از طرحی که به دیاپازون هابل (Hubble’s Tuning Fork) معروف است برای نمایش نحوۀ طبقه بندی
ادوین هابل استفاده میشود. هابل اعتقاد داشت که
کهکشانها در مسیر تحول خود و با گذشت زمان، از انتهای چپ دیاپازون به سمت راست حرکت میکنند. از اینرو، او
کهکشانهای بیضوی را «کهکشانهای اولیه» و
کهکشان های مارپیچ را «کهکشانهای متأخر» نامید. این عقیده صحیح نبود. کهکشانهای مارپیچ میچرخند، پس
تکانه زاویه ای دارند؛ در حالیکه در مورد کهکشانهای بیضوی این گونه نیست. هیچ راهی وجود ندارد که کهکشان بیضوی به ناگاه تکانه زاویه‌ای کسب کند، لذا نمیتواند به کهکشان مارپیچ تبدیل شود. اما ممکن است ادغام کهکشانهای مارپیچ منجر به تشکیل کهکشانهای عظیم بیضوی شود.
منبع
کتاب درآمدی بر نجوم و کیهان‌شناسی/ نویسنده: ایان موریسون/ مترجم: غلامرضا شاه‌علی/ http://astronomy2012.blogfa.com/
