بر فراز استوا به دور [[زمین]] می چرخند و به همین دلیل برای ارائه خدمات به نقاط روی عرض های جغرافیایی بالاتر مناسب نیستند ، چرا که در عرض جغرافیایی بالاتر ممکن است زاویه دید ماهواره نزدیک به افق یا حتی پایین تر از آن قرار بگیرد و ارتباط تحت اثر تداخل [[زمین]] تضعیف شود . در این حالت مدار های مولنیا میتوانند به عنوان جایگزین مدار [[زمین]] ثابت استفاده شوند .<br />
مدار های مولنیا بیضی بسیار کشیده ای با زاویه میل 63/4 درجه هستند . ارتفاع زیاد مدار مولنیا در نقطه اوج آن نسبت به نقطه حضیض این مدار باعث می شود تا ماهواره ای در چنین مداری قرار بگیرد ،درصد بیشتری از زمان یک پریود کامل خود را در منطقه اوج مدار طی کند . این موضوع به همراه زاویه میل نسبتا زیاد چنین مداری باعث می شود تا ماهواره های عملیاتی در مدار مولنیا برای تبادل اطلاعات رادیویی در عرض های شمالی و جنوبی زمین مار آمد باشد .دوره تناوب ماهواره در مدار مولنیا حدود 12 ساعت است و کمتر از چهار ساعت از این مدت را در ناحیه حضیض به سر می برد . بنابراین ماهواره واقع در مدار مولنیا قادر است به مدت 8 ساعت در هر چرخش ،مناطق شمالی کره زمین را پوشش دهد . بدین ترتیب ،می توان با سه ماهواره مولنیا (به علاوه ماهواره یدک در مدار )پوششی پیوسته را در یک محدوده جغرافیایی فراهم آورد این ماهواره عموما برای خدمات تلویزیونی و رادیویی بر فراز روسیه استفاده می شود . کاربرد دیگر این نوع ماهواره ها در سامانه رادیویی متحرک است تا هنگام حرکت ماشین در مناطق شهری حتی با وجود ساختمان های بلند نیز ،ارتباط مناسبی برقرار شود.<br />
اولین ماهواره مولنیا در 23 آوریل 1965 برای پخش آزمایشی سیگنال های تلویزیونی از مسکو به سیبری و نواحی شرقی روسیه به فضا پرتاب شد . در نوامبر 1967 متخصصان شوروی سابق سامانه بی نظیر شبکه ماهواره ای تلویزیونی ملی خود را با نام اوربیتا ایجاد کردند که بر پایه ماهواره های مولنیا طراحی شد .<br />
<br />
== منبع ==<br />
کتاب نگاهی بر ماهواره های مخابراطی نویسنده امیر برکاتی<br />
<br />
[[رده:فناوری فضايی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87_%D9%85%D9%88%D9%84%D9%86%DB%8C%D8%A7&diff=6055ماهواره مولنیا2012-08-13T13:10:49Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>== ماهواره های مخابراتی مولنیا ==<br />
ماهواره های [[زمین]] ثابت بر فراز استوا به دور [[زمین]] می چرخند و به همین دلیل برای ارائه خدمات به نقاط روی عرض های جغرافیایی بالاتر مناسب نیستند ، چرا که در عرض جغرافیایی بالاتر ممکن است زاویه دید ماهواره نزدیک به افق یا حتی پایین تر از آن قرار بگیرد و ارتباط تحت اثر تداخل [[زمین]] تضعیف شود . در این حالت مدار های مولنیا میتوانند به عنوان جایگزین مدار [[زمین]] ثابت استفاده شوند .<br />
مدار های مولنیا بیضی بسیار کشیده ای با زاویه میل 63/4 درجه هستند . ارتفاع زیاد مدار مولنیا در نقطه اوج آن نسبت به نقطه حضیض این مدار باعث می شود تا ماهواره ای در چنین مداری قرار بگیرد ،درصد بیشتری از زمان یک پریود کامل خود را در منطقه اوج مدار طی کند . این موضوع به همراه زاویه میل نسبتا زیاد چنین مداری باعث می شود تا ماهواره های عملیاتی در مدار مولنیا برای تبادل اطلاعات رادیویی در عرض های شمالی و جنوبی زمین مار آمد باشد .دوره تناوب ماهواره در مدار مولنیا حدود 12 ساعت است و کمتر از چهار ساعت از این مدت را در ناحیه حضیض به سر می برد . بنابراین ماهواره واقع در مدار مولنیا قادر است به مدت 8 ساعت در هر چرخش ،مناطق شمالی کره زمین را پوشش دهد . بدین ترتیب ،می توان با سه ماهواره مولنیا (به علاوه ماهواره یدک در مدار )پوششی پیوسته را در یک محدوده جغرافیایی فراهم آورد این ماهواره عموما برای خدمات تلویزیونی و رادیویی بر فراز روسیه استفاده می شود . کاربرد دیگر این نوع ماهواره ها در سامانه رادیویی متحرک است تا هنگام حرکت ماشین در مناطق شهری حتی با وجود ساختمان های بلند نیز ،ارتباط مناسبی برقرار شود.<br />
اولین ماهواره مولنیا در 23 آوریل 1965 برای پخش آزمایشی سیگنال های تلویزیونی از مسکو به سیبری و نواحی شرقی روسیه به فضا پرتاب شد . در نوامبر 1967 متخصصان شوروی سابق سامانه بی نظیر شبکه ماهواره ای تلویزیونی ملی خود را با نام اوربیتا ایجاد کردند که بر پایه ماهواره های مولنیا طراحی شد .<br />
<br />
== منبع ==<br />
کتاب نگاهی بر ماهواره های مخابراطی نویسنده امیر برکاتی</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA_%D9%81%D9%84%DA%A9%DB%8C_%D9%85%D8%AB%D9%84%D8%AB&diff=5866صورت فلکی مثلث2012-08-09T21:03:32Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نیازمند منبع}}چرا مردم باستان باید سه [[ستاره]] ضعیف را به عنوان یک [[صورت فلکی]] انتخاب و نام مثلث را به آنها بدهند، معلوم نیست! ولی به هر تقدیر ، این مجموعه کوچک و کم فروغ از دوران کلاسیک شناخته شده بوده است. ممکن است برای عدهای این صورت فلکی یادآور دلتای رود نیل باشد و نزد افرادی دیگر ، شکل سه گوش جزیره سیسیل را تداعی کند. زمان رسیددن به نصف النهار 14 آذر و مساحت آن 132 درجه مربع میباشد. <br />
==ستارهها==<br />
آلفای مثلث ، دارای طیف F6 IV ، قدر 3.4 و در فاصله 53 سال نوری از ما قرار دارد. <br />
==اجرام عمقی آسمان==<br />
<br />
M13 به عنوان یکی از اعضای گروه محلی کهکشانها و در فاصه 2.2 میلیون [[سال نوری]] از ما ، احتمالا دومین [[کهکشان]] مارپیچی نزدیک به کهکشان راه شیری میباشد که مشاهده آن از درون تلسکوپهای کوچک هم مقدور است. این کهکشان د نزدیکی مرز غربی مثلث با حوت قرار گرفته و از قدر ششم با اندازه 1.5×2 درجه است. از آنجا که کهکشان مذکور به این اندازه بزرگ است، لذا پرتوهای آن به شدت پخش میشوند و در نتیجه باعث تقلیل درخشندگی ظاهری آن میگردد، بنابراین برای مشاهده آن نیاز به یک شب صاف و تاریک است. بعضی از ستاره شناسان که دارای چشمان تیزبین هستند، میگویند که توانستهاند M33 را در شبهای کاملا مناسب با چشم غیر مسلح هم ببینند.<br />
<br />
<br />
[[پرونده:Tri.gif|صورت فلكی مثلث|چپ|قاب]]<br />
[[رده:صور فلکی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA_%D9%81%D9%84%DA%A9%DB%8C_%DA%A9%D9%84%D8%A8_%D8%A7%DA%A9%D8%A8%D8%B1&diff=5865صورت فلکی کلب اکبر2012-08-09T21:02:10Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>در اساطیر این شکارچی دو سگ شکاری دارد که سگ بزرگ یکی از آن سگ هاست. زمان رسیدن این [[صورت فلکی]] به نصف النهار 26 بهمن ماه و مساحت این صورت فلکی 280درجه مربع است.<br />
این صورت فلکی را به خاطر دارا بودن درخشنده ترین [[ستاره]] آسمان شب می توان به راحتی یافت.برای یافتن این صورت فلکی راه آسانی در پیش دارید.یکی از زیباترین صور فلکی آسمان یعنی [[صورت فلکی جبار]] را یافته،اگر راستای سه ستاره [[کمربند جبار]] را به سمت پایین امتداد دهید به پر نور ترین ستاره آسمان شب می رسید که همان آلفا سگ بزرگ (تیشتر) یا شباهنگ یا شعرای یمانی است.این ستاره یکی از راس های [[مثلث زمستانی]] است(دو راس دیگر را ستاره آلفا کلب اصغر(شعرای شامی) و ابط الجوزا تشکیل می دهند.)<br />
<br />
<br />
[[پرونده:13297543091.jpg|صورت فلكی سگ بزرگ|چپ|قاب]]<br />
<br />
==ستاره ها==<br />
===α کلب اکبر (شباهنگ،تیشتر،شعرای یمانی)===<br />
پر نورترین ستاره آسمان شب و یکی از نزدیک ترین ستاره ها به ماست که حدود 8.8 سال نوری با ما فاصله دارد .[[قدر ظاهری]] این ستاره 1.46- است. این ستاره یک همدم دارد که [[کوتوله سفید]] است و هر 50 سال یک بار آن را دور می زند . این همدم هم اندازه زمین است ولی دمای سطحیش بیشتر از خورشید است.<br />
===β سگ بزرگ (Mirzam)===<br />
ستاره ای از قدر ظاهری 1.95 است.<br />
===نو -سگ بزرگ===<br />
یک [[ستاره]] سه گانه است.<br />
===δ سگ بزرگ (Wezen)===<br />
یک ستاره از قدر ظاهری 1.8 است.<br />
===γ سگ بزرگ (Muliphein)===<br />
ستاره ای با قدر ظاهری 4.1 و قدر مطلق 1.35- است.<br />
===ε سگ بزرگ (Adhara )===<br />
ستاره ای با قدر ظاهری 1.5 است.<br />
===η سگ بزرگ (Aludra)===<br />
ستاره ای از [[قدر ظاهری]] 2.45 است.<br />
===ζ سگ بزرگ (Furud)===<br />
ستاره ای با قدر ظاهری 3 است.<br />
==اجرام عمق آسمان==<br />
در 4درجه ای ستاره شباهنگ،خوشه باز ستاره ای M41 با قدر ظاهری 4.5 قرار گرفته که شامل 50 ستاره از قدر هفتم است.<br />
===خوشه های باز===<br />
NGC2362(که به همراه سحابی است)<br />
NGC2354<br />
NGC2204<br />
NGC2243<br />
===کهکشان ها===<br />
NGC2207<br />
NGC2196<br />
NGC2179<br />
NGC2217<br />
IC2163<br />
===سحابی ها===<br />
NGC2327<br />
همراه با [[سحابی]](IC2177)Seagull<br />
NGC2359<br />
==منبع==<br />
فروم نجومی آوااستار<br />
[[رده:صور فلکی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA_%D9%81%D9%84%DA%A9%DB%8C_%DA%A9%D9%84%D8%A8_%D8%A7%DA%A9%D8%A8%D8%B1&diff=5850صورت فلکی کلب اکبر2012-08-09T15:04:57Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>در اساطیر این شکارچی دو سگ شکاری دارد که سگ بزرگ یکی از آن سگ هاست. زمان رسیدن این [[صورت فلکی]] به نصف النهار 26 بهمن ماه و مساحت این صورت فلکی 280درجه مربع است.<br />
این صورت فلکی را به خاطر دارا بودن درخشنده ترین [[ستاره]] آسمان شب می توان به راحتی یافت.برای یافتن این صورت فلکی راه آسانی در پیش دارید.یکی از زیباترین صور فلکی آسمان یعنی [[صورت فلکی جبار]] را یافته،اگر راستای سه ستاره کمربند جبار را به سمت پایین امتداد دهید به پر نور ترین ستاره آسمان شب می رسید که همان آلفا سگ بزرگ (تیشتر) یا شباهنگ یا شعرای یمانی است.این ستاره یکی از راس های مثلث زمستانیست(دو راس دیگر را ستاره آلفا کلب اصغر(شعرای شامی) و ابط الجوزا تشکیل می دهند.)<br />
<br />
<br />
[[پرونده:13297543091.jpg|صورت فلكی سگ بزرگ|چپ|قاب]]<br />
<br />
==ستاره ها==<br />
===α کلب اکبر (شباهنگ،تیشتر،شعرای یمانی)===<br />
پر نورترین ستاره آسمان شب و یکی از نزدیک ترین ستاره ها به ماست که حدود 8.8 سال نوری با ما فاصله دارد .[[قدر ظاهری]] این ستاره 1.46- است. این ستاره یک همدم دارد که [[کوتوله سفید]] است و هر 50 سال یک بار آن را دور می زند . این همدم هم اندازه زمین است ولی دمای سطحیش بیشتر از خورشید است.<br />
===β سگ بزرگ (Mirzam)===<br />
ستاره ای از قدر ظاهری 1.95 است.<br />
===نو -سگ بزرگ===<br />
یک ستاره سه گانه است.<br />
===δ سگ بزرگ (Wezen)===<br />
یک ستاره از قدر ظاهری 1.8 است.<br />
===γ سگ بزرگ (Muliphein)===<br />
ستاره ای با قدر ظاهری 4.1 و قدر مطلق 1.35- است.<br />
===ε سگ بزرگ (Adhara )===<br />
ستاره ای با قدر ظاهری 1.5 است.<br />
===η سگ بزرگ (Aludra)===<br />
ستاره ای از قدر ظاهری 2.45 است.<br />
===ζ سگ بزرگ (Furud)===<br />
ستاره ای با قدر ظاهری 3 است.<br />
==اجرام عمق آسمان==<br />
