در حال ویرایش طلوع زمین

تصویری که با کد AS8-14-2383 در بانک اطلاعاتی [[ناسا]] ثبت شده است. اما نام این تصویر در مجامع علمی و هنری Earthrise و یا برآمدن [[زمین]] و یا طلوع زمین است..

بعد از آزمایش‌های فراوانی که پس از فاجعه [[آپولو1]] و کشته شدن 3 فضا نورد، [[ناسا]] تصمیم گرفت که این پروژه را به هدف خود که رسیدن به ماه بود برساند. بنابر این بعد از آزمایشات فراوان نهایتاً در سال 1968 به پروژه آپولو8 رسیدند. پروژه‌ای که هدف از آن خروج 3 کیهان نورد از جو زمین و نزدیک شدن به کره [[ماه]] ( تقریبا به فاصله 100 کیلومتری )، مشاهده مستقیم قسمت ناپیدای کره ماه، بررسی این کره، تهیه عکس و نقشه برداری برای پروژه‌های بعدی، گردش به دور مدار [[زمین]] و [[ماه]]، استفاده از نیروی جاذبه بین دو جسم و در نهایت به قصد آماده سازی مقدمات فرود پروژه [[آپولو ۱۱]] بر روی [[ماه]].

در این پروژه سه فضا نورد به نام‌های فردریک بورمن، ویلیام آندرس و جیمز لاول شرکت داشتند، همزمان با آموزش فضانوردان و فراهم آوردن مقدمات در دسامبر سال 1968 موشک ساترن 5 که غول آسا ترین وسیله‌ای بود که بشر تا آن زمان برای پرتاب به آسمان ساخته بود، بر روی سکوی پرتاب در ایستگاه فضایی کندی فلوریدا قرار گرفت و شمارش معکوس برای پرتاب شروع شد.

در نهایت موشک ساترن 5 با موفقیت تمام پرتاب شد و لحظاتی بعد [[زمین]] را ترک کرد و از جو خارج شد. در حدود 3 روز بعد [[آپولو8]] به نزدیکی ماه رسید جایی که ابتدای شروع پروژه تحقیقاتی بود. قرار بر این بود که آپولو به کمک جاذبه کره ماه سرعت اش را افزایش داده و در مدار کره ماه قرار بگیرد و چند دور به حول مدار کره ماه گردش کرده و در نهایت باز هم به کمک جاذبه سیاره مادر ( زمین ) و همچنین موشک‌های پیشران خود به زمین باز گردد .
لازمه این عمل آن بود که آپولو به پشت کره [[ماه]] و جایی که بشر هیچ گاه آن را مستقیماً ندیده بود برود که همزمان با آن ارتباط رادیویی را با زمین از دست می‌داد.
در ساعت 24 دسامبر بالاخره آپولو به فاصله300کیلومتری [[ماه]] رسید و ارتباط رادیویی در زمان مقرر قطع شد که همین قطع ارتباط نشانه‌ای بود که آپولو در مدار صحیح قرار دارد .
در همین لحظات کیهان نوردان مشغول تهیه عکس و فیلم‌های ویدیویی از کره ماه شدند و آن را مورد کنکاش قرار دادند که ناگهان فرمانده بورمن با صحنه‌ای حیرت انگیز مواجه شد. لحظه‌ای که برای بشر هیچ گاه متصور نبود و آن چیزی نبود جز طلوع زمین از فراز کره [[ماه]] !

در این لحظه مکالمه‌ای بین فضانوردان آپولو روی داد.
بورمن: آه ! خدای من ! اونجا رو نگاه کن ! زمین داره طلوع می‌کنه، وای ! چقدر زیبا است .
آندرس : ولش کن! این توی برنامه ما نیست !
بورمن ( با خنده ) : جیم فیلم رنگی داری؟
آندرس : زود باش اون فیلم رنگی رو بده به من . . . .
[[File:NASA-Apollo8-Dec24-Earthrise.jpg|thumb|طلوع زمین از دید سرنشینان آپولو]]
ابتدا بورمن از این صحنه عکس گرفت و سپس آندرس از این اتفاق استفاده کرد و چند ثانیه بعد و به کمک نگاتیو‌های رنگی و دوربین هاسبلاد Hasselblad 500EL و لنز 80 میلیمتری خود تصاویر جاودانه‌ای را ثبت کرد، که ارزش آنها به مراتب بسیار بیشتر از تصاویر بورمن بود چرا که در تصویر کاپیتان، [[زمین]] یک کره سرد و بی روح با توده‌ای از ابر‌ها از فراز کره بی جان [[ماه]] است، در صورتی که تصویری که توسط بورمن ثبت شده است زندگی و زیبایی و درخشندگی این گوی آبی رنگ را به اثبات می‌رساند. طلوعی که از فراز کره سرد و بی جان [[ماه]] ثبت شده. بعد از ثبت آن لحظه که تا سالها یکی از بهترین عکس‌های سیاره زمین بود آپولو باقیمانده عملیات را به انجام رساند و پیام رادیویی تبریک کریسمس را به همراه آیاتی از کتاب مقدس به [[زمین]] مخابره کرد، که از این نظر هم پروژه آپولو 8 اولین کریسمس بشر در خارج از جو زمین بود.

در مورد ابعاد مختلف این تصویر که بارها مورد تجدید چاپ قرار گرفته و چند سال پیش یک تصویر با کیفیت بالا از این نگاتیو استخراج شد سخن بسیار است. تصویری که بر روی جلد مجله Life قرار گرفت و توسط این مجله به عنوان یکی از 100 تصویری که زندگی بشر را متحول کرد نام گرفت. یک سال بعد از عکاسی این تصویر شرکت پست ایالات متحده تمبر با ارزشی که حاوی همین تصویر بود را منتشر کرد. همچنین از این تصویر در چند پروژه سینمایی و یک برنامه تلویزیونی نیز استفاده شد.

فرمانده بورمن سالها بعد گفت: ماموریت ما کشف و رصد کره ماه و آماده سازی مقدمات فرود انسان بر ماه بود. اما اصلی ترین دست آورد پروژه آپولو 8 یک کشف عظیم بود، کشف دوباره [[زمین]]. سیاره‌ای که تا زمانی که از آن دور نشده بودیم به خوبی نمی‌شناختیم.

== منبع ==
[http://http://digitaljournalist.org/issue0309/lm11.html مجله لایف]

[http://http://akkasee.com/articles/12676 سایت عکاسی]

[[رده:علوم سیاره‌ای]]