قدر مطلق
از ویکی نجوم
قدر مطلق (به انگلیسی: absolute magnitude) به قدر ظاهری اجرام آسمانی وقتي که در فاصله پارسك ( 3.26 سال نوري ) قرار داشته باشد مي گويند .
قدر مطلق را با M و قدر ظاهری را با m نشان می‌دهند.
قدر ظاهری به فاصله ناظر تا جسم وابسته‌است. قدر مطلق به دلیل نیاز به مقیاسی مستقل از فاصله در ستاره‌شناسی تعریف شده‌است.
با استفاده از قدر مطلق، می‌توان درخشندگی (و بزرگی) ستارگان را با یکدیگر مقایسه کرد. هنگامی که خورشید در فاصلهٔ ۱۰ پارسِکیِ زمین قرار گیرد، قدری نزدیک به ۴٫۸ خواهد داشت و با چشم غیر مسلح سخت دیده خواهد شد. بالاترین قدر مطلق -۹ برای ابرغول‌ها و ۱۹ برای کوتوله‌های سفید است
محاسبه قدر مطلق
بین قدر مطلق و قدر ظاهری و فاصله رابطه‌ای وجود دارد که بیشتر به مدول فاصله معروف است این رابطه به این صورت می‌باشد:
- <math> M = m - 5 ((\log_{10}{D}) - 1)\!</math>
که در این رابطه M قدر مطلق وm قدر ظاهری و D فاصله بر حسب پارسک می‌باشد