در 4درجه ای ستاره شباهنگ،خوشه باز ستاره ای M41 با قدر ظاهری 4.5 قرار گرفته که شامل 50 ستاره از قدر هفتم است.<br />
===خوشه های باز===<br />
NGC2362(که به همراه سحابی است)<br />
NGC2354<br />
NGC2204<br />
NGC2243<br />
===کهکشان ها===<br />
NGC2207<br />
NGC2196<br />
NGC2179<br />
NGC2217<br />
IC2163<br />
===سحابی ها===<br />
NGC2327<br />
همراه با سحابی(IC2177)Seagull<br />
NGC2359<br />
==منبع==<br />
فروم نجومی آوااستار<br />
[[رده:صور فلکی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%AD%D9%84%D9%82%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%B2%D8%AD%D9%84&diff=5849حلقههای زحل2012-08-09T14:59:57Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نوشتار خرد}}<br />
<br />
حلقههای زحل<br />
----<br />
<br />
حلقههای [[زحل]] گستردهترین سیستم حلقه [[سیاره]]ای در بین سیارههای منظومه خورشیدی است. این حلقهها از ذرات بسیار کوچکی در اندازههای چند میکرومتر تا چندین متر تشکیل شده است که بصورت تودهای از غبار به دور مدار [[زحل]] در گردش میباشد. ذرات این حلقهها بیشتر از یخ آب و آلودگیهایی همچون گرد و غبار و دیگر مواد شیمیایی تشکیل شده است.<br />
<br />
اگر چه روشنایی حلقهها قدر ظاهری زحل را افزایش میدهد، اما این حلقهها از روی [[زمین]] با چشمهای غیرمسلح قابل دیدن نیستند. در سال ۱۶۱۰ میلادی زمانی که گالیله برای اولین بار تلسکوپ را به سوی آسمان گرفت، به اولین شخصی تبدیل شد که توانست حلقههای زحل را مشاهده کند. هر چند که او نتوانست ماهیت حقیقی این حلقهها را مشخص کند. در سال ۱۶۵۵ میلادی، کریستیان هویگنس اولین شخصی بود که حلقهها را با عنوان دیسکهای اطراف زحل معرفی نمود.<br />
<br />
==تغییر شکل حلقه ها==<br />
تغییر شکل حلقه ها ی زحل رابطه ی مستقیم با کجی محور حرکت آن(27درجه) در [[مدار دایره البروجی]]--- دارد. در طول یک دوره ی تقریبا 14 ساله ما سمت بالای حلقه های آن را میبینیم، سپس در حدود یک سال به نظرمیرسد که این حلقه ا لبه نما شده اند.و بعد از آن منظره ای از زیر حلقه ها را میبینیم. در سال 1966 و بار دیگر در سال 1980 حلقه ها به صورت لبه نما دیده شدند (آخرین بار در سال 2008). <br />
<br />
----<br />
منبع:ویکی بدیا<br />
نجوم دینامیکی<br />
[[رده: علوم سیارهای]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%AD%D9%84%D9%82%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%B2%D8%AD%D9%84&diff=5848حلقههای زحل2012-08-09T14:58:35Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نوشتار خرد}}<br />
<br />
حلقههای زحل<br />
----<br />
<br />
حلقههای [[زحل]] گستردهترین سیستم حلقه [[سیاره]]ای در بین سیارههای منظومه خورشیدی است. این حلقهها از ذرات بسیار کوچکی در اندازههای چند میکرومتر تا چندین متر تشکیل شده است که بصورت تودهای از غبار به دور مدار [[زحل]] در گردش میباشد. ذرات این حلقهها بیشتر از یخ آب و آلودگیهایی همچون گرد و غبار و دیگر مواد شیمیایی تشکیل شده است.<br />
<br />
اگر چه روشنایی حلقهها قدر ظاهری زحل را افزایش میدهد، اما این حلقهها از روی [[زمین]] با چشمهای غیرمسلح قابل دیدن نیستند. در سال ۱۶۱۰ میلادی زمانی که گالیله برای اولین بار تلسکوپ را به سوی آسمان گرفت، به اولین شخصی تبدیل شد که توانست حلقههای زحل را مشاهده کند. هر چند که او نتوانست ماهیت حقیقی این حلقهها را مشخص کند. در سال ۱۶۵۵ میلادی، کریستیان هویگنس اولین شخصی بود که حلقهها را با عنوان دیسکهای اطراف زحل معرفی نمود.<br />
<br />
==تغییر شکل حلقه ها==<br />
تغییر شکل حلقه ها ی زحل رابطه ی مستقیم با کجی محور حرکت آن(27درجه) در [[مدار دایره البروجی]]--- دارد. در طول یک دوره ی تقریبا 14 ساله ما سمت بالای حلقه های آن را میبینیم، سپس در حدود یک سال به نظرمیرسد که این حلقه ا لبه نما شده اند.و بعد از آن منظره ای از زیر حلقه ها را میبینیم. در سال 1966 و بار دیگر در سال 1980 حلقه ها به صورت لبه نما دیده شدند (آخرین بار در سال 2008). <br />
<br />
----<br />
منبع:ویکی بدیا<br />
نجوم دینامیکی<br />
[[رده: علوم سیارهای]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA_%D9%81%D9%84%DA%A9%DB%8C_%D8%AC%D8%A7%D8%AB%DB%8C&diff=4906صورت فلکی جاثی2012-07-09T20:34:49Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>== صورا فلکی جاثی ==<br />
<br />
نام یک [[صورت فلکی]] در نیمکره شمالی آسمان، قهرمان کبیر یونانی هرکول یا " هراکلس (heracules)یا " هرکولس " ( Hercules ).<br />
<br />
<br />
<br />
== افسانه ها ==<br />
<br />
او ماموریت داشت یک اژدهای آبی چند سر را بکشد. این نبرد نخست نا امید کننده به نظر می رسید. به جای هر سری که هرکول از بدن اژدها قطع می کرد، دو سر می روئید. تمام جانوران از هرکول پشتیبانی می کردند، مگر یک خرچنگ – که از سوی الهه " هرا " ( hera ) که از هرکول نفرت داشت – فرستاده شده بود. اگرچه خرچنگ مرتب پاشنه پای قهرمان را گاز می گرفت، ولی بالاخره او موفق شد بر اژدهای بزرگ پیروز شود. شیر نیمیا را از پای در آورد ، گراز وحشی " اریمانت " ( erymanth )را زنده به دام انداخت. او " استیمفالید " ( stymphalide ) پرنده آهنین بال شکمباره و حریص را، که مانع تابش خورشید شده بود، با نیزه های خود به زیر کشید. گوزن " کرینیا " ( keynea ) را که جانوری با شاخ طلایی بود، یک سال تمام تعقیب کرد و بالاخره او را به چنگ آورد. او تنها در یک روز اصطبل " آگیا " ( augia ) را، که در آن سه هزار گاو یک سال تمام نگاه داری شده بودند، تمیز و پاکیزه کرد. او گاومیش وحشی پادشاه " مینو " ( mino ) و هیولای اسب پیکر آدم خوار " دیوید " ( diomede ) را به چنگ آورد. او در جنگ با ملکه آمازونها پیروز شد و گاوهای سرخ ارغوانی رنگ " گریونری " ( geryoneu ) را به دست آورد. بالاخره ، همانطور که پیشتر بیان شد، بر اژدهای لادون غلبه یافت و با دستان خالی " زربروس " ( zerberus ) سگ جهنمی را خفه کرد. وقتی انسان به تمام این عملیات قهرمانانه نظر می افکند، صورت فلکی هرکول ( جاثی ) متواضع تر و بی تکلف تر در نظرش جلوه می کند. هرکول، با [[کهکشان راه شیری]] نیز ارتباط داده می شود. می گویند خداوند " هرمس " در ماموریتی از جانب زئوس هرکول نوزاد را بر سینه الهه " هرا " که خفته بود گذاشت. نوزاد با تغذیه از این شیر خدایی چنان قوی و قدرتمند شد که در میان فنا پذیران مثل و مانند نداشت. وقتی که " هرا " از خواب بیدار شد، هرکول کوچک را با شدت و سرعت از سینه خود جدا کرد، شیر او تا دور دستها ی آسمان پاشید و [[راه شیری]] را به وجود آورد.<br />
<br />
<br />
<br />
== اجرام عمقی آسمان در این صورت فلکی ==<br />
<br />
[[M13]] یکی از مشخص ترین [[خوشه کروی|خوشه های کروی]] قابل رویت از نیمکره ی شمالی است. در شب های صاف این مجموعه به صورت جرمی با [[قدر]] 6 همانند ستاره ای مات در امتداد خط لبه ی غربی اینصورت فلکی ملاحظه میشود. این خوشه شامل حدود 300000 [[ستاره]] به فاصله ی 23000 " [[سال نوری]] از [[زمین]] است. [[M92]] از دیگر خوشه های کروی است که [[درخشندگی]] آن در حد [[M13]] میباشد.<br />
<br />
<br />
<br />
== پیدا کردن این صورت فلکی ==<br />
<br />
جاثی یا بر زانو نشسته [[صورت فلکی]] است كه در غرب [[شلیاق]] واقع است. اگر خطی را از [[نسر واقع]] در [[شلیاق]] به [[سماك رامح]] در [[صورتفلکی عوا|عوا]] وصل كنیم از میان جاثی خواهد گذشت.<br />
<br />
== منابع ==<br />
<br />
کتاب صورت های فلکی، ویکی پدیا،آسمان کویر<br />
<br />
[[رده:نجوم رصدی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%B3%D8%AD%D8%A7%D8%A8%DB%8C_%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D9%84&diff=4205سحابی رتیل2012-06-21T16:29:21Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div> {{نوشتار خرد}}<br />
<br />
<br />
<br />
[[سحابی]] رتیل نام یک سحابی معروف در [[صورت فلکی ماهی زرین]] است.که توسط نیکلاس لوییس د لاکایله و در سال ۱۷۵۱ کشف شده است .<br />
<br />
<br />
==منبع==<br />
<br />
ویکی بدیا<br />
<br />
<br />
[[رده: نجوم رصدی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B4_%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%A8%DB%8C&diff=4087بارش شهابی2012-05-31T07:42:00Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نیازمند منبع}}<br />
<br />
[[دنبالهدار]]ها در مدارهای بيضی نسبتا كشيدهای به دور[[خورشید]] حركت میکنند و غالبا در مسير حركتشان از جايی در نزدیکی مدار سيّارات (از جمله زمين) عبور ميكنند . <br />
<br />
در طول مسير حركت دنباله دار ذرّاتي بر اثر تبخير در فضا باقي مي مانند . <br />
<br />
زمين چند ماه بعد به اين نقطه از مدارش مي رسد ( نزديك ترين فاصله دنباله دار از زمين ) <br />
<br />
در اين زمان اين ذرات با جو زمين بر خورد ميكنند و بر اثر اصطكاك ورود به جو مي سوزند و ردي از نور بر جا مي گذارند كه به اين پديده "[[شهاب]] " مي گوييم . <br />
<br />
در بارش هاي شهابي ، زمين از مركز توده به جا مانده از دنباله دار ها عبور ميكند و به يك باره تعداد بسيار زيادي شهاب در يك شب ديده مي شوند كه به اين پديده بارش شهابي مي گوييم . تعداد شهاب هايي كه در يك ساعت ديده مي شوند را با ZHR مشخص مي كنند.<br />
<br />
همه شهاب ها به طور موازي وارد جو زمين مي شوند ولي در بارش هاي شهابي به طور كاملآ ظاهري به نظر مي رسد كه همه شهاب ها از يك نقطه در آسمان رها مي شوند ( به دليل اثرپرسپكتيو، مثلا ريل هاي راه آهن در فاصله دور چنين به نظر مي رسد كه همديگر را قطع كرده اند ) <br />
<br />
آن نقطه از آسمان در هر بارش در يك [[صور فلکی]] خاص قرار دارد كه نام بارش شهابي را به آن صورت فلكي منسوب ميكنيم و به اين نقطه كانون بارش گوييم. <br />
<br />
بارش هاي شهابي در زمان هاي مشخصي از سال روي ميدهند <br />
<br />
==برخی از بارش های شهابی مهم سال==<br />
<br />
[[بارش برساوشي]]<br />
<br />
[[ بارش جباری]]<br />
<br />
[[بارش اسدی]]<br />
<br />
[[بارش جوزايي]]<br />
<br />
[[بارش ربعي]] <br />
<br />
[[بارش شلیاقی]]<br />
<br />
[[رده:نجوم رصدی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B4_%D8%A2%D9%84%D9%81%D8%A7_%D8%AC%D8%AF%DB%8C&diff=4086بارش آلفا جدی2012-05-31T07:41:16Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نیازمند منبع}}<br />
<br />
نام یک [[بارش شهابی]] کوچک که كانون آن در [[صورت فلكي جدي]] قرار دارد و در بازه اواخر تیر تا اواخر مرداد روي مي دهد و از عرضهای جنوبی تر بهتر دیده می شود.<br />
<br />
پارامتر zhr آن 6 است ولی در آن شهاب هاي پرنور ( [[آذرگوي]]) با رد هاي طولانی دیده می شود.<br />
<br />
مشاهدات نشان میدهند که مدار [[دنباله دار]] سازنده اين بارش مدار پیچیده ای داردو شاید دو مدار جداگانه بعنوان منبع بارش وجود داشته باشد.<br />
