سحابی بقایای ابر نواختر: تفاوت بین نسخهها
از ویکی نجوم
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) (←منابع) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{تکمیلی}}گاهی با مرگ یك ستاره بزرگ و انفجار [[ابر نو اختر]]ی مقدار زیادی از مواد [[ستاره]] ای پرتاب می شود [[اختر شناس]]ان به این ابر ها كه توسط ستاره های كوچك نزدیك [[سیاهچاله]] یا [[ستاره نوترونی]] بر افروخته می شود و شكل های جالبی به خود می گیرند سحابی ابر نو اختر می گویند تا كنون تعداد كمی از این نوع [[سحابی]] ها كشف شده اند كه از جمله ی آن ها میتوان به [[سحابی خرچنگ]] اشاره كرد. | {{تکمیلی}}گاهی با مرگ یك ستاره بزرگ و انفجار [[ابر نو اختر]]ی مقدار زیادی از مواد [[ستاره]] ای پرتاب می شود [[اختر شناس]]ان به این ابر ها كه توسط ستاره های كوچك نزدیك [[سیاهچاله]] یا [[ستاره نوترونی]] بر افروخته می شود و شكل های جالبی به خود می گیرند سحابی ابر نو اختر می گویند تا كنون تعداد كمی از این نوع [[سحابی]] ها كشف شده اند كه از جمله ی آن ها میتوان به [[سحابی خرچنگ]] اشاره كرد. | ||
− | [[پرونده:M1.jpg|سحابی خرچنگ - [[M1]]{{-}} این سحابی در صورت فلکی ثور قرار دارد که در سال 1054 مشاهده شد.سحابی یک منبع قوی رادیویی نیز هست. | + | [[پرونده:M1.jpg|سحابی خرچنگ - [[M1]]{{-}} این سحابی در صورت فلکی ثور قرار دارد که در سال 1054 مشاهده شد.سحابی یک منبع قوی رادیویی نیز هست. منبع انرژی آن، ستاره نوترونی است که در مرکز سحابی به سرعت در حال چرخش است. این ستاره تپنده، هسته رمبش کرده ستاره اولیه است.|چپ|قاب]] |
− | در [[کهکشان راه شیری]]، حدود 120 باقیمانده | + | در [[کهکشان راه شیری]]، حدود 120 باقیمانده ابرنواختری کشف شده است. برخی از آن ها به صورت یک [[سحابی حلقوی]] یا سحابی نامنظم در ناحیه اپتیکی قابل رویت هستند (برای مثال سحابی خرچنگ را درتصویر مشاهده کنید) ؛ اما بیشتر آنها را تنها در ناحیه رادیویی می توان شناسایی کرد (چرا که تابش رادیویی دچار هیچ خاموشیای نمی شود). |
[[رده:نجوم رصدی]] | [[رده:نجوم رصدی]] | ||
[[رده:اخترفیزیک]] | [[رده:اخترفیزیک]] |
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۵۳
|
گاهی با مرگ یك ستاره بزرگ و انفجار ابر نو اختری مقدار زیادی از مواد ستاره ای پرتاب می شود اختر شناسان به این ابر ها كه توسط ستاره های كوچك نزدیك سیاهچاله یا ستاره نوترونی بر افروخته می شود و شكل های جالبی به خود می گیرند سحابی ابر نو اختر می گویند تا كنون تعداد كمی از این نوع سحابی ها كشف شده اند كه از جمله ی آن ها میتوان به سحابی خرچنگ اشاره كرد.
در کهکشان راه شیری، حدود 120 باقیمانده ابرنواختری کشف شده است. برخی از آن ها به صورت یک سحابی حلقوی یا سحابی نامنظم در ناحیه اپتیکی قابل رویت هستند (برای مثال سحابی خرچنگ را درتصویر مشاهده کنید) ؛ اما بیشتر آنها را تنها در ناحیه رادیویی می توان شناسایی کرد (چرا که تابش رادیویی دچار هیچ خاموشیای نمی شود).
منابع
1. کتاب مبانی ستارهشناسی/هانو کارتونن و همکاران/ مترجم: غلامرضا شاهعلی [۱]