ذات الحلق
از ویکی نجوم
نسخهٔ تاریخ ۲۵ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۵۹ توسط هانيه اميري (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - 'ستاره' به 'ستاره')
ذات الحَلَق کهنترین وسیله ستارهشناسی ست که با نام اسطرلاب کروی هم شناخته می شود. از این وسیله ابتدا برای رصد آسمان ولی بعدها به عنوان وسیلهای آموزشی استفاده میشده است. این وسیله در واقع مدلی از چهار چوب کره سماوی است که ناظر در مرکز آن قرار گرفته و دارای حلقههای ثابت و متحرک است. این حلقه ها بیانگر استوای سماوی، دایرة البروج، مدارهای راس السرطان و راس الجدی، نصف النهار و افق مکان رصد بودهاند. حلقه ها را برای هر ناظری با هر طول و عرض جغرافیایی و در هر ساعتی از روز می توان تنظیم کرد. ارسطو، ابرخس، بطلمیوس و تیکو براهه از آن برای رصد اجرام سماوی واندازه گیری زوایا استفاده می کردهاند.
منبع
دانشنامه نجومی هفت آسمان