<br />
یکی از مدارها با مدار [[دنباله دار]] honda-mrkos-pajdusakova / p مطابقت دارد.<br />
<br />
[[رده:نجوم رصدی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B4_%D8%A2%D9%84%D9%81%D8%A7_%D8%AC%D8%AF%DB%8C&diff=4085بارش آلفا جدی2012-05-31T07:40:53Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>نام یک [[بارش شهابی]] کوچک که كانون آن در [[صورت فلكي جدي]] قرار دارد و در بازه اواخر تیر تا اواخر مرداد روي مي دهد و از عرضهای جنوبی تر بهتر دیده می شود.<br />
<br />
پارامتر zhr آن 6 است ولی در آن شهاب هاي پرنور ( [[آذرگوي]]) با رد هاي طولانی دیده می شود.<br />
<br />
مشاهدات نشان میدهند که مدار [[دنباله دار]] سازنده اين بارش مدار پیچیده ای داردو شاید دو مدار جداگانه بعنوان منبع بارش وجود داشته باشد.<br />
<br />
یکی از مدارها با مدار [[دنباله دار]] honda-mrkos-pajdusakova / p مطابقت دارد.<br />
<br />
[[رده:نجوم رصدی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B4_%D8%A7%D8%AA%D8%A7_%D8%AF%D9%84%D9%88%DB%8C&diff=4084بارش اتا دلوی2012-05-31T07:35:04Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نیازمند منبع}}<br />
<br />
این [[بارش شهابي]] در اواسط اردیبهشت هرسال به اوج می رسد وناشی از حرکت [[زمین]] از نزديكي مدار [[دنباله دار]] معروف هالی است.<br />
پارامتر ساعتی (ZHR) اين بارش به حدود 60 می رسد.<br />
كانون این بارش در [[صورت فلكي دلو]] و نزدیکی [[ستاره]] اتا-دلو است باشد.<br />
<br />
[[رده:نجوم رصدی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B4_%D8%A7%D8%AA%D8%A7_%D8%AF%D9%84%D9%88%DB%8C&diff=4083بارش اتا دلوی2012-05-31T07:34:37Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>این [[بارش شهابي]] در اواسط اردیبهشت هرسال به اوج می رسد وناشی از حرکت [[زمین]] از نزديكي مدار [[دنباله دار]] معروف هالی است.<br />
پارامتر ساعتی (ZHR) اين بارش به حدود 60 می رسد.<br />
كانون این بارش در [[صورت فلكي دلو]] و نزدیکی [[ستاره]] اتا-دلو است باشد.<br />
<br />
[[رده:نجوم رصدی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B4_%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D9%87_%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C&diff=4082بارش ارابه رانی2012-05-31T07:33:23Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نیازمند منبع}}<br />
نخستین بارش شهابي ارابهرانی در تابستان سال ۱۹۳۵ میلادی گزارش شد. بعدها مشخص شد که منشا این بارش [[دنبالهدار]]ی بلند دورهای به نام (C/1911 N1) با دوره تناوب ۲۰۰۰ سال است. این دنبالهدار در سال ۱۹۱۱ به هنگام گذر از درون منظومه شمسی و رسیدن به حضیض مدار بزرگ خود کشف شده است. <br />
<br />
زمین هر سال در شبهای نزدیک به ۹ و ۱۰ شهریور از نزدیکی جریان توده ذرات رها شده از اين دنبالهدار میگذرد اما در بیشتر سالها این توده چنان رقیق است که شهاب های چندانی از این بارش دیده نمیشود.<br />
<br />
كانون اين بارش در نزدیکی ستاره [[عیوق]] در [[صورت فلکی ارابه ران]] می باشد<br />
<br />
[[رده:نجوم رصدی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B4_%D8%A8%D8%AA%D8%A7_%D8%AB%D9%88%D8%B1%DB%8C&diff=4081بارش بتا ثوری2012-05-31T07:31:46Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>نام یک بارش شهابی که طی بازه اي طولاني روي مي دهد ولي اوج آن معمولآ در روزهاي ابتدا تير ماه رخ مي دهد و كانون اين بارش در [[صورت فلکی ثور]] و در نزديكي [[ستاره]] بتا ثور قرار دارد .<br />
این بارش ناشی از [[دنباله دار]] تناوبی انکه می باشد.گفته شده که حادثه تونگاسکا در شوروی سابق که در سال 1908 رخ داده ناشی از یکی از تکه های بزرگ بارش بوده است. <br />
<br />
پارامتر ساعتی (zhr) آن تنها 5 است با این وجود [[شهاب]] های آن بسیار پرنور هستند.در ایام رخ دادن این بارش بعضی مواقع شاهد برخورد [[شهاب]] با سطح [[ماه]] نیز هستیم.<br />
<br />
==منبع==<br />
<br />
دانشنامه هفت آسمان<br />
<br />
ويكيپديا انگليسي<br />
<br />
[[رده:نجوم رصدی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B4_%D8%A8%D8%AA%D8%A7_%D8%AB%D9%88%D8%B1%DB%8C&diff=4080بارش بتا ثوری2012-05-31T07:30:19Z<p>SaBa HO0shmanD: ویرایش 109.162.174.225 (بحث) به آخرین تغییری که ارسلان انجام داده بود واگردانده شد</p>
<hr />
<div>نام یک بارش شهابی که طی بازه اي طولاني روي مي دهد ولي اوج آن معمولآ در روزهاي ابتدا تير ماه رخ مي دهد و كانون اين بارش در صورت فلكي ثور و در نزديكي ستاره بتا ثور قرار دارد .<br />
این بارش ناشی از دنباله دار تناوبی انکه می باشد.گفته شده که حادثه تونگاسکا در شوروی سابق که در سال 1908 رخ داده ناشی از یکی از تکه های بزرگ بارش بوده است. <br />
<br />
پارامتر ساعتی (zhr) آن تنها 5 است با این وجود شهابهای آن بسیار پرنور هستند.در ایام رخ دادن این بارش بعضی مواقع شاهد برخورد شهاب با سطح ماه نیز هستیم.<br />
<br />
==منبع==<br />
<br />
دانشنامه هفت آسمان<br />
<br />
ويكيپديا انگليسي<br />
<br />
[[رده:نجوم رصدی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A7%D8%A8%D8%B1_%D8%AA%D9%82%D8%A7%D8%B1%D9%86&diff=4030ابر تقارن2012-05-23T19:01:54Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>'''ابر تقارن چیست ؟'''<br />
<br />
خردی اندر باب تبیین مفهوم ابر تقارن :<br />
<br />
به طور کلی ذراتِ بنیادی از نظر عدد اسپین به دو دسته تقسیم می شوند : بوزون ها و فرمیون ها . بوزون ها در واقع ذراتی هستند که حاملِ نیرو های بنیادین اند.مثل فوتون که حاملِ نیرویِ الکترو مغناطیس است و گراویتن که نیرویِ جادبه را حمل می کند. و اما فرمیون ها : به بیانِ ساده میتوان گفت که فرمیون ها ذرات بنیادیِ تشکیل دهنده ی ماده می باشند.( در اصل الکترون ها و پروتون ها و نوترون ها هم از دسته ی فرمیون ها هستند.)<br />
<br />
ابر تقارن در واقع بیان گر ارتباطِ تنگاتنگ بین ذراتِ حامل نیرو (بوزون ها) و ذراتِ تاثیر پذیر در مقابل نیرو ها (فرمیون ها ) می باشد.<br />
<br />
نظریه ی ابر تقارن در صورت تکمیل شدن می تواند یکی از حروفِ الفبای تشکیل نظریه ی همه چیز باشد.دانشمندان امیدوارند که موفق به تلفیقِ ابر تقارن و نظریه ابر ریسمان شوند و پایه گذار نظریه ای کلی و جامع باشند که بتواند تمامی کنش ها و واکنش های ذرات بنیادی را در بر بگیرد.<br />
<br />
به امید آن روز...<br />
<br />
----</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D9%82%D8%AF%D8%B1_%D8%A8%D9%88%D9%84%D9%88%D9%85%D8%AA%D8%B1%DB%8C%DA%A9&diff=4029قدر بولومتریک2012-05-23T18:58:51Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div> {{نیازمند منبع}} {{نوشتار خرد}}<br />
<br />
قدر یک ستاره درحالیکه تابش آن در تمام [[طول موج]] ها اندازه گیری شود را قدر بولومتریک آن [[ستاره]] می گویند .<br />
<br />
[[رده: اخترفیزیک]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%AD%DB%8C%D8%A7%D8%AA_%D8%AF%D8%B1_%D9%85%D8%B1%DB%8C%D8%AE&diff=4027حیات در مریخ2012-05-23T18:57:33Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نوشتار خرد}}<br />
ده ها سال پیش این تصور شایع بود که برخی از انواع حیات در [[مریخ]] وجود دارد.آنچه در حال حاضر می توان گفت این است که در میان همه ی سیارات و اقمار [[منظومه ی شمسی]]،[[مریخ]] و [[اروپا]] متحملترین اجرامی هستند که در آن ها احتمال می رود حیات باشد.<br />
<br />
شرایط زیر دلایلی می باشد که احتمال وجود حیات پیشرفته در [[مریخ]] چقدر می تواند دشوار باشد:<br />
<br />
#فقدان آب یا مقدار بسیار کم آن<br />
#فقدان [[اكسيژن]] یا مقدار بسیار کم آن<br />
#فشار جوی برابر 1/200 جو زمین<br />
#رگبار های شدید اشعه ی فرابنفش<br />
#سقوط [[شهاب سنگ]] ها<br />
<br />
با نمونه برداری از خاک [[مریخ]] وجود موجودات ذره بینی نیز نفی شدند.اما هنوز میان دانشمندان اختلاف است.....<br />
<br />
== منبع ==<br />
<br />
کتاب&nbsp;&nbsp; نجوم به زبان ساده&nbsp; مایر دگانی<br />
[[رده:علوم سیارهای]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%DA%AF%D8%B0%D8%B1_%D8%B2%D9%87%D8%B1%D9%87&diff=4026گذر زهره2012-05-23T18:56:31Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نیازمند منبع}}<br />
[[پرونده:4.jpg|گذر زهره|چپ|قاب]]<br />
<br />
گذر زمانی رخ میدهد که یکی از سیارات [[ناهید]] یا [[عطارد]] از دید ناظر زمینی از مقابل قرص [[خورشید]] عبور کند. این صحنه از پشت یک [[تلسکوپ]] مجهز به پالایه مخصوص , شبیه به یک نقطه تیره رنگ روی سطح خورشید است که در طی ساعاتی از نقطه ای از خورشید وارد و ساعاتی بعد از آن خارج میشود. این همان اتفاقی است که در 19 خرداد 1383 هم در ایران رخ داده بود. در آن سال ایران شاهد تمام مراحل عبور سیاره ناهید از مقابل خورشید بود. گذر ناهید در 17 خرداد 1391 در ایران کامل نیست و ما پس از طلوع خورشید میتوانیم از نیمه آن را مشاهده کنیم.<br />
<br />
<br />
<br />
'''گذر چیست؟'''<br />
<br />
گذرهای سیارهای از مقابل خورشید از پدیدههای کمیاب آسماناند که از دید ناظر زمینی تنها برای دو سیاره تیر و ناهید (سیارات داخلی مدار زمین)رخ میدهند. گذرها پدیدههایی مثل خورشیدگرفتگی هستند، با این تفاوت که در [[خورشيد گرفتگي]] کامل، ماه تمام قرص خورشید را میپوشاند و دیگر نوری از خورشید به زمین نمیرسد، اما تیر و ناهید آن قدر از زمین دورند که هنگام گذر مثل لکه گرد سیاهی بر قرص درخشان خورشید دیده میشوند. موقع گذر، زمین، سیاره و خورشید بر یک خط قرار دارند. گذر تیر در هر قرن تا ۱۳ بار روی میدهد، اما گذر ناهید در بهترین شرایط هر قرن فقط ۲ بار تکرار میشود. هیچ گذر ناهیدی در قرن بیستم روی نداد. در واقع از زمان اختراع تلسکوپ تاکنون این پدیده تنها ۶ بار رخ دادهاست. هنگام گذر لکه گرد و سیاه (البته با رعایت نکات ایمنی رصد خورشید). لکه ناهید گرد و کاملاً تیرهاست، اما لکههای خورشیدی شکل دایرهای ندارند و تاریکی آنها هرگز به اندازه ناهید نیست. گذر ناهید چند ساعت طول میکشد.<br />
<br />
==رصد گذر==<br />
<br />
برای مشا هدهٔ گذر ناهید لزوما نیاز به ابزار اپتیکی نیست بلکه با چشم غیرمسلح هم میتوان این پدیده را مشاهده کرد. هنگام رصد چشم نباید مستقیما به خورشید خیره شود بلکه باید چشم یا ابزار اپتیکی مورد استفاده را به فیلترهای مخصوصی مجهز کرد تا از صدمه زدن امواج فرابفش و مضر به چشم جلوگیری شود. سیاره ناهید با کمی دقت به شکل لکه گرد و سیاهی مشاهده میشود راحتی از لکههای خورشیدی قابل تفکیک خواهد بود زیرا لکههای خورشیدی شکل منظمی ندارند و به اندازهٔ ناهید تیره و سیاه رنگ نیستند.<br />
<br />
==مراحل گذر==<br />
<br />
تماس اول: لحظهای که قرص سیاره از بیرون با خورشید مماس میشود. از این زمان گذر آغاز میشود.<br />
