آزمایش آماندا: تفاوت بین نسخهها
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) |
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۸: | سطر ۸: | ||
این آزمایشگاه در عمق ۱٬۵۰۰ تا ۱٬۹۰۰ متری زیر یخها قرار دارد و دارای ۶۷۷ مدول اپتیکال بود که در ۱۹ رشته جداگانه در دایرهای به قطر ۲۰۰ متر بودند . | این آزمایشگاه در عمق ۱٬۵۰۰ تا ۱٬۹۰۰ متری زیر یخها قرار دارد و دارای ۶۷۷ مدول اپتیکال بود که در ۱۹ رشته جداگانه در دایرهای به قطر ۲۰۰ متر بودند . | ||
− | آماندا [[نوترینو]] های با انرژی بالا (50+ GeV) را آشکارسازی میکرد که این [[نوترینو]] ها از نیمکره شمالی وارد زمین میشدند و در ایستگاه به هستههای اتمهای [[ | + | آماندا [[نوترینو]] های با انرژی بالا (50+ GeV) را آشکارسازی میکرد که این [[نوترینو]] ها از نیمکره شمالی وارد زمین میشدند و در ایستگاه به هستههای اتمهای [[اكسيژن]] یا [[هیدروژن]] که در آب یخ محاصره شده بودند برخورد میکردند و آبشار میونی و هادرونی تولید میکردند که موجب تابش چرنکوف از ذرات ثانویه میشد. که از طریق تایع توزیع عرضی به جهت حرکت [[نوترینو]] ی اولیه پی برده میشد. |
==منبع== | ==منبع== | ||
ویکی بدیافارسي[http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4_%D8%A2%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7] | ویکی بدیافارسي[http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4_%D8%A2%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7] | ||
[[رده:فیزیک]] | [[رده:فیزیک]] |
نسخهٔ ۲۴ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۲۱:۱۵
از آنجایی که مباحث نجومی در بسیاری از موارد با مباحث فیزیکی پیوندی نا گسستنی دارند ، مقاله های مربوط به فیزیک را در این رده قرار دهید .
آزمایش آماندا
آرایه آشکارساز میون و نوترینوی قطب جنوب(به انگلیسی: Antarctic Muon And Neutrino Detector Array، به طور مخفف آماندا، AMANDA) یک تلسکوپ نوترینو ی مستقر در زیر ایستگاه قطب جنوب آماندسن-اسکات است. در سال ۲۰۰۵ و بعد از نه سال فعالیت به پروژه بعدی خود یعنی رصدخانه نوترینوی ایسکیوب ملحق شد.
این آزمایشگاه در عمق ۱٬۵۰۰ تا ۱٬۹۰۰ متری زیر یخها قرار دارد و دارای ۶۷۷ مدول اپتیکال بود که در ۱۹ رشته جداگانه در دایرهای به قطر ۲۰۰ متر بودند .
آماندا نوترینو های با انرژی بالا (50+ GeV) را آشکارسازی میکرد که این نوترینو ها از نیمکره شمالی وارد زمین میشدند و در ایستگاه به هستههای اتمهای اكسيژن یا هیدروژن که در آب یخ محاصره شده بودند برخورد میکردند و آبشار میونی و هادرونی تولید میکردند که موجب تابش چرنکوف از ذرات ثانویه میشد. که از طریق تایع توزیع عرضی به جهت حرکت نوترینو ی اولیه پی برده میشد.
منبع
ویکی بدیافارسي[۱]