حد چاندراسکار: تفاوت بین نسخهها
از ویکی نجوم
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) جز (حد چاندراسكار را به حد چاندراسکار منتقل کرد) |
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۲: | سطر ۲: | ||
[[پرونده:WhiteDwarf mass-radius.jpg|بندانگشتی|محور افقی جرم هستهٔ ستاره برحسب خورشید را مشخص میکند و محور عمودی شعاعش را به کیلومتر و نیز بر حسب شعاع خورشید{{سخ}}خم سبز برای گازهای فرمی آرمانی و خم آبی مال گازهای فرمی آرمانی غیرنسبیتی است.{{سخ}}خط عمودی حد فرانسبیتی را نشان میدهد]]به طور مختصر ، حد چاندراسکار مقدار حدی برای جرم [[کوتوله های سفید]] است که معادل 1.4 جرم [[خورشید]] است . | [[پرونده:WhiteDwarf mass-radius.jpg|بندانگشتی|محور افقی جرم هستهٔ ستاره برحسب خورشید را مشخص میکند و محور عمودی شعاعش را به کیلومتر و نیز بر حسب شعاع خورشید{{سخ}}خم سبز برای گازهای فرمی آرمانی و خم آبی مال گازهای فرمی آرمانی غیرنسبیتی است.{{سخ}}خط عمودی حد فرانسبیتی را نشان میدهد]]به طور مختصر ، حد چاندراسکار مقدار حدی برای جرم [[کوتوله های سفید]] است که معادل 1.4 جرم [[خورشید]] است . | ||
− | بر اساس نظریه "[[ | + | بر اساس نظریه "[[سوبراهمانیان چاندراسکار]] " ( اخترشناس هندی ) کوتوله های سفید نمی توانند جرمی بیشتر از حد جرم چاندراسکار داشته باشند. |
در ستارگان عادی [[فشار]] گاز، موجب جلوگیری از رمبش ستاره به درون خود می شود. | در ستارگان عادی [[فشار]] گاز، موجب جلوگیری از رمبش ستاره به درون خود می شود. |
نسخهٔ ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۲۱:۲۷
|
|
بر اساس نظریه "سوبراهمانیان چاندراسکار " ( اخترشناس هندی ) کوتوله های سفید نمی توانند جرمی بیشتر از حد جرم چاندراسکار داشته باشند.
در ستارگان عادی فشار گاز، موجب جلوگیری از رمبش ستاره به درون خود می شود.
در کوتوله های سفید فشاری موسوم به فشار تبهگنی از رمبش جلوگیری می کند و در اصطلاح به این حالت تبهگنی می گویند.
اگر جرم کوتوله ی سفید به حدی زیاد شود که فشار تبهگنی باعث شود تا ذرات تشکیل دهنده ی کوتوله سفید (مخصوصا الکترون ها) انرژی نسبیتی کسب کنند، ستاره در این حالت ناپایدار شده و ذرات می شکنند و کوتوله سفید رمبش کرده و به ستاره نوترونی تبدیل می شود.