تماس دوم: حدود بیست دقیقه بعد که قرص سیاره از درون با خورشید مماس میشود.<br />
بعد از آن طی چند ساعت سیاره از مقابل خورشید حرکت میکند.<br />
تماس سوم: زمانی که قرص سیاره به لبه دیگر خورشید میرسد.<br />
تماس چهارم: سرانجام سیاره با خورشید از بیرون مماس میشود و گذر به پایان میرسد.<br />
<br />
گذر سال ۱۳۹۱<br />
<br />
عبور سیاره ناهید از مقابل خورشید در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۹۱ (۵ ژوئن ۲۰۱۲م) از ساعت ۲:۴۰ تا ۹:۲۰ بامداد به وقت ایران (ساعت ۲۲:۰۹ تا ۴:۴۹ به وقت جهانی) خواهد بود. شروع گذر را میتوان در سراسر آمریکای شمالی، هاوایی، مناطق انتهای شمالی و باختری آمریکای جنوبی، نوارهای شمالی و خاوری آسیا و استرالیا و زلاند نو تماشا کرد. تماشاگران در آلاسکا، آسیا، استرالیا، بخشهایی از آفریقا و خاور اروپا نیز مکانهایی مناسب برای دیدن پایان گذر خواهند بود، زمانی که ناهید از قرص خورشید بیرون میرود. در ایران تماسهای اول و دوم سیاره ناهید با خورشید قبل از طلوع خورشید رخ خواهد داد و ساکنان ایران تنها قادر به مشاهده تماسهای سوم و چهارم خواهند بود که منطقه سرخس و چابهار در ایران بهترین نقاط برای رؤیت هستند. این رخداد نجومی ۱۲۰ سال دیگر تکرار خواهد شد.<br />
<br />
==گذر زهره در ایران==<br />
<br />
<br />
آیا ایرانیان اولین رصد گران گذر ناهید از مقابل خورشید بوده اند . آیا ابن سینا این گذر را در 24 می 1032 میلادی در حوالی همدان فعلی رصد کرده است؟ ابن سینا در فصل آخر کتاب شفا اشاره ای به رصد چنین واقعه ای داشته است.<br />
<br />
<br />
رصدگران آلمانی در سال 1874 اصفهان را برای رصد گذر ناهید انتخاب کرده بودند. مکان رصد آنها جایی به نام باغ زرشک در قسمت جنوبی سی و سه پل بوده است.<br />
<br />
<br />
سنگ نوشته ای که گروه آلمانی در محل رصد خود به جای گذاشتند, هم اینک در کلیسای وانک اصفهان نگهداری میشود.<br />
<br />
پوریا ناظمی منجم آماتور , نویسنده و خبرنگار علمی با بررسی بخشهایی از تاریخ نجوم ایران و همچنین مراجعه به کتب و مقالات دانشمندان ایران در اویل هزاره دوم میلادی شواهدی بر امکان رصد گذر ناهید در سال 1032 توسط ابن سینا به دست اورده است . با استناد به فصل اخر کتاب شفا و اشاره ای که ابن سینا در این کتاب به رصد گذر دارد همچنین بررسی گذرهایی که از ایران قابل مشاهده بوده به این نتیجه رسیده که ابن سینا این گذر را در 24 می 1032 میلادی در حوالی همدان فعلی رصد کرده است . بخشهایی از این گذر تنها از مناطق غربی ایران قابل رویت بوده زیرا خورشید دقایقی پس ازتماس دوم غروب می کرده<br />
<br />
[[رده:منظومه شمسی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF_%DA%AF%D8%B1%D9%81%D8%AA%DA%AF%DB%8C&diff=4025خورشید گرفتگی2012-05-23T18:56:22Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نیازمند منبع}}<br />
<br />
خورشید گرفتگی یا کسوف وقتی رخ میدهد که مرکز زمین ، ماه نو و [[خورشید]] در یک خط واقع شوند؛ به عبارت دیگر ماه ضمن گردش انتقالی خود، به دور [[زمین]] در مقابل خورشد قرار میگیرد و از رسیدن نور آن به ما جلوگیری به عمل می اورد. بسته به موقعیت قرار گرفتن ماه در هنگام گرفتگی، ممکن است کسوف کامل یا حلقوی باشد.<br />
<br />
<br />
پیشینیان کسوف را نشانه پایان کار دنیا می انگاشتند و در آیین های مختلف مراسمی خاص برای رفع آن برگزار می نمودند.<br />
<br />
موقعی که خورشید گرفتگی اتفاق می افتد(به ویژه خورشید گرفتگی کامل)، تاریکی غیرطبیعی فضای آسمان را در برمیگیرد، دما پایین می آید و در هنگام روز [[ستارگان]] و بعضی از [[سیارات]] آسمان را همچون شب می توان دید. هنگامی که کسوف کامل باشد، فقط چند دقیقه طول می کشد و در نوار باریکی از زمین برای ساکنان قابل دیدن است. بنابراین احتمال دیدار آن در سرزمینی که اقامت داریم کم و حدود یک بار در هر 360 سال است. لذا جویندگان کسوف برای دیدار گرفتگی های کامل اغلب به نوار باریکی مسافرت میکنند که این نوع گرفتگی در آن نوار روی دهد.<br />
<br />
توصیه میشود هیچگاه نه با چشم تنها، نه با دوربین و نه با تلسکوپها(در صورتی که فیلترهای مناسب روی انها تعبیه نشده)، نباید مستقیم در خورشید گرفته(به ویژه گرفتگی های جزئی) نگریست، زیرا تابش آن باعث آسیب شدید چشم شده و ممکن است کوری دائمی پدید آورد.<br />
<br />
[[رده:علوم سیارهای]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%DA%AF%D8%B0%D8%B1_%D8%B2%D9%87%D8%B1%D9%87&diff=3972گذر زهره2012-05-16T16:26:29Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نیازمند منبع}}<br />
[[پرونده:4.jpg|گذر زهره|چپ|قاب]]<br />
<br />
گذر زمانی رخ میدهد که یکی از سیارات ناهید یا عطارد از دید ناظر زمینی از مقابل قرص خورشید عبور کند. این صحنه از پشت یک تلسکوپ مجهز به پالایه مخصوص , شبیه به یک نقطه تیره رنگ روی سطح خورشید است که در طی ساعاتی از نقطه ای از خورشید وارد و ساعاتی بعد از آن خارج میشود. این همان اتفاقی است که در 19 خرداد 1383 هم در ایران رخ داده بود. در آن سال ایران شاهد تمام مراحل عبور سیاره ناهید از مقابل خورشید بود. گذر ناهید در 17 خرداد 1391 در ایران کامل نیست و ما پس از طلوع خورشید میتوانیم از نیمه آن را مشاهده کنیم.<br />
<br />
<br />
<br />
'''گذر چیست؟'''<br />
<br />
گذرهای سیارهای از مقابل خورشید از پدیدههای کمیاب آسماناند که از دید ناظر زمینی تنها برای دو سیاره تیر و ناهید (سیارات داخلی مدار زمین)رخ میدهند. گذرها پدیدههایی مثل خورشیدگرفتگی هستند، با این تفاوت که در خورشیدگرفتگی کامل، ماه تمام قرص خورشید را میپوشاند و دیگر نوری از خورشید به زمین نمیرسد، اما تیر و ناهید آن قدر از زمین دورند که هنگام گذر مثل لکه گرد سیاهی بر قرص درخشان خورشید دیده میشوند. موقع گذر، زمین، سیاره و خورشید بر یک خط قرار دارند. گذر تیر در هر قرن تا ۱۳ بار روی میدهد، اما گذر ناهید در بهترین شرایط هر قرن فقط ۲ بار تکرار میشود. هیچ گذر ناهیدی در قرن بیستم روی نداد. در واقع از زمان اختراع تلسکوپ تاکنون این پدیده تنها ۶ بار رخ دادهاست. هنگام گذر لکه گرد و سیاه (البته با رعایت نکات ایمنی رصد خورشید). لکه ناهید گرد و کاملاً تیرهاست، اما لکههای خورشیدی شکل دایرهای ندارند و تاریکی آنها هرگز به اندازه ناهید نیست. گذر ناهید چند ساعت طول میکشد.<br />
<br />
==رصد گذر==<br />
<br />
برای مشا هدهٔ گذر ناهید لزوما نیاز به ابزار اپتیکی نیست بلکه با چشم غیرمسلح هم میتوان این پدیده را مشاهده کرد. هنگام رصد چشم نباید مستقیما به خورشید خیره شود بلکه باید چشم یا ابزار اپتیکی مورد استفاده را به فیلترهای مخصوصی مجهز کرد تا از صدمه زدن امواج فرابفش و مضر به چشم جلوگیری شود. سیاره ناهید با کمی دقت به شکل لکه گرد و سیاهی مشاهده میشود راحتی از لکههای خورشیدی قابل تفکیک خواهد بود زیرا لکههای خورشیدی شکل منظمی ندارند و به اندازهٔ ناهید تیره و سیاه رنگ نیستند.<br />
<br />
==مراحل گذر==<br />
<br />
تماس اول: لحظهای که قرص سیاره از بیرون با خورشید مماس میشود. از این زمان گذر آغاز میشود.<br />
تماس دوم: حدود بیست دقیقه بعد که قرص سیاره از درون با خورشید مماس میشود.<br />
بعد از آن طی چند ساعت سیاره از مقابل خورشید حرکت میکند.<br />
تماس سوم: زمانی که قرص سیاره به لبه دیگر خورشید میرسد.<br />
تماس چهارم: سرانجام سیاره با خورشید از بیرون مماس میشود و گذر به پایان میرسد.<br />
<br />
گذر سال ۱۳۹۱<br />
<br />
عبور سیاره ناهید از مقابل خورشید در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۹۱ (۵ ژوئن ۲۰۱۲م) از ساعت ۲:۴۰ تا ۹:۲۰ بامداد به وقت ایران (ساعت ۲۲:۰۹ تا ۴:۴۹ به وقت جهانی) خواهد بود. شروع گذر را میتوان در سراسر آمریکای شمالی، هاوایی، مناطق انتهای شمالی و باختری آمریکای جنوبی، نوارهای شمالی و خاوری آسیا و استرالیا و زلاند نو تماشا کرد. تماشاگران در آلاسکا، آسیا، استرالیا، بخشهایی از آفریقا و خاور اروپا نیز مکانهایی مناسب برای دیدن پایان گذر خواهند بود، زمانی که ناهید از قرص خورشید بیرون میرود. در ایران تماسهای اول و دوم سیاره ناهید با خورشید قبل از طلوع خورشید رخ خواهد داد و ساکنان ایران تنها قادر به مشاهده تماسهای سوم و چهارم خواهند بود که منطقه سرخس و چابهار در ایران بهترین نقاط برای رؤیت هستند. این رخداد نجومی ۱۲۰ سال دیگر تکرار خواهد شد.<br />
<br />
==گذر زهره در ایران==<br />
<br />
<br />
آیا ایرانیان اولین رصد گران گذر ناهید از مقابل خورشید بوده اند . آیا ابن سینا این گذر را در 24 می 1032 میلادی در حوالی همدان فعلی رصد کرده است؟ ابن سینا در فصل آخر کتاب شفا اشاره ای به رصد چنین واقعه ای داشته است.<br />
<br />
<br />
رصدگران آلمانی در سال 1874 اصفهان را برای رصد گذر ناهید انتخاب کرده بودند. مکان رصد آنها جایی به نام باغ زرشک در قسمت جنوبی سی و سه پل بوده است.<br />
<br />
<br />
سنگ نوشته ای که گروه آلمانی در محل رصد خود به جای گذاشتند, هم اینک در کلیسای وانک اصفهان نگهداری میشود.<br />
<br />
پوریا ناظمی منجم آماتور , نویسنده و خبرنگار علمی با بررسی بخشهایی از تاریخ نجوم ایران و همچنین مراجعه به کتب و مقالات دانشمندان ایران در اویل هزاره دوم میلادی شواهدی بر امکان رصد گذر ناهید در سال 1032 توسط ابن سینا به دست اورده است . با استناد به فصل اخر کتاب شفا و اشاره ای که ابن سینا در این کتاب به رصد گذر دارد همچنین بررسی گذرهایی که از ایران قابل مشاهده بوده به این نتیجه رسیده که ابن سینا این گذر را در 24 می 1032 میلادی در حوالی همدان فعلی رصد کرده است . بخشهایی از این گذر تنها از مناطق غربی ایران قابل رویت بوده زیرا خورشید دقایقی پس ازتماس دوم غروب می کرده<br />
<br />
[[رده:منظومه شمسی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%DA%AF%D8%B0%D8%B1_%D8%B2%D9%87%D8%B1%D9%87&diff=3971گذر زهره2012-05-16T16:25:27Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>[[پرونده:4.jpg|گذر زهره|چپ|قاب]]<br />
<br />
گذر زمانی رخ میدهد که یکی از سیارات ناهید یا عطارد از دید ناظر زمینی از مقابل قرص خورشید عبور کند. این صحنه از پشت یک تلسکوپ مجهز به پالایه مخصوص , شبیه به یک نقطه تیره رنگ روی سطح خورشید است که در طی ساعاتی از نقطه ای از خورشید وارد و ساعاتی بعد از آن خارج میشود. این همان اتفاقی است که در 19 خرداد 1383 هم در ایران رخ داده بود. در آن سال ایران شاهد تمام مراحل عبور سیاره ناهید از مقابل خورشید بود. گذر ناهید در 17 خرداد 1391 در ایران کامل نیست و ما پس از طلوع خورشید میتوانیم از نیمه آن را مشاهده کنیم.<br />
<br />
<br />
<br />
'''گذر چیست؟'''<br />
<br />
