|
|
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| | [[پرونده:Triton moon mosaic Voyager 2 (large).jpg|300px|بندانگشتی|نیم‌کره جنوبی بزرگنرین قمر نپتون، به نام تریتون، در تصویر ویجر 2 در سال 1989.]] | | [[پرونده:Triton moon mosaic Voyager 2 (large).jpg|300px|بندانگشتی|نیم‌کره جنوبی بزرگنرین قمر نپتون، به نام تریتون، در تصویر ویجر 2 در سال 1989.]] |
| | | | |
| | + | این قمر که در سال 1846 به وسیله ویلیام راسل کشف گردیده و از ماه زمین کمی کوچکتر است،سیمایی بس پیچیده و بغرنج دارد.سطح آن که از برف و یخ پوشیده شده،از زمان پیدایش تاکنون ظاهرا دستخوش دگرگونی نشده است،تریتون قمر شگفتی است،زیرا برعکس دیگر قمر های منظومه شمسی حرکت پس رونده دارد و بر خلاف جهت چرخش نپتون گردش می کند و مدار آن نسبت به سطح نیمگان نپتون متمایل است. |
| | | | |
| − |
| |
| − | '''تریتون''' (به انگلیسی: Triton) بزرگترین ماه طبیعی [[نپتون]] است و در ۱۰ اکتبر ۱۸۴۶ توسط [[ویلیام لازر]] کشف شد.
| |
| − |
| |
| − | ==مشخصات ظاهری==
| |
| − | تریتون تنها قمر [[منظومه شمسی]] است که مدار آن مخالف مدار سیاره‌است.
| |
| − |
| |
| − | این قمر ۲۷۰۰ کیلومتر قطر دارد و به همین دلیل هفتمین قمر بزرگ منظومه شمسی است.
| |
| − |
| |
| − | ==دما==
| |
| − | حتی [[اروپا]] و [[انسلادوس]] سرد با میانگین دمای سطحی حدود ۱۰۰ و ۷۵ درجه کلوین (۱۷۳- و ۱۹۸- درجه سانتی‌گراد)، در مقایسه با بزرگترین قمر نپتون، تریتون، با دمایی حدود ۴۰ درجه [[کلوین]] (۲۳۰- درجه سانتی‌گراد)، بهشتی معتدل محسوب می‌شوند.
| |
| − | ==سطح قمر==
| |
| − | سطح تریتون توسط یخ‌های عجیب و خوش‌رنگی که مخلوطی از آب، [[نیتروژن]] و [[متان]] است، منجمد شده‌است. با این وجود، چنین دنیای یخ‌زده‌ای به طرز شگفت‌آوری زنده‌است. چشمه‌های آب گرم هنگامی‌که نور خورشید رسوبات فرار نیتروژن را تبخیر می‌کند، در سطح این قمر فوران می‌کنند. در نتیجه اتمسفر رقیقی از نیتروژن شکل می‌گیرد که با ایجاد ابرهایی در آسمان این قمر، الگویی شبیه تغیییرات فصلی را در تریتون شکل می‌دهد. مانند اروپا و انسلادوس، تریتون نیز سطحی صاف با تعداد اندکی دهانه‌ی آتشفشانی دارد. چنین سیمای صافی نشان می‌دهد که این قمر بسیار جوان است و احتمالا در مقایسه با ماه پیر زمین با بیش از ۴ میلیارد سال سن، کمتر از ۱۰ میلیون سال عمر دارد. تصور می‌شود که چشمه‌های جوان سطح تریتون، در واقع آتشفشان‌هایی هستند که گدازه سردی از آب و آمونیاک مایع را به بیرون پرتاب می‌کند. در نتیجه انجماد این فوران‌ها، سطح قمر به طور پیوسته با یخ تازه پوشانده می‌شود که نشانه‌های گذر عمر را از سطح تریتون پاک می‌کند.
| |
| − |
| |
| − | ==نپتون و تریتون==
| |
| − | این احتمال وجود دارد که تریتون زمانی مانند [[پلوتو]] یک [[سیاره کوتوله]] بوده، و مستقل از نپتون به دور خورشید می‌چرخیده‌است. در واقع تریتون هم اندازه پلوتو است و ترکیبی مشابه آن دارد که این فکر را به ذهن متبادر می‌کند که منشاء هر دو آنها یکی است، اما دلیل قاطعی بر رد این نظریه وجود دارد. جهت گردش تریتون به دور نپتون، برخلاف جهت گردش نپتون است. در نتیجه غیرممکن است که تریتون از همان ابر گاز و غباری شکل گرفته باشد که نپتون را به وجود آورده‌است. در عوض این احتمال وجود دارد که تریتون توسط جاذبه نپتون به دام افتاده باشد. به دام انداختن چنین جسم بزرگی خیلی کار سختی نیست. این امکان وجود دارد که تریتون با یکی از اقمار نپتون برخورد کرده باشد و در اثر کند شدن سرعت حرکتش، توسط جاذبه نپتون گرفتار شده‌است. نظریه محتمل‌تر این است که تریتون زندگی خود را از یک جفت دوتایی سیاره کوتوله آغاز کرده باشد. هنگامی که این جفت دوتایی با جاذبه نپتون روبه‌رو شده‌اند، یکی از آنها با سرعت بالایی به بیرون پرتاب شده و تریتون را پشت سر خود جا گذاشته‌است. تریتون علاوه بر اینکه در جای خود یک قمر جالب توجه‌است، می‌تواند تصویر مبهمی از تمام سیارات کوتوله کشف نشده را مانند اریس (Eris)، ماکه‌ماکه (Makemake)، هایوما (Haumea) و بسیاری دیگر از این سیارات سرگردان در فضای خارج از [[منظومه شمسی]]، در اختیار ما قرار دهد.
| |
| | | | |
| | [[رده:منظومه شمسی]] | | [[رده:منظومه شمسی]] |
| سطر ۲۲: |
سطر ۸: |
| | [[رده:قمر]] | | [[رده:قمر]] |
| | == منبع == | | == منبع == |
| − | | + | *کتاب اطلس منظومه شمسی/نوشته:پاتریک مور/ترجمه:مهندس عباس جعفری |
| − | ویکی پدیا
| |
نسخهٔ ۲۸ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۷:۵۴
این قمر که در سال 1846 به وسیله ویلیام راسل کشف گردیده و از ماه زمین کمی کوچکتر است،سیمایی بس پیچیده و بغرنج دارد.سطح آن که از برف و یخ پوشیده شده،از زمان پیدایش تاکنون ظاهرا دستخوش دگرگونی نشده است،تریتون قمر شگفتی است،زیرا برعکس دیگر قمر های منظومه شمسی حرکت پس رونده دارد و بر خلاف جهت چرخش نپتون گردش می کند و مدار آن نسبت به سطح نیمگان نپتون متمایل است.
منبع
- کتاب اطلس منظومه شمسی/نوشته:پاتریک مور/ترجمه:مهندس عباس جعفری
.jpg){kind=link}