در حال ویرایش تولد ستارگان
هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد.
لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| سطر ۸: | سطر ۸: | ||
انواع عناصر لازم براى وجود زندگى همه و همه از واکنشهاى پیوست هیدروژن حاصل شده اند. آب نیز یکى از هزاران هزار فرآورده هیدروژن است. | انواع عناصر لازم براى وجود زندگى همه و همه از واکنشهاى پیوست هیدروژن حاصل شده اند. آب نیز یکى از هزاران هزار فرآورده هیدروژن است. | ||
| − | توده ابرهاى کیهانى بى نهایت سردهستند (حدود دویست درجه سانتیگراد زیر صفر). این چنین ابرهایى اگر اتفاقى در آنها رخ ندهد، | + | توده ابرهاى کیهانى بى نهایت سردهستند (حدود دویست درجه سانتیگراد زیر صفر). این چنین ابرهایى اگر اتفاقى در آنها رخ ندهد، می توانند تا ابد همین طور پایدار و در شرایط فوق |
وجود داشته باشند. زیرا در این درجه حرارت و در غلظت بی نهایت پایین ( 10 اتم در سانتیمتر مکعب) و [[سرعت]] بسیار ناچیز ملکول ها و [[اتم]] ها، نیروى [[گرانش]] نمى تواند اثرى بر روى این تعادل دائمى بگذارد. تنها موقعى که در این توده ابرها اختلالى ایجاد مى شود، قطرات ستارگان مانند قطرات باران تشکیل مى شوند. | وجود داشته باشند. زیرا در این درجه حرارت و در غلظت بی نهایت پایین ( 10 اتم در سانتیمتر مکعب) و [[سرعت]] بسیار ناچیز ملکول ها و [[اتم]] ها، نیروى [[گرانش]] نمى تواند اثرى بر روى این تعادل دائمى بگذارد. تنها موقعى که در این توده ابرها اختلالى ایجاد مى شود، قطرات ستارگان مانند قطرات باران تشکیل مى شوند. | ||
| − | مکانیسم هاى مختلفى براى این اختلالها و تشکیل ستارگان در درون توده ابرهاى کیهانى شناخته شده است | + | مکانیسم هاى مختلفى براى این اختلالها و تشکیل ستارگان در درون توده ابرهاى کیهانى شناخته شده است درکهکشانهایى که به آنها حلزونى Spiral مى گویند، توده وسیع ابرهایى مانند گلوله اى در مرکز و بازوهایى بى نهایت عظیم در اطراف آن در حال چرخش هستند. |
| − | [[کهکشان راه شیری]] این چنین است و خورشید در یکى از بازوهاى آن قرار دارد و در طى دویست میلیون سال گردش کاملى اطراف هسته مرکزى آن مى نماید. بازویى که خورشید درآن قرار گرفته اوریون Orion نامیده مى شود. بازوها به آهستگى در اطراف گلوله مرکزى در حال گردش هستند و چون در این بازوها اتم ها و ملکول ها وجود دارند، بر اثر این گردش [[چگالی]] آنها افزوده می شود و اتم ها و ملکول ها به هم نزدیک مى شوند و بر اثر این نزدیکى، نیروى گرانش به تدریج در چرخشى بعد از چرخش دیگر افزایش میابد و فشردگى بیش از پیش شده و نهایتاً توده متراکمى از اتمها گرد یکدیگر متمرکز می شوند. به دلیل افزایش فشار و در نتیجه تماس اتم ها و ملکول ها به هم، دماى درونى توده گازها بالا رفته و به چندین میلیون درجه | + | [[کهکشان راه شیری]] این چنین است و خورشید در یکى از بازوهاى آن قرار دارد و در طى دویست میلیون سال گردش کاملى اطراف هسته مرکزى آن مى نماید. بازویى که خورشید درآن قرار گرفته اوریون Orion نامیده مى شود. بازوها به آهستگى در اطراف گلوله مرکزى در حال گردش هستند و چون در این بازوها اتم ها و ملکول ها وجود