در حال ویرایش ابر اورت

[[رده: علوم سیاره‌ای]]
ابر اورت، ابرکروی بزرگی است که [[منظومه شمسی]] ما را پوشانده است. 

این ابر را که تا فاصله تقریبا 50 هزار au از ما کشیده شده است، اولین بار [[اخترشناس]] هلندی، [[یان هنریک اورت]]، کشف کرد. بر اساس نظریه وی، ابر اورت نام مکانی است که خیلی از [[دنباله‌دار]]ها از آن سرچشمه می‌گیرند.یان هنریک اورت در سال ۱۹۵۰ میلادی اعلام کرد به این علت که دنباله‌دارها از تمام جهات می‌آیند، پس باید از مکانی که دور [[منظومه شمسی]] را فراگرفته است سرچشمه گرفته باشند. نظریهٔ «اورت» مورد قبول عده زیادی از [[ستاره‌شناسان]] قرار گرفت و پس از آن، این مکان «ابر اورت» نام گذاری شد. فاصله زیاد ابر اورت به نظر می رسد مرزهای [[منظومه شمسی]] باشد، جایی که تاثیرات گرانشی و فیزیکی [[خورشید]] به پایان می رسد.

ابر اورت در خارج [[کمربند کویيپر]] واقع شده و عرض آن از فاصله ۱۰۰ au از ما شروع شده و تا 100 هزار au یا [[واحد نجومی]] ادامه دارد، واز این رو آن سوی ابر اورت را باید میانهٔ راه میان [[خورشید]] و نزدیک‌ترین [[ستاره]]ها به ما مثلاً خانوادهٔ [[آلفا قنطورس]] به حساب آورد.

ابر اورت را دربردارندهٔ حدود 1 تریلیون جرم فضایی (که تا 10 تریلیون هم بیان شده) برآورد می‌کنند. این منطقه میلیاردها جرم یخی [[منظومه شمسی]] را در بردارد. گاهی عبور یک [[ستاره]] از نزدیکی منظومه شمسی، [[مدار]] این اجرام را مختل می کند و موجب می شود این اجرام به درون [[منظومه شمسی]] راه یابند و [[دنباله دار]]های بلند دوره را تشکیل دهند. این دنباله دار ها مدارهای بسیار بلندی دارند و فقط یک بار در [[منظومه شمسی]] دیده می شوند. بر خلاف آنها [[دنباله دار]]های کوتاه دوره، دوره تناوبی حداکثر برابر ٢٠٠ سال دارند و مدارهایشان منطبق بر صفحه [[مدار]] سایر سیارات [[منظومه شمسی]] است. درون ابر اورت، [[دنباله دارها]] ده ها میلیون کیلومتر از هم فاصله دارند. اثر گرانشی [[خورشید]] بر آنها بسیار کم است، به همین علت هر [[نیرو]]ی کمی، مانند عبور یک [[ستاره]] از نزدیکی آنها، ممکن است مدارشان را تغییر دهد و آنها را به داخل [[منظومه شمسی]] یا خارج آن، در [[فضای میان ستاره ای]]، بفرستد. این اتفاق به خصوص برای [[دنباله دارها]]ی مرزی ابر اورت بسیار رخ می دهد. نیروهای کشندی نیز در تغییر [[مدار]] [[دنباله دار ها]]ی ابر اورت نقش دارند. 
کل جرم دنباله دارهای ابر اورت [[تخمین]] زده می شود ٤٠ برابر [[جرم]] زمین باشد. این مواد از مکان های مختلفی از [[منظومه شمسی]] و همچنین از فواصل گوناگونی از [[خورشید]] آمده اند؛ این اختلاف، گوناگونی مواد شیمیایی تشکیل دهنده [[دنباله دار]] هارا نشان می دهد.
@@ سطر ۱: / سطر ۱: @@
-[[رده: علوم سیاره‌ای]][[پرونده:300px-Kuiper oort.jpg|چپ|قاب]]
+[[رده: علوم سیاره‌ای]]
 ابر اورت، ابرکروی بزرگی است که [[منظومه شمسی]] ما را پوشانده است.