گذرهای سیارهای از مقابل خورشید از پدیدههای کمیاب آسماناند که از دید ناظر زمینی تنها برای دو سیاره تیر و ناهید (سیارات داخلی مدار زمین)رخ میدهند. گذرها پدیدههایی مثل خورشیدگرفتگی هستند، با این تفاوت که در خورشیدگرفتگی کامل، ماه تمام قرص خورشید را میپوشاند و دیگر نوری از خورشید به زمین نمیرسد، اما تیر و ناهید آن قدر از زمین دورند که هنگام گذر مثل لکه گرد سیاهی بر قرص درخشان خورشید دیده میشوند. موقع گذر، زمین، سیاره و خورشید بر یک خط قرار دارند. گذر تیر در هر قرن تا ۱۳ بار روی میدهد، اما گذر ناهید در بهترین شرایط هر قرن فقط ۲ بار تکرار میشود. هیچ گذر ناهیدی در قرن بیستم روی نداد. در واقع از زمان اختراع تلسکوپ تاکنون این پدیده تنها ۶ بار رخ دادهاست. هنگام گذر لکه گرد و سیاه (البته با رعایت نکات ایمنی رصد خورشید). لکه ناهید گرد و کاملاً تیرهاست، اما لکههای خورشیدی شکل دایرهای ندارند و تاریکی آنها هرگز به اندازه ناهید نیست. گذر ناهید چند ساعت طول میکشد.<br />
<br />
==رصد گذر==<br />
<br />
برای مشا هدهٔ گذر ناهید لزوما نیاز به ابزار اپتیکی نیست بلکه با چشم غیرمسلح هم میتوان این پدیده را مشاهده کرد. هنگام رصد چشم نباید مستقیما به خورشید خیره شود بلکه باید چشم یا ابزار اپتیکی مورد استفاده را به فیلترهای مخصوصی مجهز کرد تا از صدمه زدن امواج فرابفش و مضر به چشم جلوگیری شود. سیاره ناهید با کمی دقت به شکل لکه گرد و سیاهی مشاهده میشود راحتی از لکههای خورشیدی قابل تفکیک خواهد بود زیرا لکههای خورشیدی شکل منظمی ندارند و به اندازهٔ ناهید تیره و سیاه رنگ نیستند.<br />
<br />
==مراحل گذر==<br />
<br />
تماس اول: لحظهای که قرص سیاره از بیرون با خورشید مماس میشود. از این زمان گذر آغاز میشود.<br />
تماس دوم: حدود بیست دقیقه بعد که قرص سیاره از درون با خورشید مماس میشود.<br />
بعد از آن طی چند ساعت سیاره از مقابل خورشید حرکت میکند.<br />
تماس سوم: زمانی که قرص سیاره به لبه دیگر خورشید میرسد.<br />
تماس چهارم: سرانجام سیاره با خورشید از بیرون مماس میشود و گذر به پایان میرسد.<br />
<br />
گذر سال ۱۳۹۱<br />
<br />
عبور سیاره ناهید از مقابل خورشید در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۹۱ (۵ ژوئن ۲۰۱۲م) از ساعت ۲:۴۰ تا ۹:۲۰ بامداد به وقت ایران (ساعت ۲۲:۰۹ تا ۴:۴۹ به وقت جهانی) خواهد بود. شروع گذر را میتوان در سراسر آمریکای شمالی، هاوایی، مناطق انتهای شمالی و باختری آمریکای جنوبی، نوارهای شمالی و خاوری آسیا و استرالیا و زلاند نو تماشا کرد. تماشاگران در آلاسکا، آسیا، استرالیا، بخشهایی از آفریقا و خاور اروپا نیز مکانهایی مناسب برای دیدن پایان گذر خواهند بود، زمانی که ناهید از قرص خورشید بیرون میرود. در ایران تماسهای اول و دوم سیاره ناهید با خورشید قبل از طلوع خورشید رخ خواهد داد و ساکنان ایران تنها قادر به مشاهده تماسهای سوم و چهارم خواهند بود که منطقه سرخس و چابهار در ایران بهترین نقاط برای رؤیت هستند. این رخداد نجومی ۱۲۰ سال دیگر تکرار خواهد شد.<br />
<br />
==گذر زهره در ایران==<br />
<br />
<br />
آیا ایرانیان اولین رصد گران گذر ناهید از مقابل خورشید بوده اند . آیا ابن سینا این گذر را در 24 می 1032 میلادی در حوالی همدان فعلی رصد کرده است؟ ابن سینا در فصل آخر کتاب شفا اشاره ای به رصد چنین واقعه ای داشته است.<br />
<br />
<br />
رصدگران آلمانی در سال 1874 اصفهان را برای رصد گذر ناهید انتخاب کرده بودند. مکان رصد آنها جایی به نام باغ زرشک در قسمت جنوبی سی و سه پل بوده است.<br />
<br />
<br />
سنگ نوشته ای که گروه آلمانی در محل رصد خود به جای گذاشتند, هم اینک در کلیسای وانک اصفهان نگهداری میشود.<br />
<br />
پوریا ناظمی منجم آماتور , نویسنده و خبرنگار علمی با بررسی بخشهایی از تاریخ نجوم ایران و همچنین مراجعه به کتب و مقالات دانشمندان ایران در اویل هزاره دوم میلادی شواهدی بر امکان رصد گذر ناهید در سال 1032 توسط ابن سینا به دست اورده است . با استناد به فصل اخر کتاب شفا و اشاره ای که ابن سینا در این کتاب به رصد گذر دارد همچنین بررسی گذرهایی که از ایران قابل مشاهده بوده به این نتیجه رسیده که ابن سینا این گذر را در 24 می 1032 میلادی در حوالی همدان فعلی رصد کرده است . بخشهایی از این گذر تنها از مناطق غربی ایران قابل رویت بوده زیرا خورشید دقایقی پس ازتماس دوم غروب می کرده<br />
<br />
[[رده:منظومه شمسی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86_%D8%AA%D9%81%DA%A9%DB%8C%DA%A9&diff=3938توان تفکیک2012-05-14T19:31:32Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نیازمند منبع}} {{نوشتار خرد}}<br />
<br />
'''توان تفکیک:'''<br />
توانایی یک [[تلسکوپ]] یا میکروسکوپ دراندازهگیری جدایی زاویهای دو جسم بسیار نزدیک به هم.در واقع توان تفکیک برای یک تلسکوپ همان توانایی تلسکوپ در آشکار کردن جزییات است. قطر دهانه ورودی و طول موج [[نور]] دوکمیت مهم مرتبط با اندازه قدرت تفکیک زاویهای به شمارمی آیند. قدرت تفکیک تلسکوپهابر حسب ثانیه قوسی بیان می شود.هر چه قطر دهانه بیشتر باشدتوان تفکیک هم بیشتر شده ومی توان جزییات ریزتری از جرم را مشاهده نمود. <br />
قدرت تفکیک هر عدسی یاآینه به دلیل اثر پدیده پراش محدود است با توجه به طبیعت موجی نور امواج نور ورودی به سیستم با هم تداخل کرده و یک گروه پراش به وجودمی آورند. اگردهانه ورودی نور گرد باشد گرته پراش تولید شده هم گرد بوده واندازه آنرا معیار رالی تعیین میکند.<br />
<br />
[[رده:اخترسنجی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86_%D8%AA%D9%81%DA%A9%DB%8C%DA%A9&diff=3937توان تفکیک2012-05-14T19:29:55Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نیازمند منبع}} {{نوشتار خرد}}<br />
<br />
'''توان تفکیک:'''<br />
توانایی یک تلسکوپ یا میکروسکوپ دراندازهگیری جدایی زاویهای دو جسم بسیار نزدیک به هم.در واقع توان تفکیک برای یک تلسکوپ همان توانایی تلسکوپ در آشکار کردن جزییات است. قطر دهانه ورودی و طول موج نور دوکمیت مهم مرتبط با اندازه قدرت تفکیک زاویهای به شمارمی آیند. قدرت تفکیک تلسکوپهابر حسب ثانیه قوسی بیان می شود.هر چه قطر دهانه بیشتر باشدتوان تفکیک هم بیشتر شده ومی توان جزییات ریزتری از جرم را مشاهده نمود. <br />
قدرت تفکیک هر عدسی یاآینه به دلیل اثر پدیده پراش محدود است با توجه به طبیعت موجی نور امواج نور ورودی به سیستم با هم تداخل کرده و یک گروه پراش به وجودمی آورند. اگردهانه ورودی نور گرد باشد گرته پراش تولید شده هم گرد بوده واندازه آنرا معیار رالی تعیین میکند.<br />
<br />
[[رده:اخترسنجی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86_%D8%AA%D9%81%DA%A9%DB%8C%DA%A9&diff=3936توان تفکیک2012-05-14T19:28:34Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نیازمند منبع}} {{نوشتار خرد}}<br />
<br />
'''توان تفکیک:'''<br />
توانایی یک تلسکوپ یا میکروسکوپ دراندازهگیری جدایی زاویهای دو جسم بسیار نزدیک به هم.در واقع توان تفکیک برای یک تلسکوپ همان توانایی تلسکوپ در آشکار کردن جزییات است. قطر دهانه ورودی و طول موج نور دوکمیت مهم مرتبط با اندازه قدرت تفکیک زاویهای به شمارمی آیند. قدرت تفکیک تلسکوپهابر حسب ثانیه قوسی بیان می شود.هر چه قطر دهانه بیشتر باشدتوان تفکیک هم بیشتر شده ومی توان جزییات ریزتری از جرم را مشاهده نمود. <br />
قدرت تفکیک هر عدسی یاآینه به دلیل اثر پدیده پراش محدود است با توجه به طبیعت موجی نور امواج نور ورودی به سیستم با هم تداخل کرده و یک گروه پراش به وجودمی آورند. اگردهانه ورودی نور گرد باشد گرته پراش تولید شده هم گرد بوده واندازه آنرا معیار رالی تعیین میکند.</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A2%D9%85%D8%A7%D8%AC_%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C&diff=3935آماج خورشیدی2012-05-14T19:27:48Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نوشتار خرد}}<br />
<br />
'''آماج خورشیدی یا چکاد خورشیدی'''در [[ستاره]] شناسی به جهت حرکت [[خورشید]] و[[ منظومه خورشیدی]] نسبت به دستگاه مرجع موضعی گفته میشود.<br />
<br />
جهت کلی آماج خورشیدی در جنوب غربی ستاره کرکس نشسته در نزدیکی صورت فلکی زانوزده است. [[سرعت]] [[ خورشید]] به سوی آماج خورشیدی ۱۶٫۵ کیلومتر بر ثانیهاست.<br />
<br />
سرشت و گسترهٔ حرکت خورشیدی نخستین بار از سوی [[ویلیام هرشل]] در سال ۱۷۸۳ میلادی نشان دادهشد.<br />
<br />
همچنین نقطه مقابل چکاد خورشیدی را پادچکاد خورشیدی می نامند.<br />
<br />
<br />
== منبع ==<br />
ویکی پدیا فارسی<br />
<br />
[[رده:مکانیک سماوی]]<br />
[[رده:منظومه شمسی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D9%84%DA%A9%D9%87_%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C&diff=3892لکه خورشیدی2012-05-06T18:35:00Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>لکههای خورشیدی، پدیدههایی موقتی بر فوتوسفر (نور سپهر) [[خورشید]] هستند که از دید چشم انسان در مقایسه با نواحی اطراف، تیره به نظر میرسند. در این لکهها، فعالیت مغناطیسی شدید با اثری مشابه ِ پدیده ترمزی جریان ادی (eddy current brake) مانع از جریان همرفتی میشود و ناحیههایی با دمای کمتر را پدید میآورد. همانند آهنرباها، لکههای خورشیدی نیز دو قطب دارند. با وجود این که دمای لکههای خورشیدی به 4500-3000 کلوین (4227-2727 درجه سانتیگراد) میرسد، در مقایسه با مواد اطراف که دمایی حدود 5780 کلوین دارند، به وضوح به صورت نقاطی تیره دیده میشوند؛ زیرا شدت درخشندگی یک [[جسم سياه]] داغ (جو خورشید هم تقریبا اینگونه است) تابعی از توان چهارم [[دما]] است. اگر لکههای خورشید از نواحی اطرافشان جدا بودند، از جرقهی قوس الکتریکی روشنتر به نظر میآمدند. اندازه لکهها در حین حرکت بر سطح خورشید، گسترش و کاهش مییابد و میتوانند به اندازهای برابر 80,000 کیلومتر (50,000 مایل) برسند، به گونهای که بزرگترین آنها از زمین بدون کمک [[تلسکوپ]] قابل مشاهده است. همچنین وقتی لکهها برای اولین بار در سطح فوتوسفر نمایان شوند،ممکن است با[[سرعت]] های نسبی (حرکت ویژه) چند صد متر بر ثانیه حرکت کنند. <br />
<br />
با توجه به فعالیت شدید مغناطیسی، لکهها میزبان پدیدههای ثانویهای مثل حلقههای تاجی (prominence) و اتصالهای مجدد مغناطیسی (reconnection) هستند. منشا بیشتر شرارههای خورشیدی و فورانهای عظیم تاج (CME)، نواحی فعال مغناطیسی پیرامون گروههایی از لکههاست. پدیدههایی مشابه لکهها به صورت غیر مستقیم در سایر نیز ستارهها رصد شدهاند که عموما لکههای [[ستاره]] ای (starspots) نامیده میشوند که هم شامل لکههای روشن و هم لکههای تیره هستند.<br />
<br />
<br />
<br />
== منبع ==<br />
<br />
ویکی پدیا انگلیسی [http://en.wikipedia.org/wiki/Sunspot]<br />
<br />
