در حال ویرایش شید سپهر

{{نوشتار خرد}}



 شید سپهر ( photosphere ) لایه نسبتا نازک که فقط 500 کیلومتر ضخامت دارد و سطح مرئی [[خورشید]] شیدسپهر نام دارد.
هرچه از شید سپهر به سمت مرکز خورشید حرکت کنیم شید سپهر داغتر و چگالتر می شود .در اعماق شید سپهر چگالی آن قدر بالاست که نور نمی تواند به راحتی خارج شود.به ازای هر 100 کیلومتری که از لایه های زیرین به بالا می آییم تراکم 50 درصد کاهش می یابد  به طوری که لایه های بالای شید سپهر آن قدر رقیق هستند که قابل تابش نیستند .
عمده نوری که از شید سپهر دریافت می کنیم از ناحیه گسیل میشود که دمای آن 6000 کلوین است اما از قسمت فوقانی آن که دما در حدود 4000کلوین و در قسمت و در قسمت زیرین آن که دما 8000 کلوین است نیز نورهایی دریافت می کنیم  ویژگی شید سپهر این است که چگالی به قدری زیاد است که بتواند تابش کند و به قدری کم است که نور بتواند از آن فرار کند . چگالی در میانه شیدسپهر 0/1 درصد هوای سطح دریاست.
وقتی به شیدسپهر می نگریم آن را دانه دانه می بینیم درست مانند توپ بسکتبال . این دانه ها به سبب حرکت همرفتی که از طبقات پایین صورت می گیرد ایجاد می شوند به این صورت دانه های داغ و روشن به سطح خارجی خورشید حرکت می کنند و به سمت بیرون منتشر می شوند و بعد از سرد و تاریک شدن به سمت داخل می روند . قطر هر کدام از این دانه ها در حدود 100 کیلومتر است . و عمر هر کدام از آنها می تواند بین 8 تا 15 دقیقه باشد .
</p>

== منبع ==
کتاب الفبای نجوم و اختر فیزیک مولف :محمد بهرام پور ،جلد اول

[[رده:اخترفيزيک]]