انسلادوس

از ویکی نجوم
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۲۰:۰۷ توسط هانيه اميري (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')
پرش به: ناوبری، جستجو

انسلادوس

انسلادوس (ɛnˈsɛlədəs یونانی Εγκέλαδος), ششمین ماه بزرگ زحل است و در سال ۱۷۸۹ و توسط ویلیام هرشل کشف شد. کاوشگرهای ویجر در دهه ۱۹۸۰ بر روی سطح آن یخ یافتند.انسلادوس فقط ۵۰۰ کیلومتر دارد و تمام پرتوهای تابیده شده از خورشید را باز می‌تاباند. سن انسلادوس ۱۰۰ میلیون سال تخمین زده شده‌است.

از سال ۲۰۰۵ میلادی بشر از وجود یخ‌فشان‌های مرموز در انسلادوس آگاه شده‌است مدارگرد آمریکایی کاسینی برای نخستین بار در ژوئن ۲۰۰۵ موفق به مشاهده یخ‌فشان‌های عظیم نیم‌کره جنوبی انسلادوس شد. هرچند هنوز خاستگاه چنین پدیده‌ای به درستی مشخص نشده، اما به احتمال زیاد این فوران‌ها ریشه در لایه‌ای درونی از آب مایع دارند.

دانشمندان حدس می‌زنند که فشار گرانشی اعمال شده از جانب زحل، درون خاموش این قمر را بار دیگر زنده ساخته و بدین واسطه بخشی از اقیانوس زیرسطحی و یخ‌بسته انسلادوس را ذوب کرده‌باشد.

نام تعدادی از عوارض سطحی این قمر بدین ترتیب است:

علی بابا،دلیله،دنیازاد،شهرآزاد،شهریار،سندباد،دیار،سراندیب وسمرقند.


انسلادوس
پرونده:Titan and Enceladus.jpg
گذر انسلادوس از مقابل تایتان، تصویر از کاوشگر کاسینی


پرونده:Enceladus from Voyager.jpg
تصویر گرفته شده از انسلادوس به وسیله وویجر2 در سال 1981
پرونده:Enceladus Earth Comparison at 29 km per px.png
مقایسه اندازه انسلادوس و زمین


عناصر حیات در انسلادوس

انشمندان زمانی نظریات اجمالی خود را را جع به زمین شناسی انسلادوس ارائه کردند که ویجر 2 در آگوست 1981 از فراز این قمر عبور کرد . اما این نظریات کاملا اشتباه و بی اساس از آب در آمد زیرا موقعیت ویجر در آن هنگام طوری بود که تنها قسمت صاف و صیقلی انسلادوس به تصویر کشیده شده بود و دانشمندان تصور کردند که آخرین فعالیت های درونی این قمر مربوط به 100 میلیون سال قبل می شود.اما هیچ یک از دانشمندان نتوانستند توضیح دهند که چگونه این قمر کوچک با قطری معادل 314 مایل توانسته گرمای لازم برای ذوب شدن بدست آورد تا چنین سطح صافی داشته باشد.

پس از ویجر ، انسلادوس برای مدت ها به مشکلی غیر قابل حل برای دانشمندان تبدیل شده بودتا اینکه امسال کاسینی دوربین های قدرتمند خود را برروی آن متمرکز کرد و پس از بررسی نتایج کار کاسینی دانشمندان به این نتیجه رسیدند که احتمالا این قمر کوچک اتمسقری از بخار آب ، کمی نیتروژن ، کربن دی اکسید و دیگر مولکول های آلی دارد که این اتمسفر در قطب جنوب انسلادوس بسیار غلیظ تر است در واقع قطب جنوب آن یک لکه داغ است که دما ای معادل183- در جه سانتی گراد دارد که در مقایسه با دمای مورد انتظار 203- بسیار گرم تر است در نتیجه قطب جنوب انسلادوس یک بستر گرم برای فعالیت های زمین شناسی محسوب می شود . این منطقه از قطب جنوب توسط شکاف های موازی به طول 81 مایل و پهنای 25 مایل بریده شده است این شکاف ها که به نوار ببر (tiger stripes )معروفند بخار آب و ذرات ریز یخ را از خود به صورت آبفشان و آتشفشان های یخی به بیرون میریزند که به نظر می رسد قدمت این فعالیت ها مربوط به 1000 سال پیش باشد.

