زمان
زمان کمیتی است بیانگر مدت انجام کاری.
زمان دو جنبه دارد.در مسائل مدنی و برخی مقاصد علمی هر کسی می خواهد بداند تا این که رویداد ها را مرتب کند. در بسیاری از کارهای علمی دانستن گذشت یک رویداد مهم است.بنابراین هر زمان استانداردی باید بتواند به دو پرسش پاسخ دهد: ((چه وقت رخ داده است؟)) و ((زمان تداوم آن چقدر است؟)).
یکای کمیت زمان در سیستم SI ،ثانیه می‌باشد. سایر واحدهای این کمیت عبارت‌اند از:
- دقیقه
- ساعت
- شبانه روز
- هفته
- ماه
- سال
- دهه
- قرن (سده)
- هزاره
تاریخچه ای از زمان
هر پدیده ای که تکرار می شود می تواند یک استاندارد احتمالی زمان باشد.چرخش زمین که طول روز را تعیین می کند، قرن ها به این طریق مورد استفاده قرار گرفته است.ساعت کوارتز که در آن یک حلقه کوارتز به طور پیوسته نوسان می کند، می تواند توسط مشاهده های اخترشناسی با چرخش زمین درجه بندی شود و برای اندازه گیری بازه های زمانی در آزمایشگاه به کار رود.البته این درجه بندی یاد شده را نمی توان با درستی خواسته شده در فناوری علمی و مهندسی نوین انجام داد.
برای برآورده ساختن نیاز به یک استاندارد زمانی بهتر، ساعت های اتمی توسعه یافتند.یک ساعت اتمی در موسسه ملی استانداردها و فناوری(NIST)در بولدر کلرادو، استانداردی برای زمان هماهنگ شده جهانی(UTC)در آمریکاست.سیگنال های زمانی آن از طریق موج کوتاه رادیو(ایستگاه WWVوWWVH)قابل دسترس است. سیزدهمین مجمع عمومی اوزان و مقیاس ها در سال 1346/1967 استاندارد ثانیه را بر پایه ساعت سزیمی(اتمی)پذیرفت:
یک ثانیه عبارت است از زمانی که طول می کشد تا نور گسیل شده(با طول موج خاص، از اتم سزیم)912631770 نوسان انجام دهد.
در واقع ساعت های اتمی به اندازه ای انطباق دارند که دو ساعت اتمی باید 6000 سال کار کنند تا 1 ثانیه با هم اختلاف پیدا کنند.
منابع
فیزیک هالیدی/جلد اول مکانیک و گرما
ویکی پدیا فارسی[۱]
