فهرست مسیه

از ویکی نجوم
پرش به: ناوبری، جستجو

فهرستی از ۱۱۰ جرم غير ستاره اي (سحابي ، خوشه ستاره اي و كهكشان ) که شارل مسیه به كمك دستيارش آنرا گردآوري کرده است.

اجرام مسيه|چپ|قاب

مسیه که با هدف کشف دنباله دارها در رصدخانه مارین رصد می کرد در تاریخ ۲۸ آگوست ۱۷۵۸ بطور کاملا اتفاقی متوجه جرمی در آسمان شد که تصور کرد یک دنباله دار است ، اما این جرم مه آلود اصلا حرکت نداشت. این جرم سحابی خرچنگ در نزدیکی ستاره زتا-ثور بود که به عنوان اولین جرم مسیه با عنوانM1 ثبت شد با قدر مجموع ۸ . مسیه برای این‌که چنین اجرام غیر ستاره ای را با دنباله دارها اشتباه نگیرد شروع به یافتن و فهرست کردن اجرام غیر ستاره ای کرد. مسیه در سال ۱۷۶۵ فهرستی از ۴۱ جرم غیر ستاره ای را منتشرکرد که از این تعداد ۱۷ یا ۱۸ تای آن را خودش کشف کرده بود و بقیه را ستاره شناسانی دیگر کشف کرده بودند. در مارس ۱۷۶۵ دو سحابی M42و M43 در جبار ، خوشه کندوی عسل M44 در سرطان و خوشه پروین M45 در صورت فلکی گاوبا ثبت مسیه به عنوان جرم غیر ستاره ای تعداد اجرام غیر ستاره ای به عدد ۴۵ رسید. در ۱۷۷۴ این فهرست با تائید آکادمی علوم پاریس منتشر شد. تا سال ۱۷۸۳ مسیه با همکاری پیر مشن فرانسوی و همراهانش بارناباس اوریانی ایتالیایی و نیکلاوس لاسیا ۵۵ جرم غیر ستاره ای دیگر را ثبت کردند. صدمین جرم فهرست مسیه یکماه پیش ازآنکه ویلیام هرشل سیاره اورانوس را کشف کند، ثبت شد. پیر مشین همکار مسیه در طول سال های ۱۷۸۳ تا ۱۷۸۴ ، سه جرم دیگر را به فهرست مسیه اضافه کرد. در حدود ۱۴۰ سال بعد ستاره شناس فرانسوی فلاماریون یک کپی از کاتالوگ ۱۰۳ جرم غیر ستاره ای مسیه را بدست آورد و با رصد ۱۰۴ M ( کهکشان کلاه مکزیکی ) در سنبله ، تعداد اجرام مسیه را به عدد ۱۰۴ رساند. در ۱۹۴۷ هلن سایرهوگ ستاره شناس کانادایی M105 M106 و ۱۰۷ M را رصد کرد . این اجرام را پیش از آن پیر مشین رصد کرده بود اما برای او غیرستاره ای بودن این اجرام نامعلوم بود، برای همین آن ها را در فهرست مسیه ثبت نکرده بود. و اما ۱۰۸ M و ۱۰۹ M را چند سال بعد گینگریچ استاد تاریخ نجوم دانشگاه هاروارد رصد کرد و آخرین جرم فهرست مسیه را هم کنت جونز در ۱۹۶۶ به فهرست اضافه کرد که این جرم ۱۱۰ M ، قمر کوچکتر کهکشان آندرومدا ( M ۳۱ ) است.