ابر های ماژلانی

از ویکی نجوم
پرش به: ناوبری، جستجو
ابر ماژلانی بزرگ و ابر ماژلانی کوچک در واقع دو کهکشان در همسایگی کهکشان ما هستند که به دلیل واقع شدن در نمیکره جنوبی آسمان، در نیمکره شمالی قابل رویت نیستند.
پرونده:Magellanic Clouds ― Irregular Dwarf Galaxies .jpg
Magellanic Clouds ― Irregular Dwarf Galaxies

در سال 1519 فردیناند ماژلان که یک دریانورد پرتغالی بود به این دو "ابر" اشاره کرد و به همین دلیل این نام بر این کهکشان ها اطلاق می شود. این دو کهکشان عضو گروه محلی کهکشانها هستند.

ابر ماژلانی کوچک یک کهکشان کوتوله است که فاصله تخمینی آن حدود 190،000 سال نوری تخمین زده شده و با چشم برهنه در صورت فلکی توکان ، نزدیک قطب جنوب سماوی دیده می‌شود. البته قطر این کهکشان فقط نصف قطر ابر ماژلانی بزرگ است. باید به یاد داشت که مطالعه قیفاووسیهای این کهکشان توسط خانم هنریتا لویت از رصد خانه کالج هاروارد در سال 1912 به کشف منحنی دوره تناوب - قدر مطلق انجامید. این ابر شامل تعداد زیادی ستاره کم سو از قدر 11 تا کم سوترین ستارگان شناخته شده است. علاوه بر این یک یا چند منبع تابش پرتو ایکس نیز دارد. سرعت دور شدن ابر ماژلانی کوچک به اندازه قابل ملاحظه‌ای کمتر از سرعت ابر ماژلانی بزرگ و تقریبا برابر 160 کیلومتر در ثانیه است. ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک را اغلب اوقات ‏، اقمار کهکشان ما به شمار می‌آورند.

نزدیک ترین کهکشان نامنظم به ما ، ابر ماژلانی بزرگ است که فاصله آن کمتر از 150،000 سال نوری است. با چشم برهنه در صورت فلکیماهی طلایی نزدیک به قطب جنوب سماوی دیده می‌شود. به لحاظ شکل بیضوی نامنظم است. ابعاد آن به چشم ‏‏، در حدود 12 درجه در 4 درجه است. درواقع طول قطر بزرگ آن 30،000 سال نوری است. ابر ماژلانی بزرگ اجرام جالب توجه زیادی را شامل می‌شود.از آن جمله در حدود 1500 متغیر قیفاووسی بیش از یکصد چشمه قوی و مجزای رادیویی و نیز سحابی بزرگ حلقوی که نام دیگرش 30-ماهی طلایی است، قابل توجهند.