عطارد: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| − | عُطارِد یکی از چهار سیاره خاکی(جامد)[[منظومه شمسی]] است و مشابه [[زمین]] یک پوسته سنگی دارد.این سیاره با شعاع متوسط 7.Km 2439 کوچکترین سیاره منظومه شمسی می باشد.عطارد حتی کوچکتر-البته چگالترـ از بزرگترین اقمار طبیعی منظومه شمسی یعنی گانیمد و تیتان است. | + | عُطارِد یکی از چهار [[سیاره]] خاکی(جامد)[[منظومه شمسی]] است و مشابه [[زمین]] یک پوسته سنگی دارد.این [[سیاره]] با شعاع متوسط 7.Km 2439 کوچکترین [[سیاره]] منظومه شمسی می باشد.عطارد حتی کوچکتر-البته چگالترـ از بزرگترین اقمار طبیعی [[منظومه شمسی]] یعنی گانیمد و تیتان است. |
| − | جنس هسته عطارد شامل ٪70 '''فلز''' و ٪30 '''سیلیکات''' است.عطارد با چگالی g/cm³5.427دومین سیاره چگال منظومه شمسی محسوب می شود که تنها اندکی کمتر از چگالی g/cm³5.515 سیاره ی زمین است. | + | جنس هسته عطارد شامل ٪70 '''فلز''' و ٪30 '''سیلیکات''' است.عطارد با چگالی g/cm³5.427دومین [[سیاره]] چگال [[منظومه شمسی]] محسوب می شود که تنها اندکی کمتر از چگالی g/cm³5.515 سیاره ی زمین است. |
| − | اگر اثر فشردگی گرانشی در محاسبه چگالی حذف می شد،عطارد با چگالی g/cm³5.3 در مقابل چگالی g/cm³ 4.4 زمین متراکم ترین سیاره منظومه شمسی محسوب می شد. | + | اگر اثر فشردگی گرانشی در محاسبه چگالی حذف می شد،عطارد با چگالی g/cm³5.3 در مقابل چگالی g/cm³ 4.4 زمین متراکم ترین [[سیاره]] منظومه شمسی محسوب می شد. |
همان طور که چگالی زیاد زمین نتیجه ی مستقیم فشردگی گرانشی در ساختار درونی و مخصوصا در هسته ی آن است چگالی عطارد می تواند بیانگر جزئیات ساختار داخلی آن باشد. عطارد خیلی کوچکتر از زمین است همچنین قسمتهای داخلی آن تقریبا فاقد یک فشردگی گرانشی قوی هستند، بنابراین برای داشتن چنین چگالی بالایی هسته این سیاره باید بزرگ و غنی از آهن باشد. | همان طور که چگالی زیاد زمین نتیجه ی مستقیم فشردگی گرانشی در ساختار درونی و مخصوصا در هسته ی آن است چگالی عطارد می تواند بیانگر جزئیات ساختار داخلی آن باشد. عطارد خیلی کوچکتر از زمین است همچنین قسمتهای داخلی آن تقریبا فاقد یک فشردگی گرانشی قوی هستند، بنابراین برای داشتن چنین چگالی بالایی هسته این سیاره باید بزرگ و غنی از آهن باشد. | ||
زمین شناسان برآورد کرده اند که احتمالا هسته ی عطارد تقریبا ٪42 از حجم کل این سیاره را اشغال کرده باشد. برای زمین این نسب ٪17 است.تحقیقات اخیر احتمال مذاب و گدازه ای بودن هسته را بشدت تایید می کند.این موضوع در حالی است که اطراف هسته را جبه ای متشکل از سیلیکات به قطر 700-500کیلومتر احاطه کرده است. | زمین شناسان برآورد کرده اند که احتمالا هسته ی عطارد تقریبا ٪42 از حجم کل این سیاره را اشغال کرده باشد. برای زمین این نسب ٪17 است.تحقیقات اخیر احتمال مذاب و گدازه ای بودن هسته را بشدت تایید می کند.این موضوع در حالی است که اطراف هسته را جبه ای متشکل از سیلیکات به قطر 700-500کیلومتر احاطه کرده است. | ||
طبق اطلاعات حاصل از ماموریت '''مارینر 10''' و مشاهدات از زمین ،ضخامت قشر پوسته ای در حدود 300-100 کیلومتر است.یک مشخصه عوارض سطح عطارد وجود شیارهای باریک (گسل) و کوچک بی شماری در سطح آن است که می توانند تا صدها کیلومتر امتداد داشته باشند.به نظر می آید این شیار ها به علت سرد ومنقبض شدن هسته و جبه سیاره در زمانی که پوسته قبلا سفت شده بود بوجود آمده باشد. | طبق اطلاعات حاصل از ماموریت '''مارینر 10''' و مشاهدات از زمین ،ضخامت قشر پوسته ای در حدود 300-100 کیلومتر است.یک مشخصه عوارض سطح عطارد وجود شیارهای باریک (گسل) و کوچک بی شماری در سطح آن است که می توانند تا صدها کیلومتر امتداد داشته باشند.به نظر می آید این شیار ها به علت سرد ومنقبض شدن هسته و جبه سیاره در زمانی که پوسته قبلا سفت شده بود بوجود آمده باشد. | ||
هسته ی عطارد بیشتر از هر سیاره بزرگ منظومه شمسی دارای آهن است و چندین تئوری برای توضیح آن پیشنهاد شده است. | هسته ی عطارد بیشتر از هر سیاره بزرگ منظومه شمسی دارای آهن است و چندین تئوری برای توضیح آن پیشنهاد شده است. | ||
| − | مقبول ترین و رایج ترین تئوری این است که عطارد درآغاز دارای یک نسبت فلز- سیلیکات (مانند شهاب سنگهای عادی)– اشاره دارد به نوعی جسم صخره ای در منظومه | + | مقبول ترین و رایج ترین تئوری این است که عطارد درآغاز دارای یک نسبت فلز- سیلیکات (مانند شهاب سنگهای عادی)– اشاره دارد به نوعی جسم صخره ای در [[منظومه شمسی]]- دارای نسبت مشابهی از آهن و سیلیکات بود و جرم آن تقریبا 2.25 برابر جرم فعلی بوده است.به هر حال در اوایل تاریخچه منظومه شمسی عطارد با یک خورده سیارک که تقریبا1.6 برابر جرم آن بوده وابعاد آن صدها کیلومتر بوده است برخورد کرده.این برخورد باعث شده تا مقدار زیادی از پوسته و جبه ی اولیه از سیاره جدا شود و هسته داخلی آن دست نخورده باقی بماند تا قسمت بزرگی از سیاره را تشکیل دهد.فرایند مشابه که به نام '''"فرضیه ی ضربه ی بزرگ"''' شناخته می شود در موردشکل گیری قمرزمین(ماه)ارائه شده است. |
==ویژگی های رصدی== | ==ویژگی های رصدی== | ||
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۱۷:۰۲
عطارد یا تیر نزدیک ترین سیاره به خورشید است .
