|
|
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) |
سطر ۱: |
سطر ۱: |
− | اروپا نام یکی از شصت و دو ماهِ سیارهٔ مشتری است. این ماه در سال ۱۶۱۰ میلادی توسط گالیله کشف شد.
| + | [[File:PIA01295 modest.jpg|thumb|left|275px]]قمر اروپا که با شعاع 1525 کیلومتر کوچکترین قمر گالیله ای بشمار می آید.بین [[آِیو]] و [[گانیمد]] واقع شده است.چگالی این قمر که از نظر اندازه و جرم تقریبا با ماه برابر است، حدود 10<sup>3</sup>ₓ 3.3 کیلوگرم در متر مکعب است و با نسبت بازتاب 0/64 بهترین منعکس کننده [[اقمار گالیله ای]] محسوب می گردد. |
− |
| + | |
− | نقشهبرداری جهانی از نقشهای دایروی بر روی اقیانوس یخزده قمر اروپا دانشمندان را از گمانهای پیشین دور نمود. این نقشها کمانهایی به عرض ۴۰ کیلومتر هستند که تا صدها کیلومتر گسترده شدهاند. این نقشها معمای جدید قمر پیچیده شده در لفافه یخ هستند.
| + | فضاناو [[ویجر1]] از 732.230 کیلومتری قمر مزبور به ان نزدیک تر نگردید و به همین دلیل تصویر های آن در مقایسه با تصاویر دیگر اقمار گالیله ای از وضوح کمتری برخوردار است.عکس های مزبور روی هم رفته نشان می دهد که [[قمر]] اروپا شباهتی با قمر آیو ندارد و سطح ان تقریبا سفید و هموار است و نشانه ای از اتشفشان و گود های شهابی در آن دیده نمی شوند.[[ویجر ۲|ویجر2]] به اروپا نزدیکتر شد و تصاویر خوب و روشنی از فاصله 204.030 کیلومتری از آن به زمین مخابره نمود. در عکس های مزبور خط های تاریک و روشنی که یکدیگر را قطع می کنند به چشم می خورد که عرضشان به حدود 40 کیلومتر و طول آن ها به هزاران کیلومتر می رسد.خطوط مزبور بوسیله شیار های کوتاه تری به عرض 10 کیلومتر قطع می گردند. |
− |
| + | |
− | یکی از این برآمدگیها توسط نگاه اجمالی ویجر در مدت عبور خود از کنار سامانه سیاره مشتری در سال ۱۹۷۹ ثبت شده بود. هنگامیکه سفینه فضایی گالیله در سال ۱۹۹۶ به قمر اروپا رسید، تصاویر جدیدی را از چندین برآمدگی عجیب برای ما ارسال نمود. فضاپیمای افقهای نو نیز در تهیه و تکمیل نقشه سطح این قمر، با گذر از کنار سیاره در سال ۲۰۰۷، به دانشمندان کمک شایانی نمود.
| + | پوسته هموار و تقریبا صاف اروپا این تصور را ایجاد می کند که سطح قمر مزبور را پوسته ای از یخ به ستبرای حدود 100 کیلومتر فرا گرفته و یا پستی های آن را آب یخ بسته ای پوشانده و ظاهرا نا همواری ها را مخفی ساخته است. |
− |
| + | |
− | در نتایجی که در پانزدهم ماه میدر مجله طبیعت (نیچر) منتشر شد، تیمی از دانشمندان به سرپرستی دکتر پائول اسچنک از انستیتو ماه و سیارهشناسی هوستون تگزاس، با مشارکت دکتر ایسامو ماتسویاما از موسسه کارنگی واشنگتن و دکتر فرانسیس نیمو از دانشگاه کالیفرنیا، کشف نمودند که این نقشها از نزدیکی دو الگوی دایروی با عرض چند صد کیلومتر شکل گرفتهاند. این دایرهها کاملاً در جهت دیگر قمر اروپا قرار گرفتهاند امّا به طرز عجیبی از استوای اروپا و محور اروپا-مشتری جابجا و باعث ایجاد الگوی غیرمعمولی در منظومه شمسی شدهاند. جستجو برای کشف منشأ این الگو و نقشها ساده نیست. گردش ناهمگام پوسته یخی به همراه جزر و مد شدید (با تغییراتی به بلندی ۳۰ متر در هر دوره) از عوامل قابل استناد برای بیشتر پدیدههای مشاهده شده بر روی این قمر بودهاند. امّا پدیدهٔ اخیر با این دلایل قابل توجیه نیست. عامل سومی به نام قطب سرگردان به تازگی ارائه گشتهاست که سعی در توضیح این پدیده داشته ولی تا کنون نتوانسته پیش بینی قابل قبولی را ارائه دهد.
| + | [[File:EuropaInterior1.jpg|thumb|left|260px|EuropaInterior1.jpg]] {{-}} |
− |
| |
− | در مکانیزم قطب سرگردان، پیشنهاد میگردد که پوسته یخی خارجی اروپا میتواند در زمانیکه هسته یخی غولپیکر به گردش عادی خود ادامه میدهد، به آهستگی تغییر زاویه تمایل دهد. دمای کم قطب میتواند باعث ضخیم شدن پوسته یخی و حرکت انحراف قطبی شود.هنگامیکه گروه محققان میدان تنشهای قطبی مشابه با مدل پیشنهادی و مشاهدات پیدا نمودند، از تطابق سایر الگوهای خطی دیگر سطح قمر نیز متعجب شدند.