[[رده:منظومه شمسی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D9%84%DA%A9%D9%87_%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C&diff=3891لکه خورشیدی2012-05-06T18:34:21Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>لکههای خورشیدی، پدیدههایی موقتی بر فوتوسفر (نور سپهر) [[خورشید]] هستند که از دید چشم انسان در مقایسه با نواحی اطراف، تیره به نظر میرسند. در این لکهها، فعالیت مغناطیسی شدید با اثری مشابه ِ پدیده ترمزی جریان ادی (eddy current brake) مانع از جریان همرفتی میشود و ناحیههایی با دمای کمتر را پدید میآورد. همانند آهنرباها، لکههای خورشیدی نیز دو قطب دارند. با وجود این که دمای لکههای خورشیدی به 4500-3000 کلوین (4227-2727 درجه سانتیگراد) میرسد، در مقایسه با مواد اطراف که دمایی حدود 5780 کلوین دارند، به وضوح به صورت نقاطی تیره دیده میشوند؛ زیرا شدت درخشندگی یک [[جسم سیاه]] داغ (جو خورشید هم تقریبا اینگونه است) تابعی از توان چهارم [[دما]] است. اگر لکههای خورشید از نواحی اطرافشان جدا بودند، از جرقهی قوس الکتریکی روشنتر به نظر میآمدند. اندازه لکهها در حین حرکت بر سطح خورشید، گسترش و کاهش مییابد و میتوانند به اندازهای برابر 80,000 کیلومتر (50,000 مایل) برسند، به گونهای که بزرگترین آنها از زمین بدون کمک [[تلسکوپ]] قابل مشاهده است. همچنین وقتی لکهها برای اولین بار در سطح فوتوسفر نمایان شوند،ممکن است با[[سرعت]] های نسبی (حرکت ویژه) چند صد متر بر ثانیه حرکت کنند. <br />
<br />
با توجه به فعالیت شدید مغناطیسی، لکهها میزبان پدیدههای ثانویهای مثل حلقههای تاجی (prominence) و اتصالهای مجدد مغناطیسی (reconnection) هستند. منشا بیشتر شرارههای خورشیدی و فورانهای عظیم تاج (CME)، نواحی فعال مغناطیسی پیرامون گروههایی از لکههاست. پدیدههایی مشابه لکهها به صورت غیر مستقیم در سایر نیز ستارهها رصد شدهاند که عموما لکههای [[ستاره]] ای (starspots) نامیده میشوند که هم شامل لکههای روشن و هم لکههای تیره هستند.<br />
<br />
<br />
<br />
== منبع ==<br />
<br />
ویکی پدیا انگلیسی [http://en.wikipedia.org/wiki/Sunspot]<br />
<br />
[[رده:منظومه شمسی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A8%D8%AD%D8%AB:%D8%B5%D9%81%D8%AD%D9%87%D9%94_%D8%A7%D8%B5%D9%84%DB%8C&diff=3890بحث:صفحهٔ اصلی2012-05-06T15:01:56Z<p>SaBa HO0shmanD: ویرایش 2.177.169.147 (بحث) به آخرین تغییری که Sun rise انجام داده بود واگردانده شد</p>
<hr />
<div>'''سلام! لطفا نظرات خود را من باب شاخه های اصلی نجوم بفرمایید.'''<br />
<br />
پیشنهاد من:<br />
#اخترسنجی<br />
#علوم سیارهای<br />
#علوم ستارهای<br />
#علوم کهکشانی<br />
#علوم فراکهكشانی<br />
#علوم کیهانی<br />
--<br />
[[کاربر:Ali Rezaie Velashedi|Ali Rezaie Velashedi]] ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۲۳:۵۴ (IRST)<br />
<br />
بسم الله<br />
سلام<br />
خب من بالاخره دارم یاد میگیرم چی کار کنم! نظرم رو بعدا میگم :دی<br />
--<br />
[[کاربر:Sunrise|Sunrise]] ۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۲۲:۵۶ (IRST)<br />
<br />
<br />
سلام فکر کنم یه بخش فیزیک هم اضافه شه بد نباشه :) <br />
--<br />
[[کاربر:Mahdad haghighi|Mahdad haghighi]] ۱۸ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۲۰:۳۴ (IRST)<br />
<br />
--<br />
<br />
رده بندي ها كمي تغيير كرد و بخش فيزيك هم اضافه شد . با پيشرفت كار به تدريج رده بندي ها را گسترش خواهيم داد . [[کاربر:Mostafa|Mostafa]]<br />
<br />
--<br />
<br />
به نظر من بخش تمرین هم داشته باشیم خوب میشه<br />
--[[کاربر:Space|Space]] ۲۹ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۰۰:۴۸ (IRDT)<br />
<br />
-- <br />
<br />
صفحه تمرين در ويكي وجود داره ، اين هم لينكش : http://www.wikiastro.ir/index.php/%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%86%D9%85%D8%A7:%D8%B5%D9%81%D8%AD%D9%87_%D8%AA%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%86<br />
<br />
[[کاربر:ارسلان|ارسلان]]<br />
<br />
== بارگزاري تصاوير ==<br />
<br />
دوستان لطفا سعي كنيد تا جايي كه ممكنه از تصاوير موجود در ويكي انبار، مخصوصا بخش اينگليسيش كه كامل تره، استفاده كنيد... اين تصاويري كه الان بارگزاري شده بعضا تكراري هستند!<br />
در ضمن براي تصاوير از اسامي معني دار و گوياي انگليسي استفاده كنيد كه امكان سرچ داشته باشيم! اين روالي كه الان براي بارگزاري تصاوير وجود داره قطعا يك انبار بي هدف و بي كپي رايت برامون ايجاد ميكنه كه استفاده هاي بعدي ازش تقريبا غير ممكن ميشه!<br />
خواهش ميكنم دقت كنيد چون حجم تبادل اطلاعات در ويكي روز به روز بيشتر ميشه و اين طوري يك ويكي بي نظم و از كنترل خارج شده خواهيم داشت.<br />
به ياد داشته باشيد كيفيت مهم تر از كيميت هست!<br />
<br />
<br />
--[[کاربر:Sun rise|Sunrise]] ۱۵ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۰۴ (IRDT)</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A7%D8%B3%D9%BE%D9%88%D8%AA%D9%86%DB%8C%DA%A9_1&diff=3888اسپوتنیک 12012-05-05T14:55:13Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>==کلیات==<br />
اسپوتنیک 1، نخستین [[ماهواره]] جهان در 4 اکتبر 1957 '''توسط اتحاد جماهیر شوروی''' به [[فضا]] پرتاب شد. پرتاب اسپوتنیک-۱ به مدار [[زمین]] آغازگر عصر فضا و [[مسابقه فضایی]] بود.<br />
<br />
این ماهواره که با نام «پی-اس-۱» یا «ماهواره مقدماتی-۱» نیز شناخته میشد، به مدت سه ماه با سرعتی برابر ۲۹٬۰۰۰ کیلومتر در ساعت در مدار زمین حرکت میکرد و بطور متوسط هر ۹۲ دقیقه یکبار یک مدار کامل را میپیمود. سیگنالهای رادیویی این ماهواره بصورت «بیپ بیپ»های متوالی با فرکانس ۲۰.۰۰۵ و ۴۰.۰۰۱ مگاهرتز به زمین مخابره میشدند، و توسط گیرندههای رادیویی در اقصی نقاط زمین قابل دریافت بودند.<br />
<br />
علاوه بر مخابره پیامهای ساده «بیپ» مانند، اسپوتنیک-۱ دمای سطحی، دمای درونی و فشار نیتروژن درون ماهواره را هم به زمین مخابره میکرد. باتریهای شیمیایی اسپوتنیک-۱ به مدت ۲۲ روز امکان مخابره این اطلاعات به زمین را فراهم آوردند.<br />
<br />
==دست آورد های علمی==<br />
ماهواره اسپوتنیک-۱ توسط موشک ماهوارهبر آر-۷ به مدار زمین پرتاب شد.<br />
پرتاب اسپوتنیک-۱ چه به لحاظ علمی و چه از نظر سیاسی یکی از مهمترین رویدادهای قرن بیستم محسوب میشود. مطالعه [[امواج رادیویی]] دریافتی از اسپوتنیک در زمین، اطلاعات زیادی را در مورد حرکت امواج رادیویی در [[یونوسفر]] برای دانشمندان فراهم آورد. همچنین با اندازهگیری کاهش سرعت مداری اسپوتنیک-۱ به خاطر اصطکاک با لایههای فوقانی اتمسفر زمین، پژوهشگران برای نخستین بار توانستند چگالی لایههای فوقانی [[اتمسفر]] [[زمین]] را با دقت بالایی تخمین بزنند. مجله نیوساینتیست در مقالهای در سپتامبر ۲۰۰۷، پرتاب اسپوتنیک را به دلیل شتاب دادن به سرمایهگذاریهای بینالمللی در زمینه دانش و فنآوری، به عنوان بزرگترین عامل توسعه دانش در تاریخ بشر برشمرده است.<br />
<br />
<br />
==مشخصات فیزیکی==<br />
ماهواره اسپوتنیک-۱ یک ماهواره کروی-شکل آلومینیومی با قطر ۵۸ سانتیمتر بود که چهار عدد آنتن مخابراتی به بدنه آن متصل بودند. باتریها، ابزارهای الکتریکی و دستگاههای مخابراتی آن در محفظهای بسته در داخل آن قرار داشتند. درون اسپوتنیک-۱ با گاز نیتروژن و فشاری برابر ۱٫۳ بار (۱۳۰ کیلوپاسکال) پر شده بود.<br />
<br />
زیر نظر داشتن فشار گاز نیتروژن درون ماهواره به دانشمندان امکان میداد که از برخورد احتمالی خرده[[شهاب سنگ]]ها به اسپوتنیک-۱ مطلع شوند. در صورتی که چنین برخوردی باعث سوراخ شدن دیواره ماهواره میشد، افت فشار گاز را درپی میداشت. چنین حادثهای در طول ۲۲ روز اول پرتاب اسپوتنیک رخ نداد، و بدین ترتیب نگرانی از وجود خرده شهاب سنگهای مرگبار در مدار زمین از میان رفت.<br />
<br />
<br />
<br />
بدنه اصلی ماهواره به صورت دو نیمکره به ضخامت ۲ میلیمتر ساخته شده بود که توسط ۳۶ پرچ کاملا به هم متصل شده بودند. این دو نیمکره توسط یک پوسته خارجی صیغل داده شده از جنس آلیاژ آلومینیوم-منیزیوم-تیتانیوم و به ضخامت یک میلیمتر محافظت میشد. همچنین دو جفت آنتن مخابراتی با زاویه ۳۵ درجه نسبت به محور افقی ماهواره روی بدنه اسپوتنیک نصب شده بود.<br />
<br />
<br />
<br />
==سرانجام==<br />
ارسال پیامهای رادیویی از ماهواره اسپوتنیک-۱ به مدت ۲۲ روز و تا خالی شدن باتریهای آن ادامه داشت. سرانجام ماموریت اسپوتنیک-۱ پس از سه ماه و طی مسافتی بیش از ۶۰ میلیون کیلومتر در [[مدار]] زمین، در تاریخ ۱۴ دی ۱۳۳۶ (۴ ژانویه ۱۹۵۸) با سقوط آن به جو زمین به پایان رسید و در اثر اصطکاک شدید با اتمسفر سوخت و از بین رفت.<br />
==منبع==<br />
[http://fa.wikipedia.org/wiki/ ویکی پدیا فارسی]<br />
[[رده:فناوری فضايی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A7%D8%B3%D9%BE%D9%88%D8%AA%D9%86%DB%8C%DA%A9_1&diff=3887اسپوتنیک 12012-05-05T14:54:43Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>==کلیات==<br />
اسپوتنیک 1، نخستین [[ماهواره]] جهان در 4 اکتبر 1957 '''توسط اتحاد جماهیر شوروی''' به [[فضا]] پرتاب شد. پرتاب اسپوتنیک-۱ به مدار [[زمین]] آغازگر عصر فضا و [[مسابقه فضایی]] بود.<br />
<br />
این ماهواره که با نام «پی-اس-۱» یا «ماهواره مقدماتی-۱» نیز شناخته میشد، به مدت سه ماه با سرعتی برابر ۲۹٬۰۰۰ کیلومتر در ساعت در مدار زمین حرکت میکرد و بطور متوسط هر ۹۲ دقیقه یکبار یک مدار کامل را میپیمود. سیگنالهای رادیویی این ماهواره بصورت «بیپ بیپ»های متوالی با فرکانس ۲۰.۰۰۵ و ۴۰.۰۰۱ مگاهرتز به زمین مخابره میشدند، و توسط گیرندههای رادیویی در اقصی نقاط زمین قابل دریافت بودند.<br />
<br />
علاوه بر مخابره پیامهای ساده «بیپ» مانند، اسپوتنیک-۱ دمای سطحی، دمای درونی و فشار نیتروژن درون ماهواره را هم به زمین مخابره میکرد. باتریهای شیمیایی اسپوتنیک-۱ به مدت ۲۲ روز امکان مخابره این اطلاعات به زمین را فراهم آوردند.<br />
<br />
==دست آورد های علمی==<br />
ماهواره اسپوتنیک-۱ توسط موشک ماهوارهبر آر-۷ به مدار زمین پرتاب شد.<br />
پرتاب اسپوتنیک-۱ چه به لحاظ علمی و چه از نظر سیاسی یکی از مهمترین رویدادهای قرن بیستم محسوب میشود. مطالعه [[امواج رادیویی]] دریافتی از اسپوتنیک در زمین، اطلاعات زیادی را در مورد حرکت امواج رادیویی در [[یونوسفر]] برای دانشمندان فراهم آورد. همچنین با اندازهگیری کاهش سرعت مداری اسپوتنیک-۱ به خاطر اصطکاک با لایههای فوقانی اتمسفر زمین، پژوهشگران برای نخستین بار توانستند چگالی لایههای فوقانی [[اتمسفر]] [[زمین]] را با دقت بالایی تخمین بزنند. مجله نیوساینتیست در مقالهای در سپتامبر ۲۰۰۷، پرتاب اسپوتنیک را به دلیل شتاب دادن به سرمایهگذاریهای بینالمللی در زمینه دانش و فنآوری، به عنوان بزرگترین عامل توسعه دانش در تاریخ بشر برشمرده است.<br />
<br />
<br />
==مشخصات فیزیکی==<br />
ماهواره اسپوتنیک-۱ یک ماهواره کروی-شکل آلومینیومی با قطر ۵۸ سانتیمتر بود که چهار عدد آنتن مخابراتی به بدنه آن متصل بودند. باتریها، ابزارهای الکتریکی و دستگاههای مخابراتی آن در محفظهای بسته در داخل آن قرار داشتند. درون اسپوتنیک-۱ با گاز نیتروژن و فشاری برابر ۱٫۳ بار (۱۳۰ کیلوپاسکال) پر شده بود.<br />