-ابر اورت در خارج کمربند کایپر واقع شده و بر اساس نظریه یان اورت ستاره‌شناس هلندی، ابر اورت نام مکانی است که خیلی از[[دنباله‌دار]] از آن سرچشمه می‌گیرند.
-استدلال اوورت جنین بود: [[دنباله دار]]هایی که [[دوره تناوب]] [[مدار]]شان 20 سال یا بیشتر است از تمام جهات به سوی [[خورشید]] می آیند، بنابراین منبع شان می باید کره ای پیرامون خورشید باشد، و از آنجایی که مدار این دنباله دارها بسیار کشیده است، می‌توان نتیجه گرفت که این کره می باید بسیار دور باشد.
+این ابر را که تا فاصله تقریبا 50 هزار au از ما کشیده شده است، اولین بار [[اخترشناس]] هلندی، [[یان هنریک اورت]]، کشف کرد. بر اساس نظریه وی، ابر اورت نام مکانی است که خیلی از [[دنباله‌دار]]ها از آن سرچشمه می‌گیرند.یان هنریک اورت در سال ۱۹۵۰ میلادی اعلام کرد به این علت که دنباله‌دارها از تمام جهات می‌آیند، پس باید از مکانی که دور [[منظومه شمسی]] را فراگرفته است سرچشمه گرفته باشند. نظریهٔ «اورت» مورد قبول عده زیادی از [[ستاره‌شناسان]] قرار گرفت و پس از آن، این مکان «ابر اورت» نام گذاری شد. فاصله زیاد ابر اورت به نظر می رسد مرزهای [[منظومه شمسی]] باشد، جایی که تاثیرات گرانشی و فیزیکی [[خورشید]] به پایان می رسد.
+ابر اورت در خارج [[کمربند کویيپر]] واقع شده و عرض آن از فاصله ۱۰۰ au از ما شروع شده و تا 100 هزار au یا [[واحد نجومی]] ادامه دارد، واز این رو آن سوی ابر اورت را باید میانهٔ راه میان [[خورشید]] و نزدیک‌ترین [[ستاره]]ها به ما مثلاً خانوادهٔ [[آلفا قنطورس]] به حساب آورد.
+ابر اورت را دربردارندهٔ حدود 1 تریلیون جرم فضایی (که تا 10 تریلیون هم بیان شده) برآورد می‌کنند. این منطقه میلیاردها جرم یخی [[منظومه شمسی]] را در بردارد. گاهی عبور یک [[ستاره]] از نزدیکی منظومه شمسی، [[مدار]] این اجرام را مختل می کند و موجب می شود این اجرام به درون [[منظومه شمسی]] راه یابند و [[دنباله دار]]های بلند دوره را تشکیل دهند. این دنباله دار ها مدارهای بسیار بلندی دارند و فقط یک بار در [[منظومه شمسی]] دیده می شوند. بر خلاف آنها [[دنباله دار]]های کوتاه دوره، دوره تناوبی حداکثر برابر ٢٠٠ سال دارند و مدارهایشان منطبق بر صفحه [[مدار]] سایر سیارات [[منظومه شمسی]] است. درون ابر اورت، [[دنباله دارها]] ده ها میلیون کیلومتر از هم فاصله دارند. اثر گرانشی [[خورشید]] بر آنها بسیار کم است، به همین علت هر [[نیرو]]ی کمی، مانند عبور یک [[ستاره]] از نزدیکی آنها، ممکن است مدارشان را تغییر دهد و آنها را به داخل [[منظومه شمسی]] یا خارج آن، در [[فضای میان ستاره ای]]، بفرستد. این اتفاق به خصوص برای [[دنباله دارها]]ی مرزی ابر اورت بسیار رخ می دهد. نیروهای کشندی نیز در تغییر [[مدار]] [[دنباله دار ها]]ی ابر اورت نقش دارند.
-== کشف==
+کل جرم دنباله دارهای ابر اورت [[تخمین]] زده می شود ٤٠ برابر [[جرم]] زمین باشد. این مواد از مکان های مختلفی از [[منظومه شمسی]] و همچنین از فواصل گوناگونی از [[خورشید]] آمده اند؛ این اختلاف، گوناگونی مواد شیمیایی تشکیل دهنده [[دنباله دار]] هارا نشان می دهد.
