دوتایی گرفتی: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی نجوم
پرش به: ناوبری، جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند منبع}}{{نوشتار خرد}}
+
برخی از ستارگان به صورت منظومه های دو تایی هستند که ،همانند ماه و زمین، به دورمرکز گرانش مشترکشان گردش میکنند.این وضعیت ، اندازه گیری شعاع آن ها را به صورتی دیگر میسر میسازد . هزاران عدد از این منظومه های دوتایی شناخته شده است وخوش بختانه جهت گیری بعضی از آن ها به صورتی است که صفحه ی مداریشان موازی با خط دید ماست.در نتیجه میتوانیم گرفت های مکرر هر ستاره توسط ستاره ی دیگر منظومه را ببینیم. اگر فاصله ی منظومه ی دوتایی معلوم باشد و اگر گرفت کلی روی دهد ( به طوری که یک ستاره برای مدتی ستاره ی دیگر را بپوشاند)میتوان از روی مدت گرفت قطر ستاره ی در حال گرفت را اندازه گیری کرد. داده هایی که بر این مبنا برای شعاع ستارگان به دست آمده است با طلاعات حاصل از روش های تداخل سنجی و اختفا توافق کامل دارند.
  
بیش از نیمی از ستارگان آسمان منظومه های دو تایی تا چندتایی هستند که اغلب از زمان تولد باهم بوده اند و از یک [[سحابی]] متولد شده اند . این ستارگان براساس ویژگی هایشان به چند دسته تقسیم میشوند : 2گانه ، 2تایی گرفتی ، 2تایی طیفی ، 2تایی اختر سنجی
+
[[پرونده:Tumblr ll99h9gMek1qgb97co1 500.jpg]]
  
مدار گردش ستارگان دوتایی گرفتی به گونه ای از[[زمین]] دیده میشوند که حین گردش بدور یکدیگر (که بدور مرکز ثقلشان میچرخند) یکی ([[ستاره]] بزرگتر که به آن ستاره ی اصلی می گوییم)در پشت دیگری (ستاره ی کوچکتر =همدم) بطور دوره ای پنهان میشود . دراین زمان که گرفت رخ میدهد روشنایی ستاره ی اصلی دچار افت میشود . وقتی همدم عبور کرد دوباره روشنایی اصلی خود را دارد.
+
==منبع==
 
+
کتاب: ساختار ستارگان و کهکشان ها
مثال بارز دراین نمونه 2تایی ،"ستاره ی الغول"، ستاره ی بتا - برساووش است . تغییرات افت و خیز این ستاره با چشم غیر مسلح هم محسوس است . و درفاصله 82 [[سال نوری]] تا [[زمین]] قرار گرفته اند . یک دوره ی تناوب این منظومه 69 ساعت به طول می انجامد که [[قدر]] ستاره ی پرنور تراز 1.3 به 5.3 تغییر میکند.البته طبق رصدهای انجام گرفته در تغییرات [[سرعت]] در خطوط طیفی این [[ستاره]] در قرن 19و 20 توسط منجمان وجود[[ستاره]] ی سوم تایید شده است.
 
 
[[رده:اخترفیزیک]]
 
[[رده:اخترفیزیک]]

نسخهٔ ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۳۹

برخی از ستارگان به صورت منظومه های دو تایی هستند که ،همانند ماه و زمین، به دورمرکز گرانش مشترکشان گردش میکنند.این وضعیت ، اندازه گیری شعاع آن ها را به صورتی دیگر میسر میسازد . هزاران عدد از این منظومه های دوتایی شناخته شده است وخوش بختانه جهت گیری بعضی از آن ها به صورتی است که صفحه ی مداریشان موازی با خط دید ماست.در نتیجه میتوانیم گرفت های مکرر هر ستاره توسط ستاره ی دیگر منظومه را ببینیم. اگر فاصله ی منظومه ی دوتایی معلوم باشد و اگر گرفت کلی روی دهد ( به طوری که یک ستاره برای مدتی ستاره ی دیگر را بپوشاند)میتوان از روی مدت گرفت قطر ستاره ی در حال گرفت را اندازه گیری کرد. داده هایی که بر این مبنا برای شعاع ستارگان به دست آمده است با طلاعات حاصل از روش های تداخل سنجی و اختفا توافق کامل دارند.

Tumblr ll99h9gMek1qgb97co1 500.jpg

منبع

کتاب: ساختار ستارگان و کهکشان ها