<br />
زیر نظر داشتن فشار گاز نیتروژن درون ماهواره به دانشمندان امکان میداد که از برخورد احتمالی خرده[[شهاب سنگ]]ها به اسپوتنیک-۱ مطلع شوند. در صورتی که چنین برخوردی باعث سوراخ شدن دیواره ماهواره میشد، افت فشار گاز را درپی میداشت. چنین حادثهای در طول ۲۲ روز اول پرتاب اسپوتنیک رخ نداد، و بدین ترتیب نگرانی از وجود خرده شهاب سنگهای مرگبار در مدار زمین از میان رفت.<br />
<br />
<br />
<br />
بدنه اصلی ماهواره به صورت دو نیمکره به ضخامت ۲ میلیمتر ساخته شده بود که توسط ۳۶ پرچ کاملا به هم متصل شده بودند. این دو نیمکره توسط یک پوسته خارجی صیغل داده شده از جنس آلیاژ آلومینیوم-منیزیوم-تیتانیوم و به ضخامت یک میلیمتر محافظت میشد. همچنین دو جفت آنتن مخابراتی با زاویه ۳۵ درجه نسبت به محور افقی ماهواره روی بدنه اسپوتنیک نصب شده بود.<br />
<br />
<br />
<br />
==سرانجام==<br />
ارسال پیامهای رادیویی از ماهواره اسپوتنیک-۱ به مدت ۲۲ روز و تا خالی شدن باتریهای آن ادامه داشت. سرانجام ماموریت اسپوتنیک-۱ پس از سه ماه و طی مسافتی بیش از ۶۰ میلیون کیلومتر در [[مدار]] زمین، در تاریخ ۱۴ دی ۱۳۳۶ (۴ ژانویه ۱۹۵۸) با سقوط آن به جو زمین به پایان رسید و در اثر اصطکاک شدید با اتمسفر سوخت و از بین رفت.<br />
==منابع==<br />
[http://fa.wikipedia.org/wiki/ ویکی پدیا فارسی]<br />
[[رده:فناوری فضايی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%B0%D8%A7%D8%AA_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%84%D9%82&diff=3864ذات الحلق2012-05-04T11:19:47Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>[[پرونده:Zatolhalagh.jpg|ذات الحلق|چپ|قاب]]<br />
<br />
[[رده:ابزارهای نجومی]]<br />
<br />
<br />
<br />
'''ذات الحَلَق''' کهنترین وسیله ستاره شناسی که با نام [[اسطرلاب]] کروی هم شناخته می شود. این وسیله ابتدا برای رصد آسمان ولی بعدهاازآن به عنوان وسیلهای آموزشی استفاده میشده است. این وسیله در واقع مدلی از چهار چوب کره سماوی است که ناظر در مرکز آن قرار گرفته و دارای حلقههای ثابت و متحرک است. این حلقه ها بیانگر [[استوای سماوی]] ، [[دایرة البروج]] مدارهای راس السرطان و راس الجدی و [[نصفالنهار]] و [[افق]] مکان رصد بودهاند. حلقه ها را برای هر ناظری با هر طول و عرض جغرافیایی و در هر ساعتی از روز می توان تنظیم کرد. ارسطو، ابرخس، بطلیموس و تیکوبراهه از آن برای رصد اجرام سماوی واندازه گیری زوایا استفاده می کردهاند.<br />
<br />
==منابع==<br />
<br />
دانشنامه نجومی هفت آسمان</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D9%84%DA%A9%D9%87_%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C&diff=3863لکه خورشیدی2012-05-04T11:17:31Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>لکههای خورشیدی، پدیدههایی موقتی بر فوتوسفر (نور سپهر) [[خورشید]] هستند که از دید چشم انسان در مقایسه با نواحی اطراف، تیره به نظر میرسند. در این لکهها، فعالیت مغناطیسی شدید با اثری مشابه ِ پدیده ترمزی جریان ادی (eddy current brake) مانع از جریان همرفتی میشود و ناحیههایی با دمای کمتر را پدید میآورد. همانند آهنرباها، لکههای خورشیدی نیز دو قطب دارند. با وجود این که دمای لکههای خورشیدی به 4500-3000 کلوین (4227-2727 درجه سانتیگراد) میرسد، در مقایسه با مواد اطراف که دمایی حدود 5780 کلوین دارند، به وضوح به صورت نقاطی تیره دیده میشوند؛ زیرا شدت درخشندگی یک جسم سیاه داغ (جو خورشید هم تقریبا اینگونه است) تابعی از توان چهارم دما است. اگر لکههای خورشید از نواحی اطرافشان جدا بودند، از جرقهی قوس الکتریکی روشنتر به نظر میآمدند. اندازه لکهها در حین حرکت بر سطح خورشید، گسترش و کاهش مییابد و میتوانند به اندازهای برابر 80,000 کیلومتر (50,000 مایل) برسند، به گونهای که بزرگترین آنها از زمین بدون کمک تلسکوپ قابل مشاهده است. همچنین وقتی لکهها برای اولین بار در سطح فوتوسفر نمایان شوند،ممکن است با[[سرعت]] های نسبی (حرکت ویژه) چند صد متر بر ثانیه حرکت کنند. <br />
<br />
با توجه به فعالیت شدید مغناطیسی، لکهها میزبان پدیدههای ثانویهای مثل حلقههای تاجی (prominence) و اتصالهای مجدد مغناطیسی (reconnection) هستند. منشا بیشتر شرارههای خورشیدی و فورانهای عظیم تاج (CME)، نواحی فعال مغناطیسی پیرامون گروههایی از لکههاست. پدیدههایی مشابه لکهها به صورت غیر مستقیم در سایر نیز ستارهها رصد شدهاند که عموما لکههای [[ستاره]] ای (starspots) نامیده میشوند که هم شامل لکههای روشن و هم لکههای تیره هستند.<br />
<br />
<br />
<br />
== منبع ==<br />
<br />
ویکی پدیا انگلیسی [http://en.wikipedia.org/wiki/Sunspot]<br />
<br />
[[رده:منظومه شمسی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D9%84%DA%A9%D9%87_%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C&diff=3862لکه خورشیدی2012-05-04T11:16:46Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>لکههای خورشیدی، پدیدههایی موقتی بر فوتوسفر (نور سپهر) [[خورشید]] هستند که از دید چشم انسان در مقایسه با نواحی اطراف، تیره به نظر میرسند. در این لکهها، فعالیت مغناطیسی شدید با اثری مشابه ِ پدیده ترمزی جریان ادی (eddy current brake) مانع از جریان همرفتی میشود و ناحیههایی با دمای کمتر را پدید میآورد. همانند آهنرباها، لکههای خورشیدی نیز دو قطب دارند. با وجود این که دمای لکههای خورشیدی به 4500-3000 کلوین (4227-2727 درجه سانتیگراد) میرسد، در مقایسه با مواد اطراف که دمایی حدود 5780 کلوین دارند، به وضوح به صورت نقاطی تیره دیده میشوند؛ زیرا شدت درخشندگی یک جسم سیاه داغ (جو خورشید هم تقریبا اینگونه است) تابعی از توان چهارم دما است. اگر لکههای خورشید از نواحی اطرافشان جدا بودند، از جرقهی قوس الکتریکی روشنتر به نظر میآمدند. اندازه لکهها در حین حرکت بر سطح خورشید، گسترش و کاهش مییابد و میتوانند به اندازهای برابر 80,000 کیلومتر (50,000 مایل) برسند، به گونهای که بزرگترین آنها از زمین بدون کمک تلسکوپ قابل مشاهده است. همچنین وقتی لکهها برای اولین بار در سطح فوتوسفر نمایان شوند،ممکن است با[[ سرعت]] های نسبی (حرکت ویژه) چند صد متر بر ثانیه حرکت کنند. <br />
<br />
با توجه به فعالیت شدید مغناطیسی، لکهها میزبان پدیدههای ثانویهای مثل حلقههای تاجی (prominence) و اتصالهای مجدد مغناطیسی (reconnection) هستند. منشا بیشتر شرارههای خورشیدی و فورانهای عظیم تاج (CME)، نواحی فعال مغناطیسی پیرامون گروههایی از لکههاست. پدیدههایی مشابه لکهها به صورت غیر مستقیم در سایر نیز ستارهها رصد شدهاند که عموما لکههای [[ستاره]] ای (starspots) نامیده میشوند که هم شامل لکههای روشن و هم لکههای تیره هستند.<br />
<br />
<br />
<br />
== منبع ==<br />
<br />
ویکی پدیا انگلیسی [http://en.wikipedia.org/wiki/Sunspot]<br />
<br />
[[رده:منظومه شمسی]]</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A7%D8%B3%D8%B7%D8%B1%D9%84%D8%A7%D8%A8&diff=3861اسطرلاب2012-05-03T18:38:50Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>[[رده:ابزارهای نجومی]]<br />
[[File:Astrolabe-Persian-18C.jpg|200px|thumb|left|نمونه یک اسطرلاب ایرانی]]<br />
دستگاهی قدیمی برای مشخص کردن موقعیت اجرام سماوی و تعیین مختصات آنها و ... است<br />
<br />
<br />
این دستگاه که برخی آن را کهنترین ابزار علمی جهان میخوانند، احتمالاً در سه قرن قبل از میلاد میسیح در یونان ساخته شده است و بیشتر از برنج و گاهی از نقره ساخته میشود . <br />
معنی ترکیبی آن به یونانی ترازوی آفتاب است ، زیرا اسطر به معنی ترازو و لاب به معنی آفتاب است. برخی نیز آن را عربی شده واژه های اَسْترُن ، [[ستاره]] + لامبانِئین ، گرفتن در زبان یونانی میدانند. نقل شده که پسر ادریس پیغمبر آن را وضع کرده است ولی برخی دیگر می گویند ارسطاطالیس آن را ساخته است.و بعضی گفته اند لاب نام حکیمی است که آن را ساخته. به هر صورت در منابع یونان باستان شواهدی موجود است که نشان میدهد ایشان توانایی ساخت و کار با این وسیله را داشته اند. در حال حاضر قدیمی ترین اسطرلاب ها مربوط به دوره اسلامی میشوند و شواهد تاریخی نشان میدهد که در قرن ۷ق/۱۳م اسطرلاب در سراسر جهان اسلام، از هندوستان تا اسپانیا شناخته شده، و مورد استفاده بود. این وسیله نجومی که کاربردی مشابه لپتاپ های امروزی داشته در موارد متعددی از استفاده میشده است از ان جمله : محاسبه ساعات طلوع و غروب خورشید در طی سال. محاسبه ساعات اوقات شرعی محاسبه ساعات شب به کمک ارتفاع ستارگان. محاسبه ساعات روز به کمک ارتفاع خورشید. محاسبه ساعات طلوع و غروب ستارگان رسم شده بر روی اسطرلاب در طی سال.محاسبه سمت و ارتفاع خورشید در طول روز برای تمام سال.محاسبه بعد و میل ستارگان رسم شده بر روی اسطرلاب.محاسبه فاصله [[خورشید]] با [[زمین]] و [[ماه]] و دیگر ستارگان .محاسبه طول [[نصف النهار]] و مدارها و خط استوا .محاسبه مکان اجرام آسمانی در آسمان.نمایش آسمان در لحظه دلخواه.تعیین قبله.تعیین جهت.تطبیق تقویمها و تعیین ارتفاع ناهمواری ها. تعیین عرض رودخانه ها. تعیین مقادیر مثلثاتی زوایا. تعیین سمت اجسام.ساخت قنات. بدست آوردن میزان طناب لازم برای یک چاه دارای آب.تعیین سینوس زاویههای از صفر تا نود درجه و طالع بینی بودهاست.<br />
<br />
<br />
انواع مختلفی از سطرلاب شناخته شده که معمولا تغییری کوچک در ساختار و یا کاربرد دارند و عموما در اساس مشابه هستند. اسطرلابهای طبلی، سرطانی، ثوری، جاموسی، شقایقی ، توماری ، هلالی ، چلیپایی ، زورقی ، قوسی ، جامعه جنوبی ، رصدی ، شمالی ، کروی ، مسطح خطی ، ثلثی و صلیبی از این جمله هستند</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A7%D8%B3%D8%B7%D8%B1%D9%84%D8%A7%D8%A8&diff=3853اسطرلاب2012-05-02T19:06:48Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>[[رده:ابزارهای نجومی]]<br />
[[File:Astrolabe-Persian-18C.jpg|200px|thumb|left|نمونه یک اسطرلاب ایرانی]]<br />
دستگاهی قدیمی برای مشخص کردن موقعیت اجرام سماوی و تعیین مختصات آنها و ... است<br />
<br />
<br />
این دستگاه که برخی آن را کهنترین ابزار علمی جهان میخوانند، احتمالاً در سه قرن قبل از میلاد میسیح در یونان ساخته شده است و بیشتر از برنج و گاهی از نقره ساخته میشود . <br />
