در حال ویرایش اختروش




اختروَش یا کوازار ( Quasar ) از دو کلمه Quasi و stellar تشکیل شده که برخی از دورترین اجرامی هستند که در جهان شناخته شده اند و به عنوان شبه ستاره یا اختروش نامیده می شوند و به صورت منابع نقطه ای نور و امواج رادیویی که انتقال به سرخ زیادی دارند پدیدار می شوند . 

انتقال به سرخ بالای اختروش ها نشان می دهد که آنها با سرعتی نزدیک به سرعت نور از ما دور می شوند ، اگر این سرعت دور شدن به دلیل انبساط عالم باشد نشانه این است که اجرام از ما بسیار دور هستند پس اختروش ها باید متعلق به جهان آغازین باشند و چون می توانیم آنها را از فاصله بسیار دور ببینیم باید بارها درخشانتر از کهکشانهای عادی باشند.




انرژی که یک اختروش گسیل می کند 10 به توان 40 وات تخمین زده شده که در برخی از این اجرام این انرژی در یک بازه زمانی از روزها تا سالهل تغییر می کند ، در بعضی دیگر انرژی به صورت جهش فورانهای ماده دیده می شود . 

اخترفیزیک دانان تصور می کنند این اجسام اسرار آمیز ممکن است شکل ابتدایی کهکشانها باشند . تعدادی از اختروشها به کهکشانهای فعال ( active galaxies ) شباهت دارند ، کهکشانهایی که به ما نزدیک ترند ، درخشندگی زیادی دارند سریعا تغییر می کنند و تشعشعات فراوانی از هسته خود ساطع می کنند . 

ممكن است كه اختروش ها سیاهچاله های پرجرمی در مرکز خود داشته باشند و این منبع عظیم انرژی از بلعیدن ستاره های اطراف ایجاد شده باشد و به طور ساده یک کهکشان جوان در مراحل اولیه تکامل جهان باشند