ساختار
عُطارِد یکی از چهار سیاره خاکی(جامد)منظومه شمسی است و مشابه زمین یک پوسته سنگی دارد.این سیاره با شعاع متوسط 7.Km 2439 کوچکترین سیاره منظومه شمسی می باشد.عطارد حتی کوچکتر-البته چگالترـ از بزرگترین اقمار طبیعی منظومه شمسی یعنی گانیمد و تیتان است.
جنس هسته عطارد شامل ٪70 فلز و ٪30 سیلیکات است.عطارد با چگالی g/cm³5.427دومین سیاره چگال منظومه شمسی محسوب می شود که تنها اندکی کمتر از چگالی g/cm³5.515 سیاره ی زمین است. اگر اثر فشردگی گرانشی در محاسبه چگالی حذف می شد،عطارد با چگالی g/cm³5.3 در مقابل چگالی g/cm³ 4.4 زمین متراکم ترین سیاره منظومه شمسی محسوب می شد. همان طور که چگالی زیاد زمین نتیجه ی مستقیم فشردگی گرانشی در ساختار درونی و مخصوصا در هسته ی آن است چگالی عطارد می تواند بیانگر جزئیات ساختار داخلی آن باشد. عطارد خیلی کوچکتر از زمین است همچنین قسمتهای داخلی آن تقریبا فاقد یک فشردگی گرانشی قوی هستند، بنابراین برای داشتن چنین چگالی بالایی هسته این سیاره باید بزرگ و غنی از آهن باشد. زمین شناسان برآورد کرده اند که احتمالا هسته ی عطارد تقریبا ٪42 از حجم کل این سیاره را اشغال کرده باشد. برای زمین این نسب ٪17 است.تحقیقات اخیر احتمال مذاب و گدازه ای بودن هسته را بشدت تایید می کند.این موضوع در حالی است که اطراف هسته را جبه ای متشکل از سیلیکات به قطر 700-500کیلومتر احاطه کرده است. طبق اطلاعات حاصل از ماموریت مارینر 10 و مشاهدات از زمین ،ضخامت قشر پوسته ای در حدود 300-100 کیلومتر است.یک مشخصه عوارض سطح عطارد وجود شیارهای باریک (گسل) و کوچک بی شماری در سطح آن است که می توانند تا صدها کیلومتر امتداد داشته باشند.به نظر می آید این شیار ها به علت سرد ومنقبض شدن هسته و جبه سیاره در زمانی که پوسته قبلا سفت شده بود بوجود آمده باشد. هسته ی عطارد بیشتر از هر سیاره بزرگ منظومه شمسی دارای آهن است و چندین تئوری برای توضیح آن پیشنهاد شده است. مقبول ترین و رایج ترین تئوری این است که عطارد درآغاز دارای یک نسبت فلز- سیلیکات (مانند شهاب سنگهای عادی)– اشاره دارد به نوعی جسم صخره ای در منظومه شمسی- دارای نسبت مشابهی از آهن و سیلیکات بود و جرم آن تقریبا 2.25 برابر جرم فعلی بوده است.به هر حال در اوایل تاریخچه منظومه شمسی عطارد با یک خورده سیارک که تقریبا1.6 برابر جرم آن بوده وابعاد آن صدها کیلومتر بوده است برخورد کرده.این برخورد باعث شده تا مقدار زیادی از پوسته و جبه ی اولیه از سیاره جدا شود و هسته داخلی آن دست نخورده باقی بماند تا قسمت بزرگی از سیاره را تشکیل دهد.فرایند مشابه که به نام "فرضیه ی ضربه ی بزرگ" شناخته می شود در موردشکل گیری قمرزمین(ماه)ارائه شده است.
ویژگی های رصدی
بیشترین فاصله زاویه ای آن از خورشید 28 درجه است پس مدت زمانی که می توان ان را در آسمان دید بسیار کم است .این سیاره را زمانی با چشم برهنه میتوان دید که خورشید زیر خط افق باشد، اما میتوان با حذف نور های خورشید توسط تلسکوپ آن را در روز نیز دید .
منابع
کتاب نجوم به زبان ساده (مایر دگانی)
