هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.
این ویرایش را میتوان خنثی کرد.
لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی |
متن شما |
| سطر ۴: |
سطر ۴: |
| | '''تکامل ستارگان ( Stellar evolution)''' روندی است که یک [[ستاره]] در طول عمر خود طی میکند. روند تغییرات یک [[ستاره]] نسبت به عمر یک انسان بسیار کند است و به همین علت محققان [[اختر فیزیک]] از طریق مطالعهٔ ساختار ستارگان و مدل‌سازی کامپیوتری چنین پیش بینی‌هایی می‌کنند. | | '''تکامل ستارگان ( Stellar evolution)''' روندی است که یک [[ستاره]] در طول عمر خود طی میکند. روند تغییرات یک [[ستاره]] نسبت به عمر یک انسان بسیار کند است و به همین علت محققان [[اختر فیزیک]] از طریق مطالعهٔ ساختار ستارگان و مدل‌سازی کامپیوتری چنین پیش بینی‌هایی می‌کنند. |
| | | | |
| − | سرگذشت یک [[ستاره]] را میتوان به اختصار چنین تعریف کرد گر چه این سرگذشت در حال حاضر منطقی و کامل به نظر می رسد، ولی تحقیقات آینده ممکن است قسمت هایی از آن را تغییر دهد. زندگی یک ستاره را میتوان به شش دوره تقسیم کرد: | + | سرگذشت یک [[ستاره]] را می توان به اختصار چنین تعریف کرد گر چه این سرگذشت در حال حاضر منطقی و کامل به نظر می رسد، ولی تحقیقات آینده ممکن است قسمت هایی از آن را تغییر دهد. زندگی یک ستاره را میتوان به شش دوره تقسیم کرد: |
| | | | |
| | 1. تولد ( تراکم موضعی ماده [[سحابی]] ) | | 1. تولد ( تراکم موضعی ماده [[سحابی]] ) |
| سطر ۵۰: |
سطر ۵۰: |
| | | | |
| | | | |
| − | == مراحل پایانی تحول ستاره ای == | + | == پختگی (غول های سرخ) == |
| | + | وقتی هیدروژن هسته ستاره تمام می شود، ستاره باز به چشمه دیگر انرژی، یعنی [[گرانش]] روی می آورد. هسته شروع به انقباض می کند و داغ تر می شود.در نتیجه سه چیز روی می دهد: |
| | + | #دما در بیرون قسمت مرکزی به اندازه ای می شود که گداخت هیدروژن به هلیوم در آنجا امکان پذیر می گردد. |
| | + | #لایه های خارجی ستاره منبسط می شوند و ستاره تبدیل به غول می شود. |
| | + | #دمای سطحی ستاره کاهش می یابد و ستاره، بسته به جرمش، [[غول سرخ|غول یا ابرغول سرخ]] می شود. |
| | | | |
| − | <br/>
| + | برای ستاره ای چون [[خورشید]]، این جریان ممکن است بیلیون ها سال دوام آورد. در این مرحله شعاع آن ممکن است پنجاه برابر شود و دمای سطحی تا حدود 3،000 درجه کلوین کاهش یابد. |
| − | پس از اتمام مرحله ی رشته ی اصلی تحول ستاره ای ، یک رشته پیچیده از مراحل تحولی روی میدهند که ممکن است شامل سوختن هسته ای در هسته های ستارگان همراه با سوختن هسته ای در پوسته های جرمی هم مرکز باشد .در زمان های متفاوت ، سوختن هسته ای و یا سوختن هسته ای در پوسته های جرمی ممکن است متوقف شود ، که با دست بردن در ساختار ستاره ای همراه است . این تنظیمات ممکن است شامل انبساط یا انقباض هسته یا پوش و ایجاد مناطق همرفتی گسترده باشند . همانطور که به مراحل نهایی تحول ستاره ای نزدیک میشویم ، از دست دادن جرم از سطح نیز نقش مهمی در تعیین سرنوشت نهایی ستاره بازی میکند .
| |
| | | | |
| − | زمانی که هیدروژن سوزی در هسته ی ستاره متوقف میشود ، مرحله نهایی تحول رشته اصلی روی میدهد ، در مورد ستاره ای با جرم خورشید ، هسته شروع به انقباض میکند در حالی که پوسته ی هیدروژن سوزی ضخیم به مصرف سوخت قابل دسترس ادامه میدهد . با افزایش دما در پوسته ناشی از انقباض هسته ، پوسته در واقع انرژی بیشتری از آنچه هسته روی رشته ی اصلی تولید کرده تولید میکند ، و سبب افزایش تابندگی میگردد ، پوش کمی منبسط میشود ، دمای موثر کاهش می یابد . همان طورکه پوسته به مصرف هیدروژنی که در پایه پوش ستاره قابل دسترس است ادامه میدهد ، جرم هسته هلیومی به طور پیوسته افزایش می یابد و تقریبا هم دما میشود تا جایی که به حد شونبرگ چاندراسکار میرسیم و هسته به سرعت منقبض میشود ، و سبب میشود تحول بسیار سریع تر از مقیاس زمانی کلوین - هلمهوتز پیش برود . انرژی گرانشی آزاد شده توسط هسته در حال انقباض مجددا سبب انبساط پوش ستاره ای می گردد و دمای موثر پایین می آید و منجر به تحول رو به قرمز بر روی نمودار H -R میشود . این مرحله تحولی به عنوان شاخه زیر غول (SGB) شناخته میشود .
| + | این جریان بر روی [[نمودار هرتسپرونگ-راسل]] با خطی به سمت راست و رو به بالا از نقطه جدایی از رشته اصلی، مشخص می شود. |
| | | | |
| − | همان طور که هسته متراکم میشود به دلیل آزاد شدن انرژی پتانسیل گرانشی ، مجددا یک شیب دمایی غیر صفر ایجاد میشود .در همان زمان دما و چگالی پوسته در حال هیدروژن سوزی افزایش می یابد ، و اگرچه پوسته به طور قابل توجهی نازک میشود ، اما آهنگ تولید انرژی توسط پوسته به سرعت افزایش می یابد .یک بار دیگر پوش ستاره ای منبسط میشود ، و مقداری از انرژی آزاد شده توسط پوسته را قبل از اینکه به سطح برسد جذب میکند . با انبساط پوش ستاره ای و کاهش دمای موثر ، کدری شید سپهر ناشی از سهم اضافی یون هیدروژن منفی افزایش می یابد ، در نتیجه برای هر دو ستاره با جرم کم و جرم متوسط یک منطقه همرفت در نزدیکی سطح ایجاد میشود .همان طور که تحول پیش میرود پایه ی منطقه همرفت به داخل عمق ستاره گسترش می یابد . با شیب دمایی تقریبا بی دررو مربوط به همرفت در سراسر داخل ستاره ، و بهره انرژی که تا سطح منتقل میشود ، ستاره در امتداد شاخه غول قرمز (RGB) نمودار H-R به سرعت بالا می رود .
| |
| | | | |
| | == کهولت (متغیرها) == | | == کهولت (متغیرها) == |
