در حال ویرایش سحابی بازتابی

[[سحابی]] ها ابر های عظیمی از گاز و غبار اند که در در سه دسته کلی تقسیم بندی می شوند: [[سحابی نشری]] (سحابی های سیاره نما را می توان در زیر مجموعه این دسته قرار داد)، سحابی بازتابی و [[سحابی تاریک]]. این که یک سحابی به کدام یک از این دسته ها مربوط است مستقیما به ویژگی های [[ستاره]] های داخل آن بستگی دارد. 

اگر ابری از غبار ، نزدیک یک ستاره روشن باشد، نور ستاره را پخش می‌کند . بدین ترتیب برخی‌ می‌توان ابر‌های مجزای غبار را به صورت سحابی‌های بازتابی روشن کرد. حدود ۵۰۰ سحابی بازتابی شناخته شده است.<ref name="multiple1"> کتاب مبانی ستاره‌شناسی/هانو کارتونن و همکاران/ مترجم: غلامرضا شاه‌علی  </ref> اگر ستاره های داخل سحابی، از رده بندی طیفی B سرد تر باشند (کمتر از 23000 درجه کلوین)، آنقدر [[گرما]] ندارند که همانند ستارگان [[سحابی نشری]]، ماده اطراف خود را یونیده کرده و موجب گسیل نور و گرما از آن باشند؛ بلکه سحابی و مواد اطراف [[نور]] خود ستاره را تنها بازتاب می کنند. مقدار نوری که از این سحابی ها می تابد بسیار کم نور است و به همین علت رصد این سحابی ها بسیار دشوار و معمولا غیر ممکن است.


در ساله ۱۹۲۲ ، ادوین هابل یک تحقیق بنیادی پیرامون سحابی‌های روشن در راه شیری را منتشر کرد. به دنبال مشاهدات گسترده نورسنجی و عکاسی ، او توانست به ۲ رابطه ی جالب دست یابد . نخست او دریافت که سحابی نشری ، تنها نزدیک ستاره‌های با رده طیفی قبل از B0 به وجود می آیند؛ در حالی‌ که سحابی‌های بازتابی ، نزدیک ستاره‌های رده طیفی B1 و بعد از آن یافت می شود.دوم اینکه ، هابل رابطه‌ای را بین اندازه ی زاویه سحابی ،R ، و قدر ظاهری ستاره روشن کنند ،m ، کشف کرد:

[[پرونده:Nebl.JPG|وسط]]

بنابر این ستاره هرچه روشن تر باشد ، قطر زاویه سحابی بازتابی، بیشتر است.معمولا اندازه سحابی در نوردهی طولانی‌ تر افزایش می‌یابد،چرا که مناطق ضعیف تر نیز ظاهر می شوند. بنابر این R را باید متناظر با یک حد معین از درخشندگی سطحی تعریف کرد. مقدار ثابت در رابطه ی هابل به این درخشندگی سطحی معین بستگی دارد.


می‌توان رابطه هابل را به صورت نظری نیز به دست آورد.بدین منظور باید فرض شود که روشنی ابر غبار، به صورت معکوس متناسب است با مجذور فاصله تا ستاره روشن کنند؛ و اینکه توزیع ابر‌ها در فضا یکنوخت می باشد.از رابطهٔ نظری هابل ، عبارتی برای ثابت سمت راست نیز به دست می اید. این ثابت به آلبدو و تابع فاز دانه‌ها مربوط می شود.

مشاهداتی که بر روی سحابی‌های بازتابی انجام گرفته نشان می دهد که آلبدوی دانه‌های بین ستاره ای نسبتا بالا است. البته هنوز با این شیوه امکان یافتن مقدار دقیق عددی میسر نشده است ، چرا که فاصلهٔ بین سحابی‌ها و ستاره‌های روشن  کننده ی آن ها به خوبی‌ معلوم نیست.
در سحابی‌های تاریک که آنقدر به یک سطح نزدیک نیستند که دیده شوند، این امکان نیز وجود دارد که درخشندگی سطحی آنها را به عنوان سحابی‌های بازتابی در نظر گرفت. این سحابی ‌ها می توانند نور پراکنده ی ستارگان راه شیری را بازتابش ‌نمایند.<ref name="multiple1"> کتاب مبانی ستاره‌شناسی/هانو کارتونن و همکاران/ مترجم: غلامرضا شاه‌علی  </ref>

[[پرونده:Untitled.jpg|سحابی اطراف ستاره مروپ؛ یک سحابی بازتابی در [[خوشه پروین]]. عکس از امیرحسین ابوالفتح|وسط|قاب]]


[[پرونده:reflection.nebula.arp.750pix.jpg|بندانگشتی|200px|سحابی بازتابی سر جادوگر یا آی‌سی ۲۱۱۸ در فاصله حدود ۹۰۰ [[سال نوری]] که در نزدیکی ستاره رجل‌الجبار قرار دارد و نور آن را منعکس می‌کند]]  

در این سحابی ها مقدار توان بازتابندگی شدیدا با کاهش [[طول موج]] افزایش می یابد بنابراین سحابیهای بازتابی معمولا آبی رنگ به نظر می رسند. سحابی [[خوشه پروین]] و سحابی سر جادوگر از این نوع سحابی ها هستند.بیشترین سحابی بازتابی در نزدیکی‌ خوشه پروین و ستاره غول قلب العقرب دیده میشود.قلب العقرب، خود به وسیله ی یک سحابی بازتابی قرمز و بزرگ احاطه شده است.<ref name="multiple1"> کتاب مبانی ستاره‌شناسی/هانو کارتونن و همکاران/ مترجم: غلامرضا شاه‌علی  </ref>

این سحابی توده ای از ابرهای گازی سرد است که نور نزدیک ترین ستاره یا خوشه ستاره را منعکس می‌کند.از انجا که در فضای ابر غباری قابلیت پراکنده شدن نور ابی بیشتر از نور قرمز است.این سحابی ها بیشتر به رنگ ابی دیده میشوند.سحابی خوشه پروین و سحابی زیبای گل رز از نوع بازتابی هستند

==منبع==
*کتاب نجوم به زبان ساده/انتشارات گیتاشناسی/نوشته مایر دگانی/ترجمه محمدرضا خواجه پور
*کتاب اسرار کیهان/نویسنده:بهنام محمدپناه
<references/>


[[رده:نجوم رصدی]]
[[رده:اخترفیزیک]]