معنی ترکیبی آن به یونانی ترازوی آفتاب است ، زیرا اسطر به معنی ترازو و لاب به معنی آفتاب است. برخی نیز آن را عربی شده واژه های اَسْترُن ، [[ستاره]] + لامبانِئین ، گرفتن در زبان یونانی میدانند. نقل شده که پسر ادریس پیغمبر آن را وضع کرده است ولی برخی دیگر می گویند ارسطاطالیس آن را ساخته است.و بعضی گفته اند لاب نام حکیمی است که آن را ساخته. به هر صورت در منابع یونان باستان شواهدی موجود است که نشان میدهد ایشان توانایی ساخت و کار با این وسیله را داشته اند. در حال حاضر قدیمی ترین اسطرلاب ها مربوط به دوره اسلامی میشوند و شواهد تاریخی نشان میدهد که در قرن ۷ق/۱۳م اسطرلاب در سراسر جهان اسلام، از هندوستان تا اسپانیا شناخته شده، و مورد استفاده بود. این وسیله نجومی که کاربردی مشابه لپتاپ های امروزی داشته در موارد متعددی از استفاده میشده است از ان جمله : محاسبه ساعات طلوع و غروب خورشید در طی سال. محاسبه ساعات اوقات شرعی محاسبه ساعات شب به کمک ارتفاع ستارگان. محاسبه ساعات روز به کمک ارتفاع خورشید. محاسبه ساعات طلوع و غروب ستارگان رسم شده بر روی اسطرلاب در طی سال.محاسبه سمت و ارتفاع خورشید در طول روز برای تمام سال.محاسبه بعد و میل ستارگان رسم شده بر روی اسطرلاب.محاسبه فاصله [[خورشید]] با [[زمین]] و [[ماه]] و دیگر ستارگان .محاسبه طول [[نصف النهار]] و مدارها و خط استوا .محاسبه مکان اجرام آسمانی در آسمان.نمایش آسمان در لحظه دلخواه.تعیین قبله.تعیین جهت.تطبیق تقویمها و تعیین ارتفاع ناهمواری ها. تعیین عرض رودخانه ها. تعیین مقادیر مثلثاتی زوایا. تعیین سمت اجسام.ساخت قنات. بدست آوردن میزان طناب لازم برای یک چاه دارای آب.تعیین سینوس زاویههای از صفر تا نود درجه و طالع بینی بودهاست.<br />
<br />
<br />
انواع مختلفی از سطرلاب شناخته شده که معمولا تغییری کوچک در ساختار و یا کاربرد دارند و عموما در اساس مشابه هستند. اسطرلابهای طبلی، سرطانی، ثوری، جاموسی، شقایقی ، توماری ، هلالی ، چلیپایی ، زورقی ، قوسی ، جامعه جنوبی ، رصدی ، شمالی ، کروی ، مسطح خطی ، ثلثی و صلیبی از این جمله هستند<br />
<br />
<br />
''' اسطرلاب کروی'''<br />
<br />
<br />
'''ذات الحَلَق''' کهنترین وسیله [[ستاره]] شناسی که با نام اسطرلاب کروی هم شناخته می شود. این وسیله ابتدا برای رصد آسمان ولی بعدهاازآن به عنوان وسیلهای آموزشی استفاده میشده است. این وسیله در واقع مدلی از چهار چوب کره سماوی است که ناظر در مرکز آن قرار گرفته و دارای حلقههای ثابت و متحرک است. این حلقه ها بیانگر استوای سماوی، دایره البروج، مدارهای راس السرطان و راس الجدی و نصفالنهار و افق مکان رصد بودهاند. حلقه ها را برای هر ناظری با هر طول و عرض جغرافیایی و در هر ساعتی از روز می توان تنظیم کرد. ارسطو، ابرخس، بطلیموس و تیکوبراهه از آن برای رصد اجرام سماوی واندازه گیری زوایا استفاده می کردهاند.</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A7%D8%B3%D8%B7%D8%B1%D9%84%D8%A7%D8%A8&diff=3852اسطرلاب2012-05-02T19:06:20Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>[[رده:ابزارهای نجومی]]<br />
[[File:Astrolabe-Persian-18C.jpg|200px|thumb|left|نمونه یک اسطرلاب ایرانی]]<br />
دستگاهی قدیمی برای مشخص کردن موقعیت اجرام سماوی و تعیین مختصات آنها و ... است<br />
<br />
<br />
این دستگاه که برخی آن را کهنترین ابزار علمی جهان میخوانند، احتمالاً در سه قرن قبل از میلاد میسیح در یونان ساخته شده است و بیشتر از برنج و گاهی از نقره ساخته میشود . <br />
معنی ترکیبی آن به یونانی ترازوی آفتاب است ، زیرا اسطر به معنی ترازو و لاب به معنی آفتاب است. برخی نیز آن را عربی شده واژه های اَسْترُن ، [[ستاره]] + لامبانِئین ، گرفتن در زبان یونانی میدانند. نقل شده که پسر ادریس پیغمبر آن را وضع کرده است ولی برخی دیگر می گویند ارسطاطالیس آن را ساخته است.و بعضی گفته اند لاب نام حکیمی است که آن را ساخته. به هر صورت در منابع یونان باستان شواهدی موجود است که نشان میدهد ایشان توانایی ساخت و کار با این وسیله را داشته اند. در حال حاضر قدیمی ترین اسطرلاب ها مربوط به دوره اسلامی میشوند و شواهد تاریخی نشان میدهد که در قرن ۷ق/۱۳م اسطرلاب در سراسر جهان اسلام، از هندوستان تا اسپانیا شناخته شده، و مورد استفاده بود. این وسیله نجومی که کاربردی مشابه لپتاپ های امروزی داشته در موارد متعددی از استفاده میشده است از ان جمله : محاسبه ساعات طلوع و غروب خورشید در طی سال. محاسبه ساعات اوقات شرعی محاسبه ساعات شب به کمک ارتفاع ستارگان. محاسبه ساعات روز به کمک ارتفاع خورشید. محاسبه ساعات طلوع و غروب ستارگان رسم شده بر روی اسطرلاب در طی سال.محاسبه سمت و ارتفاع خورشید در طول روز برای تمام سال.محاسبه بعد و میل ستارگان رسم شده بر روی اسطرلاب.محاسبه فاصله [[خورشید]] با [[زمین]] و [[ماه]] و دیگر ستارگان .محاسبه طول [[نصف النهار]] و مدارها و خط استوا .محاسبه مکان اجرام آسمانی در آسمان.نمایش آسمان در لحظه دلخواه.تعیین قبله.تعیین جهت.تطبیق تقویمها و تعیین ارتفاع ناهمواری ها. تعیین عرض رودخانه ها. تعیین مقادیر مثلثاتی زوایا. تعیین سمت اجسام.ساخت قنات. بدست آوردن میزان طناب لازم برای یک چاه دارای آب.تعیین سینوس زاویههای از صفر تا نود درجه و طالع بینی بودهاست.<br />
<br />
<br />
انواع مختلفی از سطرلاب شناخته شده که معمولا تغییری کوچک در ساختار و یا کاربرد دارند و عموما در اساس مشابه هستند. اسطرلابهای طبلی، سرطانی، ثوری، جاموسی، شقایقی ، توماری ، هلالی ، چلیپایی ، زورقی ، قوسی ، جامعه جنوبی ، رصدی ، شمالی ، کروی ، مسطح خطی ، ثلثی و صلیبی از این جمله هستند<br />
<br />
<br />
''' اسطرلاب کروی'''<br />
<br />
<br />
'''ذات الحَلَق''' کهنترین وسیله [[ستاره]] شناسی که با نام اسطرلاب کروی هم شناخته می شود. این وسیله ابتدا برای رصد آسمان ولی بعدهاازآن به عنوان وسیلهای آموزشی استفاده میشده است. این وسیله در واقع مدلی از چهار چوب کره سماوی است که ناظر در مرکز آن قرار گرفته و دارای حلقههای ثابت و متحرک است. این حلقه ها بیانگر استوای سماوی، دایره البروج، مدارهای راس السرطان و راس الجدی و نصفالنهار و افق مکان رصد بودهاند. حلقه ها را برای هر ناظری با هر طول و عرض جغرافیایی و در هر ساعتی از روز می توان تنظیم کرد. ارسطو، ابرخس، بطلیموس و تیکوبراهه از آن برای رصد اجرام سماوی واندازه گیری زوایا استفاده می کردهاند.</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%A7%D8%B3%D8%B7%D8%B1%D9%84%D8%A7%D8%A8&diff=3850اسطرلاب2012-05-02T19:05:24Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>[[رده:ابزارهای نجومی]]<br />
[[File:Astrolabe-Persian-18C.jpg|200px|thumb|left|نمونه یک اسطرلاب ایرانی]]<br />
دستگاهی قدیمی برای مشخص کردن موقعیت اجرام سماوی و تعیین مختصات آنها و ... است<br />
<br />
<br />
این دستگاه که برخی آن را کهنترین ابزار علمی جهان میخوانند، احتمالاً در سه قرن قبل از میلاد میسیح در یونان ساخته شده است و بیشتر از برنج و گاهی از نقره ساخته میشود . <br />
معنی ترکیبی آن به یونانی ترازوی آفتاب است ، زیرا اسطر به معنی ترازو و لاب به معنی آفتاب است. برخی نیز آن را عربی شده واژه های اَسْترُن ، [[ستاره]] + لامبانِئین ، گرفتن در زبان یونانی میدانند. نقل شده که پسر ادریس پیغمبر آن را وضع کرده است ولی برخی دیگر می گویند ارسطاطالیس آن را ساخته است.و بعضی گفته اند لاب نام حکیمی است که آن را ساخته. به هر صورت در منابع یونان باستان شواهدی موجود است که نشان میدهد ایشان توانایی ساخت و کار با این وسیله را داشته اند. در حال حاضر قدیمی ترین اسطرلاب ها مربوط به دوره اسلامی میشوند و شواهد تاریخی نشان میدهد که در قرن ۷ق/۱۳م اسطرلاب در سراسر جهان اسلام، از هندوستان تا اسپانیا شناخته شده، و مورد استفاده بود. این وسیله نجومی که کاربردی مشابه لپتاپ های امروزی داشته در موارد متعددی از استفاده میشده است از ان جمله : محاسبه ساعات طلوع و غروب خورشید در طی سال. محاسبه ساعات اوقات شرعی محاسبه ساعات شب به کمک ارتفاع ستارگان. محاسبه ساعات روز به کمک ارتفاع خورشید. محاسبه ساعات طلوع و غروب ستارگان رسم شده بر روی اسطرلاب در طی سال.محاسبه سمت و ارتفاع خورشید در طول روز برای تمام سال.محاسبه بعد و میل ستارگان رسم شده بر روی اسطرلاب.محاسبه فاصله [[خورشید]] با [[زمین]] و [[ماه]] و دیگر ستارگان .محاسبه طول [[نصف النهار]] و مدارها و خط استوا .محاسبه مکان اجرام آسمانی در آسمان.نمایش آسمان در لحظه دلخواه.تعیین قبله.تعیین جهت.تطبیق تقویمها و تعیین ارتفاع ناهمواری ها. تعیین عرض رودخانه ها. تعیین مقادیر مثلثاتی زوایا. تعیین سمت اجسام.ساخت قنات. بدست آوردن میزان طناب لازم برای یک چاه دارای آب.تعیین سینوس زاویههای از صفر تا نود درجه و طالع بینی بودهاست.<br />
<br />
<br />
انواع مختلفی از سطرلاب شناخته شده که معمولا تغییری کوچک در ساختار و یا کاربرد دارند و عموما در اساس مشابه هستند. اسطرلابهای طبلی، سرطانی، ثوری، جاموسی، شقایقی ، توماری ، هلالی ، چلیپایی ، زورقی ، قوسی ، جامعه جنوبی ، رصدی ، شمالی ، کروی ، مسطح خطی ، ثلثی و صلیبی از این جمله هستند<br />
'''<br />
اسطرلاب کروی'''<br />
<br />
<br />
'''ذات الحَلَق''' کهنترین وسیله [[ستاره]] شناسی که با نام اسطرلاب کروی هم شناخته می شود. این وسیله ابتدا برای رصد آسمان ولی بعدهاازآن به عنوان وسیلهای آموزشی استفاده میشده است. این وسیله در واقع مدلی از چهار چوب کره سماوی است که ناظر در مرکز آن قرار گرفته و دارای حلقههای ثابت و متحرک است. این حلقه ها بیانگر استوای سماوی، دایره البروج، مدارهای راس السرطان و راس الجدی و نصفالنهار و افق مکان رصد بودهاند. حلقه ها را برای هر ناظری با هر طول و عرض جغرافیایی و در هر ساعتی از روز می توان تنظیم کرد. ارسطو، ابرخس، بطلیموس و تیکوبراهه از آن برای رصد اجرام سماوی واندازه گیری زوایا استفاده می کردهاند.</div>SaBa HO0shmanDhttp://wiki.avastarco.com/index.php?title=%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA_%D9%81%D9%84%DA%A9%DB%8C_%D8%AD%D9%85%D9%84&diff=3845صورت فلکی حمل2012-05-02T04:37:43Z<p>SaBa HO0shmanD: </p>
<hr />
<div>{{نوشتار خرد}}<br />
<br />
صورت فلکی بَرّه یا حَمَل، دارای سه [[ستاره]] ی اصلی رنگپریده به صورت مثلثی مختلف الاضلاع میباشد.<br />
<br />
این صورت فلکی پیوندی با افسانهها و اساطیر ایرانی دارد. حدود دوهزارسال پیش مبنای آغاز بهار بودهاست ولی به علت پدیدهٔ حرکت تقدیمی [[زمین]]، در زمان حال، [[خورشید]] در لحظهٔ اعتدال بهاری در صورت فلکی مجاور آن یعنی حوت است. ستارهٔ آلفای این صورت فلکی به نام حمل (بره) است. نوع طیف آنIII ۲K، با قدر ۲، به فاصلهٔ ۷۸ سال نوری تا [[زمین]] است. ستارهٔ بتای آن، به نام انورالشیاطین که به معنای ((دو چیز که واضح نیست)) قدری معادل ۶/۲ دارد و فاصلهٔ آن ۴۴ [[سال نوری]] است. ستارهٔ گامای آن هم به نام اخفی الشیاطین نامیده میشود که با [[چشم غیر مسلح]] به صورت یک [[ستاره]] با قدر ۴ است، اما با یک [[تلسکوپ]] کوچک یک جفت همدم آن با قدر ۶/۴ هم دیده میشود.<br />
<br />
== <span class="mw-headline" id=".D9.85.D9.86.D8.A7.D8.A8.D8.B9">منابع</span> ==<br />
<br />
<span class="reference-text">کتاب فراس، نایجل، آسمان شب</span><br />
<br />
[[رده:نجوم رصدی]]</div>SaBa HO0shmanD