در حال ویرایش تورم خود به خودی
هشدار: شما وارد نشدهاید. نشانی آیپی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایشهایتان به نام کاربریتان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.
این ویرایش را میتوان خنثی کرد.
لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | {{نیازمند منبع}}این نظریه توسط [[آندره لیند]] و در جهت تکمیل نظریه تورم ([[ آلن گوث]] ) ارائه گردید . نظریه ی تورم نمونه ی کامل یک نظریه ی پاسخگوست , اما یک معمای پیچیده دارد . معمایی که آلن گوث را هم آشفته کرده بود . پرسش این بود : چه مکانیزمی وجود دارد که | + | {{نیازمند منبع}}این نظریه توسط [[آندره لیند]] و در جهت تکمیل نظریه تورم ([[ آلن گوث]] ) ارائه گردید . نظریه ی تورم نمونه ی کامل یک نظریه ی پاسخگوست , اما یک معمای پیچیده دارد . معمایی که آلن گوث را هم آشفته کرده بود . پرسش این بود : چه مکانیزمی وجود دارد که می تواند تورم را اینقدر طولانی کند ؟ چگونه تورم یک جهان می تواند جهانی را که می شناسیم به وجود آورد ؟ |
در نهایت لیند نسخه جدیدی از نظریه تورم را ارائه کرد که پاسخ مناسبی برای معمای تورم داشت . او [[جهان]]ی را به تصویر کشید که در آن , در نقاط تصادفی در[[ فضا]]-زمان , شکست خودبه خودی رخ می دهد . در هر نقطه ای که شکستی رخ می دهد , جهانی ایجاد می شود که کمی متورم می گردد . در اغلب موارد , مقدار تورم کم است . اما از آنجا که این فرآیند تصادفی ست , در نهایت حتما حبابی وجود خواهد داشت که در آن تورم به اندازه کافی طولانی می شود تا بتواند جهان ما را ایجاد کند . | در نهایت لیند نسخه جدیدی از نظریه تورم را ارائه کرد که پاسخ مناسبی برای معمای تورم داشت . او [[جهان]]ی را به تصویر کشید که در آن , در نقاط تصادفی در[[ فضا]]-زمان , شکست خودبه خودی رخ می دهد . در هر نقطه ای که شکستی رخ می دهد , جهانی ایجاد می شود که کمی متورم می گردد . در اغلب موارد , مقدار تورم کم است . اما از آنجا که این فرآیند تصادفی ست , در نهایت حتما حبابی وجود خواهد داشت که در آن تورم به اندازه کافی طولانی می شود تا بتواند جهان ما را ایجاد کند . | ||
− | بر طبق این نظریه, تکه کوچکی از یک جهان ممکن است ناگهان متورم شده و شروع به رشد کند . به این ترتیب فرزندی زاد می شود که ممکن است خود , جهان نوپای دیگری را به وجود آورد . این فرآیند مثل وقتی است که به حبابهای صابون معلق در هوا فوت می کنیم و می بینیم که بعضی حباب ها نصف شده و تبدیل به دو حباب می شوند . اگر این نظریه درست باشد ممکن است که ما در دریایی از این جهان ها زندگی می کنیم .با استناد به نتایج منطقی این نظریه | + | بر طبق این نظریه, تکه کوچکی از یک جهان ممکن است ناگهان متورم شده و شروع به رشد کند . به این ترتیب فرزندی زاد می شود که ممکن است خود , جهان نوپای دیگری را به وجود آورد . این فرآیند مثل وقتی است که به حبابهای صابون معلق در هوا فوت می کنیم و می بینیم که بعضی حباب ها نصف شده و تبدیل به دو حباب می شوند . اگر این نظریه درست باشد ممکن است که ما در دریایی از این جهان ها زندگی می کنیم .با استناد به نتایج منطقی این نظریه می توان گفت , تورم , دائمی و ابدی بوده و [[انفجار بزرگ]] همواره در حال رخ دادن است . بنابراین همواره جهان های جدیدی از درون دیگر جهان ها جوانه می زنند . |
[[رده:کیهانشناسی]] | [[رده:کیهانشناسی]] |