باد خورشیدی

از ویکی نجوم
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۵۶ توسط هانيه اميري (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - 'ستاره‌' به 'ستاره')
پرش به: ناوبری، جستجو
این یک نوشتار خرد است . با ویرایش آن ما را در پیشبرد اهداف ویکی نجوم یاری نمایید .
E e8 852073623338199351122071111159249197236.jpg

موادی که بیشتر پروتون و الکترون اند و از خورشید به فضا جریان دارند. خورشید به طور عادی در هر ثانیه میلیونها تن از جرم خود را به علت باد خورشیدی از دست می‌دهد.

ذرات بنیادی که به زمین برخورد می‌کنند، هم از خورشید و هم از بیرون از منظومه شمسی سرچشمه می‌گیرند. ذرات باردار، عمدتاً متشکل از پروتون، الکترون و ذرات آلفا (هسته هلیوم)، به صورت پیوسته به بیرون از خورشید جریان دارند. در فاصلة زمین از خورشید، سرعت این باد خورشیدی بین 300 تا 500 کیلومتر بر ثانیه است. ذرات با میدان مغناطیسی خورشید برهم‌کنش می‌کنند. شدت میدان مغناطیسی خورشید در فاصله زمین، حدود یک‌هزارم میدان زمین است. ذراتی که از بیرون منظومه شمسی می‌آیند، پرتوهای کیهانی نام دارند.

تاج بسیار داغ خورشید در فضا منتشر و دائم در آن گسترده می‌شود. به جریان گازهای تاج خورشید در فضا، بادهای خورشیدی می‌گویند. چگالی این بادها در نزدیکی خورشید تقریبا بین 10 تا 100 ذره در هر سانتیمتر مکعب است. باد خورشیدی با سرعتی معادل صدها کیلومتر در ثانیه از خورشید به هر سو می‌وزد. در فواصل زیادی از خورشید یعنی فراتر از مدار پلوتون، از سرعت این باد که مافوق صوت است کاسته می‌شود و با گازهای میان‌ستارهای ترکیب می‌گردد. بادهای خورشیدی به شکل یک حباب بزرگ شبیه به قطره‌ی اشک به نام هلیوسفر در فضای میان‌سیاره‌ای گسترده شده است. خورشید و همه‌ی سیاره‌های آن درون هلیوسفر قرار گرفته‌اند. فراتر از مدار پلوتون، دورترین سیاره از خورشید، هلیوسفر به گازها و غبارهای میان‌ستارهای می‌پیوندد. گرچه اتم‌های موجود در فضای میان‌ستارهای می‌توانند در این حباب نفوذ نمایند، اما در واقع می‌توان گفت که همه مواد تشکیل‌دهنده‌ی هلیوسفر از خود خورشید ناشی می‌شود.

منابع

  • کتاب نجوم به زبان ساده
  • کتاب مبانی ستارهشناسی (ترجمه کتاب Fundamental Astronomy)/ مؤلفان: هانو کارتونن و همکاران/ مترجم: غلامرضا شاه‌علی/ انتشارات شاه‌چراغ شیراز[۱]
  • شناخت فضا و منظومه شمسی/ گزیده مقالات ناسا/ مترجم:الهام سجادی‌فر