در حال ویرایش آکندریت
هشدار: شما وارد نشدهاید. نشانی آیپی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایشهایتان به نام کاربریتان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.
این ویرایش را میتوان خنثی کرد.
لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ردهای از [[شهاب سنگ]] های سنگی که فاقد دانههایی کروی موسوم به کندرول هستند. آکندریتها مجموعا 9 درصد شهابسنگهای ساقط را تشکیل میدهند. | |
− | <br/>تاکنون حدود 200 شهابسنگ آکندریتی یافت شده که دارای ترکیب و منشاء متفاوتی هستند. در بررسیهای | + | نام یک گروه از دو گروه بزرگ شهابسنگها (گروه دیگر کندریتها میباشند) آکندریت است. آکندریتها 90 درصد از کل [[شهاب سنگ]] هایی که به سطح زمین میرسند را شامل میشوند و بصورت سنگهایی هستند که بعد از ذوب شدن به حالت کریستالی درآمدهاند. پلاژیوکلاز، پیروکسین و اولیوین از اجزاء اصلی آنها میباشند و در آنها از کندرول که جزء اصلی کندریتها بوده و بصورت دانههایی با ابعاد میلیمتری و از جنس سیلیکات میباشند، خبری نیست. محتوی فلزی و سولفاید این شهابسنگها نیز بسیار نا چیز است. از لحاظ شیمیایی بسیار نزدیک به بازالت هستند و ناشی از پدیده ذوب بر روی نواحی سطحی [[سیارک]]ها، ماه و سیارات میباشند. آکندریتها معمولا بر اساس مقدار کلسیم آنها رده بندی میشوند. |
+ | |||
+ | <br/>تاکنون حدود 200 شهابسنگ آکندریتی یافت شده که دارای ترکیب و منشاء متفاوتی هستند. در بررسیهای دقیقتر مشخص شده که اغلب این شهابسنگها دارای یک منشاء واحد و احتمالا [[سیارک وستا]] هستند. تعدادی از آنها نیز از [[ماه]] و [[مریخ]] آمدهاند و یک نمونه هم که در سال 1999 در صحرای آفریقا یافت شده، از [[سیاره]] [[عطارد]] آمده است. درشتترین شهابسنگ آکندریتی با وزن یک تن بازماندهی [[بارش شهابی]] Norton county در کانزاس در سال 1948 میباشد. | ||
حرف آ که اول کلمه آکندریت آمده، نشاندهندهی این است که با گروه کندریتها متفاوت میباشد. | حرف آ که اول کلمه آکندریت آمده، نشاندهندهی این است که با گروه کندریتها متفاوت میباشد. | ||
− | دانشمندان بسیاری عقیده دارند که اجزا سازنده کندریتها در ابر | + | دانشمندان بسیاری عقیده دارند که اجزا سازنده کندریتها در ابر گاز و غباری که "سحابی پیشخورشیدی" نام دارد و [[منظومه شمسی]] از آن پدید آمد، شکل گرفتهاند. طبق یک نظریه رایج، در بخشهای غلیظتر این سحابی، گویهای غبارینی پا به عرصه نهادند که در اثر برخورد با یکدیگر، صاعقه و یا عوامل دیگر، ذوب شدند و تشکیل کندرولها (دانههای درشت) را دادند. کندرولها سرد شدند و ضمن به دام انداختن غبار، به یکدیگر پیوستند تا سرانجام آنقدر بزرگ شدند که از اجتماع آنها سیارههای کوچکی پدید آمد. |