| |
− |
| |
− | اسچنک بیان نمود: «الگوهای شکستی اروپا بیش از نقشه پیشنهادی ارائه شده متقارن بوده و این موضوع ما را به فکر واداشتهاست. هنگامیکه سناریوی قطب سرگردان، تطبیق قابل توجهی را نسبت به سایر مدلها از خود نشان داد، ناگهان الگو و رفتار سایر عوارض و پستیبلندیهای این قمر نیز در الگویی متقارن و جهانی خود را نمایان ساخت و بر نقشه پیشنهادی تطبیق یافتند.»
| |
− |
| |
− | این یافتهها در مجله طبیعت (نِیچِر) منتشر شده که اولین مدرک برای مدلسازی و درک تحولات در ایجاد پدیده قطب سرگردان اروپا است. امّا توضیح الگوهای مشاهده شده در عوارض سطحی اروپا، که خود نیازمند وجود تغییراتی بزرگ در تمایل مداری این قمر است، شرط جدا بودن پوسته بیرونی و هسته یخی توسط یک لایه مایع را نیز در دل خود دارد.
| |
− |
| |
− | نتایج حاصل از تحقیقات زمینشناختی گالیلو از قمر اروپا به ما نشان میدهد که به احتمال بسیار قوی، این قمر دارای اقیانوس آب است. این مدرک جدید مشکل جدا بودن پوسته از هسته یخی را تا حد زیادی حل نمود.
| |
− |
| |
− | اروپا تنها کره با قطب سرگردان در منظومه خورشیدی نیست. سیاره مریخ نیز حداقل از زمان شکلگیری آتشفشان تارسیس تا کنون تغییر زاویه تمایل مداری دادهاست. لایهٔ خارجی سیارهٔ زمین نیز در حال انجام چنین رفتاری است که ما اثرات آن را در غالب تغییر صفحات قارهای میشناسیم. همچنین به احتمال زیاد، اِنسلادوس و میراندا نیز از چنین رفتاری برخوردار هستند. در نتیجه میتوان چنین اظهار نمود که سیارات بیش از آنکه پیشتر ذکر میشد ناپایدارند.
| |
− |
| |
− | فراز و نشیبهایی به اندازه ۵۰۰ متر در اروپا مشاهده شدهاست. درههای عمیق تا زمانیکه پوسته یخی به اندازه کافی ضخیم و محکم نشده باشد ناپایدار خواهند بود. مدلهای حرارتی و مطالعات صورت گرفته تخمین میزنند که ضخامت لایه یخ بین ۱۰ تا ۲۰ کیلومتر باشد، هر چند که تعیین ضخامت و عمق واقعی این اقیانوس از وظایف آتی مدارگرد اروپا میباشد.
| |
− |
| |
− | دایرههای متحدالمرکز سناریوی قطب سرگردان به تفنگ دودی مشهورند و مدل قطب سرگردان به خوبی توانایی تشریح آنها را دارد. آزمایشها برای تحقیق بر روی این نظریه آغاز شدهاند ولی تنها یک مأموریت برای نقشهبرداری دقیق از اروپا میتواند به ما در شناخت هر چه بیشتر این اقیانوس و تحولات آن یاری رساند.
| |
− |
| |
− | دایرههای متحدالمرکز حداقل نشان دادهاند که قطب سرگردان یک پدیده قابل توجه بود که منجر به تغییر شکل سطح اروپا شدهاست. بنا بر گفته اِسچنک: «قطب سرگردان نحوه نگرش ما به تاریخچه تحولات عوارض قمر اروپا را تغییر خواهد داد.»
| |
− | [[رده:منظومه شمسی]]
| |
− | [[رده:علوم سیارهای]] | |
| | | |
| == منبع == | | == منبع == |
| | | |
− | ویکی بدیا
| + | *کتاب اطلس منظومه خورشیدی/نوشته:پاتریک مور و گری هانت/ترجمه:مهندس عباس جعفری<br/> |
| + | |
| + | [[Category:منظومه شمسی|منظومه_شمسی]]<br/>[[Category:علوم سیارهای|علوم_سیارهای]]<br/>[[Category:قمر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۴۶
قمر اروپا که با شعاع 1525 کیلومتر کوچکترین قمر گالیله ای بشمار می آید.بین
آِیو و
گانیمد واقع شده است.چگالی این قمر که از نظر اندازه و جرم تقریبا با ماه برابر است، حدود 10
3ₓ 3.3 کیلوگرم در متر مکعب است و با نسبت بازتاب 0/64 بهترین منعکس کننده
اقمار گالیله ای محسوب می گردد.
فضاناو ویجر1 از 732.230 کیلومتری قمر مزبور به ان نزدیک تر نگردید و به همین دلیل تصویر های آن در مقایسه با تصاویر دیگر اقمار گالیله ای از وضوح کمتری برخوردار است.عکس های مزبور روی هم رفته نشان می دهد که قمر اروپا شباهتی با قمر آیو ندارد و سطح ان تقریبا سفید و هموار است و نشانه ای از اتشفشان و گود های شهابی در آن دیده نمی شوند.ویجر2 به اروپا نزدیکتر شد و تصاویر خوب و روشنی از فاصله 204.030 کیلومتری از آن به زمین مخابره نمود. در عکس های مزبور خط های تاریک و روشنی که یکدیگر را قطع می کنند به چشم می خورد که عرضشان به حدود 40 کیلومتر و طول آن ها به هزاران کیلومتر می رسد.خطوط مزبور بوسیله شیار های کوتاه تری به عرض 10 کیلومتر قطع می گردند.
پوسته هموار و تقریبا صاف اروپا این تصور را ایجاد می کند که سطح قمر مزبور را پوسته ای از یخ به ستبرای حدود 100 کیلومتر فرا گرفته و یا پستی های آن را آب یخ بسته ای پوشانده و ظاهرا نا همواری ها را مخفی ساخته است.
- کتاب اطلس منظومه خورشیدی/نوشته:پاتریک مور و گری هانت/ترجمه:مهندس عباس جعفری