شهاب سنگ

این نوشتار نیازمند منبع است . با ویرایش آن و اضافه کردن منابع معتبر ما را در پیشبرد اهداف ویکی نجوم یاری نمایید .

تعریف

"شهابواره‌ها" اجرام درحال گردشی هستند در فضای بین سیاره‌ ای و امکان برخوردشان با زمین وجود دارد. گفته می شودهنگامی که با سرعت 1170 km/h وارد بخش بالایی اتمسفر شوند، تبدیل به"شهاب"می‌شوند و در ارتفاعی بین 110 و 70 کلیومتری دنباله‌ای نورانی از خود بجای می گذارند و وقتی این اجرام به زمین می رسند"شهاب سنگ"نامیده می شوند.اغلب شهاب سنگها از سیارکها ناشی می شوند (که بعضی از آنها ممکن است به قطر صد تا چهار صد کیلومتر رسیده باشند) که بعدا خرد شده و یا در اثر برخورد با اجرام دیگر قسمتی از آنها سائیده شده باشد. مثلا شهاب سنگ واکاموارتا در اثر برخورد سیاره‌ای کوچک که بخشی از آن مذاب بوده و فعالیتهای آتشفشانی داشته است و سیاره کوچک دیگری با هسته فلزی بوجود آمده است. در نهایت خرده پاره‌های هر دو سرد شده و بصورت مخلوطی از مواد معدنی در آمده است که نیم آن سنگی و نیمی فلزی است. این نوع کمیاب «مزوسیدریت» نامیده می‌شود.

هدف از مطالعه ی آنها پی بردن به مواد تشکیل دهندشان است که احتمال میدهند شهاب سنگهاباقی مانده ی ابتدای جهان هستند.

انواع شهابسنگ

علوم اختر شناسی ، زیست شیمی و زمین شناسی به مطالعه شهاب سنگها می‌پردازند.

1)نوع سنگی که شامل سیلیکاتها می‌باشد.

2)نوع فلزی که از آهن و نیکل تشکیل شده است.

3)نوع سنگی - فلزی که مخلوطی از سنگ و فلز است.

بیشتر سنگهای فوق کندریتها هستند ، که دارای کندرول می‌باشند و گویچه‌هایی با چند میلیمتر قطر،بامنشا نامعلوم معدنی که طبق میزان تغییرات آب و تغییرات دمایشان پیش از رسیدن به زمین تقسیم بندی می‌شوند.

یکی ازاین تقسیم بندی ها به کندریت های کربن دار معروفندکه دارای هیدروکربنهایی هستند، شبیه هیدروکربنهای کروجن kerogen ، که ماده جامدی است که در منابع نفت نظیر سنگ نفت یافت می‌شود.

اندازه ی شهابسنگ ها

بر طبق برآوردهای اخیر ، هر روز 10،000 تن شهاب سنگ به زمین می‌رسد.

• بیشترآنهافوق العاده ریزند.بطوری که جو زمین هیچگونه تأثیر خاصی بر آنها نمی‌گذارد ودست نخورده به زمین می‌رسند وحداکثر بعد آنها یک صدم سانتیمتر است. با ماهواره‌های مخصوص می‌توان این ذرات را ، به هنگام عبور از فضا ، جمع آوری کرد. این ذرات کوچک و تقریباً غیر قابل ادراک را شهاب سنگهای کوچک یا شهاب سنگهای ریز می‌نامند.

• دسته ی دیگرشهاب سنگهایی که حداکثر بعد آنها یک سانتیمتر است. ذراتی که هنگام عبور از جو زمین روشنایی ایجاد می‌کنند،از همین نوع شهاب سنگها هستند.

• شهاب سنگهای بزرگتر به ندرت وارد جو زمین می‌شوند، اما در صورت ورود به جو زمین ، خطوط نورانی‌تری تولید می‌کنند. همین طور که اثرهای نوری چشمگیرتر می‌شوند، اثرهای صوتی نیز رفته رفته به وقوع می‌پیوندد. شهابسنگهای به وزن 4.5 کیلوگرم یا بیشتر در ضمن عبور از جو ، کاملاً از هم نمی‌پاشند و قطعه‌های کوچک ولی قابل شناخت آنها به سطح زمین می‌رسند.