در حال ویرایش اسپوتنیک 1
هشدار: شما وارد نشدهاید. نشانی آیپی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایشهایتان به نام کاربریتان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.
این ویرایش را میتوان خنثی کرد.
لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | |||
==کلیات== | ==کلیات== | ||
− | |||
اسپوتنیک 1، نخستین [[ماهواره]] جهان در 4 اکتبر 1957 '''توسط اتحاد جماهیر شوروی''' به [[فضا]] پرتاب شد. پرتاب اسپوتنیک-۱ به مدار [[زمین]] آغازگر عصر فضا و [[مسابقه فضایی]] بود. | اسپوتنیک 1، نخستین [[ماهواره]] جهان در 4 اکتبر 1957 '''توسط اتحاد جماهیر شوروی''' به [[فضا]] پرتاب شد. پرتاب اسپوتنیک-۱ به مدار [[زمین]] آغازگر عصر فضا و [[مسابقه فضایی]] بود. | ||
سطر ۱۱: | سطر ۹: | ||
ماهواره اسپوتنیک-۱ توسط موشک ماهوارهبر آر-۷ به مدار زمین پرتاب شد. | ماهواره اسپوتنیک-۱ توسط موشک ماهوارهبر آر-۷ به مدار زمین پرتاب شد. | ||
پرتاب اسپوتنیک-۱ چه به لحاظ علمی و چه از نظر سیاسی یکی از مهمترین رویدادهای قرن بیستم محسوب میشود. مطالعه [[امواج رادیویی]] دریافتی از اسپوتنیک در زمین، اطلاعات زیادی را در مورد حرکت امواج رادیویی در [[یونوسفر]] برای دانشمندان فراهم آورد. همچنین با اندازهگیری کاهش سرعت مداری اسپوتنیک-۱ به خاطر اصطکاک با لایههای فوقانی اتمسفر زمین، پژوهشگران برای نخستین بار توانستند چگالی لایههای فوقانی [[اتمسفر]] [[زمین]] را با دقت بالایی تخمین بزنند. مجله نیوساینتیست در مقالهای در سپتامبر ۲۰۰۷، پرتاب اسپوتنیک را به دلیل شتاب دادن به سرمایهگذاریهای بینالمللی در زمینه دانش و فنآوری، به عنوان بزرگترین عامل توسعه دانش در تاریخ بشر برشمرده است. | پرتاب اسپوتنیک-۱ چه به لحاظ علمی و چه از نظر سیاسی یکی از مهمترین رویدادهای قرن بیستم محسوب میشود. مطالعه [[امواج رادیویی]] دریافتی از اسپوتنیک در زمین، اطلاعات زیادی را در مورد حرکت امواج رادیویی در [[یونوسفر]] برای دانشمندان فراهم آورد. همچنین با اندازهگیری کاهش سرعت مداری اسپوتنیک-۱ به خاطر اصطکاک با لایههای فوقانی اتمسفر زمین، پژوهشگران برای نخستین بار توانستند چگالی لایههای فوقانی [[اتمسفر]] [[زمین]] را با دقت بالایی تخمین بزنند. مجله نیوساینتیست در مقالهای در سپتامبر ۲۰۰۷، پرتاب اسپوتنیک را به دلیل شتاب دادن به سرمایهگذاریهای بینالمللی در زمینه دانش و فنآوری، به عنوان بزرگترین عامل توسعه دانش در تاریخ بشر برشمرده است. | ||
− | + | ||
==مشخصات فیزیکی== | ==مشخصات فیزیکی== | ||
سطر ۱۷: | سطر ۱۵: | ||
زیر نظر داشتن فشار گاز نیتروژن درون ماهواره به دانشمندان امکان میداد که از برخورد احتمالی خرده[[شهاب سنگ]]ها به اسپوتنیک-۱ مطلع شوند. در صورتی که چنین برخوردی باعث سوراخ شدن دیواره ماهواره میشد، افت فشار گاز را درپی میداشت. چنین حادثهای در طول ۲۲ روز اول پرتاب اسپوتنیک رخ نداد، و بدین ترتیب نگرانی از وجود خرده شهاب سنگهای مرگبار در مدار زمین از میان رفت. | زیر نظر داشتن فشار گاز نیتروژن درون ماهواره به دانشمندان امکان میداد که از برخورد احتمالی خرده[[شهاب سنگ]]ها به اسپوتنیک-۱ مطلع شوند. در صورتی که چنین برخوردی باعث سوراخ شدن دیواره ماهواره میشد، افت فشار گاز را درپی میداشت. چنین حادثهای در طول ۲۲ روز اول پرتاب اسپوتنیک رخ نداد، و بدین ترتیب نگرانی از وجود خرده شهاب سنگهای مرگبار در مدار زمین از میان رفت. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
بدنه اصلی ماهواره به صورت دو نیمکره به ضخامت ۲ میلیمتر ساخته شده بود که توسط ۳۶ پرچ کاملا به هم متصل شده بودند. این دو نیمکره توسط یک پوسته خارجی صیغل داده شده از جنس آلیاژ آلومینیوم-منیزیوم-تیتانیوم و به ضخامت یک میلیمتر محافظت میشد. همچنین دو جفت آنتن مخابراتی با زاویه ۳۵ درجه نسبت به محور افقی ماهواره روی بدنه اسپوتنیک نصب شده بود. | بدنه اصلی ماهواره به صورت دو نیمکره به ضخامت ۲ میلیمتر ساخته شده بود که توسط ۳۶ پرچ کاملا به هم متصل شده بودند. این دو نیمکره توسط یک پوسته خارجی صیغل داده شده از جنس آلیاژ آلومینیوم-منیزیوم-تیتانیوم و به ضخامت یک میلیمتر محافظت میشد. همچنین دو جفت آنتن مخابراتی با زاویه ۳۵ درجه نسبت به محور افقی ماهواره روی بدنه اسپوتنیک نصب شده بود. | ||
− | + | ||
− | |||
==سرانجام== | ==سرانجام== | ||
ارسال پیامهای رادیویی از ماهواره اسپوتنیک-۱ به مدت ۲۲ روز و تا خالی شدن باتریهای آن ادامه داشت. سرانجام ماموریت اسپوتنیک-۱ پس از سه ماه و طی مسافتی بیش از ۶۰ میلیون کیلومتر در [[مدار]] زمین، در تاریخ ۱۴ دی ۱۳۳۶ (۴ ژانویه ۱۹۵۸) با سقوط آن به جو زمین به پایان رسید و در اثر اصطکاک شدید با اتمسفر سوخت و از بین رفت. | ارسال پیامهای رادیویی از ماهواره اسپوتنیک-۱ به مدت ۲۲ روز و تا خالی شدن باتریهای آن ادامه داشت. سرانجام ماموریت اسپوتنیک-۱ پس از سه ماه و طی مسافتی بیش از ۶۰ میلیون کیلومتر در [[مدار]] زمین، در تاریخ ۱۴ دی ۱۳۳۶ (۴ ژانویه ۱۹۵۸) با سقوط آن به جو زمین به پایان رسید و در اثر اصطکاک شدید با اتمسفر سوخت و از بین رفت. | ||
− | == | + | ==منابع== |
[http://fa.wikipedia.org/wiki/ ویکی پدیا فارسی] | [http://fa.wikipedia.org/wiki/ ویکی پدیا فارسی] | ||
+ | [[رده:فناوری فضايی]] |