در حال ویرایش حد روچ
هشدار: شما وارد نشدهاید. نشانی آیپی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایشهایتان به نام کاربریتان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.
این ویرایش را میتوان خنثی کرد.
لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
سطر ۵: | سطر ۵: | ||
[[پرونده:Px-RochePotential.jpg|یک نمایش سهبعدی از پتانسیل روش در یک مجموعه ستاره دوتایی با نسبت جرم ۲، در دور قاب. محیط قطه مانند در پایین تصویر لب روش هر ستاره نام دارد. L1, L2 و L3 منطق کم عمق هستند طوری که نیرو از بیرون آمدنشان جلوگیری میکند. جرم میتواند به طور مستقیم جریان داشته باشد از ستاره همدم اول به سمت L1، اگر لب روش آن پر شده باشد.|چپ|قاب ]] | [[پرونده:Px-RochePotential.jpg|یک نمایش سهبعدی از پتانسیل روش در یک مجموعه ستاره دوتایی با نسبت جرم ۲، در دور قاب. محیط قطه مانند در پایین تصویر لب روش هر ستاره نام دارد. L1, L2 و L3 منطق کم عمق هستند طوری که نیرو از بیرون آمدنشان جلوگیری میکند. جرم میتواند به طور مستقیم جریان داشته باشد از ستاره همدم اول به سمت L1، اگر لب روش آن پر شده باشد.|چپ|قاب ]] | ||
− | حد روچ، که گاهی اوقات به عنوان شعاع روچ به آن اشاره می شود ، فاصله در محدوده ای است که یک جسم آسمانی ، تنها بوسیله جاذبه مختص به خودانسجام خود را حفظ | + | حد روچ، که گاهی اوقات به عنوان شعاع روچ به آن اشاره می شود ، فاصله در محدوده ای است که یک جسم آسمانی ، تنها بوسیله جاذبه مختص به خودانسجام خود را حفظ میکند و به علت نیروهای جزر و مد یک جسم آسمانی دوم که بیشتر از حد خود جذبی گرانشی جسم آسمانی اول باشد متلاشی می شود . در حد روچ ،اجسام در حال چرخش تمایل دارند که پراکنده شده و به شکل حلقه در آیند ، در حالیکه در بیرون از این حد ، اجسام تمایل دارند که با هم یکی شوند.این اصطلاح از نام ادوارد روشه ستارهشناس فرانسوی گرفته شده است که برای اولین بار این حد نظری را در سال 1848 محاسبه کرد. |
حد روچ یا حد روشه به فاصلهای از یک جسم پر[[جرم]] مانند یک [[ستاره]] یا [[سیاره]] گفته میشود که در صورتی که جسمی مانند یک [[دنبالهدار]] که ذرات آن تحت اثر نیروی [[گرانش]] به هم چسبیدهاند، از آن فاصله به آن جسم نزدیکتر شود، به دلیل نیروهای [[جذر و مد]]ی تکه تکه خواهد شد. البته برای اجسامی که نیروی نگهدارنده بین ذرات آنها نیرویی غیر از گرانش باشد، میزان حد روشه تغییر خواهد نمود و یا اصلا وجود نخواهد داشت. مقدار حد روشه برای هر سیاره یا ستاره، به چگالی و شعاع خود آن و [[چگالی]] جسم نزدیک شونده ربط دارد. | حد روچ یا حد روشه به فاصلهای از یک جسم پر[[جرم]] مانند یک [[ستاره]] یا [[سیاره]] گفته میشود که در صورتی که جسمی مانند یک [[دنبالهدار]] که ذرات آن تحت اثر نیروی [[گرانش]] به هم چسبیدهاند، از آن فاصله به آن جسم نزدیکتر شود، به دلیل نیروهای [[جذر و مد]]ی تکه تکه خواهد شد. البته برای اجسامی که نیروی نگهدارنده بین ذرات آنها نیرویی غیر از گرانش باشد، میزان حد روشه تغییر خواهد نمود و یا اصلا وجود نخواهد داشت. مقدار حد روشه برای هر سیاره یا ستاره، به چگالی و شعاع خود آن و [[چگالی]] جسم نزدیک شونده ربط دارد. | ||
سطر ۱۸: | سطر ۱۸: | ||
− | فرض کنیم جسمی ازچند قطعه تشکیل شده است که نیروی گرانش این قطعات را کنار یکدیگر نگه داشته است(مانند یک دنباله دار)حال اگر این جسم به یک جرم بزرگ (مانند خورشید یا مشتری)نزدیک شود چه اتفاقی روی می دهد؟ | + | فرض کنیم جسمی ازچند قطعه تشکیل شده است که نیروی گرانش این قطعات را کنار یکدیگر نگه داشته است(مانند یک ستاره دنباله دار)حال اگر این جسم به یک جرم بزرگ (مانند خورشید یا مشتری)نزدیک شود چه اتفاقی روی می دهد؟ |
برای پاسخ به این سوال: | برای پاسخ به این سوال: | ||
سطر ۴۷: | سطر ۴۷: | ||
R: شعاع سیاره ( جرم بزرگ) | R: شعاع سیاره ( جرم بزرگ) | ||
− | 5. حلقه های اطراف زحل در حقیقت قطعات قمر با قمر های هستند که بیشتر از حد روچ به سیاره نزدیک شده و خورد شده اند. در این تصویر خط سبز نشان دهنده ی خط روچ است . مشاهده می شود که تقریبا تمامی حلقه های سیارات [[نپتون]]، [[اورانوس]]، [[زحل]] و [[مشتری]] داخل این حد قرار دارند. در عمل اما اقمار از جنس سنگ و یخ هستند و کشش انبساطی آنها مانع از هم پاشیدگی شان می شود . با این حال ، در هم شکستگی برخی اقمار در درون حد روچ برخی سیارات ، | + | 5. حلقه های اطراف زحل در حقیقت قطعات قمر با قمر های هستند که بیشتر از حد روچ به سیاره نزدیک شده و خورد شده اند. در این تصویر خط سبز نشان دهنده ی خط روچ است . مشاهده می شود که تقریبا تمامی حلقه های سیارات [[نپتون]]، [[اورانوس]]، [[زحل]] و [[مشتری]] داخل این حد قرار دارند. در عمل اما اقمار از جنس سنگ و یخ هستند و کشش انبساطی آنها مانع از هم پاشیدگی شان می شود . با این حال ، در هم شکستگی برخی اقمار در درون حد روچ برخی سیارات ، می تواند توضیح خوبی برای علت حلقه های سیاره ای باشد. این پارامتر را برای نخستین بار، ریاضیدانی فرانسوی به نام ادوارد روچ معرفی نمود. |
[[پرونده:Planet's rings.png|قاب|وسط]] | [[پرونده:Planet's rings.png|قاب|وسط]] |