M30: تفاوت بین نسخهها
(←منبع) |
|||
سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
مسیه 30 یک فرایند دینامیکی به نام فروریزش هستهای را گذرانده است و اکنون در هستهاش تراکم جرمی حدوداً معادل یک میلیون برابر جرم [[%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF|خورشید]] در هر پارسک مکعب دارد. این سبب شده است تا مسیه 30 تبدیل به یکی از متراکمترین نواحی کهکشان راه شیری شود. ستارگان در چنین فاصله کمی برهمکنشهای شدیدی را تجربه خواهند کرد که این میتواند موجب تشکیل سیستم های ستارهای دوتایی شود، از جمله نوعی ستاره که "آبی سرگردان" نامیده میشود که در اثر انتقال جرم شکل میگیرد. یک فرآیند متمرکز کننده جرم در مرکز، ممکن است باعث شده باشد تا ناحیه مرکزی سهم بیشتری از ستارگان با جرم بالاتر را بدست آورد و یک شیب رنگی بسمت مرکز خوشه با افزایش گرایش رو به آبی ایجاد کند.<ref> ویکی پدیای انگلیسی [http://en.wikipedia.org/wiki/Messier_30] </ref> | مسیه 30 یک فرایند دینامیکی به نام فروریزش هستهای را گذرانده است و اکنون در هستهاش تراکم جرمی حدوداً معادل یک میلیون برابر جرم [[%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF|خورشید]] در هر پارسک مکعب دارد. این سبب شده است تا مسیه 30 تبدیل به یکی از متراکمترین نواحی کهکشان راه شیری شود. ستارگان در چنین فاصله کمی برهمکنشهای شدیدی را تجربه خواهند کرد که این میتواند موجب تشکیل سیستم های ستارهای دوتایی شود، از جمله نوعی ستاره که "آبی سرگردان" نامیده میشود که در اثر انتقال جرم شکل میگیرد. یک فرآیند متمرکز کننده جرم در مرکز، ممکن است باعث شده باشد تا ناحیه مرکزی سهم بیشتری از ستارگان با جرم بالاتر را بدست آورد و یک شیب رنگی بسمت مرکز خوشه با افزایش گرایش رو به آبی ایجاد کند.<ref> ویکی پدیای انگلیسی [http://en.wikipedia.org/wiki/Messier_30] </ref> | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
== منبع == | == منبع == |
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۲:۴۲
مسیه 30 | |
اطلاعات رصدی | |
صورت فلکی | صورت فلکی جدی |
بعد | 21h 40m 22.12s |
میل | 23° 10′ 47.5″– |
فاصله | 29.4±1.6 سال نوری |
قدر ظاهری | 7.7+ |
ویژگی های رصدی | |
فلزیگی | 2.27– لگاریتم اعشاری |
سن تقریبی | 12.93 گیگا سال |
نام های دیگر | M30, NGC 7099, GCl 122 |
مسیه 30 (که با نام های M30 یا NGC 7099 نیز شناخته می شود) یک خوشه ستارهای کروی در صورت فلکی جنوبی جدی است. این خوشه توسط شارل مسیه در 1764 کشف شد، که آن را بصورت یک سحابی مدور بدون ستاره توصیف کرد. در فهرست جامع جدید گردآوری شده در دهه 1880، این خوشه به عنوان "یک خوشه کروی قابل توجه، درخشان، بزرگ، نسبتاً بیضوی" تشریح شده است. این خوشه به راحتی با یک دوربین دوچشمی 50×10 قابل رؤیت است که روشنایی مبهمی به پهنای تقریباً 4 دقیقه قوسی که نسبتاً در طول محور شرقی-غربی کشیده شده است را تشکیل می دهد. با ابزار بزرگتر، ستارههای منفرد آن قابل تفکیک میشوند و خوشه، زاویهای حداکثر معادل 12 دقیقه قوس با یک هسته فشرده شدهی یک دقیقه قوسی را پوشش می دهد. حوالی آگوست بهترین زمان برای مشاهده مسیه 30 است.
مسیه 30 در فاصله حدوداً 29400 سال نوری از زمین قرار گرفته است و از یک سر تا سر دیگر آن حدود 93 سال نوری است. سن برآورد شده آن تقریباً 12.93 میلیارد سال است و جرم مجموعی در حدود 160000 برابر جرم خورشید دارد. این خوشه یک حرکت بازگشتی را درون هاله داخلی کهکشانی میپیماید که این موضوع را مطرح میکند که به جای این که در داخل راه شیری شکل گرفته باشد، از یک کهکشان اقماری حاصل شده است. در حال حاضر در فاصله حدود 22.2 کیلوسال نوری (6.8 کیلوپارسک) از مرکز کهکشان در مقایسه با فاصله برآوردی 26 کیلوسال نوری (8.0 کیلوپارسک) خورشید از مرکز کهکشان، واقع شده است.
مسیه 30 یک فرایند دینامیکی به نام فروریزش هستهای را گذرانده است و اکنون در هستهاش تراکم جرمی حدوداً معادل یک میلیون برابر جرم خورشید در هر پارسک مکعب دارد. این سبب شده است تا مسیه 30 تبدیل به یکی از متراکمترین نواحی کهکشان راه شیری شود. ستارگان در چنین فاصله کمی برهمکنشهای شدیدی را تجربه خواهند کرد که این میتواند موجب تشکیل سیستم های ستارهای دوتایی شود، از جمله نوعی ستاره که "آبی سرگردان" نامیده میشود که در اثر انتقال جرم شکل میگیرد. یک فرآیند متمرکز کننده جرم در مرکز، ممکن است باعث شده باشد تا ناحیه مرکزی سهم بیشتری از ستارگان با جرم بالاتر را بدست آورد و یک شیب رنگی بسمت مرکز خوشه با افزایش گرایش رو به آبی ایجاد کند.<ref> ویکی پدیای انگلیسی [۱] </ref>
منبع
<references />