دارند، بر اثر این گردش [[چگالی]] آنها افزوده می شود و اتم ها و ملکول ها به هم نزدیک مى شوند و بر اثر این نزدیکى، نیروى گرانش به تدریج در چرخشى بعد از چرخش دیگر افزایش میابد و فشردگى بیش از پیش شده و نهایتاً توده متراکمى از اتمها گرد یکدیگر متمرکز می شوند. به دلیل افزایش فشار و در نتیجه تماس اتم ها و ملکول ها به هم، دماى درونى توده گازها بالا رفته و به چندین میلیون درجه میرسد که به ناگاه واکنش پیوست اتمها شروع مى شود و بدین ترتیب ستاره اى متولد میگردد. |
روش جالب دیگر براى تشکیل یک ستاره، مرگ ستاره دیگرى است. موج حاصل از انفجار ستاره مرده، عمل تراکم را در توده ابرهاى کیهانى ایجاد می کند و بناگاه هزاران [[ستاره]] متولد مى شوند. همان گونه که از برخورد توده هاى ابر در جو زمین ابتدا رعد و برق وسپس تراکم و از آنجا توده ابر غلیظ و سیاه مى شود، این امر مانع نفوذ نور خورشید در درون آن گردیده و نتیجتاً دماى ابرها پایین می آید و بخار آب موجود در آنها مبدل به دانه هاى باران مى شود. در حقیقت موقعى که ستاره اى در درون توده ابرهاى کیهانى متولد مى شود، پرتوهاى شدید منتشره از آن اتم ها و گازهاى موجود در این توده ابرها را گرم و سپس متراکم م ىنماید و این عمل در سراسر فضاى [[کهکشان]] سرایت نموده و تولدهاى پى در پى دیگر حاصل مى شود و کهکشان سیاه و تاریک مبدل به کانونى گرم و درخشان و زیبا می گردد. | روش جالب دیگر براى تشکیل یک ستاره، مرگ ستاره دیگرى است. موج حاصل از انفجار ستاره مرده، عمل تراکم را در توده ابرهاى کیهانى ایجاد می کند و بناگاه هزاران [[ستاره]] متولد مى شوند. همان گونه که از برخورد توده هاى ابر در جو زمین ابتدا رعد و برق وسپس تراکم و از آنجا توده ابر غلیظ و سیاه مى شود، این امر مانع نفوذ نور خورشید در درون آن گردیده و نتیجتاً دماى ابرها پایین می آید و بخار آب موجود در آنها مبدل به دانه هاى باران مى شود. در حقیقت موقعى که ستاره اى در درون توده ابرهاى کیهانى متولد مى شود، پرتوهاى شدید منتشره از آن اتم ها و گازهاى موجود در این توده ابرها را گرم و سپس متراکم م ىنماید و این عمل در سراسر فضاى [[کهکشان]] سرایت نموده و تولدهاى پى در پى دیگر حاصل مى شود و کهکشان سیاه و تاریک مبدل به کانونى گرم و درخشان و زیبا می گردد. | ||
مرگ ناگهانى [[ستاره]] بسیار عظیمى به نام [[ابر نواختر]] نیز همراه با چنین صحنه اى است. تکه هاى حاصل از شکست این هیولا با سرعتى بیشتر از میلیونها کیلومتر در ثانیه در توده ابرها گسترده شده و پرورشگاهى از ستارگان نوزاد تشکیل مى دهد. | مرگ ناگهانى [[ستاره]] بسیار عظیمى به نام [[ابر نواختر]] نیز همراه با چنین صحنه اى است. تکه هاى حاصل از شکست این هیولا با سرعتى بیشتر از میلیونها کیلومتر در ثانیه در توده ابرها گسترده شده و پرورشگاهى از ستارگان نوزاد تشکیل مى دهد. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
| − | ستارگان، زمین و زندگى از کجا آمده ایم؟ به کجا | + | ستارگان، زمین و زندگى از کجا آمده ایم؟ به کجا مىرویم؟/ |
تألیف دکتر على افضل صمدى | تألیف دکتر على افضل صمدى | ||
[[رده:اخترفیزیک]] | [[رده:اخترفیزیک]] | ||
