تورم خود به خودی: تفاوت بین نسخهها
جز (نظریه تورم خود به خودی را به تورم خود به خودی منتقل کرد) |
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می توان' به 'میتوان') |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | {{نیازمند منبع}}این نظریه توسط [[آندره لیند]] و در جهت تکمیل نظریه تورم ([[ آلن گوث]] ) ارائه گردید . نظریه ی تورم نمونه ی کامل یک نظریه ی پاسخگوست , اما یک معمای پیچیده دارد . معمایی که آلن گوث را هم آشفته کرده بود . پرسش این بود : چه مکانیزمی وجود دارد که | + | {{نیازمند منبع}}این نظریه توسط [[آندره لیند]] و در جهت تکمیل نظریه تورم ([[ آلن گوث]] ) ارائه گردید . نظریه ی تورم نمونه ی کامل یک نظریه ی پاسخگوست , اما یک معمای پیچیده دارد . معمایی که آلن گوث را هم آشفته کرده بود . پرسش این بود : چه مکانیزمی وجود دارد که میتواند تورم را اینقدر طولانی کند ؟ چگونه تورم یک جهان میتواند جهانی را که می شناسیم به وجود آورد ؟ |
در نهایت لیند نسخه جدیدی از نظریه تورم را ارائه کرد که پاسخ مناسبی برای معمای تورم داشت . او [[جهان]]ی را به تصویر کشید که در آن , در نقاط تصادفی در[[ فضا]]-زمان , شکست خودبه خودی رخ می دهد . در هر نقطه ای که شکستی رخ می دهد , جهانی ایجاد می شود که کمی متورم می گردد . در اغلب موارد , مقدار تورم کم است . اما از آنجا که این فرآیند تصادفی ست , در نهایت حتما حبابی وجود خواهد داشت که در آن تورم به اندازه کافی طولانی می شود تا بتواند جهان ما را ایجاد کند . | در نهایت لیند نسخه جدیدی از نظریه تورم را ارائه کرد که پاسخ مناسبی برای معمای تورم داشت . او [[جهان]]ی را به تصویر کشید که در آن , در نقاط تصادفی در[[ فضا]]-زمان , شکست خودبه خودی رخ می دهد . در هر نقطه ای که شکستی رخ می دهد , جهانی ایجاد می شود که کمی متورم می گردد . در اغلب موارد , مقدار تورم کم است . اما از آنجا که این فرآیند تصادفی ست , در نهایت حتما حبابی وجود خواهد داشت که در آن تورم به اندازه کافی طولانی می شود تا بتواند جهان ما را ایجاد کند . | ||
− | بر طبق این نظریه, تکه کوچکی از یک جهان ممکن است ناگهان متورم شده و شروع به رشد کند . به این ترتیب فرزندی زاد می شود که ممکن است خود , جهان نوپای دیگری را به وجود آورد . این فرآیند مثل وقتی است که به حبابهای صابون معلق در هوا فوت می کنیم و می بینیم که بعضی حباب ها نصف شده و تبدیل به دو حباب می شوند . اگر این نظریه درست باشد ممکن است که ما در دریایی از این جهان ها زندگی می کنیم .با استناد به نتایج منطقی این نظریه | + | بر طبق این نظریه, تکه کوچکی از یک جهان ممکن است ناگهان متورم شده و شروع به رشد کند . به این ترتیب فرزندی زاد می شود که ممکن است خود , جهان نوپای دیگری را به وجود آورد . این فرآیند مثل وقتی است که به حبابهای صابون معلق در هوا فوت می کنیم و می بینیم که بعضی حباب ها نصف شده و تبدیل به دو حباب می شوند . اگر این نظریه درست باشد ممکن است که ما در دریایی از این جهان ها زندگی می کنیم .با استناد به نتایج منطقی این نظریه میتوان گفت , تورم , دائمی و ابدی بوده و [[انفجار بزرگ]] همواره در حال رخ دادن است . بنابراین همواره جهان های جدیدی از درون دیگر جهان ها جوانه می زنند . |
[[رده:کیهانشناسی]] | [[رده:کیهانشناسی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۴:۴۴
|
این نظریه توسط آندره لیند و در جهت تکمیل نظریه تورم (آلن گوث ) ارائه گردید . نظریه ی تورم نمونه ی کامل یک نظریه ی پاسخگوست , اما یک معمای پیچیده دارد . معمایی که آلن گوث را هم آشفته کرده بود . پرسش این بود : چه مکانیزمی وجود دارد که میتواند تورم را اینقدر طولانی کند ؟ چگونه تورم یک جهان میتواند جهانی را که می شناسیم به وجود آورد ؟ در نهایت لیند نسخه جدیدی از نظریه تورم را ارائه کرد که پاسخ مناسبی برای معمای تورم داشت . او جهانی را به تصویر کشید که در آن , در نقاط تصادفی درفضا-زمان , شکست خودبه خودی رخ می دهد . در هر نقطه ای که شکستی رخ می دهد , جهانی ایجاد می شود که کمی متورم می گردد . در اغلب موارد , مقدار تورم کم است . اما از آنجا که این فرآیند تصادفی ست , در نهایت حتما حبابی وجود خواهد داشت که در آن تورم به اندازه کافی طولانی می شود تا بتواند جهان ما را ایجاد کند . بر طبق این نظریه, تکه کوچکی از یک جهان ممکن است ناگهان متورم شده و شروع به رشد کند . به این ترتیب فرزندی زاد می شود که ممکن است خود , جهان نوپای دیگری را به وجود آورد . این فرآیند مثل وقتی است که به حبابهای صابون معلق در هوا فوت می کنیم و می بینیم که بعضی حباب ها نصف شده و تبدیل به دو حباب می شوند . اگر این نظریه درست باشد ممکن است که ما در دریایی از این جهان ها زندگی می کنیم .با استناد به نتایج منطقی این نظریه میتوان گفت , تورم , دائمی و ابدی بوده و انفجار بزرگ همواره در حال رخ دادن است . بنابراین همواره جهان های جدیدی از درون دیگر جهان ها جوانه می زنند .