تلسکوپ نیوتنی

از ویکی نجوم
پرش به: ناوبری، جستجو
این نوشتار نیازمند منبع است . با ویرایش آن و اضافه کردن منابع معتبر ما را در پیشبرد اهداف ویکی نجوم یاری نمایید .

آنچه بیشتر از سایر انواع بازتابی ها به چشم می خورد تلسکوپ نوع نیوتنی است. این تلسکوپ ها طراحی ساده ای دارند و برای رصد اجرام ژرفای آسمان عالی عمل می کنند. آینه ای مقعر در انتهای لوله تلسکوپ نور ورودی را به آینه ثانویه که در سر لوله و با زاویه 45 درجه قرار دارد می تاباند. آینه ثانویه نیز نور را به سمت فوکوسر که در کناره لوله است می رساند.

طرح اپتیکی تلسکوپ نیوتنی.

محاسن و معایب[ویرایش]

خطای کما[ویرایش]

با خطایی در تلسکوپ های نیوتنی رو به رو می شویم که خطای کما یا گیسو نام دارد و در مواردی همچون عکاسی نجومی شدیدا آسیب می رساند. در تلسکوپ های نیوتنی تنها راه برطرف کردن این خطا استفاده از تصحیح کننده های مخصوص در فوکوسر تلسکوپ است. تصحیح کننده خطای کما یا coma corrector همانند یک عدسی قطور توسط آدابتور های مخصوص ( تی رینگ و camera adapter) به دوربین عکاسی DSLR که لنز آن جدا شده متصل می شود. سپس مجموعه درون فوکوسر قرار خواهد گرفت.

گرد و غبار[ویرایش]

باز بودن لوله تلسکوپ منجر به نشستن گرد و غبار رو آینه ها در زمان طولانی می شود. بدین منظور لازم است هر از چند گاهی آینه تلسکوپ باز شود و توسط تمیز کننده های مخصوص دوباره تمیز بشود. آینه تلسکوپ های نیوتنی ممکن از نقره اندود یا آلومینیوم اندود شده باشد. اندود نقره پس از چند ماه (مخصوصا در مکان های مرطوب) کدر شده و باید مجددا اندود بشود. اما اندود آلومینیوم چنین مشکلاتی ندارد.

مراقبت ها[ویرایش]

در کل می‌توان گفت تلسکوپ های نیوتنی به مراقبت زیادی نیاز دارند. به جز تمیز کردن آینه و احتمال نیاز به اندودن مجدد، این نوع تلسکوپ ها به راحتی از هم خطی خارج می شوند. اجزای اپتیکی تلسکوپ باید حتما (چه در رصد و چه در عکاسی) کاملا هم خط باشند. در غیر این صورت کیفیت بسیار پایین خواهد بود، به طوری که ستاره ها حتی فوکوس کامل نخواهند داشت. فرآیند هم خطی را می‌توان به صورت چشمی یا با استفاده از هم خط کننده ها به صورت دقیق تر انجام داد. استفاده از هم خط کننده های لیزری به علت سرعت، دقت و سهولت در عکاسی نجومی بیشتر توصیه می شود. این هم خط کننده ها همانند یک چشمی درود فوکوسر قرار گرقته و سپس با استفاده از نور لیزر آن آینه اصلی و ثانویه توسط پیچ هایی که دارند باید هم خط شوند. به علت اینکه این تلسکوپ ها سریعا از هم خطی خارج می شوند لازم است پیش از هر بار رصد یا عکاسی هم خطی آن ها چک شود.

ابیراهی[ویرایش]

دیگر خطا های اپتیکی مهم ابیراهی کروی و رنگی نام دارند. در آینه ها خطای رنگی کلا وجود ندارد، اما این آینه ها با ابیراهی کروی همچنان مواجه هستند. در تلسکوپ های نیوتنی تنها راه برطرف سازی ابیراهی کروی طراحی و ساخت آینه های مقعر سهموی شکل است. لازم به ذکر است وجود خطای کروی در عکاسی نجومی ضربه ای جدی به تصویر وارد کرده و از این جهت نیاز به حذف آن محسوس است.

هم دمایی[ویرایش]

تلسکوپ های نیوتنی بر خلاف شکستی ها پیش از آغاز کار نیاز به هم دمایی با محیط دارند تا تصویری شفاف و عاری از آشفتگی های جوی بدهند که بسته به قطر شیئی تلسکوپ این مدت زمان متغیر می باشد. در بزرگنمایی های بالا و در رصد یا عکاسی از سیارات این هم دمایی امری بسیار مهم محسوب می شود.

کاربرد تلسکوپ های نیوتنی در عکاسی نجومی[ویرایش]

یکی از برتری های نیوتنی ها به سایر تلسکوپ ها ساده تر بودن ساخت اپتیک هایی با نسبت کانونی پایین و در نتیجه افزایش سرعت عکاسی است. فاصله کانونی نیوتنی ها متفاوت است و با توجه به ابعاد و مبحث مورد نظر در عکاسی عمق آسمان می‌توان فاصله کانونی مناسب را انتخاب کرد؛ اما فاصله کانونی معمول حداقل از 600 میلی متر برای یک نیوتنی آغاز شده و تا فواصل طولانی ادامه دارد. یک نیوتنی با فاصله کانونی کم برای سحابی ها و فواصل کانونی بالای 1000 میلی متر برای عکاسی از کهکشان ها مناسب است. واضح است که کیفیت آینه از عدسی در عکاسی پایین تر است، اما با استفاده از نیوتنی ها هم می‌توان عکس های بسیار خوبی از اعماق آسمان گرفت.

تصویر گرفته شده با کمک یک تلسکوپ نیوتنی دست ساز از سحابی های اطراف ستاره قلب العقرب؛ عکس از Eder Ivan.


منبع[ویرایش]

سایت آوا استار