ابر های ماژلانی: تفاوت بین نسخه‌ها

ابر ماژلانی بزرگ و ابر ماژلانی کوچک در واقع دو کهکشان در همسایگی کهکشان ما یعنی کهکشان راه شیری هستند که به دلیل واقع شدن در نمیکره جنوبی آسمان، در نیمکره شمالی قابل رویت نیستند.

در سال 1519 فردیناند ماژلان که یک دریانورد پرتغالی بود به این دو "ابر" اشاره کرد و به همین دلیل این نام بر این کهکشان ها اطلاق می شود. البته حدود 500 سال قبل، عبدالرحمن صوفی منجم ایرانی در سال 964 میلادی این ابرها را رصد نموده و با نام البکر در فهرست خود به ثبت رسانده است. این دو کهکشان عضو خوشه محلی (گروه محلی)کهکشان ها هستند.

ابر ماژلانی بزرگ

کهکشانی که از همه به ما نزدیکتر است ابر بزرگ ماژلان است که فاصله آن کمتر از 150000 سال نوری است و با چشم برهنه در صورت فلکی ماهی طلایی نزدیک قطب جنوب سماوی دیده می شود . به لحاظ شکل یک بیضی نا منظم است . ابعاد آن به لحاظ اندازه در حدود 12 درجه در 4 درجه است . طول قطر بزرگ آن 30000 سال نوری است .

ابر بزرگ ماژلان حاوی اجرام بسیار بزرگ و قابل توجهی است.از آن جمله در حدود 1500متغیر قیفاووسی ، بیش از یک صد چشمه قوی و مجزای رادیویی و نیز سحابی بزرگ حلقه زده که نان دیگرش ماهی طلایی_30 (30_Doradus)شایسته توجه است. ماهی طلایی_30 بزرگ ترین سحابی گازی و بسیار بزرگ تر ازسحابی چبار است.روشنایی فوق العاده آن بسی آشکار تر میبود اگر در کهکشان ما جای می داشت.در واقع اگر ماهی طلایی_30 به فاصله جبار از ما می بود 30 بار روشن تر از شعرای یمانی به نظر می رسید.