هرچند کاسینی تا کنون نتوانسته در تصاویر خود این آبفشان ها و یا آتشفشان های یخی را آشکار کند اما دریاچه های آمونیاک و بخار آب خالص موجود در انسلادوس نشانه هایی از وجود چنین آب فشان ها و آتشفشان هایی از آب خاص برروی روی انسلادوس است . این مواد یخی احتمالا منبع اصلی تجدید ذرات حلقه E زحل می باشد . دانشمندان احتمال می دهند این گونه فعالیت های ژئو فیزیکی بوسیله آب مایع جاری در زیر سطح انسلادوس بوجود آمده باشد .دانشمندان توانسته اند مواد آلی شامل کربن ، کربن دی اکسید و دیگر مشتقات کربن مانند اتان ، متان و اتیلن را در نوار ببر پیدا کننداما هنوز تنوانسته اند با استفاده از طیف سنجی در نور مرئی و مادون قرمز نیتروژن موجود بر انسلادوس را آشکار کنند .

به عقیده دانشمندان متان موجود در انسلادوس به هنگام تشکیل منظومه شمسی در داخل آن حبس شده و اکنون از هواکش هایموجود در نوار ببر خارج می شود .دانشمندان امیدوارند در تلاش های بعدی کاسینی نیتروژن موجود برروی انسلادوس را نیز آشکار کنند.زیرا مواد آلی به همراه آب و نیتروژن می توانند ساختمان بنیادی حیات را شکل دهند.

به گفته رابرت برون از پژوهشگران پروژه کاسینی آنچه در انسلادوس رخ می دهد هنوز برای ما واضح نیست اما بی شک انسلادوس هم مانند مرخ و اروپا(قمر مشتری) از گزینه های جستوجوی حیات در آینده محسوب می شود.


اقیانوسی در زیر پوسته ی یخی انسلادوس

پرونده:Enceladus geysers.jpg
تصویری از انسلادوس(گرفته شده توسط کاوشگر کاسینی)،مجموعه ای از فوران های مجزا را نشان می دهد که شامل یخ و گاز در حال گریز از سطح هستند.ارتفاع این فوران ها به صدها کیلومتر می رسد(برای مقایسه قمر انسلادوس فقط 500 کیلومتر قطر دارد).
  • سفینه ی فضایی کاسینی [متعلق به ناس ا] توانسته فوران هایی از مواد را در قمر کوچک و یخی زحل ثبت کند .
  • این مواد شامل بخار آب، ذرات یخ و برخی مولکول های گازی همچون می باشند .
  • قطعات یخی یکی از حلقه های زحل از همین فوران ها تأمین می شود .
  • در برخی از این ذرات یخ پرت شده به بیرون از پوسته ی انسلادوس نمک مشاهده شده، که ممکن است نشانه ی وجود اقیانوسی در زیر پوسته باشد .


چه فرآیندی باعث این فوران ها می شود؟

راست:ممکن است انسلادوس دارای اقیانوسی از آب شور در زیر پوسته یخی خود باشد. چپ:دیواره های شکاف های یخی تصعید یا ذوب شوند و یخ از طریق این منافذ به فضای بیرون راه پیدا کند.
  • ممکن است این مواد از اقیانوس و یا دریاچه ی آب شور در زیر پوسته به درون ترک ها نفوذ کرده و با فوران به خارج از پوسته پرت شده باشند .
  • همچنین این پدیده ممکن است از تصعید یا ذوب یخ در طول ترک ها به وجود آمده باشد . در این شرایط، بخار آب و ذرات یخ از لای شکاف ها به بیرون فرار خواهند کرد.
  • بسیاری از دانشمندان مدل اقیانوس را متقاعد کننده می دانند، امّا برخی ترکیبی از دو مدل پیشنهادی را محتمل ارزیابی می کنند .



منبع

  • ویکی پدیافارسی [۱]
  • پارس اسکای [۳]
  • اکتشافات سیاره شناسی [۴]