-[[پرونده:4 dc08febfcab194aed2ada6677c525dc62.jpg|در این شکل اجزا [[منظومه شمسی]] دیده می‌شود ، این که ابراورت مرز[[ منظومه شمسی]] است یا نه هنوز معلوم نیست . نکته قابل توجه حجم بزرگی است که این ابر در منظومه شمسی اشغال کرده است .|چپ|قاب]]
-این ابر را که تا فاصله تقریبا 50 هزار Au از ما کشیده شده است، اولین بار [[ستاره‌شناس]] هلندی، [[یان هنریک اورت]]، کشف کرد. بر اساس نظریه وی، ابر اورت نام مکانی است که خیلی از [[دنباله‌دار]]ها از آن سرچشمه می‌گیرند.یان هنریک اورت در سال 1950 میلادی اعلام کرد به این علت که [[دنباله‌دار]]ها از تمام جهات می‌آیند، پس باید از مکانی که دور [[منظومه شمسی]] را فراگرفته است سرچشمه گرفته باشند. نظریهٔ «اورت» مورد قبول عده زیادی از [[ستاره‌شناس]]ان قرار گرفت و پس از آن، این مکان «ابر اورت» نام گذاری شد. فاصله زیاد ابر اورت به نظر می رسد مرزهای [[منظومه شمسی]] باشد، جایی که تاثیرات [[گرانش]]ی و فیزیکی [[خورشید]] به پایان می رسد.
-== ویژگی ها ==
-ابر اورت در خارج [[کمربند کوییپر]] واقع شده و عرض آن از فاصله ۱۰۰ au از ما شروع شده و تا 100 هزار au یا [[واحد نجومی]] ادامه دارد، واز این رو آن سوی ابر اورت را باید میانهٔ راه میان [[خورشید]] و نزدیک‌ترین [[ستاره]] ها به ما مثلاً خانوادهٔ [[آلفا قنطورس]] به حساب آورد.
-ابر اورت را دربردارندهٔ حدود 1 تریلیون جرم فضایی (که تا 10 تریلیون هم بیان شده) برآورد می‌کنند.
-== تشکیل دنباله دار های بلند دوره==
-این منطقه میلیاردها جرم یخی [[منظومه شمسی]] را در بردارد. گاهی عبور یک [[ستاره]] از نزدیکی منظومه شمسی، [[مدار]] این اجرام را مختل می کند و موجب می شود این اجرام به درون [[منظومه شمسی]] راه یابند و [[دنباله دار]]های بلند دوره را تشکیل دهند. این [[دنباله‌دار]] ها [[مدار]]های بسیار بلندی دارند و فقط یک بار در [[منظومه شمسی]] دیده می شوند. بر خلاف آنها [[دنباله دار]]های کوتاه دوره، دوره تناوبی حداکثر برابر ٢٠٠ سال دارند و [[مدار]]هایشان منطبق بر صفحه [[مدار]] سایر سیارات [[منظومه شمسی]] است. درون ابر اورت، [[دنباله‌دار]] ها ده ها میلیون کیلومتر از هم فاصله دارند. اثر [[گرانش]]ی [[خورشید]] بر آنها بسیار کم است، به همین علت هر [[نیرو]]ی کمی، مانند عبور یک [[ستاره]] از نزدیکی آنها، ممکن است [[مدار]]شان را تغییر دهد و آنها را به داخل [[منظومه شمسی]] یا خارج آن، در [[فضای میان ستاره ای]]، بفرستد. این اتفاق به خصوص برای [[دنباله‌دار]]های مرزی ابر اورت بسیار رخ می دهد. نیروهای کشندی نیز در تغییر [[مدار]] [[دنباله‌دار]] های ابر اورت نقش دارند.
-کل جرم [[دنباله‌دار]]های ابر اورت تخمین زده می شود 40 برابر [[جرم]] زمین باشد. این مواد از مکان های مختلفی از [[منظومه شمسی]] و همچنین از فواصل گوناگونی از [[خورشید]] آمده اند؛ این اختلاف، گوناگونی مواد شیمیایی تشکیل دهنده [[دنباله دار]] هارا نشان می دهد.
-== منابع ==
-*ویکی پدیا فارسی